KEYS AND CHORDS
  • HOME
  • MUSIC NEWS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • CD REVIEWS 2025
  • VINYL REVIEWS 2025
  • BOOK REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • COMING EVENTS
  • CONTACT PAGE
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY

  CD & vinyl   REVIEW BLOG

SJ Hoffman: The Long Now

9/3/2019

0 Opmerkingen

 
Foto
​DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Again (Spirit Of Eden)
  2. Falling
  3. Darkness
  4. Hold Your Heart
  5. Blow Away
  6. The Night Will Break Your Heart
  7. No Excuse
  8. Shine A Light
  9. Gold
 
Website Artiest:
Starman Records

​SJ Hoffman, een anagram van Steven Borgerhoff, kent zijn moment de suprème met de release van van zijn eerste album. Een uit de hand gelopen hobby? Of een bescheiden talent?  Zeker is dat deze 43 –jarige duizenden demo’s produceerde in zijn omgebouwde kelder.  Met de toevallige hulp van de nu reeds legendarische Luuk Cox (producer), werden (slechts) 9 songs geselecteerd.  The Long Now is een lang onverwachte uiting van creativiteit door een illustere onbekende. Muzikaal en zangtechnisch mag en moet je Steven geen hoogvlieger noemen. Met branie en liefde geeft hij de emotionele toestand mee van een man die zijn ei niet kwijtraakt in het dagelijkse leven.  Een resem moodscapes als uitlaatklep waar teksten op geschreven werden in samenwerking met de Brit Joe Hamill (Cattle & Cane). Inspiratie haalde hij naar eigen zeggen uit Peter Gabriel en Talk Talk.  Het resultaat is een mooie verzameling tijdloze en pretentieloze songs waaruit het krachtige ‘Falling’ terecht als single werd uitgebracht.  Luister ook eens naar ‘Blow Away’, evenwaardig aan een Hooverphonic nummer. Om furore te maken komt dit album echter hopeloos decennia te laat. The Long Now is te verkrijgen als cd/LP/DL op Starman Records…natuurlijk!
 
Line-up:
Mike Rowe (Keyboards)
Arnout Hellofs (Drums & Percussion)
Luuk Cox (Bass & Acoustic Guitar)
Sebastian Leye (Guitar)
Joe Hamill (Guitar & Backing Vocals)
Ilse Goovaerts (Backing Vocals)
Steven Borgerhoff (Vocals & Guitar)
 
Marino Serdons (3 ½)
​
​SJ Hoffman created a timeless doucument of his own musical ‘career’. The Long Now is the emotional expression of his life. Modest and honest!
0 Opmerkingen

Sugaray Rayford: Somebody Home

9/3/2019

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. The Revelator
  2. Time to Get Movin'
  3. You and I
  4. My Cards Are on the Table
  5. I'd Kill for You, Honey
  6. Angels and Devils
  7. Sometimes You Get the Bear (And Sometimes the Bear Gets You)
  8. Somebody Save Me
  9. Is It Just Me
  10. Dark Night of the Soul
 
Website Artiest
Sugaray Rayford

Caron ‘Sugaray’ Rayford werd geboren in Tyler, Texas. Zijn dynamisch vocale spreidingen werden gevormd op zeven jarige leeftijd in de plaatselijke kerk, waar hij naast heel wat gospelsongs ook leerde drummen. Vijf jaar later verhuisde Rayford naar San Diego waar hij leadzanger werd bij de R&B en funkband Urban Gypsys. Deze band had privilege om shows te openen voor onder meer Dennis Quaid, Joe Louis Walker, Kal David, Super Diamond en Venice. Toen al had Sugaray zijn hart verpand aan de blues en soulsound. In 2011 werd hij de nieuwe vocalist voor de band The Mannish Boys. Na zijn overdonderende debuutalbum ‘Blind Alley’ was Rayford ook succesvol met de release ‘Dangerous’ in 2013. En dat zal met zijn nieuwste telg ‘Somebody Home’ volgens ons niet minder zijn. De tien originele nieuwe blues-, soul- en rock-'n-roll-nummers werden geschreven door producer en Forty Below Records labeloprichter, Eric Corne. Sugaray opent spectaculair met een hiphop intro, maar de song groeit langzaam en gestaag uit tot een onvervalst soulnummer. En het gaat crescendo met de soul bluesrocker ‘Time To Get Movin’, dat is geënthousiasmeerd met knappe gitaarriffs en een beukende ritmesectie van gitarist Rick Holmstrom , bassist Taras Prodaniuk, drummer Matt Tecu, toetsenist Sasha Smith, gitarist Eamon Ryland en de blazerssectie uit The Late Night Show van Conan O'Brien. Het handelsmerk voor Rayford. De tracks ‘You And I’ en de ballade ‘My Cards Are On The Table’ zijn alweer onvervalste soulsongs. Dit alles divergeert met het swampy ‘I’d Kill For You, Honey’ en het modern spijkerende ‘Angels And Devils’. En Rayford soulstem zit ook gegoten bij nummers als ‘Sometimes You Get The Bear’ en de zweemzoete ballade ‘Somebody Save Me’. De blazerssectie geeft, samen met de backingvocals, een adequate swing aan de song ‘Is It Just Me’. Het afsluitende ‘Dark Night Soul’ is alweer op het lijf geschreven van Sugaray Rayford’s imposante soulstem. Sugaray Rayford is een grote knuffelbeer met een enorm stembereik.
 
Philip Verhaege (5) 

Sugaray Rayford is a big cuddly bear with a huge vocal range. Nominated for four Blues Music Awards, including “BB King Entertainer of the Year,” powerhouse, soul-blues singer, Sugaray Rayford will release ‘Somebody Save Me’. It’s an ambitious album that slides gracefully between the new blues and old-school soul…!
0 Opmerkingen

Various Artists: Ain’t Gonna Hush (And Make Some Good Girls Bad)

8/3/2019

0 Opmerkingen

 
Foto
​DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Damita Jo: Mr. Blues
  2. Betty O’Brien: She’ll Be Gone
  3. Faye Adams: Johnny Lee
  4. Etta James: Market Place
  5. Pauline Rogers: I’m Just A Woman
  6. Cordella De Milo: Ain’t Gonna Hush
  7. Mamie Jenkins: Hambone
  8. Ruth ‘Blues’ Ames: Finally Met My Baby
  9. Ann Cole: Got My Mo-Jo Working
  10. Mamie Perry: My Baby Waited Too Long
  11. Big Maybelle: Whole Lotta Shakin’ Goin’ On
  12. Barbara Lynn: Oh! Baby
  13. Little Miss Jessie: My Baby Has Gone
  14. Dorothy Ellis: Drill Daddy Drill
  15. Marie Adams: A Fool In Love
  16. Little Miss Janice: Scarred Knees
  17. Big Mama Thornton: A-Don’t Talk Back
  18. Lillian Offitt: My Man Is A Lover
  19. Varetta Dillard: Scorched
  20. Eloise Carter: My Man Rockhead
  21. Little Esther: T’Aint Whatcha Say
  22. Sherri Taylor: He’s The One That Rings My Bell
  23. Connie Allen & Todd Rhodes Orchestra: Rocket 69
  24. Marie Knight: I Thought I Told You Not To Tell Them
  25. Carol Fran: One More Chance
  26. Annisteen Allen: Fujiyama Mama
  27. Valerie Carr: Rockin’ Bed
  28. Marylyn Scott: Beer Bottle Boogie
​Zoals reeds in eerdere recensies vermeld is iedere release in deze Koko-Mojo serie opgebouwd rond een thema. Die thema’s zijn onder te verdelen in ‘Alcohol’, ‘Funny Songs’, ‘Trouble With Girls’, ‘In Love With Girls’, ‘Dances’, ‘Guitar Killers’, ‘Harp Killers’, ‘Saxophone Killers’, ‘Travelling From Coast To Coast’ en ‘Girl Singers’. In deze laatste categorie moet ook ‘Ain’t Gonna Hush’, alweer het 20ste album in de reeks, ondergebracht worden. De onderwerpen die de dames aansnijden, hebben vooral te maken met de liefde in al haar facetten. Het ontdekken van de prins op het witte paard, het leven op roze wolkjes, vaststellen dat manlief toch niet zo hondstrouw is en het op de klippen lopen van de relatie maken deel uit van het repertoire van de dames. Bovendien zijn het geen katjes om zonder handschoenen aan te pakken en moeten ze voor grof gebektheid niet onderdoen voor hun mannelijke collega’s. Luister maar eens naar Big Mama Thornton’s ‘A-Don’t Talk Back ‘. Muzikaal behoren ze tot de rhythm & blues en blues. Naast enkele zangeressen die niet dadelijk een belletje doen rinkelen, maar daarom niet minderwaardig zijn, bevat dit schijfje ook weer een aantal ronkende namen. Etta James, Big Maybelle, Barbara Lynn en Carol Fran zijn er maar enkele van. Kwaliteit is de rode draad die ook nu weer door deze Koko-Mojo loopt. Knap is de swingende versie die Ann Cole ‘ Got My Mo-Jo Working’ aanmeet. Zonder meer één van de betere coverversies!
Tussen de vele albums in de reeks waar de mannen het laken naar zich toe trekken, mogen op ‘Ain’t Gonna Hush’ de vrouwen hun kant van het verhaal laten horen. Niet meer dan eerlijk, toch?
 
