Blog Archives - KEYS AND CHORDS

Davey Dodds: Kernowcopia

19/6/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Storm Cat Song
Kernowcopia
Contented Man
Jean’s Tune
Ship On The Sea
The Magpie
Merlin’s Isle Of Gramarye
Titchmarsh Trauma
The Shaman’s Song
Shoot The Gruffalo
Kick Off Your Shoes

Platenlabel
Angel Air Records

Labelnummer
SJPCD501

Distributie
Proper Music Distribution

Website Artiest
Angel Air Records

Folk om van te smullen! Davey Dodds wijkt met dit soloproject wel heel ver af van de progressieve rock die hij maakte met zijn band Red Jasper. En of zijn fans dit zullen lusten, is erg twijfelachtig. Toch verdient Kernowcopia (Hoorn des Overvloeds) jullie volle aandacht. Vanuit zijn vaste stek in Cornwall keert Davey Dodds terug naar Keltische roots. Samen met fiddler Martin Solomon en enkele leden van Red Jasper, Robin Harrison (Electric Guitar, Bass) en David Clifford (Drums), spelen ze jigs en reels alsof het een lieve lust is. Davey’s zang mag niet altijd even aantrekkelijk en vloeiend bestempeld worden, maar zie dat door de vingers. Hier en daar een traditional (bv. Magpie, een kinderlied), doch vooral eigen composities met (voor folkies) herkenbare Keltische thema’s.
Storytelling met bodhran, mandolin, fluit en viool en zelfs ‘been’ als begeleidingsinstrument. Alles zeer basic en puur. En dan komt opeens het enige folkrock nummer ‘Merlin’s Isle Of Gramarye’: rijkelijk met bas, drums, viool en een verrassende stijlswitch. Luister zelf. Schitterend !
Kernowcopia is niet voor het grote publiek, maar elke folkliefhebber heeft hier een kluif aan.

Line-up:
Davey Dodds (Vocals, Mandolin,Tin Whistle, Tribal Drum)
Martin Solomon (Celtic Harp, Fiddle)
Badders Bluesinger (Bodhran, Shaker, Bones)
Stephi Underdown (Backing Vocals)
Robin Harrison (Electric Guitar, Bass)
David Clifford (Drums)
Keven Taylor (Harmonica)

Marino Serdons (4)

Magnificent Cornish storytelling songs of progrocker Davey Dodds! The best folk release of the last decade!

Roger Davidson Trio with Hendrik Meurkens: Oração Para Amanhã (Prayer for Tomorrow)

19/6/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

September Samba
Sonho Da Tarde
Oração Para Amanhã
Rio de Janeiro
Saudades
Tarde Sonhadora
Amor Brasileiro
O Trem Da Vida
Saudade Do Brasil
A Escada
Très Estrelas
O Verão

Platenlabel
Soundbrush Records

Labelnummer
SR 1038

Distributie
Niet Gekend

Promoagent
Jazz Promo Services

Website Artiest
Roger Davidson

Alhoewel Roger Davidson omschreven wordt als een klassiek artiest, kent hij geen grenzen. Als componist en pianist bestaat zijn catalogus uit kamermuziek, symfonische muziek, koorgezangen, jazz, tango, Klezmer, kindermuziek, Latin en Braziliaanse projecten en zelfs een solo piano cd. Tevens heeft hij 2 boeken gepubliceerd: ‘To Brazil with Love’ en ‘Saudade do Brasil’. Roger werd geboren in Parijs in 1952 uit een Franse moeder en een Amerikaanse vader. Toen hij amper 1 jaar oud was, verhuisde de familie naar New York. Roger begon op zijn vierde piano te spelen, en vier jaar later volgde hij vioollessen. Aan de universiteit van Boston behaalde hij in 1980 een master in compositie, en aan het Westminster Choir College in Princeton, in 1985 een master in koor. In 1983 en 19884 zette hij zijn eerste stappen in een professionele carrière. Deze nieuwe cd is opgenomen met zijn trio, en vibrafonist Hendrik Meurkens. Hij werd opgenomen in de New Yorkse Zinc Bar, een thuishaven voor Braziliaanse jazz, in mei en oktober 2016. Het album bevat enkel originele composities, in de geest van Braziliaanse jazz, met samba en bossa nova. Best leuk hoor als je zoals ik van Braziliaanse muziek houdt.

Patrick Van de Wiele (4)

If you love Brazilian music like me, you’ll love this album with original compositions, live recorded.

Ignacio Berroa: Straight Ahead from Havana

19/6/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Alma Con Alma
La Tarde
Drume Negrita
No Te Importa Saber
Negro De Sociedad
Deja Que Siga Solo
Los Tres Golpes
Si Me Pudieras Querer
Nuestras Vidas
Me Recordaras

Platenlabel
Codes Drum Music

Labelnummer
040232590801

Distributie
Niet Gekend

Promoagent
Jazz Promo Services

Website Artiest
Ignacio Berroa

Drummer Ignacio Berroa werd geboren in Havana op Cuba op 8/7/1953. Zijn muzikale opleiding begon op zijn elfde aan de National School of Arts. Daarna ging hij naar het conservatorium en in 1970 startte zijn professionele carrière. Vijf jaar later was hij de meest gevraagde drummer. In 1980 week hij uit naar New York City, waar de Cubaanse muzikant Mario Bauza hem voorstelde aan Dizzy Gillespie. Een jaar inviteerde deze laatste hem om bij zijn kwartet te komen. Tot Dizzy’s dood maakte Ignacio vervolgens deel uit van: The Dizzy Gillespie 70th Anniversary Big Band, The Dizzy Gillespie All Stars Big Band en de Grammy Award winner, United Nation Orchestra. Ignacio speelde met McCoy Tyner, Chick Corea, Wynton Marsalis, Freddie Hubbard, Clark Terry, Lou Donaldson, Jackie McLean, Jimmy Heath, James Moody, Jon Faddis, Slide Hampton, Michael Brecker, Milt Jackson, Jaco Pastorius, Ron Carter, Charlie Haden, Tito Puente, Mario Bauzá, Lalo Schifrin, Gonzalo Rubalcaba, Danilo Perez, David Sanchez, Michel Camilo, Eliane Elias, Chico Bouarque, Gilberto Gil, Ivan Lins, Joao Bosco, Lenny Andrade, Lincoln Center Jazz Orchestra, WDR Big Band en BBC Big Band. Dit is zijn derde album, waarop hij traditionele muziek vermengde met nieuwe jazzelementen. Hij koos Cubaanse muziek uit de jaren ’50, die hij kende uit zijn jeugd, zoals de bolero van ‘Alma Con Alma’, terwijl ‘La Tarde’ meer naar blues neigt. Het Afro-Cubaanse ‘Negro De Sociedad’ wordt een jazz song. Zo overstijgt hij muzikale grenzen.

Patrick Van de Wiele (4)

On this album drummer Ignacio Berroa transcends musical boundaries, taking Cuban traditional music and transforming them into jazz.

The New Vision Sax Ensemble: Musical Journey Through Time

19/6/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Conservation
A Night in Tunisia
Won’t You Come Home, B. Bailey
Round Midnight
Selections from Porgy and Bess
My Favorite Things
I Feel Pretty
Scott Joplin Portrait
Amazing Grace

Platenlabel
Zaki Publishing Inc.

