Alastair Greene: Dream Train

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Dream Train
2. Big Bad Wolf
3. Nome Zayne
4. Another Lie
5. Song For Rufus
6. I’m The Taker
7. DareDevil
8. Grateful Swagger
9. Rain Stomp
10. Demons Down
11. Iowa
12. Down To Memphis
13. Lucky 13

 
Platenlabel
Rip Cat Records
 
Labelnummer
RIC 1702
 
Distributie
Amazon
 
Promo-Agent
Frank Roszak Promo
 
Website Artiest
Alastair Green

De blues rockin’ gitarist en singer-songwriter Alastair Greene verliet onlangs The Alan Parsons Live Project, waar hij gedurende zeven jaar lead gitarist was voor hun wereldwijde tournees.
Hij focust zich nu hoofdzakelijk op zijn solo carrière en heeft met het album ‘Dream Train’ een dijk van een release te promoten. Greene komt uit Santa Barbara, CA en muziek was nooit ver weg. Zijn grootvader Chico Alvarez speelde trompet in de band van Stan Kenton. Zijn moeder was een meer dan behoorlijke pianiste en zijn vader hield van klassieke muziek. Greene begon met enkele pianolessen, maar ontdekte als snel de tunes van de saxofoon. Tijdens zijn studiejaren ging zijn aandacht vooral naar de gitaar. Hij slaagde voor het Berklee College Of Music in Boston en performde in heel wat lokale bands. Na heel wat sessiewerk met enkele gerenommeerde artiesten was de release ‘A Little Wiser’ in 2002 zijn solodebuut. Op hetzelfde Riastala Music Label verscheen kort hierop het album ‘Live At L.A.’. Zeven jaar later verscheen dan ‘Walking In Circles’ en ‘Trouble At Your Door’ in 2014 op het label Delta Groove Productions/Electro Groove Records. Nu is er dus ‘Dream Train’! Alastair schreef twaalf originele songs bij elkaar en leende voor de gelegenheid het ‘unreleased’ Texas blues nummer 'Nome Zayne', bij Billy Gibbons van ZZ Top. Het album werd geproduct door David Z en heeft na bassist Jim Rankin en drummer Austin Beede ook Walter Trout, Debbie Davies, Mike Finnigan, Mike Zito en Dennis Gruenling als ‘special guests’. Greene opent met een slidegitaar begeesterde  titeltrack. Na deze stevige blues rocker komt de boogieboogie track ‘Big Dad Wolf’ ons vergenoegen. Mike Finnigan Hammondtunes en Walter Trout overweldigende gitaarsriffs komen in de schijnwerpers in de bluesy ballade ‘Another Lie’. In de instrumentale akoestische ‘Song For Rufus’ gaat het gaspedaal er onvoorwaardelijk even af, maar niet getreurd want met ‘I’m The Taker’ is er alweer voer voor de stevige blues rockers. Dennis Gruenling komt het nummer ‘DareDevil’ even opzwepen met zijn stomende harp. Het funky ‘Grateful Swagger’ is dan weer een kofje naar de hand van stergitarist Debbie Davis. Het Texas begeesterde ‘Rain Stomp’ is de voorloper voor het heavy ‘Demons Down’. Het instrumentale hoogstandje ‘Iowa’ komt zo in aangenaam antithese met het nummer ‘Down To Memphis’, een song waar Mike Zito zijn snarengeweld maar net onder controle kan houden.
 
Philip Verhaege (4 ½)

As a repected band member at the Alan Parsons Live Project, Greene was involved in a solo project. His blues rock works so infectiously that he is a top player in this genre.