Blog Archives - KEYS AND CHORDS

Downpilot: Radio Ghost

22/9/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

Radio Ghost
Reno
Day Of The Long Sun
Rosaline
Hallowed Ground
Chutes, Ladders
My Paper Sons
The Collector
Suzanne (The Silence)

Platenlabel
Tapete Records

Labelnummer
Promo-CD

Distributie
SonicRendezvous

Website Artiest
Downpilot

Downpilot is het alterego van de uit Seattle komende Paul Hiraga. De 9 songs op ‘Radio Ghost’ klinken nogal ruimtelijk en het lijkt wel of Hiraga ze vanuit zijn luie zetel opnam. Nergens is er ook maar een spoor van bezieling te vinden. Het klinkt allemaal vrij eenvoudig en Hiragas slome stem versterkt deze eenvoud nog. Nu hoeft dat op zich geen probleem te zijn. Eenvoud kan best erg goed zijn en hoeveel klassiekers zijn niet gebouwd op 3 akkoorden? Alleen konden die songs bogen op een pak enthousiasme en die ontbreekt op ‘Radio Ghost’. Vervlakking slaat hier nogal vlug toe en het spook van verveling maakt zich al snel meester van je. Op betere momenten zou je de sound kunnen vergelijken met die van R.E.M., al betwijfel ik of Michael Stipe hier gelukkig mee zou zijn. Titeltrack en opener zet meteen de toon voor een 41 minuten durend laid-back muzikaal sfeerbeeld. Als soundtrack bij een romantische prent zou deze muziek nog het best tot zijn recht komen, maar als album heeft Downpilot met ‘Radio Ghost’zeker geen hoogvlieger afgeleverd.

Lambert Smits (3)

‘Radio Ghost’ is an easy laid-back atmosphere musical image. As a soundtrack to a romantic movie these songs could score well, but on an album they quickly sound boring.

David Gogo: Vicksburg Call

22/9/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

Cuts Me To The Bone
Fooling Myself
The Loner
There’s A Hole
Jet Set (Sigh)
What’s Not To Like
Our Last Goodbye
Vicksbury Call
Coulda Shoulda Woulda
Why

latenlabel
Cordava Bay

Labelnummer
CBR-1322

Distributie
Cordova Bay

Website Artiest
David Gogo

Met zijn aanstekelijke mix van blues en rock staat de Canadese David Gogo reeds meer dan twee decennia in de spotlights. Hij werd meermaals onderscheiden en ‘Vicksburg Call’ is inmiddels zijn veertiende album. Nu was het David zijn bedoeling om een intieme livesfeer te creëren. En samen met Jay Stevens (bas), Bill Hicks (drums), Marisha Devoin (akoestische bas) en Rick Hofkens op Hammond orgel is dit meer dan aardig gelukt. Savoy Brown’s Kim Simmonds fungeert als ‘special guest’ op de song ’Fooling Muyself’. Shawn Hall (The Harpoonist en The Axe Murderer) mag met zijn harmonica hetzelfde komen doen in het akoestische countryblues nummer ’There’s A Hole’. Gogo hanteert hier ook op een vlotte wijze zijn dobro gitaar. Het album opent met het powervolle ‘Cuts Me To The Bone’. En hiermee is de toon meteen gezet voor het volledige album. En dan zijn er nog de boogiewoogie rocktunes van ‘Coulda Shoulda Woulda’ en de knallende shuffle in ‘’Fooling Myself’.
Bij Neil Young ging David het nummer ‘The Loner’ lenen, en dat deed hij net hetzelfde bij Annie Lennox voor haar song ‘Why’, dat op magische wijze het album mag afsluiten. ‘Vicksburg Call’ is een solide album van één van Canadese opwindendste gitaristen.

Philip Verhaege (4½)

‘Vicksburg Call' is a solid album from one of the most exciting Canadian guitarists.

André Bisson: Left With The Blues

22/9/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

Left With The Blues
Borrowed Time
Play Me A Fool
All I Need
Deepest Kind Of Mean
There For You
Daybreak
Ordinary Day
Crosscut Saw
Brand New Day

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Geen Nummer

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Sarah French Publicity

Website Artiest
Andre Bisson

Eerlijk gezegd had ik nog nooit van deze Canadese componist, arrangeur, gitarist en zanger gehoord en even eerlijk durf ik zeggen dat ik blij ben dat daar nu verandering in is gekomen. Bisson timmert reeds een tiental jaren aan zijn muzikale loopbaan. Dat hard werken uiteindelijk wel beloond wordt, bewijst zijn nominatie voor de 2015 Hamilton Blues Award in de categorie ‘male vocalist’. Met André & The J-Tones, bracht Bisson destijds hoofdzakelijk klassieke rhythm & blues en blues, maar al vlug begon hij zijn eigen songs te componeren. ‘Left With The Blues’ is zijn zesde album en is gevuld met 9 eigen nummers en 1 cover. Bissons rasperige stem houdt zowat het midden tussen Rod Stewart en Joe Cocker al leunt ze in de ballades ‘There For You’ en ‘Ordinary Day’ toch meer aan tegen deze van de ex-frontman van The Faces. Als gitarist dwingt hij reeds vanaf het eerste nummer en tevens titeltrack respect af. Dit doet hij niet alleen door zijn manier van spelen of vingervlugheid maar ook door de manier waarop hij de verschillende genres benadert. In het naar boogie knipogende ‘Borrowed Time’ trekt hij alle registers open, terwijl ingetogenheid op het jazzy ‘Play Me A Fool’ troef is. Uptemposong ‘Deepest Kind Of Mean’ met nerveus mondharmonicawerk van Jerome Godboo is een dijk van een song. Jammer echter dat dit nummer, door een té prominente aanwezigheid van de blazers een beetje onder overproductie gebukt gaat. Dit euvel is echter vlug vergeten als je hoort hoe Bisson het door Albert King bekend gemaakte ‘Crosscut Saw’ naar zijn hand zet, of hoe hij de funkduivel vrij spel geeft in ‘Daybreak’. Met het naar gospel neigende, van indrukwekkende backing vocals voorziene ‘Brand New Day’ sluit het album in schoonheid af. Een blijk van waardering gaat tevens naar de vijfkoppige uitmuntende blazerssectie. Of het nu blues, rhythm & blues, jazzy blues, jumpblues of soul is, Bisson brengt het op ‘Left With The Blues’ met klasse!

Lambert Smits (4½)

André Bisson is undoubtedly Canadian best-kept blues secret. His slightly rough voice, his phenomenal guitar playing and the incredible horn section fill 'Left With The Blues' with brilliant rhythm and blues, blues, jazzy blues and soul.

Al Basile: B’s Expression

22/9/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

Whole Lot of Good Good Lovin’
It Wasn’t That Good
Not Like I Do
Don’t You Ever Get Tired of Being Right ?
I’m Runnin’ Late
Have I Given My Best ?
Never Good Enough
Somethin’s Missing
Answer Me
I Didn’t Come Here to Lie
Even Jesus Fell
That Ain’t Bad
You Know - You Don’t Know

Platenlabel
Sweetpots Records

Labelnummer
SST9732

Distributie
City Hall Records

Promo-Agent
Mark Pucci Promo

Website Artiest
Al Basile

Singer-songwriter en kornettist Al Basile mag terecht fier zijn op nieuwste release ‘B’s Expression. Al Basile is een origineel bandlid van de befaamde Roomful of Blues en werd meervoudig genomineerd voor de Blues Music Awards. Hij pende en verscheen ook op meer dan 10 albums van Duke Robillard. Heel wat artiesten coverden ook zijn nummers, zoals Ruth Brown en Johnny Rawls. De ‘Bard of The Blues’ zoals hij weleens vaker wordt genoemd heeft alvast mooi volk rond zich geschaard in de studio. Of wat dacht je van Duke Robillard op gitaar, Mark Teixeira op drums en tambourine, keyboard wizzard Bruce Bears, Doug James met zijn tenor sax, Carl Querfurth op trombone en Brad Hallen met de baslijnen op het jazzy nummer ‘You Know - You Don’t Know’. De release verschijnt op zijn label Sweetpots Records dat werd opgericht in 1998. En net zoals op zijn vorige elf albums verweeft hij hier wel heel makkelijk blues, jazz en rootsmuziek in het geheel.
Het schijfje opent met de trage bluestunes van ‘Whole Lot of Good Good Lovin’.
De blazerssectie is meteen prominent aanwezig, net zoals de orgeltonen dat zijn in
‘It Wasn’t That Good’. De jump bluessong ‘Don’t You Ever Get Tired of Being Right?’ schreef Al met Louis Jordan in het achterhoofd. Net zoals het nummer
‘I Didn’t Come Here To Lie’ dat geïnspireerd werd door James Brown. Het funky ‘I’m Runnin’ Late’ en ‘Somethin’s Missing’ staan in contrast met het gospelgevoelige ‘Have I Given My Best?’. Met een hoog soulgehalte zijn ‘Never Good Enough’ en ‘Answer Me’ alweer hoogtepunten. En dat is niet anders met de ballade ‘Even Jesus Fell’. Het album ‘B’s Expression’ is een dijk van een plaat die nooit verveelt.