Labelnummer
Promo CD

Distributie
CD Baby

Promoagent
Jazz Promo Services

Website Artiest
The New Vision Sax Ensemble

Uit Zuid Florida komt het geluid van het New Vision Sax Ensemble. Dit kwartet werd gesticht in 1999 in Miami door Melton R. Mustafa en bestaat naast hemzelf uit: Jason Hainsworth, Diron Holloway en James Lockhart. Ze spelen allerlei muziekstijlen zoals klassiek, jazz, R & B, pop, ragtime, spirituals, ballades, Latin, Funk Caribbean enz. Diron Holloway speelt sopraansax, James Lockhart altsax, Jason Hainsworth tenorsax en Melton R. Mustafa bariton sax. Hun cd bevat enkel klassiekers, zoals Dizzy Gillespie’s ‘A Night in Tunisia(, Monk’s ‘Round Midnight’, selecties uit Gershwin’s ‘Porgy and Bess’, Rodgers and Hammerstein’s ‘My Favorite Things’ en ‘Amazing Grace’. Voor liefhebbers van diverse saxofoons, waarvan ik er ook een ben. Maar deze cd klinkt toch te traditioneel voor mij.

Patrick Van de Wiele (3½)

This album contains jazz standards by a quartet from the Miami area.

Michelle Bradley: Body and Soul

19/6/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Body and Soul
Misty
Triste
How High The Moon
Stolen Moments
Moonlight In Vermont
Key Largo
I've Got It Bad (And That Ain't Good)
Yardbird Suite
500 Miles High

Platenlabel
Merry Lane Records LLC

Labelnummer
888295566667

Distributie
Niet Gekend

Promoagent
Jazz Promo Services

Website Artiest
Niet gekend

Uit New York City komt het geluid van sopraan Michelle Bradley, die lid is van de Metropolitan Opera Company. Michelle stamt uit Houston, Texas, en werd ontdekt via het Lindemann Young Artist Development Program. Ze won in 2014 de Music Academy of the West’s Marilyn Horne Song Competition. Het jaar daarop deed ze een recital doorheen het land, en vorig kreeg een award van de Hildegard Behrens Foundation. Deze keer wou ze echter een cd met jazzstandaards maken, en die ligt nu voor mij. Daarop wordt ze begeleid door pianist Art Fristoe, een bassist, een drummer, een fluitiste, een trombonist, en een gitarist. Klassiekers zoals de titeltrack, ‘Misty’, Jobim’s ‘Triste’, ‘How High the Moon’, ‘Moonlight in Vermont’ en ‘Key Largo’ passeren de revue. Je kan echter aan haar stem niet horen dat ze operazangeres is. Ze zet de standaards neer met “verve”, als een echte jazzcat.

Patrick Van de Wiele (4)

Soprano Michelle Bradley performs the jazz standards with verve, like a real jazz cat!

Kathy Sanborn: Recollecting You

19/6/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Another Sultry Night
Falling
Kissed (Shoobop Shoobop)
Recollecting You
Heart Don’t Tell
Reflections in the Rain
The Boys Are Back again
Always You
Guiding Light
Recollecting You (Snowfall version)

Platenlabel
Pacific Coast Jazz

Labelnummer
PJ36134

Distributie
MVD Entertainment/The Orchard

Promoagent
Jazz Promo Services

Website Artiest
Kathy Sanborn

De Amerikaanse componiste en jazzzangeres Kathy Sanborn won in 2015 de American Songwriting Award voor haar single ‘Fantasy’. In 2014 werd ze genomineerd voor een Hollywood Music in Media Awards. En vorig jaar kreeg ze een nominatie voor een ZMR Award en een One World Music Award en dat voor haar zevende album ‘Lights of Laniakea’. Haar debuut stamt uit 2008 met een mix van jazz en New Age. Haar nieuwe cd, en 8ste al, komt pas uit op 4/8 e.k.., maar ik heb hier al een exemplaar. Het is een romantische krachttoer geworden, met originele songs zoals ‘Another Sultry Night’ waarin ze wacht op haar geliefde, of ‘Falling’ waarin ze zichzelf verliest en hopeloos verliefd wordt, of ‘Kissed (Shoobop Shoobop)’, iets meer uptempo, en optimistisch om verder te gaan. De titeltrack komt tweemaal voor, eenmaal gezongen, en op het einde met woordeloze vocalen. Het nummer gaat over een vriend, die de liefde van zijn leven verloor. Daarna komt ‘Heart Don’t Tell’ met zijn sensuele energie en verborgen aantrekking, terwijl ‘Reflections in the Rain’ verhaalt hoe een inwoner van New York met een gebroken hart zich voelt in een miljoenenstad. Vervolgens bezingt Kathy in ‘The Boys Are Back Again’ over familieleden die terugkeren naar het nest. ‘Always You’ gaat dan weer over liefde die duidelijk lijkt en zich ook manifesteert. En ‘Guiding Light’ omhelst een persoon waarop je kan vertrouwen en die met jou door het leven gaat. Een zwoele cd, die bewijst dat jazz niet persé om improvisatie moet gaan, maar om de juiste sfeerschepping! Aanbevolen!

Patrick Van de Wiele (4½)

A sensual album, that proves that jazz doesn’t need improvisation, but the right atmosphere! Recommended!

Pete Mancini: Foothill Freeway

16/6/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Sweethearts Of The Rodeo
You’re Gonna Change
High Wind Slick Roads
The Hardest Way To Part
Foothill Freeway
To Be Alive
Knowlton County Township
Rented Room
Cartwheel Avenue
Something Missing

Platenlabel
Paradiddle Records

Labelnummer
Promocd

Distributie
Paradiddle Records

Website Artiest
Pete Mancini

Pete Mancini richtte in 2009 de New Yorkse rockband Butchers Blind op, waarin hij als frontman fungeert. Met het debuutalbum ‘Foothill Freeway’ probeert hij het nu ook op eigen benen. Dat doet hij met een mix van country, folk en een vleugje Southern Rock. Hij laat zich bijstaan door een voltallige band, waarin vooral Skip Krevens op pedalsteel een nogal prominente plaats inneemt. Het eerste nummer ‘Sweethearts Of The Rodeo’ is een countrynummer, waar hier en daar wat invloeden uit de folk opduiken. Folk dat de grootste inspiratie leverde voor de intieme akoestische titeltrack, waar Russ Seeger een mooi stukje op fiddle aan toevoegt. ‘The Hardest Way To Part’ is licht country rockend, terwijl de banjo in ‘To Be Alive’ de song een bluegrass tintje bezorgt. Voor een mooie pianoballade zorgt ‘Rented Room’ dan weer. Iain Matthews, voormalig lid van Fairport Convention en oprichter van Matthews Southern Comfort mag achter de microfoon plaatsnemen in misschien wel de sterkste song op het album, namelijk het uit zijn album ‘Zumbach’s Coat’ stammende ‘Cartwheel Avenue’.
‘Foothill Freeway’ is een niet onaardig debuut, maar ook niet meer.

Lambert Smits (3 ½)

Not unkind folk, country, rock debut album.

V.A.: Spaced Out – The Story Of Mushroom Records

16/6/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:
Disc One:

Folk Piece In Kharwa - Pandit Kanwar Sain Trikha
Evil Ways - Les Flambeaux
Hangin’ On An Eyelid - Second Hand
Fortune For The Finder - Callinan- Flynn
Dandelion Blues - Jon Betmead
Where’s Your Master Gone? – Simon Finn
Or Alternatively Nine – Lol Coxhill
Lark In The Morning - Heather Adrian & John
False Eyelashes - Andreas Thomopoulos
Cham Cham Cham Cham - Nitai Dasgupta
Funeral – Second Hand
We Are The People (The Road To Derry Town) - Callinan-Flynn
Report To The Sad Lady - Andreas Thomopoulos
The Auld Triangle - Liverpool Fishermen
High Germany – Mappa Tandi
Land Of A Thousand Dreams - Chillum
Puckaree – Urban Clearway
Don’t Wait Till The Morning - Gordon, Ellis & Steele
The Phoenix – Magic Carpet
Take To The Skies – Second Hand
Jerusalem – Simon Finn

Disc Two:

Party Line – The Attraction
Summer Leaves Me With A Sigh - Tuesday’s Children
She’s That Kind Of Woman – John Williams
See See Rider – Alexis Korner
James In The Basement – Denis Couldry
Cheadle Heath Delusions - Felius Andromeda
The World Will End Yesterday – Second Hand
Rainbow Chasing - Andromeda
Knock On Wood – Oliver Bone
Wishing My Life Away - Angelina
My Ways Are Set – John Williams
A Strange Light From The East - Tuesday’s Children
Love Made A Fool Of Me – The Carolines
Jungle Harlem – Mel Turner
She’s A Girl – The Attraction
Taboo Man – Alexis Korner
Ramblin’ Boy – John Williams
After The Storm - Andromeda
I Am Nearly There - Denis Couldry & The Next Collection
Meditations - Felius Andromeda
Never Gonna Love Again – New Faces
Chasing Shadows – Mark Leeman Five
Come On, Be Mine – The Cherokees
White Christmas – Mel Turner
Reality – Second Hand

Platenlabel
Grapefruit Records

Labelnummer
CRSEG036D

Distributie
Cherry Red Records

Website
Niet van toepassing hier

Vandaag gleed er weer zo’n prachtig exemplaar van Britse Psychedelicamuziek in onze brievenbus. Nu via het Grapefruit label waarvan de distributie wordt verzorgd door het Engelse Cherry Red Label. Zo zie je nogmaals wat er destijds allemaal verscheen onder deze obscure namen.
Bij een eerste blik op de inhoud van dit juweeltje zullen voor Jan met de Pet zeker niet veel lichtjes gaan branden maar er staan er toch op waarbij we bij Keys And Chords al eens hebben blijven stilstaan.
Zo krijgen we weer werk van o.m. Second Hand, Simon Finn, The Liverpool Fishermen, The Attraction, Tuesday Children, John Williams, The Carolines, Alexis Korner, Andromeda en zo kan ik nog even verder gaan.
Ook hier gingen we eens onze oren te luisteren leggen.

The Mushroom Label
En om te starten worden we verrast met de knappe sitargeluiden van Pandit Kanwar Sain Trikha met ‘Folk Piece In Kharwa’. Dit had de opener kunnen zijn voor een leuk psychedelisch folk festival. Van Les Flambeaux krijgen we een aangename versie van Santana’s ‘Evil Ways’ maar niets kan likken aan het origineel. Bij Lol Coxhill’s ‘Or Alternative Nine’ is het even je hoofd ledigen en gewoon zitten relaxen en luisteren. De rest komt vanzelf. Pure Folk wordt hier op een gouden blaadje gepresenteerd door de gezamenlijk klanken van Heather, Adrian & John.
The Liverpool Fishermen brengen zowaar Ierse folkmuziek ten beste. In 1970 doken ze op in Liverpool en brachten niets anders dan prachtige traditionele, hedendaagse folkmuziek om van te smullen. Dus geen Ieren waar gewoon Engelsen die bewezen dat ze dat even goed konden als hun Ierse buren.
Mappa Tandi, dus ook gedegen folk waar je niet genoeg van kunt krijgen.

Vic Keary’s Maximum Sound Productions
Om te openen koos The Attraction voor het Ray Davies song, ‘Party Line’ en hun versie mogen we gerust geslaagd noemen. Alexis Korner, de bluespauw van Engeland brengt ons de klassieker ‘See See Rider’ en even later vinden we hem terug met die andere bluesclassic ‘Taboo Man’. Dus twee bluesklassiekers die je zeker in huis moet hebben van Korner. Dat soulversies hier ook thuishoorden bewees ene Oliver Bone met zijn kijk op het Eddie Floyd nummer ‘Knock On Wood’. New Faces, en niet te verwarren met The Faces, brengen een leuk uptempo nummer waarbij je niet kunt blijven stilzitten, ‘Never Gonna Love Again’ en weer van die typische uithangborden waarvoor de toen nog bloeiende psychedelica zo bekend stond. En alvast een voorproefje van hoe de achtergrondmuziek voor de komende kerst moet klinken is zeker de versie van ‘White Christmas’ van Mel Turner & The Souvenirs & Mohicans.

We hebben allemaal onze opinie hierover. De een vindt dit soort muziek niet geschikt voor een compilatie van dit kaliber maar het hoorde er nu eenmaal bij. Maar ook deze nieuwe release zal bij velen tot nadenken stemmen omdat het nu eenmaal allemaal getalenteerde muzikanten betreft die niet het succes kenden als hun grote broers en die zelfs het onderspit moesten delven na één singeltje. Wat er van hen is geworden, ik ga het niet meer opzoeken want anders zal de weemoed mij weer met al zijn krachten overvallen. Laat het maar blijven bij een vage schim uit een ver verleden.

Alfons Maes (4)

We all have our own opinion on this kind of releases. Someone finds this kind of music not suitable for compilation of this caliber but it was. But this new release will also be considered by many as it is all talented musicians who did not tasted the success of their big brothers and who even had to dig down after a single. What has become of them, I'm not going to look for it, otherwise the mood will attack me again with all his powers. Just let it be a detail, a very special detail from a very long past.

Dexter Shaw And The Wolftones: Dexin’

13/6/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

She Likes Her Bottle Gin
Mixed Up World
Dexin’
Louisiana Bound
Honey Let’s Get High
Going Away
Rocker
Hurts Me Too
Larsa
Wanna Love You
Rollin’ & Tumblin
Read Way Back
Blow My Horn
Give Me Back My Wig

Platenlabel
Rhythm Bomb Records

Labelnummer
RBR 5852

Distributie
Niet Meegedeeld

Promo-agent
Chris Weidler

Website Artiest
Dexter Shaw And The Wolftones

De liefde voor de blues en de rootsmuziek deed de in de jaren ’50 in Londen geboren Shaw op via de platencollectie van zijn moeder. Zijn eerste gitaar kreeg hij toen 11 was, waarna hij al spoedig aan het busken sloeg. Toen hij 18 was vervulde hij een tijdje de functie van sound engineer voor de bekende Doctor Feelgood. Als bassist of leadgitarist bij o.a. Big Joe Louis en Little George Sueref kwam hij de jaren ’80 en ’90 dan weer door. Eind jaren ’90 richtte hij Dexter Shaw & The Wolftones’ op, maar even later verdween Dexter voor jaren van het toneel en trok hij zich terug in Frankrijk. Vorig jaar nam hij de draad echter opnieuw op met het album ‘Dexin’’ als resultaat. Dexter bespeelt de gitaar en staande bas, terwijl hij de zang overlaat aan Jeremiah Marques (tevens harmonica op ‘Going Away), Bill Crittenden en Big Boy Bloater (tevens gitaar op ‘Wanna Love You). Aan de drums zit Mike Thorne. Steve West Western (harmonica, piano), Pete Sonny Nash (piano, gitaar) en Laurence Garman (mondharmonica) zijn op enkele tracks te horen. Het repertoire is samengesteld uit klassiekers van o.a. Little Walter, Rosco Gordon, Jimmy Rogers, Muddy Waters, Tampa Red en Hound Dog Taylor, aangevuld met enkele originele nummers. Wat wij horen is een enorme strakke band en knappe juke joint blues uit de fifties. Het origineel ‘She Likes Her Bottle Gin’, met Dexter lekker swingend op de vintage gitaar zet meteen de toon voor drie kwartier puur amusement, waarna Steve West Western lekker tekeer gaat op de smoelschuiver in Little Walters ‘Mixed Up World’. Dexters heerlijk retro gitaargeluid komt andermaal aan de oppervlakte in de shuffle ‘Honey Let’s Get High’. Samen met Jeremiah Marques en Pete Sonny Nash schreef Shaw ‘Larsa’, een uptempo song, compleet in de geest van de grote voorbeelden uit de jaren ’50. Het ultieme bewijs van zijn talent op de zes snaren, laat Dexter horen in de jazzy instrumentale titeltrack.
‘Dexin’’ staat bol van blues, zoals blues hoort te klinken. Eerlijk, zonder franjes en rijk aan emoties. Eigenschappen die bij veel tegenwoordig als blues bestempelde muziek, ver te zoeken zijn.