 
Lambert Smits (5)
​
​Let the female rhythm & blues and blues singers also share their side of the love stories. Yet no more than fair, right? Like the other albums in the Koko-Mojo series, this number 20 is also not to be missed.
0 Opmerkingen

Vegas Strip Kings: Jackpot

8/3/2019

0 Opmerkingen

 
Foto
detail album
​Tracks:
  1. Rotgut Run
  2. It Ain't
  3. Jesus On The Dash
  4. Lately
  5. Screeching Halt
  6. Take It Easy
  7. Back To You
  8. V8 Ford
  9. Hold On
  10. Pawnbroker
  11. Life Of Me
  12. Same Thing
  13. Sharp As a Razor
 
 
 
Website Artiest
Vegas Strip Kings

Het talent en de synergie van deze vijf zeer getalenteerde muzikanten creëren een geweldige ervaring. Met hun unieke mix van invloeden en rijkelijke instrumentatie creëren ze een eclectisch Americana sound recht uit Las Vegas, Nevada. Billy Truitt (accordeons, keyboards, zang) begon zijn muziekcarrière in de jaren 60 met en bij Jack Ely and The Kingsmen (die later The Courtmen werden genoemd) en die een dijk van een hit hadden met 'Louie Louie'. Samen met Al Ek (gitaar, mondharmonica), Rob Edwards (bas), Justin Truitt (drums) en saxofoonlegende Jimmy Carpenter (bandleider en hoornarrangeur bij het New Orleans-pictogram Walter Wolfman Washington & The Roadmasters) serveert Billy aardig (Jack)potje jumps blues. De strakke ritmesectie is de graadmeter voor de opwindende openingstrack ‘Rotgun Run’. De boogiewoogie track ‘It Ain’t wordt opgesmukt door genoeglijke saxofoontunes en lekker loslopende gitaarriffs. Truitt’s accordeon geeft de maatstaf voor het Cajun gemotiveerde ‘Jesus On The Dash’. Van de zeldzame ballade ‘Lately’ gaat het gezwind naar het ritmische interludium en Latin beïnvloede ‘Screenching Halt’ en het piano bezielde ‘Take It Easy’. Zydeco wordt het dan met ‘Back To You’. En de plaat divergeert verder met de swamp blues ballade ‘V8 Ford’. Na het duistere ‘Hold On’ wordt de New Orleans beat in ‘Panwbroker’ bewerkstelligd door een opwindende harp en accordeon sound. Van de beukende Americana track ‘Life Of Me’ en het bluesy ‘Same Thing’ gaat het haast in een ruk naar het swingende ‘Sharp As a Razor’. Vegas Strip Kings divergeren als nooit voorheen op hun nieuwe plaat ‘Jackpot’. Met een levendige en onderscheidende mix van blues, Americana, rockabilly en zydeco verslaan ze je met enige verstomming.
 
Philip Verhaege (4 ½)

Vegas Strip Kings diverge like never before on their new record 'Jackpot'. With a lively and distinctive mix of blues, Americana, rockabilly and zydeco they beat you with some dumbfounding.
0 Opmerkingen

Doug MacDonald Quartet: Organisms

7/3/2019

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. It’s You or No One 
  2. Jazz for All Occasions 
  3. L&T 
  4. Nina Never Knew/Indian Summer 
  5. Sometime Ago 
  6. Poor Butterfly
  7. Centerpiece 
  8. Too Late Now 
  9. Hortense
  10. On the Alamo

Website Artiest
Doug MacDonald Quartet
​Jazzgitarist Doug MacDonald komt oorspronkelijk uit Philadelphia, maar begon zijn muzikale carrière op Hawaï in een hotel. Wanneer hij verhuisde naar Las Vegas, begon hij daar in lounges en showrooms te spelen. Vandaar trok hij naar LA, en richtte er zijn eigen trio en kwartet op, evenals een dertienkoppige band The Jazz Coalition. Vandaag de dag heeft Doug al 13 cd’s op zijn actief, en nu is de veertiende hier aanbeland. Doug wordt bijgetreden door Hammond B3 orgelist Carey Frank, saxofonist Bob Sheppard en drummer Ben Scholz. Het uptempo nummer ‘It’s You or No One ‘ opent, waarna ‘Jazz for All Occasions’ op rustige manier vervolgt. Een mysterieus thema opent ‘L&T’, gevolgd door de balladeachtige medley ‘Nina Never Knew/Indian Summer ‘. En ‘Sometime Ago’ klinkt zeer zacht. ‘Centerpiece’ wordt door andere critici geprezen als de beste track hier, terwijl ‘On the Alamo’ afsluit in een dromerige sfeer. Een totaal van 7 standaards en 3 originele tracks dus. Geïnspireerd door andere jazzgitaristen zoals Joe Pass, Johnny Smith, Howard Roberts, en Wes Montgomery, moet Doug voor hen niet onderdoen.

Patrick Van de Wiele (3½)
​Inspired by other jazz guitarists, Doug MacDonald creates interesting jazz.
0 Opmerkingen

Lyn Stanley: London Calling – A Toast to Julie London

7/3/2019

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Goody Goody
  2. Call Me Irresponsible
  3. Bye Bye Blackbird
  4. Heard it Through the Grapevine (bonus track)
  5. How About Me?
  6. Cry Me a River
  7. As Time Goes By
  8. Summertime – Band Version
  9. It’s Impossible (bonus track)
  10. Blue Moon
  11. I’ve Got a Crush on You
  12. Light My Fire
  13. Sway
  14. Go Slow/Nice Girls Don’t Stay for Breakfast medley
  15. You the Night and the Music
  16. Ev’ry Time We Say Goodbye
  17. Summertime – Piano/Vocal

Website Artiest
Lyn Stanley
Afgelopen Valentijn bracht de Amerikaanse jazzzangeres Lyn Stanley dit nieuw album uit, een geschenk voor geliefden en liefhebbers van mooie muziek, zoals ze gecreëerd in de sixties. Dit album is er in verschillende formaten: gewone en Super Audio-Cd, plus een dubbelelpee. Muziek is steeds aanwezig geweest in Lyn’s leven. Haar moeder was danseres, haar vader jazzpianist, en grootvader een operazanger. Toch werd Lyn de richting van zakenvrouw opgestuurd, maar de lokroep van de muziek was sterker. In 2011 zocht ze jazzpianist Paul Smith aan, en diens vrouw, die een stemcoach is, vond haar stem zeer goed. Twee jaar later kwam ze met haar debuut ‘Lost in Romance’ op de proppen, en ondertussen heeft ze al zes albums uitgebracht. Ik besprak in 2017 hier al 2 cd’s van haar, The Moonlight Sessions vol.1  en vol.2. Nu heeft ze een eerbetoon opgenomen aan wijlen Julie London. Lyn koos voor 16 standaards, plus twee versies van de klassieker ‘Summertime’ (waarover ik ooit een artikel schreef). Dat zijn o.a. het swingende ‘Goody Goody’, ‘Bye Bye Blackbird’ uit 1926, ‘Heard it Through the Grapevine’ (origineel een hit voor Gladys Knight & The Pips in 1966, twee jaar later overbekend in de versie van wijlen Marvin Gaye), het weemoedige ‘Cry Me a River’, het romantische ‘As Time Goes By’, Gershwin’s ‘Summertime’ (in een bandversie, en een versie begeleid door piano), Perry Como’s ‘It’s Impossible’, ‘Blue Moon’, ‘I’ve Got a Crush on You’, The Doors’ ‘Light My Fire’, ‘Sway’ en ‘Ev’ry Time We Say Goodbye’. Ze laten een kant van Lyn zien, die nog niet te horen was. Ze maakte de songs haar eigen, en dit is absoluut haar beste werk tot nu toe!

Patrick Van de Wiele (4)
​Lyn Stanley made these songs from Julie London her own. Absolutely her best work to date!
0 Opmerkingen

Ray Allen: Personally

7/3/2019

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Divorce
  2. Just Give Me Time
  3. Blues Please Let Me Be
  4. Girl-Crazy
  5. Don’t Hold Your Breath
  6. I Feel Alright
  7. Three Little Words
  8. Kiss Me
  9. Goodbye Little Baby Of Mine
  10. Jersey Pearl
  11. Nothing At All
  12. I’m In Love Again
  13. Blue Bird
 
Website Artiest
Ray Allen

​In de fifties had je naast de wild om zich heen schoppende rock-‘n-rollers, ook artiesten die net zo eigentijds klonken, maar toch iets meer finesse in hun repertoire toelieten. Voorbeelden zijn er genoeg. Denk maar aan een Roy Orbison, Johnny Tillotson, Del Shannon, Frankie Lymon en Bobby Darin om er lukraak maar enkele uit te kiezen. Wel in dit kader opereert ook Ray Allen. Mathias Amold, want zo luidt Ray Allens echte naam, is al jaren bezeten door de muziek. Al in zijn vroege tienerjaren investeerde hij zijn zuurverdiende spaarcenten in zijn eerste gitaar en sindsdien kon hij de muziekmicrobe niet meer verdrijven. Zijn laatste album dateert alweer van drie jaren geleden en ondertussen is hij een internationaal gewaardeerd performer. Niet te verwonderen, want tussen de in de jaren vijftig gedrenkte hedendaagse opnames die de markt overspoelen, bekleedt Ray Allen een bijzondere plaats. Daarvan getuigen deze 13 songs, waarvan er 10 van zijn hand zijn. Voor de overige 3 tekende bandlid en pianist Martin Wauer. Heerlijke melodieën, uitgekiende arrangementen en met blue-eyed soul geïnjecteerde nummers, nestelen zich onmiddellijk tussen je oren. Voorbeelden zijn er te over. Een mambosfeertje manifesteert zich in ‘Just Give Me Time’ om van dat zwoel achtergrondkoortje en heerlijke saxsolo in ‘Blues Please Let Me Be’ nog maar te zwijgen.
Dit wil niet zeggen dat Ray niet kan rocken. Daarvan overtuigt hij moeiteloos in ‘Don’t Hold Your Breath’ met een fraaie pianosolo van Martin Wauer, alsook in het op Jerry Lee geënte ‘Jersey Pearl’.
Tussen de hedendaagse artiesten die zich laten inspireren door de muziek uit de fifties, staat Ray Allen op eenzame hoogte. Pure klasse is dit! Welke organisator boekt deze Duitsers voor één van de komende zomerfestivals? You won’t regret it!
 