Philip Verhaege (4½)

The album ‘B’s Expression’ is a very strong album with no weak spots.

Selina Martin: I’ve Been Picking Caruso’s Brain: I Think I Have The Information We Need To Make A New World

18/9/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

Your Secrets Sleep With Me
Living in a Window
Lay Down Your Arms
My Heart Ticks On
Hawaii
When the City Fell
Galore
The Addicted
Bike
Wish List
When the City Fell (again)

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Zonder Nummer

Distributie
Hemifran

Website Artiest
Selina Martin

Selina Martin is een zeer gewaardeerde en originele singer-songwriter. Ze woont momenteel in Toronto maar heeft haar wortels in Ottawa Valley. Samen met enkele soulmates klinkt haar sound verrassend en zeer eigenaardig. Het is haast een samensmelting van rock, new wave, dance en poppy synthesizer beïnvloede muziek. Naast dit alles is Selina ook bejegend met een karakteristieke stem. Ook wordt op haar vierde album gretig gebruik gemaakt van de meest vreemde instrumentatie. Al vinden we -gelukkig- ook heel wat klassieke orkestinstrumenten terug. Dit alles wordt fijn verwerkt en gekneed tot één geheel. Het klinkt bijwijlen dan ook heel bombastisch en kan heel vervormend werken. Samen met producer Chris Stringer werkte met Selina uren aan de elf songs om ze tot een moderne art poppy geluid te definiëren. Dit post-pop album klinkt robuust, diepgaand en komt bijwijlen aardig en origineel uit de hoek.

Philip Verhaege (3)

This post-pop album sounds great, profound, thoroughly and sounds several times nice and original.

Dennis Ellsworth: Romantic As It Gets

18/9/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

Shakin’ On The Plank
Full Moo Blues
Ghosts Of Love
Make It Alright
Skyline River Valley Dream
Stay True
Shines The Sun In Your Mind
Mercy Doll
Beauty Is Sad
Dancing All Alone

Platenlabel
Busted Flatt Records

Labelnummer
Busted 083

Distributie
F A B distributie

Promo-agent
Sarah French Publicity

Website Artiest
Dennis Elsworth

De schoolperiode was niet Ellsworths gelukkigste periode. In plaats van de leerstof tot zich te nemen, schreef de Canadees zijn schoolboeken vol met liedjesteksten. Zijn rebels karakter zette hij ook na schooltijd verder als zanger in een punkrockband. Zorgvuldig bewaarde hij echter de eerder geschreven songteksten, tot hij besloot hier iets mee te doen. Dennis leerde zichzelf gitaar spelen en in 1996 begon hij via een 4-track bandopnemer demo’s op te nemen. Na diverse omzwervingen en verhuizingen bracht hij in 2011 zijn solodebuut ‘Chesterfield Dweller Of The Year’ uit. Erkenning volgde in 2014 toen de jury van CBC Searchlight Contest hem in de top 10 van Canadese artiesten plaatste. ‘Romantic As It Gets’ is inmiddels Dennis’ vijfde album. Ellsworth is een goede songschrijver die bovendien ook de kunst verstaat om die sprekende teksten in mooie melodieën te verpakken. Om die melodieën volledig tot hun recht te laten komen, omringde Dennis zich met The High Life Band. En dit is zonder meer een goede keuze voor de diverse muziekstijlen die Ellsworth hier brengt. Opener ‘Shakin’ On The Plank’ is Americana, die door de schitterende pedal steel van Matt Stoessel erg dicht tegen de country aanleunt. In het rustig voortkabbelende ‘Ghost Of Love’ snijdt Dennis op een wel erg aparte manier de ‘gebroken relaties’ aan. Dat je niet steeds het klassieke bluesschema nodig hebt om een downgevoel uit te drukken, toont hij in ‘Full Moon Blues’. En wie dacht dat een softe rocksong niet tot Ellsworths mogelijkheden behoort, moet maar eens zijn oor te luister leggen bij ‘Make It Allright’ en ‘Mercy Doll’. Heerlijk wegdromen kan je dan weer bij ‘Skyline River Valley Dream’. De beste omschrijving voor dit album zit reeds in de titel vervat. ‘Romantic As It Gets’ is pure romantiek!

Lambert Smits (4)

Ellsworth packs his clever lyrics in beautiful melodies, which contain both Americana, country and even soft rock. Accompanied by The High Life Band, Dennis Ellsworth delivers with 'Romantic As It Gets ", as the title already says, a very romantic album.

Datura4: Demon Blues

18/9/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

Out With The Tide
You Ain’t No Friend Of Mine
Another Planet
Journey Home
Hoonswing
Demon Blues
Pissing Up The Wall
Killjoy
Gravedigger Man
Love To Burn
Seven Was Eleven

Platenlabel
Alive Records

Labelnummer
ALIVE0172-2

Distributie
Sonic Rendezvous

Website Artiest
Dature4

Als dit de toekomst van de bluesrock is, wel, dan staan er ons enkele heavy pregnante muzikale ogenblikken te wachten. Zanger/gitarist Dom Mariani, Greg Hitchcock (gitaar/vocals), Warren Hall (drums) en bassist Stu Loasby produceren hier meer dan alleen maar alternatieve bluesrockmuziek. Het album ‘Demon Blues’ is het debuut voor deze Australische rockband. Dature4 is een blues beïnvloede band die sterk doet terugdenken aan de psychedelische gitaarsound die de jaren ‘70 kenmerkte. Het is dan ook niet zo verwonderlijk dat ze reeds een aantal positieve beoordeling mochten ontvangen. Het album opent sterk met de heavy arrangementen van ‘Out With The Tide’, en deze vindt meteen een sterke opvolging met ‘You Ain’t No Friend’.
Onze favoriete track is misschien toch wel ‘Another Planet’. Hier worden de perfect op elkaar afgestemde gitaarriffs afgewisseld met knappe drumslagen. Andere heavy en moderne vintage rocknummers zijn ‘Pissin’ Up The Wall’ en ‘Hoonsville’. Start de motoren... here we go, dit zijn de eerste woorden die de titeltrack inleiden. Mariani en Hotchcock gaan hier een zowaar heavy gevecht aan met hun snaren. Helaas komt een sprekende en zwaarmoedige stem het geheel wat verpesten. Dit had een instrumentaal hoogtepunt kunnen zijn. Gelukkig wordt het wat meer ingetogen in ‘Gravedigger Man’ en sluit Dature4 af in schoonheid met de instrumentale bonustrack ‘Seven Was Eleven’. Wie is opgegroeid met zware psychedelische gitaarrock zal dit ook wel best smaken.

Philip Verhaege (3½)

Those who grew up with heavy psychedelic guitar rock will also loves this sound!