Lambert Smits (5)

With well-chosen covers and some original songs, this is an album full of fantastic 50's juke joint blues. Blues like blues should sound: honest, unpolished and full of emotions!

The Countryside Of Harmonica Sam: A Drink After Midnight

13/6/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

A Drink After Midnight
Cry Me A River
Empty Hours
Unjust Friends
Gotta Get You From That Crowd
Lookout Heart
Big City
Even At My Best
Blues Are Settin’ In
Tears Don’t Stain
True Lies
I Will
Country Girl

Platenlabel
El Toro Records

Labelnummer
ETCD 6082

Distributie
El Toro Records

Website Artiest
The Countryside Of Harmonica Sam

De Zweed Harmonica Sam is al lang geen onbekende meer. Diverse malen zagen wij de man reeds live aan het werk. Aanvankelijk met de, eveneens uit Zweden komende rockin’ blues band The Domestic Bumblebees, maar nu lijkt hij zijn hart verpand te hebben aan de country en meer specifiek aan de honky tonk van de jaren 50 en begin jaren 60. Een genre dat eigenlijk een beetje in de vergetelheid is geraakt en nood had aan een opfrissing. Wel, die opfrissing krijgt het van The Countryside Of Harmonica Sam. Essentieel om dit tot een goede einde te brengen, is het kunnen beschikken over een aantal muzikanten die het genre perfect aanvoelen. Die muzikanten vond Sam in steelgitarist Peter Andersson, leadgitarist Johan Bandling Melin, Ulrik Jansson op upright bass en drummer Patrik Malmros. De mondharmonica laat Sam in het daarvoor bestemde doosje zitten. In de plaats komt de akoestische gitaar en natuurlijk neemt hij plaats achter de microfoon. En terecht, want Sam heeft een stem die prachtig accordeert met het genre. Een dosis melancholie is onlosmakelijk een onderdeel van de country, maar dat vormt hier geen probleem. Melancholie die nog een duwtje in de rug krijgt vanwege de puike prestaties op de steelgitaar. Voor de samenstelling van het album grasduinde Sam in de rijke schatkist van de old school country, aangevuld met ‘Cry Me A River’ van de hand van leadgitarist Johan.
Met deze ‘A Drink After Midnight’ heeft Sam een meer dan waardige opvolger voor zijn ‘Open Letter To The Blues’. Als eerlijke muziek jouw ding is, dan is ‘A Drink After Midnight’ een meer dan gerechtvaardigde aanschaf.

Lambert Smits (4 ½)

Great honky tonk from the late '50 and early '60 by the Swedish The Countryside Of Harmonica Sam. If you love honest music, you got to have this album!

Jackiem Joyner: Main Street Beat

13/6/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Main Street
Back To Motown
Can't Stop The Feeling
Trinity
When You Smile
Southside Boulevard
That Good Thing
Treasure
Addicted
Don't Make Her Wait
Get Down Street

Platenlabel
Artistry Music

Labelnummer
ART7053

Distributie
Mack Avenue Records

Promoagent
Great Scott PR

Website Artiest
Jackiem Joyner

De Afro-Amerikaanse saxofonist Jackiem Joyner kwam hier vele jaren geleden aan bod met zijn debuut ‘Babysoul’. Toen schreven we 2007, en sedertdien heeft deze sax man uit Norfolk, Virginia, al vier andere cd’s afgeleverd, waarvan ‘Church Boy’ meer in de richting van de gospel jazz ging. Na ‘Evolve’ (2014) is nu zijn nieuwste aan de beurt. "I wanted to create something upbeat, fun to listen to and something to dance to. 'Main Street Beat' originally started off as a straight funk record that eventually became some of that, but a whole lot more as I allowed the creative process to have its way with me," zei hij. De swingende opener ‘Main Street’ is een funky stuk, waarop hij zowel alt als tenorsax speelt. ‘Back To Motown’ is uiteraard een eerbetoon aan de sound van de Motor City, waarna hij Justin Timberlake's ‘Can't Stop The Feeling’ covert. Ondertussen is hij vader geworden en ‘Trinity’, de eerste single, is vernoemd naar zijn dochtertje. Hierop speelt Steve Oliver akoestische gitaar. En Nick Colionne is te gast met zijn gitaar op ‘When You Smile’. ‘Southside Boulevard’ is een swingend funky nummer, gevolgd door het stampende ‘That Good Thing’. En ‘Treasure’ is weerom een uptempo cover van Bruno Mars. Daarna komt ‘Addicted’ op een traag ritme voorbij, met het romantische ‘Don't Make Her Wait’. Afsluiter ‘Get Down Street’ ruikt naar James Brown. Jackiem publiceerde onlangs zijn eerste sciencefictionroman ‘Zarya: Cydnus Final Hope (Book 1)’. Dit album is alleszins een funky en swingend stuk muziek! Jackiem is back in the picture!

Patrick Van de Wiele (4)

A funky and swinging album! Jackiem is back in the picture!

Art Sherrod Jr.: Back 2 Business

13/6/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Tighten Up
Top Down
Jesus is Love
This Place Hotel (aka Heartbreak Hotel)
Side Step
So in Love
Change the Key
I Like It
Wishing on a Star
Love’s Atmosphere

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
888295573320

Distributie
CD Baby

Website Artiest
Art Sherrod Jr.

De Afro-Amerikaanse saxofonist Art Sherrod Jr. groeide op in Texas, en werd daar beïnvloed door country & western, rock n’ roll, rap, hiphop, gospel en jazz! Moeder bespeelde het Hammond B-3 orgel, en vader zong in het koor. Op zijn vijfde wist Art al dat de sax het instrument voor hem was. Na zijn opleiding aan de US Naval Academy, pakte hij de sax weer beet, daarbij beïnvloed door David Sanborn, Kirk Whalum, Gerald Albright, Kim Waters enz. In 2005 kwam zijn debuut ‘All 4 Love’ uit. Vier jaar later tekende hij bij Pacific Coast Jazz en bracht de opvolger ‘Seasons’ op de markt. ‘Intervention’ werd daarna een gospel jazzproject, en nu is zijn vierde album uit. Art kreeg hulp van Chris “Big Dog” Davis, die samen met hem verschillende songs schreef, de songs produceerde en keyboards speelde. Ook gitarist Rohn Lawrence is van de partij. Art opent met het swingende up-temponummer ‘Tighten Up’, gevolgd door de mid-tempo van ‘Top Down’. Daarna covert hij Lionel Richie’s ‘Jesus is Love’ op een zachte wijze, waarna Michael Jackson’s ‘This Place Hotel (aka Heartbreak Hotel)’ eraan komt. ‘Side Step’ drijft op een hiphop beat, gevolgd door de cover ‘So in Love’ van Jill Scott. ‘Change the Key’ is eerder rustig, en ‘I Like It’ is een cover van de familie DeBarge. De ballade ‘Wishing on a Star’, origineel van Rose Royce, wordt in de handen van Art een romantische sfeer. En afsluiter ‘Love’s Atmosphere’ is een sfeervol intermezzo. Een uitstekend album dat diverse facetten van Art’s talent laat zien. Aanbevolen!

Patrick Van de Wiele (4)

An excellent album that shows the different aspects of art’s talent. Recommended!