Lambert Smits (4 ½)
​
​What a hell of an album from the German Ray Allen and his band! Super beautiful melodies, sophisticated arrangements and in blue-eyed soul drenched songs, inspired by music from the fifties. Between all the contemporary artists who are inspired by this music, Ray Allen is at a lonely height. And now quickly press that repeat button!
0 Opmerkingen

Jess Klein: Back To My Green

7/3/2019

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. In Dreams
  2. Tougher Than I Seem
  3. Mammal
  4. Blair Mountain
  5. Back To My Green
  6. New Thanksgiving Feast
  7. Gates Of Hell
  8. The Girlz
  9. Kid
  10. I Hear Love
 
Website Artiest:
Jess Klein

​Europa wordt overstelpt met americana, meestal van het niveau dertien in een dozijn.  Groots kan je ook Jess Klein uit North Carolina niet noemen.  Al vijftien jaren zeult ze in haar verleden, als kleindochter van Joods-Russische immigranten, mee in haar teksten.  Een introspectie die louterend werkt voor haarzelf en voor de eventuele luisteraar.  “I wrote these songs to uplift your soul and mine” sluit ze af op het cd-hoesje.
Back to my green moet het vooral hebben van de inhoud, poëtische verhalen en mijmeringen gezongen door een mooie mezzo sopraan.  En daarmee is alles gezegd. Jammer genoeg blijft het gros van het album steken in saaie melodieën en middelmatige zang.  Wat gitaargepingel en pedal steel wat de country invloeden versterkt. Toch enkele uitschieters zoals ‘Blair Mountain’ waarin  muziek en innerlijke kracht een mooie symbiose vormen in energie. Wel sterk ingezongen door Gaelyn Lea en niet door haarzelf!  In ‘Thanksgiving Feast’ vertelt Jess over haar roots als kind, een intieme folksong op fingerpicking gitaar.  Het country gevoel drijft boven in ‘Gates Of Hell’ met op de achtergrond een toepasselijk ‘gospel’-koor. Het album eindigt met een zeemzoeterig ‘I Hear Love’.  Liefde horen wij ook, doch geen kunstige werkjes.  Met de song ‘Tougher Than I Seem’ vermoed ik dat ze deze recensie makkelijk kan verwerken, mocht ze ooit een vertaling in handen krijgen.  Nogmaals jammer!
 
Line-up:
Jess Klein (Vocals, Guitars, Percussion, Drums on 4The Girlz)
Thom Canova (Bass, Electric Guitars, Percussion)
Mike Grigoni (Pedal and Lap Steel)
Gaelynn Lea (Vocals on Blair Mountain
 
Marino Serdons (2 ½ )
​
​How pitty.  Too bad to listen to this album. Boring melodies but poetic texts doesn’t make a good album.  With the exception of a strong Blair Mountain and a beautiful rich ‘Gates Of Hell’, you better forget ‘Back To My Green’. My soul was hurt!
0 Opmerkingen

Tobias Bader: Rise and Fall

7/3/2019

0 Opmerkingen

 
Foto
detail album
Tracks:
  1. Fly
  2. Rise and Fall
  3. Things
  4. Freeway to Your Heart
  5. You Are The One I Want To Hold
  6. Oh Yeah
 
Website Artiest
Tobias Bader

​De Nederlandse singer-songwriter Tobias Bader werd geïnspireerd door de sound die de jaren zestig en zeventig karakteriseerde. Neil Young, David Bowie, Lou Reed en andere JJ Cale’s zijn dus nooit ver weg. Met deze EP ‘Rise and Fall’ wordt wat ooit een droom was voor Tobias nu werkelijkheid. Hij zit ruim vijfendertig jaar in de muziek business, dus hoogtijd om wat origineel werk in te blikken. Met deze zes songs klasseert hij zichzelf meteen tussen de grote jongens. Vrolijke pop getinte en folky nummers zijn hier zijn trademark. De openingssong ‘Fly’ is ingekleurd met Tobias’ akoestische gitaartunes en leidden ons naar het geheimzinnige ‘Rise and Fall’, dat met Ute apfelstedt’s viool arrangementen een knap luisterspel vormt. En dat is ook zo bij het folk begeesterde ‘Things’ en het uptempo gemotiveerde ‘Freeway To Your Heart’. De intieme en emotionele ‘You Are The One I Want To Hold’ en ‘Oh Yeah’ zorgen dan toch voor enige sfeerrijke diversiteit. Folk, pop en/of rootsmuziek… Tobias Bader heeft het blijkbaar allemaal in de vingers!
 
Philip Verhaege (4)
​
​With this EP 'Rise and Fall' what was once a dream for Tobias became reality. Folk, pop and / or roots music ... Tobias Bader has it all apparently in his fingers!
0 Opmerkingen

Urbanity: Urbanity

6/3/2019

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Magic Times
  2. Time Travel
  3. Bullish
  4. Desperado
  5. Once Upon a Love
  6. Funny Clouds
  7. I Say
  8. Ride with Us
  9. Sweet Sun Road
  10. The Hymn

Website Artiest
Albare
Zo’n negen jaar geleden liet ik jullie hier kennismaken met Urbanity, een duo, bestaande de Australische gitarist Albert Dadon, ofwel Albare, en de pianist Phil Turcio (zie http://www.keysandchords.com/album-review-blog/urbanity-urban-soul). Zij brengen muziek die grenst aan smooth jazz, in de stijl van George Benson. Albare was immers de pionier van het “acid jazz” genre in Australië, en Turcio kent Albare al twintig jaar. Urbanity werd in 2016 opgestart, en dit nieuwe album bevat 9 originele tracks, plus één cover. Er werden al twee singles uit getrokken, namelijk ‘Once Upon a Love’ en de mooie, relaxte Eagles cover ‘Desperado’. Op de derde single ‘I Say’ is vocalist Bernard Fowler te horen, evenals saxofonist Tim Ries. Een rustige cd, die vooral de liefhebbers van smooth en contemporary jazz zal aanspreken, zoals ik dus. 

Patrick Van de Wiele (4)
​A relaxed album, for lovers of smooth and contemporary jazz, like me.
0 Opmerkingen

Carol Sudhalter Quartet: Live at Saint Peter’s Church

6/3/2019

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. On a Misty Night
  2. Park Avenue Petite
  3. Time Remembered
  4. Funk in Deep Freeze
  5. Colin Blues
  6. Valse Hot
  7. Fun in the Alley
  8. Gee Baby Ain’t I Good to You
  9. Luiza

Website Artiest
Carol Sudhalter Quartet
​De Amerikaanse jazz saxofoniste Carol Sudhalter werd geboren op 5/1/1943. Ze groeide op in een muzikale familie, want vader bespeelde de altsax in diverse bands, en haar broers en andere familieleden waren ook musici. Tijdens het begin van de jaren ’60 begon ze fluit te spelen, en studeerde aan het New England Conservatory of Music. Van de jaren ’70 af geeft ze privéles in piano, sax en fluit aan het Mannes College, en in het kader van het New York Pops Salute to Music Programma. Pas in 1975 schakelde ze over op sax, en verhuisde van Boston naar New York City. Daar vervoegde ze de vrouwelijke Latin band, Latin Fever. En in 1986 stichtte ze de Astoria Big Band. Ondertussen heeft ze meer dan 10 albums op haar actief, maar deze nieuwe cd laat haar live horen aan het hoofd van een kwartet, met pianist Patrick Poladian, bassist Kevin Hailey en drummer Mike Campenni. De muziek is “straight ahead” moderne jazz, beginnend met Tadd Dameron’s ‘On A Misty Night’, waarna het melancholische ‘Park Avenue Petite’ volgt. Bill Evans’ ‘Time Remembered’ is de volgende track,  gevolgd door de blues van ‘Funk in Deep Freeze’. En op ‘Colin Blues’ hoor je haar debuut als zangeres, terwijl Sonny Rollins’ ‘Valse Hot’ eigenlijk een jazzy wals is. Het tempo gaat de hoogte in met ‘Fun in the Alley’, waarna de klassieker ‘Gee Baby Ain’t I Good to You’ volgt. En met Antonio Carlos Jobim’s ‘Luiza’ sluit ze af. Live jazz in een kerk? Het moet kunnen!

Patrick Van de Wiele (3½)
​Live jazz in a church by saxophone & flute player Carol Sudhalter plus her quartet. 
0 Opmerkingen

Atomic Road Kings: Clean Up The Blood

6/3/2019

0 Opmerkingen

 
Foto
title 0
​Tracks:
  1. I’ve Got Time 
  2. Rumors
  3. In Arms Reach
  4. Have Your Way
  5. Clean Up The Blood
  6. Candy Man
  7. Ain’t For Me
  8. You Got To Change
  9. Two Sided Story
  10. Vibrations
  11. Back Down South
 
Website Artiest
Atomic Road Kings

​De band Atomic Road Kings zijn een echte sensatie in Amerika. De bandleden hebben dan ook hun strepen verdiend bij heel wat collega blues artiesten. ‘Big’ Jon Atkinson krijgt backing van Rod Piazza’s Mighty Flyer Bill Stuve (bas), drummer Malachi Johnson en gitaristen Scot Smart, Danny Michel en Tony Delgado. Als laatste is er dan harmonicavirtuoos Eric ‘Jailhouse’ Von Herzen. En die vond ooit een stek bij de Rhythm Lords, The 44s, Walter Trout, Kid Ramos, Junior Watson en de band 2000LBS. Eric is meteen ook het enig overgebleven origineel bandlid uit de eerste formatie van Atomic Road Kings. De band vindt zijn gading in high-energy en traditionele geëlektrificeerde blues. Enkele jaren geleden promootte de band hier hun EP ‘ARK’ debuut album. Nu is er dus ‘Clean Up The Blood’, dat met elf tracks is ingezaaid. En de nummers  allen begeesterd door de diepe Chicago blues sound. ‘Big’ John Atkinson vervoegd de band en net dat bleek vocaal een goede zet te zijn. Net zoals openen met de slow blues ‘I’ve Got Time’. Een nieuwe sound blijkt wel aangeboord. Het album werd live opgenomen met behulp van vintage analoge 1950-apparatuur  en vervolgens gemixt en gemasterd door Atkinson in zijn Big Tone Records homestudio in Bristol, Tennessee. Delgado beroert zijn gitaarsnaren op het knappe ‘Rumours’, maar ook Von Herzen harpvaardigheden continueren doorheen de nummers. Gevarieerd en afwisselend spelen de gitaristen een hoofdrol. Danny Michel mag dat doen op ‘Is Not For Me’ en ‘Vibration’, waar ook pianist Bob Welsh de band vervoegd.  Atkinson speelt ritmegitaar op de enige cover ‘Two Sided Story’, gecrediteerd als traditioneel en in de song ‘Pave Your Way’.  Scot Smart komt dan weer in de spotlight in de songs ‘In Arms Reach’ en ‘Candy Man’. ‘Clean Up The Blood’ is dan ook een heerlijk schijfje!
 