Blinddog Smokin’: High Steppin’

18/9/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

Pimp Shoes
Bayou Lady
Don’t Put No Money On Me
I Caught Her Lyin’
Tell ‘Em Shuffle
If I Died Today
Big Behind
Lady’s Playin’
Tell ‘Em (Reprise)

Platenlabel
Blues Boulevard Records

Labelnummer
250374

Distributie
Blues Boulevard

Website Artiest
Blinddog Smokin’

De bluesband Blinddog Smokin’ fungeerde als backing bij Bobby Rush op diens genomineerde release ‘Decisions’. Nu vond deze 7-koppige band het hoog tijd om een nieuw album te promoten. Het negen tracks tellende album is een opwindende mixture van blues en vettige funk die met een blazerssectie de hemel worden ingeblazen. Producer van dienst was de Grammy, Golden Globe en Oscar bekroonde Donny Markowitz. Het album opent met het hoorn gedreven ‘Pimp Shoes’. Zanger Carl Gustafsons rapt als het ware doorheen de song, al komen de vrouwelijke backing vocals voor een vrolijke noot zorgen. Van een andere slagorde is de funky New Orleans groove van ‘Bayou Lady’. Hier komen Hall & Oates gitarist Shane Theriot en de Chicago blueslegende Billy Branch (harmonica) de sectie versterken.
Als ‘special guest’ David Torkanowski zijn pianoarrangementen aanhaalt in
‘Don’t Put No Money On Me’ komt Gustafsons stembereik aardig in de beurt van Tom Waits. De country gevoelige noot wordt opgewaardeerd door violist Matt Rhody in
‘I Caught Her Lyin’’. Billy Branch is opnieuw van de partij in het Chicago begeesterde ‘Tell ‘Em Shufle’ en de hemelse ballade ‘If I Died Today’. Chalo Ortiz puurt hier enkele gitaarsolo’s uit zijn snaren en staat samen met Billy in de spotlights. De leuke teksten van ‘Big Behind’ geven een extra dimensie aan het nummer.
En we blijven nog een song hangen in dezelfde tekstuele aard met het funky ‘Lady’s Playin’. Als afsluiter serveert het septet de zanderige bluessleper ‘Tell ‘Em’ (Reprise). De diversiteit viert alweer hoogtij op deze nieuwe release.

Philip Verhaege (4)

With the necessary diversity, this album fascinates from the start to finish!

Jesse Cook: One World

17/9/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

Shake
Taxi Brazil
Once
Bombay Slam
To Your Shore
Three Days
Tommy and Me
When Night Falls
Steampunk Rickshaw
Beneath Your Skin
Breath

Platenlabel
Coach House Music

Labelnummer
EOM-CD-9388

Distributie
eOne Music

Promo-agent
Rick Scott PR

Website Artiest
Jesse Cook

De Canadese gitarist Jesse Cook uit Toronto werd geboren in Parijs. Hij speelt voor nuevo flamenco en wereldmuziek, en precies die 2 ingrediënten maken deel uit van zijn nieuw album ‘One World’. Jesse poseerde onder een boom op de cover, wiens takken de virtueel eindeloze mogelijkheden voor verschillende muzieksoorten symboliseert. Toch kunnen ze herleid worden tot een muziek, en dat is wat hij beoogt. Op dit album probeert hij verre landen te bezoeken, terwijl hij moderne technologe gebruikt. Hij dacht erover na welke geluiden er in het moderne Constantinopel te horen zouden zijn. ‘Shake’ en ‘Taxi Brazil’ zijn inderdaad nuevo flamenco, terwijl de overige tracks meer aan wereldmuziek doen denken. Bijvoorbeeld ‘Bombay Slam’ en ‘Steampunk Rickshaw’ met zijn Indiase en Middenoosterse klanken. Andere tracks zijn dan weer meer introvert, zacht en ‘Tommy and Me’ is een duet met de gitarist Tommy Emmanuel. ‘Beneath Your Skin’ is dan weer meer mediterraans. Geen complete nuevo flamenco cd dus.

Patrick Van de Wiele (4)

Guitarist Jesse Cook tries to visit far way countries from his home, while using modern technology. Two tracks are Nuevo flamenco, while the rest is more world music.

Aysha: Take Me Higher

17/9/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

Up So High
Take Me Higher
Send for Me
You’re the Only One
Sailing
Undeniable
The Right Thing
All I Want
Release Me
Let’s Get it On

Platenlabel
Innervision Records

Labelnummer
INN606

Distributie
CD Baby

Website Artiest
Aysha

Zo’n vijf jaar geleden besprak ik hier de EP ‘Stay With Me’ van deze Amerikaanse zangeres Aysha (Afrikaans voor leven). Dat was toen de opvolger van haar debuut ‘Love Is a Rock’ uit 2006. Zowel in 2009 als in 2010 werd ze genomineerd als “Jazz Artist of the Year” tijdens de Los Angeles Music Awards, terwijl het album ‘Stay With Me’ tot “Jazz album of the Year” gekroond werd. Aysha stond al op het podium met Najee, Blake Aaron, Marion Meadows, Paul Brown en Everette Harp, en stond in het voorprogramma van Greg Adams and his East Bay Soul band. Vorig jaar begon ze met een internetradioshow ‘Smooth Saturdays with Aysha’, en daarover zei ze: “I love meeting new people and getting the chance to talk to my favorite artists face to face and perform with them in this kind of intimate setting,” zei ze. “I enjoy learning about their individual journeys and about their process of creating music that brings enjoyment to so many people. As I’ve grown myself as an artist, I appreciate the details that go into that process so much more. It’s always exciting to start writing songs and experience the hard work and joy that is part of watching a project come to fruition. I love recording and performing equally. It’s really wonderful to have the opportunity to share my music with so many people and work with such high calibre musicians and producers. To riff a little on the title, I’m glad to be able to take everyone a little higher with this new album.” Tevens toerde ze rond met The Soul Seduction Tour. Nu is haar nieuwste release bij mij toegekomen, die opent met ‘Up So High’, een sexy smooth R&B, dat haar handelsmerk is, en waarop Lin Rountree gedempte trompet speelt. Op de up-beat titeltrack hoor je saxofonist Darren Rahn, die aan de song meeschreef en bovendien alle songs masterde. Dit is tevens de eerste radiosingle. Daarna volgt de mooie soulballade ‘Send For me’ (een cover van Atlantic Starr) waarop Tony Exum Jr. sopraansax speelt. Het duet ‘You’re the Only One’ zingt ze samen met Damon Dae, waarna de zalige cover ‘Sailing’ van Christopher cross eraan komt, met sax van Will Donato. ‘Undeniable’ is weerom een duet, maar ditmaal met Monty Seward, en sax van Eric Darius. Will Donato is nogmaals te horen op ‘The Right Thing’, waarna fluitist Najee te horen is op de up-tempo track ‘All I Want’. De eerste single was ‘Release Me’ , en dit zou oorspronkelijk de titel van het album geworden zijn, omdat Aysha net uit een moeilijke relatie stapte. Tot slot covert ze de funky track ‘Let’s Get it On’, een cover van Marvin Gaye, met sax van Darren Rahn. Aysha overstijgt hiermee de grenzen van smooth soul R&B en smooth jazz, en ik hou van haar sexy, sensuele stijl. Een dikke aanrader!

Patrick Van de Wiele (4½)

Aysha transcends the boundaries of smooth soul, R&B and smooth jazz, and I love her sexy, sensual style. Highly recommended!

Kevin Sekhani: Day Ain’t Done

17/9/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

Day Ain’t Done
Carol Ann
Jimmy
Wrong Direction
Oilfield Tan
Jump Right Back
Ballad Of A Lonely Clown
The Higher I Get
Walk Away From Me
Burial Ground
The Kiss
Summer Street