Mike Younger: Little Folks Like You And Me

13/6/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

If I Was A Wheel
Never Was A Dancer
Poisoned Rivers
Drifter’s Lament
Rodeo Queen
What Kind Of World
With Every Heartbeat
How To Tell A Friend Goodbye
Walk In The Mud
The Living Daylights

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Promocd

Distributie
Niet Meegedeeld

Promo-agent
KG Music Press

Website Artiest
Mike Younger

Op 17 jarige leeftijd verliet Mike Younger zijn veilige thuishaven in Halifax Nova Scotia om de wereld te zien. Terwijl hij per trein en autostop door Canada trok, trachtte hij te overleven door het spelen van blues, traditionele country en rock-‘n-roll in straten, parken en metrostations. Toen hij 20 was, trok hij naar New York op zoek naar de oorsprong van de muziek die hij koesterde. Een optreden voor een radiostation in New Orleans bracht hem onder de aandacht van Rodney Crowell die in 1999 als producer verantwoordelijk was voor Mike’s album ‘Somethin’ In The Air’. Ondertussen zijn wij meer dan een decennia verder en steekt het vierde album van deze dichter en troubadour in ons afspeelapparaat. Wat meteen opvalt is Mike’s doorleefde stem. Begeleid door bas, drums en keys opent hij dan ook enorm straf met het country rockende ‘If I Was A Wheel’, waarin Mike tevens zijn gitaartalent laat blijken. Liever de geur van het asfalt dan de dansvloer moet Mike gedacht hebben. Lekker rockend en dansend, wringt hij zich toch als een Fred Astaire door ‘Never Was A Dancer’. Bezweet van zijn eerste danspassen, neemt Younger even wat gas terug met de ballade ‘Poisoned Rivers’, waarin een leuke folky harmonicasolo. Wanneer de ‘Rodeo Queen’ op het toneel verschijnt, gaan de mannenharten weer wat sneller kloppen, zo ook dat van Mike. Het is echter niet allemaal rozengeur en maneschijn. Daarover mijmert Mike in het sobere ‘What Kind Of World’. Vrolijk en optimistisch gaat het er daarna gelukkig weer aan toe in ‘With Every Heartbeat’. Naast zijn rockzijde heeft Younger ook een soulkantje. Dat laat hij horen in ‘How To Tell A Friend Goodbye’. Met Tom Petty in het achterhoofd sluit het album met ‘The Living Daylights’ af.
Het album werd reeds in september 2013 ingeblikt, maar Mike’s muziek is zoals blijkt, tijdloos. Net trouwens zoals het statement ‘Little Folks Like You And Me’, maar dat is weer een ander verhaal!

Lambert Smits (4 ½)

An album in which rock, country and soul harmonize in the most beautiful way!

Andy T Band: Double Strike

13/6/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

I Want You Bad
Somebody Like You
Deep Inside
Sweet Thing
I Feel So Bad
Juanita
Mudslide
Drunk Or Sober
I Was Gonna Leave You
Dream About You
Where Did Our Love Go Wrong

Platenlabel
American Showplace Music

Labelnummer
ASM 7215

Distributie
Niet Gemeld

Promo-Agent
KL Productions

Website Artiest
Andy T Band

Het album ‘Double Strike’ is een krachtige mix van enkele blues talenten. De Nashville veteraan zanger/gitarist Andy Talamantez, aka Andy T heeft met de dynamische San Francisco Bay Area vocalist Michael ‘Alabama Mike’ Benjamin en gast vocalist en ‘long time buddy’ Nick Nixon alweer de ideale soulmates rond zich verzameld. Samen met co-producer en gastgitarist Anson Funderburg en Hammond B3 orgel virtuoos Mike Flanigin betoveren ze de dertien tracks. En de nummers variëren van heel wat origineel materiaal tot enkele goed uitgekozen covers van blues grootheden zoals Chuck Willis en Goree Carter. De swingende Wes Coast bluesong ‘I Want You Bad’ mag de dans openen. De Texas Horns met Kaz Kazanov (tenor sax), John Mills (bariton sax) en trompetist Al Gomez geven samen met gitaristen Andy T en Anson Funderburgh de maatstaf voor het nummer. Vocalist Alabama Mike blijft aan boord met zijn hoge tenor stemtimbre voor het volgende soul chapiter ‘Somebody Like You’. Nick Nixon neemt de vocale honneurs waar in het Chicago beïnvloede ‘Deep Inside’. Hier komt Greg Izor met zijn bluesharp onvoorwaardelijk in de spotlights. Nixon heeft ook vocale betrekking in de songs ‘Sweet Thing’, de blues ballade ‘Juanita’, het Texas geënthousiasmeerde ‘I Feel So Bad’ -beiden van Chuck Willis- en het Louisiana rumba ‘Drunk Or Sober’ en het vintahe R&B begeesterde ‘I Was Gonna Leave You’. De instrumentale ‘Mudslide’ geeft de gelegenheid tot enig mooi solowerk. Het nummer ‘Sad Times’ heeft een big band gevoel en staat in aangename tegenstelling met het schitterende gitaarwerk in ‘Doin’ Hard Time’ en Alabama Mike’s flonkerende soulstem. En Mike verleent ook graag zijn stem aan Mark Kazanoff’s New Orleans gemotiveerde nummer ‘Where Did Our Love Go Wrong’. Knap!

Philip Verhaege (5)

This is a gorgeous release of a gang of well-known blues artists. The two vocalists are very easy to lead by an exciting backing band! Highly recommended!

Melvin Sparks: Live At Nectar’s

13/6/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Miss Riverside
Ain't No Woman (Like The One I Got)
Fire Eater
Cranberry Sunshine
Breezin'
Whip! Whop!
Thank You
Hot Dog

Platenlabel
One Note Records

Labelnummer
ONRLP 021

Distributie
Niet Gemeld

Promo-Agent
Will Work 4 Funk

Website Artiest
Melvin Sparks

De Texaan Melvin Sparks werd geboren in Houston op 22 maart 1946. Helaas overleed hij veel te vroeg op 15 maart 2011. Melvin speelde gitaar rond zijn elfde levensjaar en was op zijn twintigste een graag geziene Rhythm & Blues gitarist en backingvocalist. Zo speelde hij met en bij Hank Ballard, Little Richard, Jackie Wilson, Curtis Mayfield, Marvin Gaye en The Upsetters.
Sparks verhuisde naar New York City en werkte er als sessie muzikant voor grote labels als Blue Note en Prestige Records. Hij zou in de late jaren ’60 en de vroege jaren ’70 de jazz scéne vervoegen in The Big Apple. Vooral zijn samenwerking met Georges Benson is legendarisch. Maar ook zijn debuutalbum ‘Sparks!’ was vrijwel meteen een hoogvlieger. Deze release ‘Live At Nectar’s’ documenteert Melvin’s laatste backingband enkele maanden voor zijn dood. Organist Beau Sasser en drummer Bill Carbone werkte jaren samen met Spark. Het trio speelde vaak in Burlington, VT muziekclub Nectar's, maar deze avond had hij wel iets speciaals in petto voor zijn fans. Op aanbeveling van de Caleb Bronz at Nectar’s Club op 30 december 2010, deed Sparks nog eens beroep op de blazerssectie The Grippo Horns van Brian McCarthy (tenorsaxofoon) en Dave Grippo (altsaxofoon). De nummers op dit album werden gemixt door gitarist, producer en Melvin Sparks grootste fan Eddie Roberts. Sparks was in laatste maanden voor zijn dood eigenlijk nog wel in bloedvorm. Van bij de openingssong ‘Miss Riverside’ kruidt Sparks zijn nummers met jazzy standards en bebop funky tunes. Het concert is eigenlijk een lang uitgerekte jamsessie. Het ene hoogtepunt volgt na het andere. Tracks als het meer dan negen minuten durende ‘Breezin’, ‘Fire Eater’ of het hoorn gedreven ‘Ain’t No Woman’ (Like The One I Got) zijn slechts enkele citaten. Net zoals de opwindende afsluiter ‘Whip!Whop!’ eigenlijk.

Philip Verhaege (4 ½)

Sparks was still in blood in the last months before his death. From the opening song 'Miss Riverside' Sparks spices his songs with jazzy standards and bebop funky tunes. The concert is actually a long stretched jam session!