Philip Verhaege (4 ½) 
Now there is 'Clean Up The Blood', which is sown with eleven tracks. And they are all enraptured by the deep Chicago blues sound. 'Big' John Atkinson joins the band, and that just turned out to be a good move.
0 Opmerkingen

Various Artists: The Big Push (Fast Fingering On Polished Frets)

6/3/2019

0 Opmerkingen

 
Foto
​DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Pee Wee Crayton: Do Unto Others
  2. Shakey Jake: Roll Your Moneymaker
  3. Lee Shot Williams: Hello Baby
  4. Teddy (Mr. Bear) McRae: Hi Fi Baby
  5. The 5 Royales: Think
  6. Don Schraier: Pigtail
  7. Willie Cobbs: You Don’t Love Me
  8. Eddie Burns: Hard Headed Woman
  9. Al Garner: You Must Be Crazy
  10. Young John Watson: Space Guitar
  11. J.B. Hutto And His Hawks: Too Much Alcohol
  12. Curley Page: I Believed In A Woman
  13. John Lee Hooker: Let’s Go Out Tonight
  14. Sister Rosetta Tharpe: Let It Shine
  15. Cal Green And His Orchestra: The Big Push
  16. The Falcons: Swim
  17. Freddy King: Takin’ Care Of Business
  18. Steve Gibson: Big Game Hunter
  19. Little Jimmy Griffin: If Things Don’t Change
  20. Mac Rebennack: Storm Warning
  21. B.B. King: Bad Case Of Love
  22. Clarence ‘Gatemouth’ Brown: Okie Dokie Stomp
  23. June Bug Bailey: Lee Street Blues
  24. Willie Love: Vanity Dresser Boogie
  25. Ike Turner: Cuban Get Away
  26. Bob Kelly: She’s My Baby
  27. Ervin Rucker: Hideout
  28. Syl Johnson: I Just Gotta Make Her Mine

Net als nummer 7 in deze Koko-Mojo serie ‘Burning Frets’ staat ook op nummer 19 ‘The Big Push’, de snarenplank centraal. In tegenstelling tot de akoestische gitaar bood de komst van de elektrische gitaar de mogelijkheid om een eigen sound te creëren. Een Godsgeschenk waar de bluesgitaristen in eerste instantie, dankbaar gebruik van maakten. Werd de akoestische gitaar vaak in een begeleidingsrol geduwd, dan kon zijn elektrisch broertje ook op het voorplan staan. Samensteller Little Victor heeft ook nu weer enthousiast in zijn collectie gegrasduind, met als resultaat 28 ‘killer guitar tunes’. Pee Wee Crayton laat in de intro van ‘Do Unto Others’ meteen horen waartoe het instrument, mits een talentvolle bespeler, in staat is. De kracht van het instrument wordt extra in de verf gezet in het instrumentale ‘Pigtail’ van Don Schraier, waar het de confrontatie met de blazers niet uit de weg gaat. Datzelfde gebeurt nogmaals in de titeltrack. Het instrument leent zich ook erg goed om met de slide bespeeld te worden. Een fraai staaltje hiervan geeft J.B. Hutto op ‘Too Much Alcohol’. De elektrische gitaar zou al spoedig in diverse genres opduiken, zo ook in de doo-wopper ‘Swim’ van The Falcons. Blues viert echter hoogtij op dit album, dat een aantal grote namen uit het genre bundelt. John Lee Hooker, Sister Rosetta Tharpe, Freddy King, Clarence ‘Gatemouth’ Brown, Ike Turner, B.B. King en Mac Rebennack, beter gekend als Dr. John voeren het rijtje van spraakmakende gitaristen aan. Ieder in zijn eigen stijl, maar steeds van een kwalitatief hoog gehalte.
‘The Big Push’ is, zou het u verwonderen, het zoveelste schot in de roos van Koko-Mojo Records. Een absolute aanrader, zonder meer!
 
Lambert Smits (5)
Just like at number 7 in this series 'Burning Frets', 'The Big Push' focuses on guitarists. Blues is the main note on this album, on which legendary guitarists can be heard. An absolute must have!
0 Opmerkingen

Hakon Kornstad: Im Treibhaus

6/3/2019

0 Opmerkingen

 
Foto
​DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Du Bist Die Ruh (F.Schubert)
  2. A Vuchella (F.P. Tosti)
  3. Di Tu Se Fedele (G.Verdi)
  4. Im Treibhaus (R.Wagner)
  5. Apri La Tua Finestra (P. Mascagni)
  6. Vainement Ma Bien Aimée (E. Lalo)
  7. Stambogsrim (E. Grieg)
  8. Nana (inspired by M. de Falla)
 
Website Artiest:
Hakon Kornstad

​Klassiek,  opera en jazz met elkaar verbinden? De Noor Hakon Kornstad baant zich een weg door de jungle van zijn ‘Treibhaus’ (=Greenhouse).   De titelsong werd ontleend aan Richard Wagner’s Wesendonck Lieder.  Hier in een instrumentale versie met accordeon, sax en double bass.  Tenor  en saxofonist Hakon Kornstad putte uit het rijke verleden met songs van Grieg, Verdi, Schubert en Tosti. Het resultaat is dan ook verbazingwekkend, bijna experimenteel te noemen. Openingssong ‘Du Bist Die Ruh’ laat je onmiddellijk twijfelen: is dit klassiek of jazz?  De betrachting van Hakon om een brug te slaan tussen twee genres, waartussen toch een halve eeuw, laat je nadenken. In hoeverre kan je oude en ‘nieuwe’ muziek kneden tot een originele uiting van gevoelens, drama of meditatie? 
Im Treibhaus is geen simpel album. Het vergt wat van de classicus die niet vertrouwd is met opera.  Jazz musici zullen echter nieuwe horizonten ontdekken en zich laten inspireren. 
 
Line-up:
Hakon Kornstad (Tenor, Tenor, Sax, Flute, Sansula, Whistling)
Frode Haltli (Accordion)
Mats Eilertsen (Double Bass)
 
Marino Serdons (4)
Not easy to listen to this mix of classical music, opera and jazz.  The Halon Kornstad trio created with ‘Im Treibhaus’ a neo Victorian Nachspiel with a lot of surprises.
0 Opmerkingen

Various Artists: Gonna Make It Alone – Brexit Rockers

5/3/2019

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. The Ramblers: I Don’t Need You No More
  2. Billy Fury: Gonna Type A Letter
  3. Skeets McDonald: Don’t Push Me Too Far
  4. Faron Young: We’re Talking It Over
  5. The Whips: She Done Me Wrong
  6. Norman Bullock With The Southerneers: Lies, Lies, Lies
  7. Tommy Steele: Singing The Blues
  8. Jackie Lee Cochran: Pity Me
  9. Screamin’ Jay Hawkins: There’s Something Wrong With You
  10. Bo Diddley: Crackin Up
  11. The Penguins: Promises, Promises, Promises
  12. Cliff Bennett And The Rebel Rousers: When I Get Paid
  13. Humphrey Lyttelton And His Band: Bad Penny Blues
  14. George Jones: No Money In This Deal
  15. Larry Page: Under Control
  16. Bill Swing: Messed Up
  17. Duke Dickson: Walking Shoes
  18. Jim Gatlin: The Way You’re Treatin’ Me
  19. Ricky Dee And The Embers: Work Out
  20. Sherree Scott: Easy Payments
  21. Big John Greer: Your Cash Ain’t Nothing But Trash
  22. George Jones: Revenoor Man
  23. Jerry Bryan And The Houndogs: I’m Walking Out On You
  24. Dion: Gonna Make It Alone
​
 
Je moet helemaal niet aan politiek doen om je af te vragen wat de gevolgen van de Brexit voor de Engelse bevolking kunnen zijn. Kortom de uitstap houdt de Britten in de ban. Je kan echter de situatie ook uit een ietwat luchtigere hoek bekijken en dat is nu net wat het Atomicat label deed. Zij stelden een album samen waarvan de titels van de nummers, die alhoewel ze helemaal niet betrekking hebben op de Brexit, toch ergens weergeven wat er in het hoofd van de Britse bevolking omgaat. ‘I Don’t Need You No More’ was de eerste stap, waarna ‘Gonna Type A Letter’ het logische gevolg was om de uitstap uit Europa te melden. De reden zat ongetwijfeld vervat in ‘Don’t Push Me Too Far’. De bevolking stelt zich vragen omtrent alle ‘Promises, Promises, Promises’ en hier en daar steken geruchten als ‘Lies, Lies, Lies’ de kop op. ‘When I Get Paid’ en ‘No Money In This Deal’ benoemen de ongerustheid en zo kan iedere titel wel ergens in verband gebracht worden met de nakende Brexit. ‘Gonna Make It Alone – Brexit Rockers’ is dan ook een leuke benadering van dit gegeven.
Ongetwijfeld nog leuker is het feit dat de 24 nummers een breed gamma aan muziekgenres bestrijken. Rock-‘n-roll, rockabilly, hillbilly, country, blues en rhythm & blues komen ruimschoots aan bod. Deze verzameling moet je echter niet alleen als leuk bestempelen, ze valt ook ernstig te nemen. Namelijk als de politiek de inwoners van diverse landen niet kan samenbrengen, de muziek hiertoe wel in staat is. Deze compilatie draagt hier zeker toe bij.
 