Platenlabel
Louisiana Red Hot Records

Labelnummer
LRS-CD-7104

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Hemifran

Website Artiest
Kevin Sekhani

Na een jarenlang verblijf in Austin, waar hij in contact kwam met alle mogelijke muziekgenres, verhuisde Sekhani naar Lafayette, Louisiana om frontman te worden bij de gospelgroep The Mercy Brothers. Dat de kennismaking met de diverse genres binnen de Amerikaanse rootsmuziek hem geen windeieren heeft gelegd, wordt bij het eerste nummer en tevens titeltrack van deze schijf al meteen duidelijk. ‘Day Ain’t Done’ is een krachtige song, waar Kevin Sekhani op wonderbaarlijke wijze country, zydeco en rockabilly mixt. Het nummer klinkt zeer country, met een zydecoviool, terwijl de gitaarsolo pure rockabilly is. Wanneer een album met zulk een sterke song start, doet het erop volgend nummer vaak de wenkbrauwen fronsen. Om maar te zeggen dat artiesten vaak hun sterkste song als opener gebruiken, om de andere mindere songs te camoufleren. Maar van deze kermistruc kan je Sekhani niet beschuldigen. Integendeel zelfs! Ook de overige nummers op ‘Day Ain’t Done’ overtuigen moeiteloos. Zo is ‘Ballad Of A Lonely Clown’ een ontroerend countrynummer en ‘Jump Right Back’ een ‘country meets rockabilly song’. Met een instrumentarium bestaande uit akoestische en elektrische gitaren, viool, mandoline en accordeon, zorgt Kevin voor een leuk, dansbaar countrysfeertje. Zowel vocaal als door zijn indrukwekkend songschrijvertalent doet Sekhani soms denken aan de jonge Steve Earle. Bovendien omringt hij zich hier met muzikanten die niet alleen klasbakken op hun instrumenten zijn, maar die tevens het perfecte, bij iedere song passende gevoel weten te creëren.
‘Day Ain’t Done’ is zonder meer synoniem voor ‘op een zwoele zaterdagavond met wat vrienden musiceren, op één of andere back porch in Louisiana’. Haal die Stetson dus maar van de kapstok, nodig wat gelijkgestemde vrienden uit, zorg voor een houten dansvloer en steek alvast de barbecue aan. ‘Day Ain’t Done’ van Kevin Sekhani zal het feestje ongetwijfeld in gang steken.

Lambert Smits (5)

Kevin Sekhani is a formidable songwriter who sometimes reminds a bit on the young Steve Earle.
Backed by excellent musicians on guitars, violin, mandolin and accordion, he makes "Day Ain’t Done" a danceable country album. Put your Stetson on, invite some friends, get a wooden dance floor and light already on the bbq. ‘Day Ain’t Done 'will surely start the party!

Hans Christian: Nanda Devi

17/9/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

First Light
Majestic Mountain
My Inner Ascent
Eternal Spring
Sunanda
She Who Brings Bliss
Valley of Gori Ganga
Between Dusk and Dawn
November Toning

Platenlabel
New Earth Records

Labelnummer
NE 3147

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
The Creative Service Company

Website Artiest
Hans Christian

In 1988 had de Duitser Hans Christian al een cassette opgenomen met cellomuziek, die ‘Signals from Unterland’ heette. Het jaar daarop volgde de tweede ‘Hypnotized’. In 1992 emigreerde hij van Duitsland naar de USA. Alhoewel hij een klassiek geschoolde bassist was, rockte hij in L.A. met Sparks, Robbie Robertson en Victoria Williams. Twee jaar later bracht hij vanuit San Francisco, elektronische ambiente kamermuziek uit op zijn cd-debuut ‘Phantoms’. In 1996 volgde daar ‘Surrender’ op, maat twee jaar later ontmoette hij zangeres Kim Waters, met wie hij het duo RASA stichtte. Drie cd’s werden opgenomen met gezangen in het Sanskriet. In 2004 nam Hans renaissancemuziek op voor ‘Light & Spirit’, en drie jaar later volgde nog eens een orkestrale cd, nl. ‘Cinema Of Dreams’. Vanaf 2008 werd hij jaarlijks uitgenodigd om cello te gaan spelen in de kathedraal van Chartres in Frankrijk, waaruit drie cd’s ontsprongen: ‘Sancta Camisia’ in 2008, ‘Undefended Heart’ in 2010, en ‘All Is Well’ in 2011. Een samenwerking met muziekleraar Andrew Harvey, leidde tot de opname van een Rumi symfonie, die in 2011 op dubbel-cd verscheen. ‘You Are The Music Of My Silence’ werd de volgende cd, ditmaal met de Canadese bluesgitarist Harry Manx. Vorig jaar overliep Hans zijn archief en kwam tot onuitgegeven stukken, die hij verzamelde op ‘Hidden Treasures’. Dit is nu zijn nieuwste release, waarop hij zoveel mogelijk live instrumenten bespeelde, waaronder esoterische strijkinstrumenten zoals de Zweedse nyckelharp, de Indiase sarangi, sitara, swaramandala, tambura, harmonium en dhilruba, de middeleeuwse psalter, plus lapsteel gitaar, elektrische en akoestische gitaren, bas, fluiten, en subtiele etnische percussie. Het geheel laat heilige muziek horen van de hoogste orde. Het is een mengeling van Westerse en Oosterse muziek geworden, met songs die vooral sfeer scheppen, en het is dus moeilijk om er één uit te halen. Ze vormen een ambient geheel, dat me perfect lijkt om bij yoga of meditatie te draaien. En dat is net wat ik van tijd tot tijd nodig heb om mij terug te trekken, en tot rust te komen.

Patrick Van de Wiele (4)

This sacred Music is excellent for yoga and meditation. An ambient atmosphere, perfect to retreat with from time to time.

Dudley Taft: Skin And Bones

17/9/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

Skin and Bones
Lonesome Memphis Blues
Ain’t Nothing Gonna Stop Us Now
Leland Mississippi Blues
One Of The Days
Fuzzy Dice
Without You
Space Cake
Ain’t About The Money
Coming Home
Mojo Woman

Platenlabel
American Blues Artist Group

Labelnummer
Zonder Nummer

Distributie
CD Baby

Website Artiest
Dudley Taft

‘One Of These Days’ is niet alleen een nummer uit het recente album van Dudley Taft maar ook een statement om hem hier in onze clubs aan het werk te kunnen zien. Dudley Taft studeerde aan het Berklee College of Music en toerde daarna met rock bands Sweatwater en Second Coming. Naast een echte rocker is deze Dudley ook een gewaardeerd songwriter en de waarden van vriendschap draagt hij hoog in het vaandel.
Met deze ‘Skin and Bones’ zit is Dudley Taft reeds aan zijn 3de album. Van de 11 nummers die hierop te beluisteren zijn werden er 10 door hemzelf geschreven en alleen Johnny Winter’s ‘Leland Mississippi Blues’ is als cover geselecteerd om dit album volledig te maken.
Met Neil Young als zijn grote voorbeeld is het ook bij Dudley Taft niet de gewoonte om over één nacht ijs te gaan maar werkte hij alles degelijk uit alvorens de studio in te trekken. Samen met John Kessler tekent hij hier voor de productie van zijn album dat werd opgenomen in de Muchmore Studio in Cincinnati en bij Omni Sound in Nashville. Sinds hij zijn eigen studio heeft kan hij zonder stress met zijn ritme sectie gewoon bij hem thuis in alle rust aan de nummers werken en dat is ook hoe dit album tot stand is gekomen.
Zijn band bestaat uit John Kessler (bas), Jason Patterson (drums) en Reese Wynans (keys) maar voor de opnamen van deze ‘Skin and Bones’ zijn enkel andere artiesten ter hulp gekomen. Zo horen we de backing vocals Rachel Williams en Ashley Christensen en op ‘Comin’ Home’ is Eric Robert met zijn B3 de groep komen versterken.
Zijn muziek bestaat uit een mix van diverse stijlen in de blues al is de geest van Johnny Winter niet al te ver weg, vandaar deze zijn ‘Leland Mississippi Blues’. Invloeden van Delta en de welgekende Seattle Sound zijn duidelijk aanwezig al kunnen sommige van de nummers ook onder de noemer Southern Rock worden geklasseerd waaronder zeker de titeltrack.
Met de cover van Johnny Winter komt de bluesrock onmiddellijk tot leven net als bij het energieke ‘Without You’. Ballades zijn hierop niet op terug te vinden maar stevige gitaarrifjes versterkt door diep indringende orgelklanken wel nog een stevig opgepompt door de een opzwepende Rachel Williams zoals op ‘Mojo Woman’
Dit album, met een goede portie mojo, zal te verkrijgen zijn vanaf midden oktober 2015.