Gemma & The Travellers: Too Many Rules & Games

13/6/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

I Keep On Thinking
Too Many Rules & Games
I've Got No Feelin'
I Can Fly
Where I Lived Before
Please Don't Forget My Name
I Believe In You
Take My Heart & Breathe
I Miss You Babe

Platenlabel
Légère Records

Labelnummer
Promo CD

Distributie
Broke Silence

Promo-Agent
Will Work 4 Funk

Website Artiest
Gemma & The Travellers

De Duitse singer-songwriter Gemma Marchi vindt met haar Travellers Robert P. Petersson (Producer, co-writer, gitarist), Robin Tixier (drums), Alan Beckman (bas), Damien Barbé (Wurlitzer piano) en saxofonist Kevin Hoffman de ideale backingband. Met een vette knipoog naar de Northern soul, gritty funk en sixties R&B begeesterd ze haar negen originele nummers. Haar unieke songwriting geven meteen ook een frisse en moderne twist aan de songs. Gemma’s krachtige en onnavolgbare stem vloeit in de swingende arrangementen van The Travellers. Het funky openingsnummer ‘I Keep On Thinking’ laat ons meteen swingend de dag tegemoet gaan. En Gemma houdt nog even de ritmiek aan in de soul begeesterde titeltrack ‘Too Many Rules & Games’. De voet gaat dan even van het gaspedaal in de soul ballade ‘I’ve Got No Feelin’. Maar in het tempowisselende ‘I Can Fly’ trekken we alweer ten dans. En dat stramien houden we ook aan in het soul gemotiveerde ‘Where I Lived Before’, de ballade ‘I Believe In You’, het zeer gevoelsmatige ‘Take My Heart & Breath’ en het funky soulchapiter ‘I Miss You Babe’. Knap!

Philip Verhaege (4 ½)

Gemma & The Travelers bring us back to the glory days of the sixties R & B and al lots of funky tunes! The release ‘The Too Many Rules & Games’ is a swinging and exciting album….!

Rick Sparks: Nightfall London

12/6/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Across the River
Nightfall London
Little Angel
First Love
Tokyo Rain
Beyond the Stars
In the Bleak Midwinter
Hearts As One
Highland Rose
Evening Prayer

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
888295579629

Distributie
CD Baby

Promoagent
The Creative Service Company

Website Artiest
Rick Sparks

De invloeden van de Amerikaanse pianist Rick Sparks zijn divers, van zijn grootvader die banjo speelde, via DJ op een radiostation, tot programmatie van een New Age radiostation. Hij begon pianolessen te nemen op zijn zevende, en begon op zijn vijftiende in de kerk piano te spelen. Nadat hij later zijn Masters behaalde, kreeg hij de kans om artiesten zoals Marilyn McCoo & Billy Davis Jr. (The 5th Dimension), gospelzanger Alvin Slaughter van Brooklyn Tabernacle, en ‘American Idol’ finalist Phil Stacey te begeleiden. Alhoewel hij gospel, pop en klassiek beheerst, bracht een bezoek aan een antiekwinkel in 2007 daar verandering in. Zo nam hij in 2007 een solopiano cd op, ‘Christmas Love’. Zeven jaar later volgde daar ‘Endless’ op, en vorig jaar ‘Matilda’s Flowers’. Nu is zijn nieuwste cd hier aangekomen, en omdat hij al jaren fan is van Sir George Martin, Sherlock Holmes en Baker Street, de geschiedenis van Wereldoorlog II, Abbey Road Studio en EMI met The Beatles, staat deze in het teken van Londen. Hij componeerde 9 nieuwe tracks, plus een cover van een kerstliedje. De muziek is rustige solo piano, melodieus en ontspannend. ‘Across the River’ gaat over de Theems, terwijl de titeltrack voor zichzelf spreekt. De enige cover is ‘In the Bleak Midwinter’ van Gustav Holst. En ‘Highland Rose’ heeft een Keltische achtergrond. Ideaal voor liefhebbers van easy listening muziek!

Patrick Van de Wiele (4)

This album contains quiet piano music, and is ideal for lovers of easy listening.

Duncan Browne featuring Metro: Planet Earth – The Transatlantic/Logo Years 1976-1979

12/6/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:
Disc 1

Criminal World
Precious
Overture to Flame
Flame
Mono Messiah
Black Lace Shoulder
Paris
One-Way Night
Jade
Criminal World (Single Edit)
The Wild Places
Roman Vecu
Camino Real (PTS 1,2 and 3)
Samurai
Kisarazu
The Crash

Disc 2

Planet Earth
Fauvette
American Heartbeat
She's Just a Fallen Angel
Streets of Fire
Nina Morena
Things to Come
(Restless) Child of Change
Cancion de Cuna Street Echoes (For M.)
China Girl
The Toys
The Wild Places (Single Edit)
Camino Real (PTS 2 and 3) (Single Edit)
Streets of Fire (Single Edit)

Platenlabel
Cherry Tree Records

Labelnummer
CRTREE020D

Distributie
Cherry Red Records

Website Artiest
Duncan Browne

De Brit Duncan Browne werd geboren op 25/3/1947. Als enig kind wou hij in de voetsporen van zijn vader bij Royal Air Force, maar werd afgekeurd om gezondheidsredenen. Hij ging naar de London Academy of Music and Dramatic Art, en zijn muziekcarrière begon in 1967. Het jaar daarop verscheen zijn debuut, het post-psych album ‘Give Me Take You’, met elementen van Paul McCartney, Donovan, en The Moody Blues. Vier jaar later pas had hij een hitsingle met ‘Journey’. In het midden van de jaren ’70 had hij bij het Transatlantic label getekend, als deel van Euro art rockgroep Metro. De song ‘Criminal World’ van dit trio, werd gecoverd door David Bowie op zijn album ‘Let’s Dance’ in 1983. Duncan verliet Metro, en nam nog 2 soloalbums op voor wat nu Logo heette. Dat waren ‘The Wild Places’ in 1978, en ‘Streets of Fire’ in 1979. Dit zou zijn meest creatieve periode worden. Deze anthologie bestrijkt die periode. Op deze dubbel-cd staan 30 tracks, met o.a. ‘China Girl’ (niks te zien met David Bowie), die voor het eerst gereleaset wordt. Duncan overleed aan kanker in mei 1993.

Patrick Van de Wiele (4)

This double anthology covers the late Duncan Browne’s most creative period, between 1976 and 1979.

Roberto Tola: Bein’ Green

12/6/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Tears For Niro
Flying Away
Sardinia Dream
Everything About Us
Funky Party
Yellow Room
Sunny Morning
With You All The Clouds Go Away
Cabriolet

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Zonder Nummer

Distributie
Niet Gekend

Website Artiest
Roberto Tola

Roberto Tola werd geboren en groeide op op het Italiaanse eiland Sardinië. Wanneer hij zes jaar oud was, begon hij muziek te studeren. In 1976 studeerde hij cello aan het conservatorium in Sassari. Vier jaar later bekwaamde hij zich verder in Modern and Jazz Guitar en richtte het sextet Jazzmania op. Hun debuut kwam er in 1985. Vanaf 1989 is hij lid van de Italiaanse Jazz Big Band Blue Note Orchestra, en tussen 1991 en 2012 was hij de officiële gitarist van het Orchestra Jazz della Sardegna. Tijdens zijn dertigjarige carrière stond hij op heel wat festivals en speelde o.a. met Jill Saward, David Linx, Bob Mintzer enz. Tevens geeft hij al meer dan 25 jaar gitaarles. Vorig werkte hij nog samen met Shakatak zangeres Jill Saward op haar soloalbum ‘Endless Summer’. Zijn debuutalbum staat in het teken van zijn eiland Sardinië, en zijn motto is “bein’ green’, ofwel het leven van een groene kant bekijken. Opener ‘Tears For Niro’ is opgedragen aan zijn overleden paard, en Bill McGee speelt er flugelhorn, trompet en trombone op. Daarna speelt Bob Mintzer (van de groep Yellowjackets) sax, en Bill Sharpe (van de groep Shakatak) piano & keyboards op ‘Flying Away’. Sardinië is een droom van een eiland, daarvan getuigt de “feel good” song ‘Sardinia Dream’, weerom met Bill Sharpe. Jill Saward zingt de ballade ‘Everything About Us’, gevolgd door jazzfunk van ‘Funky Party’ met Bob Mintzer en Bill Sharpe. Vibrafonist Tim Collins kan je horen op het rustige ‘Yellow Room’, waarna Jill Saward terugkomt voor het jazzy ‘Sunny Morning’. Saxofonist Najee is te horen op soulvolle ‘With You All The Clouds Go Away’, terwijl Roberto afscheid neemt en rondtoert in zijn ‘Cabriolet’. Een zeer leuk album, dat het vakantiegevoel van het eiland Sardinië weergeeft. Roberto, ik heb veel zin om je eens te komen bezoeken en van jouw muziek te genieten.