Lambert Smits (4 ½)
Although the songs are not directly related to the Brexit, the titles are related to the questions and remarks that live with the British population. Politics is not discussed here, this compilation is without doubt a very tasteful and enjoyable release that brings people from different countries together. Great stuff!
0 Opmerkingen

Rockin’ Johnny & Quique Gomez: Dos Hombres Wanted

5/3/2019

0 Opmerkingen

 
Foto
detil album
​Tracks:
  1. Your Charm Won't Help You
  2. Take It Like It Is
  3. You Can't Steal My Sugar
  4. The Jinx
  5. Funny But True
  6. Ain't No High Roller
  7. Everybody Loves My Baby
  8. Coffee Can Blues
  9. Livin Day To Day
  10. Otro Hombre
  11. Step It Up Bro
  12. The Right To Hurt Me
  13. Are You Ever
  14. Don't Blame Shorty
 
Website Artiest
Quique Gomez
Rockin’ Johnny

‘Wanted’… Dos Hombres! Zanger/gitarist Rockin 'Johnny Burgin ‘hangs his fedora in the Frisco Bay’ én harpman en zanger Quiqué Gomez ‘hails from Madrid’, Spanje.
Samen en/of afzonderlijk hebben ze vele muzikale trajecten afgelegd met enkele van de laatste grote Chicago-blues artiesten. Vandaag zijn beiden de gevreesde revolverhelden van de internationale blues scène. In de winter van 2018 gingen ze een muzikale coöperatie aan. Gegaloppeerd door de Amerikaanse Westelijke gebieden registreerde het duo twaalf originelen en twee blues klassiekers.
De in Madrid geboren en getogen vocalist/mondharmonica virtuoos Quique Gomez is voor ons allang geen onbekende meer. We leerde Quique kennen via onze ‘long time buddy’ Luca Giordano. Senoir Gomez speelt blues harp sinds zijn achttiende. Twee jaar later werd zijn eerste band Juan Bourban, Juan Scoth & Juan Beer opgericht. Een decennia later trok hij voor het eerst naar Chicago en speelde er met enkele van de grootste exponenten van de hedendaagse blues scéne. Zo stond hij er op het podium met John Primer, Eddie C. Campbell, Jimmy Burns, Bob Stroger, Tail Dragger, Kenny Blues Boss Wayne en jawel Rockin’ Johnny Burgin. Met zijn Italiaanse soulmate Luca Giordano heeft hij met ‘Dead Mama Blues’ (2009) en ‘Studio Sessions’ uit 2012 twee pareltjes afgeleverd. Twee jaar later werd ‘Bahia Times’ opgenomen met zijn Braziliaanse vriend Netto Rockefeller. En ook zijn project met de band Cats Bizcos is meer dan een vermelding waard. Als aanvulling op zijn leven naast het podium geeft Quique harplessen sinds 2013 aan de Harmonica ‘School Blues Madrid’ en is hij sinds 2009 directeur van de Blues Intensieve Cursus in Bejar, Spanje.
Johnny Burgin komt uit South Carolina en zag het eerste levenslicht in 1969. Hij kwam in de eerste plaats niet naar Chicago om te musiceren, maar om er te studeren aan de prestigieuze University of Chicago. Johnny was dj op het college-radiostation WHPK én begon zijn muzikale carrière als begeleider van Tail Dragger in de getto clubs van Chicago’s West Side. Niet veel later toerde hij met Howlin’ Wolf drummer Sam Lay en de betreurde pianolegende Pinetop Perkins. Johnny absorbeerde de blues sound en prefereerde een loopbaan als bandleider.
The Rockin’ Johnny Band is een van de meeste geliefde blues bands sinds 1995 in Chicago. De sound is vintage blues met een breed spectrum die invloeden aanhaalt bij de Stax soulstyle, swing en niet-classificeerbare blues. Tot Johnny in 2003 plots uit het blues circuit verdween en zich volledig focuste op zijn gezin. Maar over deze zeer moeilijke periode praat Johnny eigenlijk liever niet meer, en dat respecteren wij hier dan ook ten zeerste. Na een akelige stilte van bijna zes jaar was het Dave Specter die Johnny opnieuw katapulteerde in de blues en hem aankondigde op 10 januari 2009 in Nick’s Beer Garden. Al had Johnny uiteraard geen overtuigende predicatie nodig. ‘He was more than ready to come back’. Met spontane, sublieme en scherpzinnige  gitaarriffs behoorde Rockin’ Johnny tot een jonge generatie blues artiesten aan de West Side van Chicago.
Het duo trok nu naar de Alnico Studio in Austin, Texas, al werden ook enkele tracks geregistreerd in de Casa de Madera te Toledo in Spanje. In Toledo stonden David Salvador Fructuoso (bas) en drummer Pablo Baréz del Cuerto in de backing. In Texas vormden Eric Przygocki (bas), Stephen Dougherty (drums), Josh Fulero (gitaar), Faris Jarrah (trombone) en Christian Dozzler (piano, accordeon) de ritmesectie. Het album opent met het spetterende ‘Your Charm Won’t Help You’. Johnny’s vocalen lopen recht in zijn al even spannende gitaarriffs en Quique’s harpvaardigheden. Bij de nummers ‘Take It Like It Is’ en het swingende ‘You Can’t Steal My Sugar’ mocht Gomez plaats nemen achter de microfoon. Het donkere ‘The Jinx’, met Johnny op zang en Robert Lockwood’s  slow blues ‘Funny But True’, nu met Quique’s vocalen, zijn volgende hoogtepunten op de release. In het nummer ‘Ain’t No High Roller’ vieren we hoogtij met een overweldigende Mardi Grass accordeon, en trekken we richting Windy City voor het mooi opgebouwde ‘Everybody Loves My Baby’ en de ballades ‘Coffee Can Blues’ én Livin’ Day To Day’. Het door Gomez en Spaanse vertolkte ‘Otro Hombre’ is de vreemde eend in de bijt en getuigd dat de blues wel degelijk een internationale muzikale ervaring is. Het jazzy ‘Step It Up Bro’ wordt ingekleurd door Dozzler’s accordeonarrangementen, Jarrah’s trombonetunes en Rockin’ Johnny’s innemende gitaarsolo’s. Tijd om wat stoom af te blazen met de blues trage ‘The Right To Hurt Me’. Maar in het swingende ‘Are You Ever’ mag harpenist Greg Izor de toorts van Gomez even overnemen. In het afsluitende ‘Don’t Blame Shorty’ komt Quique zowel vocaal als muzikaal de dans leiden.  ‘You can blame yourself, but don’t blame Shorty…!’ Hell Yeah….. Replay please…!!
 
 
Philip Verhaege (5)

​
‘Dos Hombres Wanted!’ Guitarist and singer Rockin' Johnny Burginhangs his fedora in the Frisco Bay, and harpman and singer Quiqué Gomezhails from Madrid, Spain. Together and separately they have ridden many a dusty trail with some of the last of the great Chicago bluesmen. Today they are the feared gunslingers of the international blues scene In the winter of 2018 they partnered up, galloped through the Western Territories, and took dead aim on twelve originals and two blues classics. Rockin' Johnny Burgin and Quiqué Gomezare both internationally acclaimed as world class bluesmen Burgin has a storied history on Chicago's Delmark Records, and Gomez is a versatile jazz-influenced blues singer who also sings Frank Sinatra songs with a Spanish Big Band. They are currently on tour in support of their first collaborative album, hopefully the first of many.
0 Opmerkingen

Susanna & the Brotherhood of Our Lady: Garden of Earthly Delights

5/3/2019

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Garden of Earthly Delights
  2. Wayfarer
  3. Ecstasy X
  4. Death and the Miser
  5. Ship of Fools
  6. Ecstasy
  7. Exterior
  8. Wilderness
  9. Wayfarer II
  10. Gluttony and Lust
  11. Beautiful Life
  12. By Earth and Starry Heaven
  13. City of Hope
  14. River to Hell
  15. Gathering of Birds

Website Artiest
Susanna
​Het dertiende studioalbum van de Noorse singer-songwriter & multi-instrumentaliste Susanna Sonata is een samenwerking geworden met een kwartet van vrouwelijke muzikanten. Die band vernoemde zich naar de Illustrious Brotherhood of Our Blessed Lady, een veertiende -eeuwse broederschap, terwijl de titel van de cd verwijst naar het werk van de Nederlandse kunstenaar Jheronimus Bosch, die er lid van was. Dit is dus een album met religieuze ondertonen, die wijzen op werken van Bosch zoals “Allegorie op de gulzigheid”, “De dood van een vrek” enz. Het is echter geen soundtrack voor zijn schilderijen, maar een waarschuwing die nog steeds geldt, want de mensheid staat nog steeds voor een tweestrijd. Toch kan je dit geen muzikale parafrasering van Bosch’ werk noemen. Dat is immers veel complexer met uitbeeldingen van zondigheid en zelfs de hel. Muzikaal kan je dan weer vergelijkingen maken met het werk van Joni Mitchell, Kate Bush of meer esoterische musici zoals Laurie Anderson en zelfs Yoko Ono. Een bevreemdend album.

Patrick Van de Wiele (3½)
​A strange album based on the works of the painter Hieronymus Bosch. 
0 Opmerkingen

DadaWaves: Intelligent Life

5/3/2019

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Perpetual Motions
  2. The Dangling Mankind
  3. Intelligent Life
  4. The Big Leap
  5. Fire in her Eyes
  6. All the People’s Faces
  7. Under the Radar
  8. Reverie of the Damage done
  9. Tears and Dollar Signs
  10. Story of Life Unraveling
  11. All Gonna Die

Website Artiest
DadaWaves
​Onze landgenoot, de singer-songwriter Jasper Stockmans richtte ooit de melodieuze punkband Oversized op, waarmee hij de muziekwedstrijd Roodvonk won, en twee albums opnam. Daarna volgde zijn soloproject The Nursery Rhyme, tot de drang om een nieuwe band te stichten zich aandiende. Dat werd DadaWaves, geïnspireerd door sixties bands als The Kinks, The Beatles, The Zombies en The Beach Boys. Hun live optredens startten in 2014/2015 en op 20/5/2016 verscheen hun debuut, dat goede kritieken en radioaandacht kreeg. Nu is de opvolger er, en momenteel bestaat de groep uit: Jasper Stockmans (gitaar, keyboard, zang), Beatrijs De Klerck (keyboard, viool, zang), Xander Stockmans (drums & percussie), Roel Brems (bas, keyboard) en Tom Poppe (akoestische gitaar, beugel). De cover van deze nieuwe cd staat in het teken van een apocalyptische atoomval, gezien vanop een strand met zonnekloppers. En dat thema is ook terug te vinden in de songteksten. ‘Perpetual Motions’ opent vlot, waarna ‘The Dangling Mankind’ ons er al even vlot op wijst dat we nog steeds als marionetten bengelen. De titeltrack is meer uptempo, iets verderop gevolgd door de eerste single ‘All the People’s Faces’, met zijn kritiek op de sociale media. Als nieuwe single werd voor ‘Tears and Dollar Signs’ gekozen, met zijn kritiek op de rat race. De kracht van deze vlotte pop zit duidelijk in zijn intelligente teksten, met een sound die inderdaad teruggrijpt naar de semi-psychedelische pop van de sixties. 