Freddy Vandervelpen (4)

Dan Chadburn: Keys of Light

17/9/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

Tacoma Morning
Beyond the Rain
Keys of Light
Tyler's Tribute
Diamond in the Sky
Chesapeake Sail
My Irish Love
To the Heavens
With You Always
Matthew
Paul's Prayer
Colour My World

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
889211680900

Distributie
CD Baby

Promo-agent
The Creative Service Company

Website Artiest
Dan Chadburn

De Amerikaanse componist & pianist Dan Chadburn situeert zich in het New Age genre, maar genoot een klassieke opleiding. Hij werd geboren in Oregon, en op negenjarige leeftijd aan met pianolessen te nemen. Tijdens zijn schooltij begeleidde hij koren en theaterstukken. Later behaalde hij zijn Bachelor of Music aan de Pacific Lutheran University. Daarna verhuisde hij naar L.A. en begon daar muziek voor Tv te componeren. Maar dat was nog niet alles, want Dan verkaste naar Londen om daar elektra-akoestische compositie te studeren. Daarna ging hij weer naar Washington om daar honderden geïmproviseerde pianostukken op te nemen. Dat leidde tot de opname van zijn debuutalbum, en een tweede volgde. Hij is nu al aan zijn 5de album toe, waarvoor hij alle songs componeerde, orkestreerde en uitvoerde, met uitzondering van één. Ieder van de songs is uitgevoerd in een andere toonaard, als symbool voor de enige opportuniteit die we bezitten om licht in deze wereld te brengen. ‘Tacoma Morning’ schreef hij als eerbetoon aan Dr. Calvin Knapp, zijn pianoleraar aan de Pacific Lutheran University. Daarna is ‘Beyond the Rain’ een neoklassiek stuk, gevolgd door de titeltrack, die begint met solopiano, waarna ieder ander instrument in polyfonie bijtreedt. ‘Tyler’s Tribute’ gaat over de zelfmoord van violist Tyler Clementi, terwijl ‘Diamond in the Sky ‘ een herdenking is aan zijn overleden hond Kya. En ‘Chesapeake Sail’ is vernoemd naar een dagje uit in de Chesapeake Bay. ‘My Irish Love’ is ten ere van zijn Ierse geliefde, Tom, waarna ‘To the Heavens’ gaat over een andere tijd en een andere plek. ‘With You Always’ is opgedragen aan zijn ouders. In oktober 1998 werd Matthew Shepard ontvoerd en vermoord, omdat hij homo was, en Dan schreef de song ‘Matthew’ enkele dagen na diens dood. ‘Paul’s Prayer’ is opgedragen aan wijlen zijn vriend Paul Florentino, en de laatste track ‘Colour My World’ is een cover van James Pankow. Deze mooie, helende en ontspannende pianomuziek van Dan Chadburn brengt je in een rustige staat.

Patrick Van de Wiele (4)

This beautiful, healing and relaxing piano Music of Dan Chadburn brings you to a quiet state of mind.

V.A.: The Wigan Casino

17/9/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:
Chapter 1

A Touch Of Velvet – A Sting Of Brass
Lost Summer Love
Theme From ‘Joe’s 90’
Panic
Shake A Tail Feather
I’ll Do Anything (Anything She Wants Me To Do)
Six By Six
The Joker (The Wigan Joker)
Little Darling (I Need You)
I’m Gonna Share It With You
I Go To Pieces (Everytime)
Long After Tonight Is All Over
Time Will Pass You By
I’m On My Way

Bonus Tracks

Time Out
Stone Cold Loving
Cry Like A Child

Chapter 2

Tainted Love
Ain’t Nothing But A House Party
Sliced Tomatoes
You Got Me Where You Want Me
I Can’t Seem To Hold You
I’ve Got A Feeling
Sign On The Dotted Line
Better Late Than Never
It Really Hurts Me Girl
Love Factory
When Love Grows Cold
Gonna Love You Longer Stronger Baby
Loving On The Losing Side

Bonus Tracks

Why’d You Put It To Me Baby
How Long
Playing It Cool
Stop
Green Onions
High On Your Love

Chapter 3

Hey Girl Don’t Bother Me
Wade In The Water
Stop What You’re Doing
Send Her Away
I Struck It Rich
Our Love Is Getting Stronger
The Snake
Nobody Knows What’s Goin’ On (In My Mind But Me)
Goodbye Nothin’ To Say
I Know That You’ll Be There
Love Hustle
Surrounded By A Ray Of Sunshine
A Lover’s Concerto

Bonus Tracks

Girl Watcher
You Baby
Love Feeling
I’m Your Number One
Living In A Dream World
Never Can Say Goodbye
Sign On The Dotted Line
You Got Me Up There

Platenlabel
Soul Time

Labelnummer
TOCKBX 1

Distributie
Cherry Red Records

Website Artiesten
Geen Website

Over deze dancing (neen, géén discotheek) werd al heel wat geschreven in de pers. De Wigan Casino was eigenlijk een nightclub in Wigan, Engeland. Deze selecte club werd voornamelijk bekend omdat ze eigenlijk de allereerste club in Groot-Brittannië was waar échte northern soul muziek gedraaid werd. De club ontstond midden jaren zestig totdat ze in 1981 de deuren moest sluiten. De Wigan Casino was dan ook een van de bekendste clubs in Noord-Engeland.
In 1977 werd er ook een documentaire gedraaid en kreeg als titel ‘This Engeland’ en het Amerikaanse vakblad Billboard riep een jaar later de club uit als ‘Beste discotheek (weer dat vervelende woord) van de wereld’. Dus de befaamde New Yorkse club Studio 54 kwam niet eens in hun buurt. Russ Winstanley (ex-dj van de club) en Dave Nowell schreven er een leuk boek over nl., ‘Soul Survivors, The Wigan Casino Story’, dat in 1996 gepubliceerd werd.
Op de laatste dag dat de club operationeel was (6 december 1981) weigerden de aanwezigen om de club te verlaten.
Op de plaats waar de club gevestigd was vind je nu het Grand Arcade Shopping Centre. In dit koopcentrum vinden we het Casino Café dat een vorm van hulde (en een herinnering) brengt aan de glorieuze dagen van deze beroemde club.
Voor de meeste onder ons zullen de volgende namen niet meteen een belletje doen rinkelen maar als je de muziek hoort, dan ben je meteen helemaal mee.
Het Duitse muziekprogramma ‘Musikladen’ gebruikte ‘A Touch Of Velvet, A Sting Of Brass’ (componist Mark Wirtz (Teenage Opera) - The Ron Grainer Orchestra) als leidmotiv voor zijn wekelijkse shows. DJ Dave Lee Travis gebruikte dit geluidje ook voor zijn programma destijds op piratenzender Radio Caroline.
Namen van vertolkers die frequent uit de luidsprekers bulderden waren o.m. The Flirtations, Diana Foster, Tobi Legend, Allnight Band, Dean Parrish en Nicky Wilson om er maar enkele uit te pikken. Maar ook bv. James & Bobby Purify met ‘Shake A Tall Feather’, Diana Foster’s ‘I’m Gonna Share It With You’ en Autumn met ‘Time Out’ waren regelmatige gasten en zijn toch mooie voorbeelden van hoe northern soul toen klonk.
Meer northern soul krijgen we op het tweede schijfje. Ook hier weer allemaal prachtige voorbeelden van dansbare muziek en met de zes bonustracks zitten we meteen al een heel eind op weg. Het derde schijfje biedt ons dan weer enkele namen die we ongetwijfeld nog kennen uit een ver verleden: Al Wilson, Ramsey Lewis Trio, Len Barry en natuurlijk ook Jackie Trent. Meteen ook goed voor acht bonustracks en songs die nu misschien iets bekender in de oren klinken. Van Family Affair krijgen we ‘Love Hustle’ terwijl The Playthings uitpakken met het knappe ‘Surrounded By A Ray Of Sunshine’. En misschien herinner je je nog het prachtige ‘A Lover’s Concerto’ van The Toys? En uit de zomer van ‘79 onthouden we vooral Brad Stevens met zijn ‘I’m Your Number One’.
Wie van sterke, complexloze dansmuziek houdt die destijds, en eigenlijk niet alleen in het Wigan Casino, te horen was, hen raad ik aan om snel deze box met drie schijfjes aan te schaffen want deze muziek maakt toch ook deel uit van ons cultureel erfgoed.