Patrick Van de Wiele (4½)

A very nice debut album, that shows the holiday feeling of the isle of Sardinia. Roberto I’d like to come and visit you and enjoy your music!

Steve Mayone: Sideways Rain

12/6/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Letting You Go
So Many People Get It Wrong
What Good
Sideways Rain
The Long Way Home
Rescue Me
Time Moves On
New Years Resolution
It’s Beautiful
Pretty Mama
Early Morning Train
Strange Bird
Save You

Platenlabel
Janglewoods Records

Labelnummer
Zonder Nummer

Distributie
Janglewood Records

Promo-agent
G Promo PR

Website Artiest
Steve Mayone

Steve Mayone is een singer/songwriter uit Brooklyn. In 1977 startte hij met het schrijven van eigen songs, die ondertussen reeds een vijftal albums opleverden. ‘Sideways Rain’, zijn nieuwste, situeert zich in het Americana segment. ‘Letting You Go’ start met een klassiek getinte intro, waarna de song zich ontplooit als een op folkrock geënt nummer. Eindigen doet het nummer zoals het begon, met een klassiek klinkende outro. Opvolger ‘So Many People Get It Wrong’ is een lekker commercieel, ietwat country klinkend deuntje, maar ook niet meer. Gelukkig herpakt Steve zich en gaat het vanaf nu de goede kant op. Meer diepgang heeft ‘What Good’, dat kan bogen op een knappe vioolsolo. Met de titeltrack, met de akoestische gitaar en lapsteel als basis, schiet Steve de hoofdvogel af. Dit is zonder meer de mooiste song. Een beetje sixtiespop en Southern rock brengen ‘The Long Way Home’ op smaak, terwijl de lapsteel ‘Rescue Me’ een country feel bezorgt. Een streepje blues, een niet overheersende blazerssectie, een cleane gitaar en meer is niet nodig om ‘Pretty Mama’ in een aangenaam klinkende slowblues om te toveren.
‘Sideways Rain’ is geen onaardig werkstuk geworden en de songs zitten goed in mekaar. En toch boeit het album maar matig. Een reden aanduiden blijft koffiedik kijken. Persoonlijk denk ik dat het toch wel overvloedig aanwezige commercieel aspect, het album een beetje de das omdoet.

Lambert Smits (3 ½)

Acoustic guitar-based Americana, which gets a more commercial touch by adding electric guitars and lapsteel.

Tape Five: Soiree Deluxe

12/6/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Step Into my Time Machine
Hush Hush Magazine
Love Gun
Get Down to Luna Park
I Like Stepping Out
Good Girl Bad Woman
Interlude at Roadhouse Eleven
The Magic Slapstick
I Like the Twilight
She's Undressed to Kill
Do the Hobo Shuffle
Nowhere's End
Interlude Paradise Lost
Burn The City
Topanga Valley
Interlude Sophisticated Simplicity
Crazy World Crazy World
Codeword Marlene

Platenlabel
Chinchin Records

Labelnummer
Promo CD

Distributie
Niet Gekend

Website Artiest
Tape Five

De Duitser Martin Strathausen is de bezieler, songwriter, multi-instrumentalist en producer achter de groep Tape Five. In 2006 verscheen hun debuut, en de band bestaat uit zangers uit England, California, Siberië, Brazilië en Zuid Afrika. Onder meer: Dionne Wudu, Henrik Wager, Brenda Boykin, Yuliet Topaz, Iain Mackenzie en Sha. Hun sound bestaat uit een variëteit aan stijlen en invloeden. De focus ligt op swing of elektro-swing, maar ook bossa nova, Latin, soul en nu-jazz komen aan bod. Daarbij staat alles in het teken van retro. Nu is hun zesde album uit. Opnieuw is het een bonte retromengeling van swingjazz, met elektro effecten, getuige daarvan ‘Step Into my Time Machine’. De muziek doet me wat denken aan indertijd Dr. Buzzard’s Original Savannah Band met ‘Cherchez La Femme’ weet u nog wel. Je kan uitstekend swingen op deze muziek. Het is inderdaad alsof je in een teletijdmachine gestapt bent. Afsluiter ‘Codeword Marlene’ is een Duitstalige tango. Voor nostalgische zielen.

Patrick Van de Wiele (4)

This album is a trip back in time, with swing jazz on electro beats, with tango, bossa nova, soul and nu-jazz.

Bei Bei & Shawn Lee: Year of the Funky

12/6/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Love in Hong Kong
Kang Ding Love
Purple River
Bossa Rossa
Water Lotus
Year of the Funky
Black Nylon
Danxia Disco
Soft Dream
Attenzione
See You again
For Your Smile

Platenlabel
Légère Recordings

Labelnummer
Promo CD

Distributie
Broken Silence

Promoagent
WillWork4Funk

Website Artiest
Shawn Lee / Bei Bei

.De Chinese muzikante Bei Bei bespeelt de guzheng, een traditioneel Chinees instrument, dat meer dan 2.000 jaar oud is. Ze begon eraan op haar zevende en studeerde aan de Central University of Nationalities in Beijing, en aan de Hong Kong Academy for Performing Arts. Aan het Fullerton College in Californië studeerde ze tevens jazz en improvisatie. Met haar roots in klassieke muziek, werkt ze samen met verschillende artiesten in verscheidene stijlen, zoals funk, jazz, alternatief, elektronica, hip-hop, en dance. Ze nam al op voor de tv-reeks ‘Battlestar Galactica’, componeerde voor de Chinese tv-documentaire ‘Dun Huang’, Chinese film ‘Copycat’ enz. Haar debuut ‘Quiet Your Mind And Listen’ stamt uit 2006, en haar samenwerking ‘Heart of China’ met Richard Horowtiz uit 2008. Twee jaar later kwam de samenwerking met Shawn Lee er, nl. ‘Into The Wind’. Die Shawn Lee is een multi-instrumentalist, producer, singer-songwriter, composer en radio DJ, die al meer dan 35 albums uitgebracht heeft. Hij werkte o.a. samen met Jeff Buckley, Kelis, Saint Etienne, Money Mark, Amy Winehouse, Jonathan Jeremiah, Darondo, Adrian Younge, Tony Joe White, Robbie Williams, Incognito en Princess Superstar. Zijn muziek werd gebruikt zowel in film als op Tv, in o.a. ‘Monuments Men’, ‘20 Feet from Stardom’, ‘House of Cards’, ‘Orange is the new black’ enz. Op hun nieuwe samenwerking staan 12 tracks, die ze samen schreven en die Oost en West samenbrengen. De titeltrack is meteen de eerst single eruit. Je kan deze instrumentale muziek omschrijven als “Aziatische fusion”. Het geluid van de guzheng wordt verweven met moderne beats, of met een bossa nova ritme op ‘Bossa Rossa’, of met funk op voornoemde titeltrack. Origineel is het wel, en muzikaal grensoverschrijdend!