Patrick Van de Wiele (4)
​The strength of this pop music lies in intelligent lyrics, with a sound that harks back to the semi-psychedelic pop of the sixties. 
0 Opmerkingen

Timber: The Family

4/3/2019

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Burying Ground
  2. As A Kill
  3. Colors
  4. Downtown
  5. Sunstroke
  6. Shuttlecock
  7. Errant Oblivian
  8. More
 
Website Artiest:
Timber

​Het EP-debut van dit Amerikaanse duo dateert al van 2015.  Toen al stond in de sterren geschreven dat Janet Simpson en Will Stewart een verdere muzikale samenwerking niet uitsloten.  Rustig bouwden ze verder aan hun eerst full album The Family.  Houterig klinkt het absoluut niet.  Melodische melodieën over hun relaties en gevoelens worden afwisselend ingezongen.  Geen grootse texturen, wel een vrij simplistische aanpak vol emoties. 
Will Stewart opent met het pastorale ‘Burying Ground’, een zacht vloeiende song die het ritme aangeeft voor het hele album.  Jaren geleden oogstte Will in Nashville heel wat bijval met zijn country-soul band Willie And the Giant.  Samen met de lieflijke, bijna zweverige, Janet creëert het duo een intimistische spanning met psychedelische soundscapes (bv. Colors).  ‘Downtown’ roept herinnering op aan Nico van Velvet Underground. In contrast met de Maverick song ‘Shuttlecock’.  Zoete vocalen, duistere sferen en ingetogen gitaarakkoorden kleuren Timber als winter en herfst in donkere dagen. Enige minpunt is het lang uitgesponnen shoegaze nummer Sunstroke. Het album werd gemixt door Lynn Bridges (o.a. Devendra Banhart), een hoorbare stempel op dit wonderlijk kleinood.  Deemster weg in je zetel voor een snuifje hedendaagse alternatieve americana. Hoe vaker, hoe beter!
 
Line-up:
Will Stewart
Janet Simpson
Support:
Brad Davis
Lynn Bridges
David Hickox
Robert Wason
 
Marino Serdons (4)
​
Intimate songs with sweet vocals and simplistic guitarlines creates dark hypnotic and  emotional ambiance.
0 Opmerkingen

Nick Schnebelen: Crazy All By Myself

4/3/2019

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Little Death
  2. It Aint Me
  3. Ain’t Got Time For The Blues
  4. Crazy All By Myself
  5. Alter Of Love
  6. Bad Disposition With The Blues
  7. Bad Dream
  8. Soul Magic
  9. I’m A Fatboy
  10. I Leaned My Heart On You
  11. Out Of Bad Luck
  12. Monkey Around
  13. Holding On
 
Website Artiest
Nick Schnebelen

​Kansas City’ Nick Schnebelen is stillaan een begrip in de blues scéne. Nick is samen met zijn zus Danielle en jongere Kris broer ook het brein achter de superformatie Tramlped Under Foot. Mede door succesvolle albums als ‘Wrong Side of The Blues’ uit 2011 en ‘Badlands’ (2013), werd  de band genomineerd als ‘Band of The Year’ op de Blues Music Awards. Twee jaar later stonden ze dan op het hoogste schavotje in dezelfde categorie. Nick had in 2016 met zijn eigen band ‘Live at Knuckleheads Vol.1’ geregistreerd. Nu trok hij met een hele cast naar de studio en vond in Tony Braunagel de ideale producer/drummer. Met zijn innemende stem neemt Nick je vrijwel meteen bij het trot. Zet hierbij die strakke backingband en zijn consumerende gitaarriffs én je bekomt een schitterende geheel. Openen doet hij met het beukende ‘Little Death’, origineel van Imperial Crowns. Backing vocals, knappe gitaarriffs en swampy vioolarrangementen dragen de song. De toon is gezet en in ‘It Aint Me’ mag orgelvirtuoos Mike Finningan en Regie Mcbride’s baslijnen de compositie modificeren. In het swingende ‘Ain’t Got Time For The Blues’ trekken Nick en Finningan alle registers nog eens openen voor ze de gasoline wat revoceren tijdens de slow blues track ‘Crazy All By Myself’. Maar in Jimmy Wood’s ‘Altar Of Love’ betuigd Nick zijn grote liefde voor de sound die de Imperials Crowns al jaren kenmerkt. Jason Ricci mag hier het nummer opsmukken met zijn aanporrende bluesy harptunes. Met het futuristische, maar o’zo authentieke ‘Bad Disposition With The Blues’ gaan we terug naar de Delta blues. Dustin Airbuckel en Nick’s dobro slidegitaar komen hier alweer in de spotlights. Volgende chapiters zijn het traag tergende ‘Bad Dream’, het soul begeesterde ‘Soul Magic’ én het modern spijkerende en slide gitaar gecomponeerde ‘I’m A Fatboy’. Tijd om een ballade in het geheel te verweven met het hemels mooi geconstrueerde ‘I Leaned My Heart On You’. Magic Sam’s ‘Out Of Bad Luck’ en ‘Monkey Around’, origineel van Delbert McClinton zijn alweer twee knappe coverherwerkingen. Afsluiten doet Nick met de considerabele bluesy gitaarriffs uit ‘Holding On’. Wat een heerlijk schijfje is ‘Crazy All By Myself’ wel niet. En dan nu.. Replay please !
 
Philip Verhaege (5)
Nick recorded in 2016 with his own band 'Live at Knuckleheads Vol.1'. But now he went to the studio with a whole cast and found the ideal producer / drummer in Tony Braunagel. With his captivating voice Nick assumes you almost immediately at the trot. Put here that tight backing band and his consuming guitar riffs and you get a great release. Highly Recomended..!
0 Opmerkingen

Stephanie Rose: Sprout

4/3/2019

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Sprout
  2. Rusted Love
  3. Luxury
  4. Old Soul
  5. Crushed
  6. Same old Same old

Website Artiest
Stephanie Rose
​Op achttienjarige leeftijd nam Stephanie Rose uit Saskatchewan voor het eerst een duik in de muziekwereld. Dat deed ze via Global Country, een organisatie voor het ontwikkelen van countryartiesten in Canada. In 2013 won ze de Global Country Star Search, en de weg naar Nashville lag open voor haar. Het jaar daarop werd ze verkozen tot North American Country Music Association International Vocalist of the Year en Entertainer of the Year. In augustus 2015 verscheen haar debuut EP ‘Go Where The Wind Takes You’. De volgende jaren bouwde ze haar carrière verder uit met optredens en singles. En nu is haar tweede EP uitgebracht, waarop zes songs staan, in een productie van RyLee Madison en Clay Krasner. Die opent met het de uptempo titeltrack, waarna ‘Rusted Love’ ietwat meer naar rock opgaat. De ballade ‘Luxury’ is meteen de nieuwste single, en ‘Old School’ is uiteraard country op traditionele wijze. En alhoewel ‘Crushed’ aanvangt als een akoestische song, wordt die daarna blues rock. ‘Same old Same old’ is een uptempo afsluiter. Een aanrader voor wie houdt van country, of alt country. 

Patrick Van de Wiele (3½)
​Recommended for those who love country or alt country. 
0 Opmerkingen

Vasil Hadzimanov Band: Lines in Sand

4/3/2019

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Lines in Sand
  2. Mr. MoonJune
  3. San Snova
  4. Lost
  5. Kazi
  6. Kazi Gradiska
  7. Maklik
  8. For Clara
  9. Waiting For...
  10. Freedom from the Past
  11. Ratnici Podzemlja
  12. Rege Hadzi

Website Artiest
Vasil Hadzimanov Band
​De Servische keyboardspeler Vasil Hadzimanov gebruikt op deze nieuwe cd al zijn talenten. Hij vermengt namelijk zijn etnische jazzroots met dosissen van rock, R&B, funk, avant-garde, psychedelica, trance, elektronica enz. Dit is dus een nieuwe aanpak van jazz en fusion. Dat heeft in 1995 al geleid tot de oprichting van deze band. Zes jaar later kwam hun debuut ’11 Reasons for…’ uit, en het jaar daarop wonnen ze de “Beovision” voor het beste debuut. In diezelfde zomer componeerden ze muziek voor een documentaire over Belgrado, en zo volgden de albums mekaar op. De band bestaat nu, naast Vasil, uit: Branko Trijic op gitaar, Miroslav Tovirac op bas, Bojan Ivkovic op percussie en zang, Pedja Milutinovis op drums met als speciale gasten Rastko Obradovis op sax, Marta Hadzimanov en Dean Bowman als vocalisten. Daarbij is de track ‘Mr. Moonjune’ een ode aan labelbaas Leonardo Pavkovic, waarbij funkinvloeden de kop opsteken. ‘Kazi Gradiska’ heeft een drijvende beat, en ‘For Clara’ lijkt wel op een R&B ballade, maar met experimentele kantjes. Een fusion album dus voor diegenen die niet wars zijn van enig geëxperimenteer.

Patrick Van de Wiele (3½)
​A fusion album for those who like some experimental sounds. 
0 Opmerkingen

Timothy Wenzel: Running Away

4/3/2019

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Dream of Summer
  2. Dancing in Darkness
  3. A Bit about You
  4. Running Away
  5. Makes You Wonder
  6. Traveling Light
  7. Magical Pageant
  8. A Friend of Mine
  9. Breaking Free
  10. Gazelle Dance
  11. Past Presence
  12. Coronal Rain

Website Artiest
Timothy Wenzel
​New Age keyboardspeler is hier al verschillende malen aan bod gekomen, dus ik hoef hem niet meer voor te stellen. Dit is meteen al zijn zevende album, waarop 12 tracks staan, die variëren van zachte New Age tot meer Keltische thema’s. Hierop bespeelt hij piano en synthesizer, en krijgt daarbij hulp van Jill Haley op Engelse hoorn en oboe, van Jeff Haynes op percussie en van Josie Quick op viool. Timothy onderzoekt via zijn muziek universele concepten zoals filosofie, gevoelens en avonturen. De openingstrack ‘Dream of Summer’ werd geïnspireerd door een warme ochtendwind, terwijl ‘Dancing in Darkness’ gaat over een paar in afzondering danst. De titeltrack stamt van een droombeeld om een nieuw leven te starten, weg van alle problemen en stress. En als afsluiter krijg je ‘Coronal Rain’, waarvan het bekijken van een videoclip van NASA aan de basis lag. Hierin spuwt onze zon plasma uit, die daarna terugvalt op het oppervlak. Een cd die je zowel kan gebruiken om bij te ontspannen, maar ook om op te mediteren. Best leuk.