Alfons Maes (4)

Wily Bo Walker & E D Brayshaw: Stone Cold Beautiful

12/9/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

Storm Warning
Motel Blues
Loan Me A Dime
I Want To Know
September Red
Killers On The Run

Platenlabel
Mescal Canyon Records

Labelnummer
MCREX020

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Hemifran

Website Artiest
Wily Bo

De Schotse, momenteel in Londen vertoevende zanger/ componist Wily Bo Walker is gekend om zijn sterke, uitbundige podiumprestaties en de diverse muziekgenres die hij beoefent. Voor de EP ‘Stone Cold Beautiful’ werkte hij andermaal samen met zijn vriend en gitarist E D Brayshaw. Dit album is het tweede deel in een trilogie, waarvan de eerder dit jaar verschenen ‘A Long Way From Heaven’ het begin was. Van de 6 songs op ‘Stone Cold Beautiful’ schreef Walker er drie. Opener, het bijna 7 minuten durende ‘Storm Warning’ van E D en Lesley Brayshaw is een bluesrocker die meteen laat horen wat Walker vocaal in huis heeft. Een diepe door rauwheid en schorheid gekenmerkte stem die schitterend accordeert met de breed uitgesmeerde, huilende, gedreven gitaarpartij van Brayshaw. In ‘Motel Blues’ van Loudon Wainwright III, krijgen tristesse en passie respectievelijk een gezicht door Walkers stem en Brayshaws werk op de zes snaren. Fenton Robinsons’ ‘Loan Me A Dime’ is dan weer een bluesklassieker die Walker op een erg persoonlijke manier benadert. Een manier waarbij Brayshaws subtiele snarenwerk de song nog meer aantrekkingskracht geeft. Het eerste door Walker gepende nummer is ‘I Want To Know’, dat een beetje New Orleans in zich draagt. Let vooral ook op de mooie, soulvolle stem van Kareña K, met wie Wily Bo ook de band The Blue Valentines runt. Wie dacht dat Walker, wiens stem wel enige affiniteit vertoont met deze van Cocker en Dr. John, in een lovesong niet kan overtuigen, is eraan voor de moeite. Het van zijn hand zijnde ‘September Red’ is een nummer dat tijdens een concert ongetwijfeld de zaal zal vullen met wiegende smartphonelichtjes. Met Walkers rockende ‘Killers On The Run’ halen hij en E D gedurende bijna tien minuten nog eens alles uit kast, alsof we nog dienden overtuigd te worden van hun kunnen.
‘Stone Cold Beautiful’ valt niet in één vakje te stoppen. Met de mix van blues, rock en soul bewijzen Walker en Brayshaw dat ze een ‘winning team’ vormen. Deel drie in deze trilogie zou gepland zijn voor het einde van dit jaar.

Lambert Smits (4)

The powerful raw voice of Walker combined with Brayshaw ‘s energetic creative guitar work, make ‘Stone Cold Beautiful 'a tasteful mix of blues, rock and soul.

Stephen Young & The Union: Eagle Fort Rumble

12/9/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

Shiver
Duty Free 200
Lately I’ve Rescued a Rose
The Blind Leading the Blind
Land Leg Blues
Monsoon Season
Shadowman
Beautiful Dead
Shuffle (in the Quicksand)
Teardrops
Someone You Dream of

Platenlabel
Ragged Company Recordings

Labelnummer
RCR001

Distributie
Niet Gekend

Website Artiest
Stephen Young & The Union

De band Stephen Young & The Union uit Ierland brengt een mengeling van country, rock, folk en blues, en wordt soms wel eens de beste Americana band langs deze kant van de oceaan genoemd. Met hun debuut ‘Wilderness Machine’ op zak, en een tournee langs heel wat festivals, kan deze band op heel wat fans rekenen. Nu zijn ze terug met de opvolger ervan. De groep bestaat uit: Stephen Young (zang, gitaar, keyboards), Shayne Byrne (gitaar, banjo, keyboards), Kenny Hollywood (keyboards), Steve Deasy (bas) en Johnny Byrne (drums). En deze keer werd gekozen voor een echte “band” sound. Vooraf kwam de single ‘Shadowman’ al uit, die volgende maand zal gevolgd worden door de tweede, nl. ‘Shuffle (in the Quicksand)’. Tegelijk komt een boek uit, ‘Land Leg Blues; The Making Of Eagle Fort Rumble’, waarin een blik achter de scènes van de opnames gegund wordt. Voor die opnames trok de band zich voor 6 weken terug in het landelijke Ierland, en het huis daar werd “Eagle Fort” genoemd. Stephen Young zorgde voor alle songs, en met ‘Shiver’ start de cd. ‘Duty Free’ kan je gerust altcountry noemen, en op ‘Lately I’ve Rescued a Rose’ opent de banjo de track. ‘Shuffle (in the Quicksand)’ is volgens mij een betere single dan ‘Shadowman’. Een cd die de Americana fans zeker zal bevallen.

Patrick Van de Wiele (3½)

An album that will appeal to lovers of Americana.

Elizabeth MacInnis: Sensitive Guy (single)

12/9/2015

DETAIL ALBUM

Track:

Sensitive Guy

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Geen Nummer

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Hemifran

Website Artiest
Elizabeth MacInnis

De Canadese singer-songwriter Elizabeth MacInnis debuteerde in 2013 met haar album ‘One Eye On The Highway’. Net als op dat album tekende ook nu haar broer Norman James weer mee voor deze single. ‘Duivel-doet-al’ Stew Kirkwood speelt zowel akoestische als elektrische gitaar, bas, keyboards en bongos, Dennis Boisvert zit achter de drumkit en Bruce Armstrong is actief op de floor toms. ‘Sensitive Guy’ is een duet dat Elizabeth samen met Mark Flores brengt. Het is een melodieuze rustige popsong, die in een duet goed tot zijn recht komt. Elizabeth heeft een prachtige, heldere sopraanstem die het nummer de nodige glans geeft en goed accordeert met die van Flores.

Lambert Smits (3½)

‘Sensitive Guy’ is the new single from the Canadian singer-songwriter Elizabeth MacInnis. It is a nice, quiet melodic pop song, which is a duet with Mark Flores.

Tom Paxton: Peace Will Come / New Songs For Old Friends

11/9/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:
Peace Will Come

Peace Will Come
You Came Throwing Colours
Out Behind The Gypsy’s
The Hostage
You Should Have Seen Me Throw That Ball
Retrospective
Jesus Christ SRO (Standing Room Only)
California
I Lost My Heart On A 747
Dance In The Shadows
What A Friend You Are

New Songs For Old Friends

Hobo In My Mind
When We Were Good
Who’s Been Passing Dreams Around?
When Annie Took Me Home
Katy
Fred
Wasn’t That A Party?
Faces And Places
When You Shook Your Long Hair Down
Silent Night
When Princes Meet