Patrick Van de Wiele (4)

This album mixes a traditional Chinese instrument with modern beats, sounds original and crosses musical boundaries!

IVOR S.K.: Montserrat

11/6/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Montserrat
Don’t Say Goodbye
Ain’t No Cross
I Been Had
Take The Good With The Bad
It’s Raining
Take Me Back To New Orleans
Murder Tonight
Indianola
Good Mawnin’ Judge

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Zonder Nummer

Distributie
CD Baby

Promo-agent
Frank Roszak Promo

Website Artiest
Ivor S.K.

Ivor S.K. of voluit Ivor Simpson-Kennedy uit Sidney, Australië wordt in zijn thuisland tot de nieuwe generatie singer/songwriters gerekend, die de blues als basis kiezen voor hun muziek. En dat hoor je reeds bij de titeltrack die het album opent. Daarin laat de ietwat schor klinkende Ivor horen dat hij ook een begenadigd gitarist is, met een adoratie voor de cleane klank van de zessnarenplank. Een klank die volgens ons te weinig aan bod komt bij de momenteel heersende generatie bluesgitaristen. In ‘Ain’t No Cross’ profileert hij zich, op sublieme wijze, als componist van een melodieuze bluesballade. Origineel is de man ook. Zo drijft ‘I Been Had’ op een reggaebeat en zorgen percussie en gitaar voor een tropisch eilandsfeertje. Met het hoofdzakelijk akoestische, ‘Take The Good With The Bad’, aangevuld met een krachtige solo op de elektrische gitaar, boort Ivor de Mississippi Deltablues aan. Troosteloos is dan weer het, met lieflijk akoestisch snarenwerk begeleidde ‘It’s Raining’. Ook de New Orleanssound frist Ivor op met ‘Take Me Back To New Orleans’. Hoe getalenteerd hij wel is, laat hij andermaal horen op het moderne, akoestische, instrumentale ‘Indianola’. Shufflegewijs eindigt het album met ‘Good Mawnin’ Judge’.
Aangezien er geen melding wordt gemaakt van andere muzikanten, neem ik aan dat Ivor zowel gitaar-, bas – en drumpartijen voor zijn rekening nam. Een pluspunt temeer!
Het leggen van nieuwe accenten in de blues wordt maar al te vaak gezien als hoogverraad aan het genre. Wel, de accenten die Ivor aan de blues toevoegt zijn zonder meer formidabel. Een aanrader!

Lambert Smits (5)

Extremely enjoyable album for the open minded bluesfan. A must have!

Elias Krell: As Eli

9/6/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

More Than You Gained
Too Old For You
All Of Us (Is Gone Now)
Under My Umbrella
Say Hello
Call Me Crazy
Horizonte
High Shool Boy
Same Old Song
Cancion De Las Simples Cosas
Cosmic Strings
Your Flower
1 Goodbye
All Of Us (Reprise)

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Zonder Nummer

Distributie
Niet Meegedeeld

Promo-agent
Hemifran

Website Artiest
Elias Krell

De in Duitsland geboren Krell heeft zowat overal gewoond. Engeland, Griekenland, Honduras en Mexico waren de plaatsen waar zij verbleef vooraleer zich in Rhinebeck, New York te vestigen. Haar vierde album ‘As Eli’ is op zijn minst opmerkelijk te noemen. Een melancholische cello opent het dromerige ‘More Than You Gained’, waarna het schrijnende ‘Too Old For You’ contradictorisch op een vrolijk swingend, met klarinet in de hoofdrol, jazzy melodietje wordt gezet. Elias kan de meest diverse gevoelens vocaal uiten. Eén van de mooiste nummers is ‘Say Hello’, dat door haar zwoele zang enorm aan kracht wint en in ‘Call Me Crazy’, waagt ze zich zelfs succesvol aan het jodelen. Subtiel walst ze dan weer door ‘Your Flower’.
Het album bevat twee covers. ‘Under My Umbrella’ dat hier in een popjasje wordt gestoken en het Latijns-Amerikaanse liefdesliedje ‘Cancion De Las Simples Cosas’, dat imponeert door het prachtig versmelten van de klassieke gitaar en Elias’ stem. Dat Latijns-Amerikaanse gevoel manifesteert zich ook in ‘High School Boy’, inclusief een heerlijk stukje ukelele.
Elias Krell was tot op heden een onbekende voor mij. Maar na het beluisteren van ‘As Eli’ zal ik haar niet gauw vergeten.

Lambert Smits (4)

Krell's warm and versatile voice sparkles in both the folk, pop and Latin American songs. Nice and enjoyable album.

John McNamara: Rollin’ With It

9/6/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

One, Two Of A Kind
Bad Reputation
Ask Me Nothing (But About The Blues)
Wild Out There
Under The Weight Of The Moon
One Impossible Night
Security
Blind Man
You Wouldn't Wanna Know
Suffering With The Blues

Platenlabel
Bahool Records

Labelnummer
BMM 3942

Distributie
CD Baby

Promo-Agent
Frank Roszak Promo

Website Artiest
John McNamara

John McNamara is een Australische award winnende zanger/gitarist. Zijn debuut ‘One Voice, One Guitar’ uit 2014 was meteen een voltreffer. Een jaar later was hij semifinalist op de Internationale Blues Challenge in Memphis. Met het album ‘Rollin’ With It’ reist hij dan ook muzikaal terug naar Memphis en eert op zijn manier de legendarische soulartiesten uit de Stax Records stal. John heeft dan ook heel wat mooi volk rond zich verzameld in de studio. Lester Snell (keys) is een Stax Records veteraan die in de jaren ’70 bandlid was bij Isaac Hayes Movement. Drummer Steve Potts hanteerde de drumsticks bij Booker T. & The MG’s. Bassist James ‘Jimi’ Kinard, gitarist Michale Toles (Bobby ‘Blue’ Bland en The Bar-Kayes) en de blazerssectie van Marc Franklin (trompet), Lannie Mc Millan (tenor sax) en Jim Spake (bariton sax) perfectioneren de backingband. John profileert zich hier ook als volleert tekstschrijver. Liefst zes originelen prijken op de release. De overige nummers zijn fijn uitgekiende coversongs. Otis Redding’s ‘Security’ is een knappe assertie. De tracks ‘Blind Man’, origineel van Don Robey/ Joe Scott, en de innemende blues ballade ‘Ask Me About Nothing’ (But The Blues) werden ooit geregistreerd door Bobby ‘Blue’ Bland. De afsluitende soulballade ‘Suffering with The Blues’ was ooit een hitsingle voor Little Willie John in 1956 en is een zoveelste ‘goose bumps’. Maar het album opent dan ook meteen in stijl met de soul chapiter ‘One, Two Of A Kind’. McNamara’s soulvolle stem wordt meteen ingevolgd door enkele knappe gitaarriffs. En dat krijgt een vervolg in ‘Bad Reputation’. In de song ‘Wild Out There’ komt de blazerssectie samen met Lester Snell’s piano arrangementen in de schijnwerpers. Wat dan weer het Stax-gevoel nog meer preciseert. De apollinische sfeer van ‘Under The Weight Of The Moon’ is dan weer ingekleurd door een bluesy gitaartune. En dat is niet anders in het bovenmaatse ‘One Impossible Night’. De blazers zijn ook een constante in het funky ‘You Wouldn’t Wanna Know’ en de afsluitende ballade ‘Suffering With the Blues’ van Little Willie John, origineel uit 1956.
Ken je klassieker zou ik zo zeggen. Wat een album! Wie haalt deze man naar de Lage Landen?

Philip Verhaege (5)

John McNamara is a great artist. What a voice, what a backing band! That's soul music as it should sound everytime! Who will takes this man to the Low Countries like Belgium and the Netherlands?