Patrick Van de Wiele (4)
​You can relax to this music, and meditate to it ass well. Rather nice.
0 Opmerkingen

Dennis Brennan and The White Owls: Live at Electric Andyland

2/3/2019

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Cuttin' In       
  2. Nothin' but Love       
  3. Yes I'm Loving You 
  4. End of the Blues       
  5. Good Lover   
  6. The (New) Call of the Freaks
  7. Tangle
  8. Three Kind of Blues
  9. I Live the Life I Love           
  10. Fool Killer     
  11. I'm on my Last Go Around  
  12. No Expectations 0
 
Website Artiest
Dennis Brennan and The White Owls

​Dennis Brennan is een van de beste singer-songwriters uit de Boston muziekscéne Samen met
bassist Jim Haggerty, Tim Gearan (gitaar, vocals), David Westner (orgel) en Steve Sadler (lapsteel gitaar, vocals) trok Dennis naar Andy Plaisted’s Electric Andyland homestudio. Andy speelt hier ook met de drumsticks en producete tevens deze twaalf songs, die trouwens live werden ingeblikt. Dennis vond in en met het label VizzTone Records meteen ook de ideale labelgenoten. Hij koos nu bewust om heel wat coverherwerkingen in te blikken en openen doet Brennan in stijl met Junior Watson’s slow blues ‘Cuttin’ In’ om te vervolgen met het Chicago blues begeesterde ‘Nothin’ But Love, origineel bij elkaar gepend door Bobo Jenkins in 1959. Tijd voor een eerste rockabilly nummer in de vorm van ‘Yes I’m Loving You’ van Big Al Downing. Bij Tim Gearan ging Brennan ‘End Of The Blues’ lenen. Het folk nummer krijgt een hemelse blues ballade herwerking. Goose bumps bekruipt ons plots en dat blijft ook nazinderen in Jimmy Reed’s ‘Good Lover’, dat is ingekleurd met Brennan’s blues harp en ingetogen ritmesectie.
In dezelfde tijdsgeest en sound kadert Brennan ook ‘The (New) Call Of The Freaks’ van Paul Barbarin uit 1929. De track ‘Tangle’ is een eerste Brennan song en ook ‘Three Kind Of Blues’, dat uit Sadler’s pen vloeide, is een donkere blues songs. Op naar de Windy City met Willie Dixon’s ‘I Live The Life I Love’, het Delta blues gemotiveerde ‘Foolkiller’, origineel van Mose Allison’s uit 1964 én Ledbetter’s rock herwerkte ‘I’m Not My Last Go Round’. Als afsluiter kunnen we genieten van The Stones blues ballade  ‘No Expectations’. Dennis Brennen and The White Owls zijn meer dan een ontdekking waard. Dennis heeft een ongelooflijk stemtimbre dat zich heel makkelijk laat leiden doorheen diverse muzikale spectrums. En laat dit alles inkleuren door een strakke backingband! Heerlijk, niet!
 
Philip Verhaege (5)
​
Dennis Brennen and The White Owls are more than a discovery value. Dennis' has an incredible voice timbre that is easily guided through a various musical spectrums. And all this is colored by a tight backing band! Delicious, not!
0 Opmerkingen

Various Artists: Take A Trip (From The Countryside To Big City)

1/3/2019

0 Opmerkingen

 
Foto
​DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Tasso Zachary And His Orch.: Louisville, KY
  2. Johnny Guitar Watson: Highway 60
  3. Percy Mayfield: Louisana
  4. Jimmy Vick & The Victors: Take A Trip
  5. Larry Green: Long Black Train
  6. Jackie Dunham: All Around The World
  7. The Pacers: Short Squashed Texan
  8. Bob Arlin: East L.A.
  9. Little Sam Davis: Goin’ To New Orleans
  10. Jesse And Buzzy: Goin’ Back To Orleans
  11. Elmon Mickle: Lonesome Highway
  12. Big Walter: San Antonio
  13. Roy Brown: Hurry Hurry Baby
  14. Piney Brown: I’m Travelling
  15. Andre Williams: Georgia Mae Is Moving
  16. Mr. Bo: I’m Leaving This Town
  17. Bill Doggett: Quaker City
  18. Bobby Long: Jersey City
  19. Ramp Davis: Bayou Bounce
  20. Elmon Mickle: Jackson Blues
  21. Joe Liggins: Louisana Woman
  22. Sonny Boy Williamson: City Of New Orleans
  23. Monte Easter: Going Back To Kansas City
  24. Little Freddie & Ripcords: Goodbye New York, Hello New Orleans
  25. Bobby Davis & The Rhythm Rockers: Going To New Orleans
  26. Bob Starr: My Girl Back In L.A.
  27. Fletcher Smith: Brand New Neighborhood
  28. Louis & Frosty: Train Time
 

Van in het begin tot zowat midden vorige eeuw, ontvluchtten vele Amerikanen het platteland om koers te zetten naar de stad. Redenen hiervoor waren er genoeg. Sommigen trokken naar de stad omdat de werkgelegenheden en de ermee verbonden verdiensten er hoger lagen, maar ook muzikanten trokken weg van het platteland. In de steden ontstonden namelijk de eerste opnamestudio’s, vaak in de achterkamer van winkels die elektrische toestellen verkochten en dat wakkerde de hoop op succes natuurlijk aan. Vanzelfsprekend leverde dat nummers op over het verlaten van de geboortegrond, het reizen via highways, de nieuwe veelbelovende stad, maar ook soms het gemis en het heimwee naar de oude stek.
Op nummer 18 van de Koko-Mojo serie, ‘Take A Trip’ met als subtitel ‘From The Countryside To Big City’ worden 28 van deze nummers gebundeld. Shouter Tasso Zachary zet samen met zijn orkest onmiddellijk al swingend en jumpend koers richting ‘Louisville, KY’. In de titeltrack voorspellen Jimmy Vick & The Victors ons een soulvolle trip. Dat is trouwens niet overdreven want met een goedgevulde tank vol ‘old school’ rhythm & blues, blues, jump, swing en wat soul scheuren we over Elmon Mickle’s door mondharmonica gestuurde bluesy en instrumentale ‘Lonesome Highway’, naar oorden als New Orleans, Quaker City, Louisana en Kansas City. Onze gidsen zijn bekende en minder bekende artiesten als Percy Mayfield, Bob Arlin, Bill Doggett, Joe Liggins en Sonny Boy Williamson.
Met ‘Take A Trip’ maak je zonder de deur uit te komen een fantastische muzikale reis, zowel door geografisch Amerika, als door zijn aanstekelijke muziekgenres. Andermaal een aanrader!
 
Lambert Smits (5)

​With old school rhythm & blues, blues, jump, swing and some soul, legendary artists from these genres deliver you a fantastic musical journey with songs that refer to a city or place. This album is the next highlight in the Koko-Mojo series. Once again highly recommended!
0 Opmerkingen
Volgende>>

    Archives

    Mei 2025
    April 2025
    Maart 2025
    Februari 2025
    Januari 2025
    December 2024
    November 2024
    Oktober 2024
    September 2024
    Augustus 2024
    Juli 2024
    Juni 2024
    Mei 2024
    April 2024
    Maart 2024
    Februari 2024
    Januari 2024
    December 2023
    November 2023
    Oktober 2023
    September 2023
    Augustus 2023
    Juli 2023
    Juni 2023
    Mei 2023
    April 2023
    Maart 2023
    Februari 2023
    Januari 2023
    December 2022
    November 2022
    Oktober 2022
    September 2022
    Augustus 2022
    Juli 2022
    Juni 2022
    Mei 2022
    April 2022
    Maart 2022
    Februari 2022
    Januari 2022
    December 2021
    November 2021
    Oktober 2021
    September 2021
    Augustus 2021
    Juli 2021
    Juni 2021
    Mei 2021
    April 2021
    Maart 2021
    Februari 2021
    Januari 2021
    December 2020
    November 2020
    Oktober 2020
    September 2020
    Augustus 2020
    Juli 2020
    Juni 2020
    Mei 2020
    April 2020
    Maart 2020
    Februari 2020
    Januari 2020
    December 2019
    November 2019
    Oktober 2019
    September 2019
    Augustus 2019
    Juli 2019
    Juni 2019
    Mei 2019
    April 2019
    Maart 2019
    Februari 2019
    Januari 2019
    December 2018
    November 2018
    Oktober 2018
    September 2018
    Augustus 2018
    Juli 2018
    Juni 2018
    Mei 2018
    April 2018
    Maart 2018
    Februari 2018
    Januari 2018
    December 2017
    November 2017
    Oktober 2017
    September 2017
    Augustus 2017
    Juli 2017
    Juni 2017
    Mei 2017
    April 2017
    Maart 2017
    Februari 2017
    Januari 2017
    December 2016
    November 2016
    Oktober 2016
    September 2016
    Augustus 2016
    Juli 2016
    Juni 2016
    Mei 2016
    April 2016
    Maart 2016
    Februari 2016
    Januari 2016
    December 2015
    November 2015
    Oktober 2015
    September 2015
    Augustus 2015
    Juli 2015
    Juni 2015
    Mei 2015
    April 2015
    Maart 2015
    Februari 2015
    Januari 2015
    December 2014
    November 2014
    Oktober 2014
    September 2014
    Augustus 2014
    Juli 2014
    Juni 2014
    Mei 2014
    April 2014