Platenlabel
Morello Records

Labelnummer
WMRLL 44

Distributie
Cherry Red Records

Website Artiest
Tom Paxton

Tom Paxton voorstellen is synoniem voor ‘een open deur intrappen’. Alhoewel Paxton destijds aanzien werd als één van de vele boegbeelden van de folkrevival in de sixties, had hij toch meer gemeen met de folkzangers uit de late fifties, zoals Dave Van Ronk. Paxton, die zoals het in de sixities hoorde, in het linkse politieke kamp onder te brengen was, heeft echter nooit tot de mainstreamartiesten kunnen doordringen. Eén van de redenen, en misschien wel dé reden hiervoor zou kunnen zijn dat hij niet zoals Dylan overschakelde naar de elektrische gitaar. Alhoewel Tom zich ook met een band omringde, hield hijzelf het toch bij de akoestische gitaar. Bij collega’s die zijn nummers coverden, genoot hij wel bewondering. Denk maar aan onze eigen De Elegasten, die Paxtons, en in de versie van Pete Seeger bekend geraakte ‘What Did You Learn In School Today’ herdoopte in ‘Wat Heb Je Vandaag Op School Geleerd?’. Paxtons albums verkochten niet steeds als zoete broodjes en zeker niet de twee albums die Morello hier op één schijfje bundelt.
Het eerste ‘Peace Will Come’ stamt uit 1972, toen de folkboom reeds over zijn hoogtepunt was, en de elektrische gitaar zijn intrede in het genre maakte. De productie ervan was in handen van Tony Visconti, die ook actief is op de elektrische gitaar en harmonica. En alhoewel Paxton zich door een band, bestaande uit bas, drums, banjo, elektrische gitaar, steel gitaar en vibrafoon laat begeleiden, klinkt ‘Peace Will Come’ in hoofdzaak toch akoestisch. Tekstueel komt nu eens de rad van tong zijnde Paxton, en dan weer de poëtische aan bod. Uitschieter is het licht rockende, naar de Sunopnames knipogende ‘Jesus Christ SRO (Standing Room Only)’. De 11 songs op dit album zijn niet zo sterk als Paxtons eerder opgenomen werk, al kan je ze toch als aangenaam bestempelen.
Van een andere orde is het in de Marquee Club in Londen opgenomen en in 1973 op de markt gebrachte ‘New Songs For Old Friends’. Vaak bundelt een liveregistratie het reeds in de studio opgenomen materiaal, maar dit is niet het geval voor ‘New Songs For Old Friends’. Bij Paxton werkt het net andersom. Vele van de hier voor het eerst gebrachte nummers zijn terug te vinden op Toms latere albums. Ook hier tekende Visconti weer voor de productie en horen we Ralph ‘Streets Of London’ McTell op gitaar en mondharmonica. De songs spreken meer aan dan deze op ‘Peace Will Come’ en Paxton is in goede vorm. Het lijkt wel of hij een publiek nodig heeft. Ook treedt de poëet in Paxton duidelijk op het voorplan. Een mooi voorbeeld hiervan is het vrolijke, a capella gezongen, aan zijn dochter opgedragen ‘Katy’. Diezelfde Katy mag met haar zus Jennifer, pa vocaal assisteren in het over hun hond handelende ‘Fred’. Lichtvoetig en grappig gaat het eraan toe in ‘Wasn’t That A Party?’. De laatste twee nummers, het niet met het kerstnummer te verwarren ‘Silent Night’ en ‘When Princes Meet’ waar Paxtons scherpe tong nog eens mag triomferen, zijn studio-opnamen. Hierop mag ook Peter ‘Where Do You Go To My Lovely’ Sarstedt het achtergrondkoortje vervoegen.
Beide albums mogen destijds dan niet de verwachte verkoopcijfers hebben gehaald, nu ze op cd gebundeld zijn, verdienen ze zeker een tweede kans.

Lambert Smits (4)

Tom Paxton who belongs to the artists of the folk boom of the sixties did not get the chance to become a mainstream artist like Dylan. The reason could be that Paxton did not switch on the electric guitar, but remained loyal to the acoustic one. When"Peace Will Come’and 'New Songs For Old Friends’ were recorded, the folk revival was almost over, and these two albums did not sell as well. On "Peace Will Come" we hear both the critical and the poetic Paxton. The songs may not be as strong as his previous recordings, but are still enjoyable. The live recorded 'New Songs For Old Friends "sounds much happier and the songs are also stronger. Hopefully get both albums with this reissue on CD a second chance!

Oscar Harris: Soldiers Prayer en andere Poku’s

11/9/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

Soldiers Prayer
Oeng Egi Passie
Sing Your Freedom Song
Alta Gracia
Honey Conny
Song for the Children
Mie Goedoe, Mie Switie, Mie Lobie
T.O.P.
I’ve Got Witnesses
Try a little Love
Mary
How Will You Know
Clap Hands for Baby
I’ll Try My Hand
Whole Lotta Dances

Platenlabel
Top Notch Music

Labelnummer
0602547439888

Distributie
Universal Music Nederland
Sony Music Nederland

Website Artiest
Oscar Harris

Elders op deze site kan u mijn artikel lezen over deze Surinaams-Nederlandse soulzanger, die ik in de jaren ’70 leerde kennen. Toevallig of niet, maar enkele maanden geleden kwam deze cd op de markt, in de Sranan Gowtu reeks, ter gelegenheid van de 40ste verjaardag van de onafhankelijkheid van Suriname. Kranten berichten eerst dat Oscar hierop voor de eerste maal in het Surinaams zingt, maar dat is niet waar. Hoe dan ook, hij opent met zijn hit en titeltrack ‘Soldiers Prayer’, een nummer uit 1971 waar ik steeds van gehouden heb. Zijn grootste hits staan hier op, zoals ‘Alta Gracia’, ‘Song for the Children’, ‘T.O.P.’, ‘Try a little Love’, maar tevens enkele nummers in het Surinaams, zoals ‘Oeng Egi Passie’ en ‘Mie Goedoe, Mie Switie, Mie Lobie’. Daarnaast enkele minder bekende songs zoals ‘Sing Your Freedom Song’, ‘Honey Conny’, ‘I’ve Got Witnesses’, ‘Mary’, ‘How Will You Know’, ‘Clap Hands for Baby’, ‘I’ll Try My Hand’ en ‘Whole Lotta Dances’. Alles bij mekaar een mooi overzicht van Oscar’s repertoire, en de man die nu 71 is weet nog niet van ophouden. Ik kan u deze cd dan ook alleen maar aanbevelen, al was het maar om alsnog deze rasartiest te leren kennen.

Patrick Van de Wiele (4½)

Mike McGuire: Southern Attraction

11/9/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

Tennessee Tom
Stay In Your Lane
Lucy
Crazy Lone Star Blues
Every Saint Has a Past (Every Sinner Has a Future)
I Still Miss Someone
Thunder over Clarksville

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
013020155162

Distributie
CD Baby

Promo-agent
Hemifran

Website Artiest
Mike McGuire

Uit Louisville, Kentucky komt het geluid van singer-songwriter Mike McGuire, die folk brengt, met invloeden van blues. Vergelijkingen met Bob Dylan, Sam Bush en John Prine zijn uiteraard aan de orde. Opener ‘Tennessee Tom’ is een zo’n mengeling van folk en blues, terwijl ‘Stay In Your Lane’ wat meer de poprichting opgaat met inbreng van een Hammond B-3 orgel. Melancholie komt daarna aan de orde in ‘Lucy’, gevolgd door de Texas blues van ‘Crazy Lone Star Blues’. ‘Every Saint Has a Past (Every Sinner Has a Future)’ klinkt dan weer melancholisch, maar heeft toch een positieve boodschap. De Johnny Cash cover ‘I Still Miss Someone’ drijft op de klank van de mandoline, terwijl ‘Thunder over Clarksville’ een onvervalste southern bluesrock is. Deze cd bezit een zachte, akoestische aantrekkingskracht, die bluesliefhebbers zal bekoren.

Patrick Van de Wiele (3½)

This CD has a soft, acoustic attraction that will appeal to blues lovers.

Laura Tate: I Must Be Dreaming

11/9/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

Snake Tattoo
No Place to Hide
What a Way to Go
I Must Be Dreaming
Dead End Road
Talk is Cheap
If Forever Should End
Cowboy Jazz
Counting Up The Ways
Don’t Try to Talk Me Out of Loving You
Too Blue
Hold On (The Edge of Your Love)

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Zonder Nummer

Distributie
Niet gekend

Promo-agent
Frank Roszak Promo

Website Artiest
Laura Tate

Wanneer het over cultuur en kunst gaat mogen we stellen dat deze Laura Tate een manusje van alles is. Geboren in Dallas TX is deze actrice voornamelijk te bewonderen in het theater en ook als filmproducer heeft ze al wat watertjes doorzwommen. Ook prijzen wist ze al als producer in de wacht te slepen , zoals met haar documentaire over de Afro-Amerikaanse soldaten tijdens de 4 jaar durende burgeroorlog.
Voor muziek kan je stellen dat haar interesse vrij breed ligt van blues over soul naar americana en met reeds haar 3de album wil ze een tribute brengen aan songwriter Mel Harker. Deze in Californië ‘based’ tekstschrijver schreef eerder al enkele nummers voor een vorig album van Laura Tate. Dit was voor haar album ‘Blue Train’ dat vorig jaar op de markt kwam. Zijn teksten zijn veelal poëtisch te noemen.
Op deze ‘I Must Be Dreaming’ staan 12 nummers die allen door deze Mel Harker zijn geschreven al dan niet met enkele co-writers. Al kunnen we stellen dat dit album een beetje blues-minded mag worden genoemd, toch zijn er op dit album verschillende stijlen te bewonderen. Zo is er opener ‘Snake Tattoo’ waarbij we ons richting country begeven en waar haar timbre me toch een beetje aan Scooter Lee doet denken. Verscheidenheid troef zou je wel kunnen stellen zo brengen de blazers op ‘No Place To Hide’ dit nummer wel dicht bij de oude Rhyhtm & Blues.
Dat crooners ook tot haar favorieten behoren stelt ze duidelijk met het brengen van ‘I Must Be Dreamin’ een nummer dat op een vocal jazz album zeker niet zal misstaan. De man achter de knoppen voor de making-off van dit album is Terry Wilson en op ‘Talk is Cheap’ is hi te horen als gitarist. Een nummer met veel diepgang en met bijzonder veel passie gebracht.
Een meer dan aangename kennismaking met deze Laura Tate en voor diegene die voor hun programmatie in een komkommer tijd zitten…listen tot this!

Freddy Vandervelpen (4)

Billy Hector: Old School Thang

11/9/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

She’s Gone
Goin’ Down
Old School Thang
Fake ID
Vitamin B
Come On Home
Evil. Slick ‘n Sly
Hammer
Rita
Short and Sweet
People of the World

Platenlabel
William Hector/Ghetto Surf Music

Labelnummer
GSM 025

Distributie
CD Baby

Promo-agent
Hemifran

Website Artiest
Billy Hector

Ik moet eerlijk toegeven dat ik van deze muzikant nog nooit gehoord heb. Toch blijkt dat hij al van het einde van de jaren ’70 bezig is als gitarist. Daarbij komen zijn invloeden van T-Bone Walker, Freddie King, Jimi Hendrix en Roy Buchanan. In het begin speelde hij bij The Shots, een R&B groep, en ging daarna over naar de band Hot Romance. Midden de jaren ’80 richtte hij de bluesband The Fairlanes op, maar in 1993 werd die herleid tot een trio, onder de naam The Billy Hector Band. Tegenwoordig bestaat dat trio uit Billy zelf (gitaar en leadzang), drummer Sim Cain en bassist Tim Tindall. Ze worden echter aangevuld door verschillende sessiemuzikanten. Billy heeft ondertussen al 14 albums op zijn actief, en op zijn nieuwste staan 11 tracks, waarvan er slechts één een cover is. Met ‘She’s Gone’ wordt geopend, en deze blues gaat over een stukgelopen relatie. Daarna komt de cover van Don Nix’ ‘Goin’ Down’ voorbij, met Freddie King in gedachten. Op de titeltrack bespeur ik zowaar wat funk. Op ‘Fake ID’ wordt een tweede gitaar ingeschakeld, terwijl ‘Come On Home’ op een aardig ritme drijft. Iets verder vertoont ‘Hammer’ ook weer wat funk, en de funky afsluiter ‘People of the World’ heeft een inbreng van Stax sax man Mel Taylor. Dit is voor mij meteen de beste track. Voor bluesliefhebbers een aardige kluif.

Patrick Van de Wiele (3½)

This album with different sorts of blues will certainly live up to lovers of blues.

SUGAR BROWN: POOR LAZARUS

4/9/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

Walkin’ With Frankie
Meet Me In The Country
What a Comrade Left Behind
Get behind The Mule
Goin’ Down South
Poor Lazarus
Blue Lights Hooker
Tokyo Nagaremono
Train Sixty-Four
The Mad Gardener’s Song pt1
Burn It Down
The Mad Gardener’s Song pt2
Not Your Backdoor Man
Weak Brain and Narrow Mind

Platenlabel
Full Dynamic

Labelnummer
SBCD/002

Distributie
Niet Gekend

Website Artiest
Sugar Brown

Alhoewel deze Ken Chester Kawashima (aka Sugar Brown) geboren is in Ohio, USA verblijft hij nu in het Canadese Toronto. Met ‘Poor Lazarus’ brengt hij zijn 2de studio album uit en bij de 14 tracks zijn er verschillende van eigen hand.
Voor de covers is hij gaan lenen bij R.J. Burnside voor het nummer ‘Goin’ Down South’ en voor ‘Weak Brain and Narrow Mind’ ging hij aankloppen aan de deur van Willie Dixon. ‘The Mad Gardener’s Song pt 1&2’ zijn van origine poëtische werkjes waarbij hij voor de muzikale arrangementen tekent. Verder staan er nog een paar minder bekendere nummers op.
Met Sugar Brown bevinden we ons in het straatje van country & Delta blues en is dus een akoestisch album met de warme en indringende stem van Ken Chester K. Voor zijn inspiratie bij het schrijven van de nummers op ‘Poor Lazarus’ moeten we terug naar verschillende recente gebeurtenissen zoals de moord op Michael Brown in 2014. Naast het componeren van de meer traditionele blues is deze Sugar Brown ook PHD in Oostaziatische Geschiedenis.
Qua stijl kan je hem vergelijken met een Lightnin’ Hopkins en een Frankie Lee Sims, alleen lijkt het er bij deze Sugar Brown soms een ietwat chaotischer aan toe te gaan. SB laat zich bijstaan door bluesharp speler Bharath Rajakumar die zich op ‘Blue Lights Hooker’ met de chromatische bluesharp laat gelden. Dat hij Aziatische roots heeft blijkt op ‘Tokyo Nagaremondo’, een nummer waar hij zijn beste Japans laat horen, een klaaglied over deze Japanse metropool.
‘Get Behind The Mule’ is een uptempo bluesje waarbij het timbre van een Jimmy McCracklin wel duidelijk herkenbaar is. Een jitterbug die veel weg heeft van Georgia Slop. ‘Poor Lazarus’ is een mix van covers en aardige eigen werkjes met leuke arrangementen.

Freddy Vandervelpen (4)

Rod Picott: Fortune

4/9/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

Maybe That’s What It Takes
Elbow Grease
Until I’m Satisfied
This World Is A Dangerous Place
I Was Not Worth Your Love
Jeremiah
I’m On Your Side
Uncle John
Alicia
Drunker Barber’s Hand
Spare Change

Platenlabel
Welding Rod Records

Labelnummer
Geen Nummer

Distributie
Niet Gekend

Website Artiest
Rod Picott

Deze 50-jarige singer-songwriter uit Nashville is met ‘Fortune’ aan zijn 7de soloalbum toe. Om zich volledig op zijn muziek te kunnen focussen, gaf Rod destijds zijn job op. Alvorens ‘Fortune’ op te nemen had hij een duidelijk doel voor ogen. Dit album moest een authentieke weergave zijn van zijn optredens, zodat ‘Fortune’ erg rauw klinkt. Bovendien moest er een persoonlijke visie in aanwezig zijn. Picotts onderwerpen zijn dan ook dingen die hem overkomen en die hem raken. Muzikaal kan je dit album in twee delen opsplitsen. Enerzijds zijn er de authentieke folksongs, waarin Picotts stem enkel wordt begeleid door akoestische gitaar en mondharmonica. Anderzijds zijn er songs die door toevoeging van drums, bas en elektrische gitaar tegen Americana aanleunen. ‘Maybe That’s What It Takes’, ‘This World Is A Dangerous Place’ en ‘I’m On Your Side’ zijn folksongs in de meest klassieke zin. Deze vooral in de sixties geliefde stijl zorgt er niet alleen voor dat de diepzinnige teksten goed tot hun recht komen, maar geeft de songs tevens een tijdloos karakter. De songs met begeleiding van o.a. gitarist Will Kimbrough, drummer Nelson Hubbard en Lex Price op bas, stralen nog meer rauwheid uit. Die rauwheid wordt nog benadrukt door de manier waarop ze gemixt zijn. Zo werd in het monotoon klinkend ‘Until I’m Satisfied’ , de elektrische gitaar naar de achtergrond verschoven, zodat het nummer de rauwe sfeer van een repetitieruimte evenaart. Het mooiste nummer is ongetwijfeld ‘Jeremiah’ over een soldaat die niet terugkeert van zijn missie in Irak. Alhoewel de slechts met akoestische gitaar en mondharmonica begeleidde songs best te pruimen zijn, maken de nummers waar Rod gebruik maakt van een band, meer indruk.

Lambert Smits (3½)

The songs on this album can be divided into two parts. There are folk songs with just an acoustic guitar and harmonica as accompaniment and songs with a band that sound more Americana. Rod Picott wanted his album to be a reflection of his live performances and that the songs reflected his personal vision about things that interest him. And he succeeded. ‘Fortune’ sounds very raw and authentic. Highlight is undoubtedly the song 'Jeremiah' about a soldier who does not return from his mission.