    Categories

    Alles
    ?
    50's Ballades
    70's Rock
    80’s En 90’s Rock
    80’s En 90’s Rock
    80's Pop
    Acid Folk
    Acid Jazz
    Acid Rock
    Acoustic Blues
    Acoustic Folk
    Acoustic Guitar
    African Blues
    Afro
    Afro Beat
    Afrobilly
    Afro Blues
    Afro-Colombiaans
    Afro Funk
    Afrojazz
    Afro Rock
    Akoestisch
    Akoestische Folk
    Alt. Country
    Alternatieve Pop
    Alternative
    Alternative Folk
    Alternative Pop
    Alternative Rock
    Alternative Softrock
    Ambient
    Ambiente Jazz
    Americana
    Americana & Blues
    American Cowboy Music
    American Desert Music
    American Folk
    American Rock
    American Roots
    American Standards
    Amusement Music
    Arabic Jazz
    Artificial World Music
    Art Pop
    Art Rock
    Astral Dub
    Atmospheric Music
    Avant Garde
    Avant-garde
    Avant Garde Folk
    Avant Garde Jazz
    Avant-garde Jazz
    Aziatische Fusion
    Balkan
    Baroque Folk
    Beat
    Beatpop
    Bebop
    Belgische Hiphop
    Big Band
    Big Band Music
    Blanke Soul
    Blue Eyed Soul
    Bluegrass
    Blues
    Blues & Jazz
    Blues & Pop
    Blues Rock
    Blues Rock & Country Soul
    Boogie
    Boogie Punk
    Boogie Woogie
    Bop
    Bop ’n Roll.
    Boppin' Blues
    Bossa Jazz
    Bossa Nova
    Brasband Muziek
    Brazilectro
    Braziliaans
    Braziliaanse Jazz
    Brit Pop
    Cabaret
    Cajun
    Calypso
    Cash Tribute
    Celtic Folk
    Celtic Music
    Chanson
    Chicano Rock
    Chillout
    Christmas
    Christmas Music
    Christmas Rock & Roll
    Christmas Songs
    Cinematic
    Cinématic
    Classic
    Classic Progrock
    Classic Rock
    Classic Symphonic Rock
    Club Music
    Coldwave
    Comedy
    Comtemporary Jazz
    Contamporary Folk
    Contamporary Irish Folk
    Contemporary Blues
    Contemporary Country
    Contemporary Folk
    Contemporary Jazz
    Contemporary Pop
    Contemporary R&B
    Contemporary Rock
    Cool Jazz
    Counrry
    Country
    Country Blues
    Country Folk
    Country Jazz
    Country Noir
    Country Pop
    Country Rock
    Countryrock
    Countryrockabilly
    Country Soul
    Country & Western
    Cowpunk
    Crooner
    Crooners
    Crosover World Music
    Crossover
    Crossover Jazz
    Cumbia Beat
    Dance
    Dark Electronics
    Dark Wave
    Deep Funk
    Dessert Blues
    Deutsch-Rock
    Dialectische Rock
    Disco
    Dixieland
    Dixiemusic
    DIY
    Doo Wop
    Doo-wop
    Droompop
    Dub
    Dubstep
    Duitse Rock 'n Roll
    Early Rock 'n Roll
    Easy Listening
    Electro
    Electro African Folk
    Electro Jazz
    Electronica
    Electronic Chill-out
    Electronic Cinématic Pop
    Electronic Etnic World
    Electronic Music
    Electronic Pop
    Electro Pop
    Electro Punk
    Electrorock
    Elektronisch
    Elektro-swing
    Eperimental Music
    Ethno
    Exotica
    Experimental Jazz
    Experimental Music
    Experimentele Chanson
    Fifties Pop
    Fiftys Rock & Roll
    FILM MUSIC
    Filmmuziek
    Folk
    Folk/Americana
    Folk Blues
    Folk Pop
    Folkpop
    Folkpoptronica
    Folk Rock
    Folky Pop
    Franse Chanson
    Franse Chanson/singer Songwriter
    Franse Chanson/singer-songwriter
    Free Jazz
    Free Jazz
    Funk
    Funk & Soul
    Funky Blues
    Fusion
    Fusion Rock
    Fuzrock
    Garage Psych
    Garage Punk
    Garage Rock
    Gesproken Woord
    Glamrock
    Gospel
    Gospel Jazz
    Gothic
    Griekse Folk
    Grunge
    Guitar Music
    Gurls: Run Boy Run
    Gypsy
    Gypsybilly
    Gypsy Folkfolly
    Gypsy Jazz
    Hardcore Rap
    Hard Rock
    Hard Rock Blues
    Heavy Rock
    Hedendaagse Kleinkunst
    Highlife
    Hillbilly
    Hillbilly Rootsblues
    Hip Hop
    Honkabilly Blues
    Honky Tonk
    House
    House & Chill Out
    House & Chill-out
    House & Lounge
    Indie Folk
    Indie Pop
    Indie R&B
    Indie Rock
    Industrial
    Industrial Pop
    Instrumental
    Instrumentale Jazz
    Instrumental Folk
    Instrumental Surf
    Irish Folk
    Jazz
    Jazz Funk
    Jazzfunk
    Jazz Fusion
    Jazz Rock
    Jazzrock
    Jazz & Soul
    Jazz/Soul/Rock
    Jazzy Blues
    Jazzy Dub
    Jazzy Pop
    Jiddisch Blues
    Jive
    Jugband
    Jump
    Jump Blues
    Kazz
    Keltische Folk
    Kerstmis
    Kinderliedjes
    Klassiek
    Klassiek/jazz
    Kleinkunst
    Krautrock
    Latin
    Latin American Rock
    Latin Jazz
    Latin Pop
    Latin-soul
    Levenslied
    Licht Klassieke Pop
    Listening Songs
    Lo Fi Pop
    Lo-fi Pop
    Lounge
    Lounge & Chill-out
    Mathrock
    Medieval Rock
    Minimalistische Pop
    Mod
    Modern Country
    Modern Folk
    Modern Jazz
    Motown
    Musical Storytelling
    Nederlandstalig
    Nederlandtalige Blues
    Neo Funk
    Neoklassiek
    Neo Progrock
    Neo-Progrock
    Neo Soul
    New Age
    New Age & Solo Piano
    New Country
    New Orleans
    New Orleans R&B
    New Soul
    New Wave
    Noise
    Nordic Folk
    Northern Soul
    Nuevo Flamenco
    Nu Jazz
    Nu-Jazz
    Oldies
    Old School Country
    Old School Psychobilly
    Old School Rhythm And Blues
    Old School Soul
    Old Time Fiddle Music
    Opera
    Outlaw Country
    Percussion
    Philly Soul
    Piano Music
    Piano Solo
    Poetic Pop
    Poëzie
    Pop
    Popcorn
    Pop Punk
    Poprock
    Post Industrial
    Post Jazz
    Post Punk
    Post Rock
    Post Soul
    Power Blues
    Power Pop
    Power Rock
    Presley Ballades
    Prog
    Prog Folk
    Progressieve Muziek
    Progressive Jazz
    Progressive Pop
    Progressive Rock
    Prog Rock
    Protest Songs
    Psychadilic Electro
    Psychedelic
    Psychedelic Rock
    Psychobilly
    Psych Rock
    Psych-Rock
    Punk
    Punk-a-billy
    Punk Rock
    Punkrock
    RaB
    Radio Play
    Ragtime
    Rap
    R&B
    Rebekah Eden
    Reggae
    Retro Pop
    Rhythm And Blues
    Rhythm & Blues
    Rhythm ‘n’ Blues
    Rhythm ‘n’ Blues
    Riock
    Roch Lockyer: When Frank Met Django
    Rock
    Rockabilly
    Rock And Roll
    Rocking Southern Soul
    Rockin' Soul
    Rock 'n Roll
    Rock Opera
    Rock & Roll
    Roots
    Rootspop
    Roots Rock
    Rootsrock/bluesrock
    Rustieke Rockabilly
    Sacrale Muziek
    Samba Jazz
    Scandicana
    Seventies West Coast Pop
    Shuffles
    Singer Songwriter
    Singer-songwriter
    Sixties Beat
    Sixties Girls
    Sixties Pop
    Sixties Sound
    Ska
    Skiffle
    Smooth Jazz
    Smooth Soul
    Soft Pop
    Soft Rock
    Solo Piano
    Soul
    Soul & Blues
    Soul & Blues
    Soul Blues
    Soulful House
    Soul & Funk
    Soul & Jazz
    Soul Jazz
    Souljazz
    Soul Pop
    Soulrock
    Soundtracks
    Southern Folkrock
    Southern R&B
    Southern Rock
    Southern Soul
    Space Rock
    Spaghetti Rock
    Spoken Word
    Spych Rock
    Stoner
    Stories
    String Pop
    Sunshine Pop
    Surf
    Surf Punk
    Swamp
    Swamp Blues
    Swanabilly
    Swing
    Swingende Rhythm & Blues
    Swingende Rock
    Swing Jazz
    Symphonic Pop
    Symphonic Rock
    Synthesizer
    Synth Pop
    Synth-Pop
    Synth Prog
    Synth Rock
    Synth Wave
    Tango
    Taraab
    Techno
    Texas Country
    Texas Honky Tonk
    Tex Mex
    Tex-Mex
    Traditional
    Traditional Country
    Traditional Folk
    TRANCE
    Tribal
    Triphop
    Tropische Funk
    Twist
    Uke-Billy
    Underground
    Urban Folk
    Urban Jazz
    Urban Pop
    Vaudeville
    Vietnamese Folk
    Vintage Country
    Vintage Jazz
    Vocals
    Voodoo Blues
    Wereldmuziek
    West Coast Blues
    West Coast Pop
    West Coast Rock
    Western Swing
    Witch House Electronics
    Woestijn Blues
    World Bluesrock
    World Country
    World Mus
    World Music
    Worldmusic
    World Pop
    Yacht Soul
    Zydeco


A WOODLAND HILLCREST PROMOTION PRODUCTION  I  KEYS AND CHORDS 2001 - 2025

  • HOME
  • MUSIC NEWS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • CD REVIEWS 2025
  • VINYL REVIEWS 2025
  • BOOK REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • COMING EVENTS
  • CONTACT PAGE
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY