Category: Jazz - KEYS AND CHORDS

YOLA NASH: TOUCHED BY LOVE

2/11/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Lies and Wishes
I Miss You Loving Me
Ready for Love
Dance with Me
Forbidden Love
Lololove Me

Website Artiest
YOLA NASH

Singer-songwriter Yola Nash groeide op in het strenge communistische regime in Polen met een abusieve, aan alcohol verslaafde vader. Ze zocht aldus haar ontsnapping in muziek. Ik kon niet achterhalen wanneer ze naar de USA emigreerde, maar ze begon R&B en jazz te studeren bij Patti LaBelle's Dee Jackson en aan de Jazz Prof. of Manhattan School of Music. Verder bezit ze een Master in psychologie en is thuis in “Fine Arts & Music”. Ze debuteerde daar succesvol in de Top 40 AC radio charts, heeft opgetreden voor paus Johannes Paulus II, en schreef geschiedenis door de eerste Poolse zangeres te zijn, die opnam en optrad met het Lincoln Center Orchestra en Wynton Marsalis. Momenteel runt ze haar eigen radioshow, ‘The Yola Nash Show’. Tien jaar na haar debuutalbum ‘Another Girl’, is afgelopen maand augustus dit tweede uitgebracht. Daarop brengt ze akoestische jazz met hints van Europese folk, pop en Latin. Dit album bevat slechts 6 tracks, die ze samen met componist Octavio Vazquez en gitarist & componist Graham Keir schreef, en die op haar persoonlijke ervaringen berusten. Daarbij wordt ze bijgestaan door jazzpianist Edsel Gomez, accordeonist Alex Meixner, percussionist Luisito Quintero, en bassist Dave Barron. De opnames begonnen voor de lockdown, maar die strooide daarna roet in het eten. Maar Yola voelt dat dit album “juist” zit. ‘Lies and Wishes’ is een aangename opener, en dat geldt tevens voor de overige tracks. ‘Dance with Me’ is een cabaretachtige track, die gebaseerd is op een gedicht van Fella Cederbaum, die op het einde ook de tekst inspreekt. Het album is dit jaar in de running voor een Grammy Award in 2 “vocal jazz” categorieën, nl. “Album Of The Year” en “Best Jazz Vocal Album”. Een leuke, zachte kennismaking met Yola Nash, wiens album mij doet denken aan jazz in een Parijs café. Iets waar we in deze lockdown alleen maar kunnen van dromen.

Patrick Van de Wiele

Foto

This nice, soft introduction to Yola Nash makes me think of an Parisian café, something where we only can dream of during this lockdown.

David Linx: Skin In The Game

1/11/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Azadi
Here I Can See
Changed In Every Way
Skin In The Game
Prophet Birds
Walkaway Dreams
On The Other Side Of Time
Night Wind
To The End Of An Idea
Troublemakers
A Fool’s Paradise

Website Artiest:
David Linx
Xango Music

David Linx doceert jazz zang aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel. Laat ons echter niet vergeten dat in eerste instantie jazz slagwerk zijn interesse wegdroeg. Zijn samenwerking met zanger Mark Murphy spoorde hem aan om zelf zijn stembanden uit te testen als chansonnier. Op Skin In The Game focust David Linx zich volledig op een emotionele vertolking van lyrische teksten. Geen overbodige egocentrische solo’s, wel mooi overwogen intermezzo’s in de composities. Ook het gebruik van spoken word (door Marlon Moore) in enkele nummers contrasteren aangenaam met de eigen jazzy chansons. Kijk en luister even naar onderstaande youtube video van ‘Azadi’, merk op zijn ontspannen houding, het hele lijf dat zingt, het ruime stembereik en zijn uitstraling. Dit is groots!
Vergeef mij om geen jazzkenner te zijn en het soms zelfs te verguizen wegens té ingewikkeld (lees vergezocht) of een te grote opeenstapeling van beurtelingse solo’s op elk instrument. Het kostte echter geen enkele moeite om dit mooie kleinood - in hardcover en met uitgebreide booklet – tot in de kleinste noot te waarderen. Uit op Cristal Records en verkrijgbaar in de speciaalzaak of bij Xango Music.

Line-up:
David Linx (Vocals)
Grégory Privat (Piano)
Chris Jennings (Acoustic Bass)
Arnaud Dolmen (Drums)

Guests:
Marlon Moore (Spoken Word)
Manu Codjia (Electric Guitar)

Marino Serdons

Foto

David Linx is a fantastic composer and a lovely jazz singer. Great record!

Misty Blues: Weed’ Em & Reap

17/10/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

No More To Give
I Ain't No Giving Tree
Blues Coaster
Find My Way Again
Don't Send Me Home
Phunk 'N Grewv
Swing My Blues
Keep Rising Up
Nice 'N Mellow
Hold Me Tight
Treat Me Like I Want

Website Artiest
Misty Blues

De release ‘Weed 'Em & Reap’ is het nieuwe van de band Misty Blues. De elf songs zijn diep geworteld in de blues-traditie, terwijl er ook heel wat jazz, funk en soul rondzwerft in de arrangementen. Lead zangeres, cigar box gitaar en percussioniste Gina Coleman studeerde af aan het Williams College en begint in 1990 te zingen. Ze trad eerst op in duet, dat al snel werd geëxpandeerd tot een vijfkoppige band. Ze vond haar weg naar de blues nadat ze als gospelzangeres optrad in de productie van ‘A Raisin In The Sun’ in 1999, op het Williamstown Theatre Festival. Coleman is frontman van de band Misty Blues, een formatie die ze in datzelfde jaar oprichtte om het tekort aan bluesmuziek in de Berkshires te verhelpen. Misty Blues, waarin traditionele bluesmuziek wordt afgewisseld met hints van funk, gospel en klassieke rock. De opener ‘No More To Give’ heeft meteen die donkere en trage concretisering. Door die trieste en kreunende tekst heen zingt Gina Coleman met haar lage soulstem, en begeleidt zichzelf op cigar box gitaar. Toetsenist Benny Kohn, trompettist Bill Patriquin, Aaron Dean op sax, drummers Rob Tatten en Gina’s oudste zoon Diego Mongue én gitaristen Seth Fleishmann en Wes Buckley vervolledigen de ritmesectie. De track ‘I Ain't No Giving Tree’ heeft dan weer die geweldige New Orleans vibe. Een swampy saxofoon solo, die ritmische gitaar en Crescent City piano arrangementen leidden ons naar het jazzy ‘Blues Coaster’ en het funky ‘Find My Way Again’. Het swingende ‘Don’t Send Me Home’ is alweer ingekleurd met die hemelse saxofoonpartijen, hypnotiserende orgeltunes en sexy gitaarriffs. Het instrumentale ‘Phunk ’N Graw’ is haast een jazz en funky interludium. De song ‘Swing My Blues’ houdt van die New Orleans ritmiek en divergeert met de ballades ‘Keep Rising Up’ en ‘Hold Me Tight’ én de smooth instrumentale ‘Nice ’N Mellow’. De release wordt afgerond met ‘Treat Me Like I Want’. Een R&B track met een geweldige beat en het betere saxofoonwerk. Misschien past deze ritmiek wel het best bij Gina Coleman’s vocale stembereik. ‘Weed’ Em & Reap’ is een coole mixture van blues, R&B en jazz. Knap!

Philip Verhaege

Foto

The release "Weed 'Em & Reap" is yet another great album for the band Misty Blues. The eleven songs are deeply rooted in the blues tradition, while there is also a lot of jazz, funk and soul floating around in the arrangements. The opening song "No More To Give" immediately has that dark and slow realization. Gina Coleman sings through those sad and groaning lyrics with her low soul voice and accompanies herself on cigar box guitar. Keyboardist Benny Kohn, trumpet player Bill Patriquin, Aaron Dean on sax, drummers Rob Tatten and Gina's eldest son Diego Mongue, and guitarists Seth Fleishmann and Wes Buckley complete the tight rhythm section.
A lots of blues, a few New Orleans rhythms, handy jazz arrangements and some rare ballads are a cool mixture on this release ..!

DUMBO STATION: TIRANA CAFÈ

12/10/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Dumbo Station
Big One
Narvalo
Your Poison
Sugo Forense
Stutter
Gyro
Smashing Sushi
Praise The Lord
Dr. Gattolonio
Triathlon

Website Artiest
DUMBO STATION

In oktober 2015 zag de band Dumbo Station het levenslicht, na een ontmoeting tussen Paolo Zou (gitaar), Benjamin Ventura (piano en keyboards), Stefano Rossi (elektrische bas) en Davide Savarese (drums). Bijna onmiddellijk werd begonnen met concerten, en al gauw fungeerde ze als huisband voor de Rome Groove Session. Daardoor kregen ze de kans om artiesten uit de Romeinse muziekscène, zoals Maurizio Giammarco, Dario Deidda, Greg Hutchinson, Michele Papadia, Fabio Zeppetella, Pierpaolo Principato, Stefano Sabatini, Phil Aelony, Davide Shorty, Lello Panico, Antonello Sorrentino, Marta Colombo, te begeleiden. In mei 2017 verscheen dit debuut, waarop enkel originele tracks staan, die allemaal gecomponeerd werden door Paolo Zou, met teksten van Davide Sciortino. Hu muziek varieert van moderne jazz tot traditionele jazz, van funk tot gospel, tot nu soul, dit alles met behoud van samenspel en improvisatie. Op de track ‘Dumbo Station’ speelt Maurizio Giammarco saxofoon, waarna Elvio Ghigliordini fluit speelt op ‘Big One’. ‘Your Poison’ werd ingezongen door Davide Shorty, en op het zachtere ‘Stutter’ is Elvio Ghigliordini weer te gast. Saxman Vincenzo Presta is dan weer present op ‘Smashing Sushi’ en Maurizio Giammarco keert weer op ‘Dr. Gattolonio’. Een kans om dit album alsnog te ontdekken!

Patrick Van de Wiele

Foto

This is your occasion to discover this debut album from Dumbo Station, with traditional & modern jazz.

DIANA KRALL: THIS DREAM OF YOU

7/10/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

But Beautiful
That’s All
Autumn in New York
Almost Like Being in Love
More Than You Know
Just You, Just Me
There’s No You
Don’t Smoke in Bed
This Dream of You
I Wished on the Moon
How Deep Is the Ocean
Singing in the Rain

Website Artiest
DIANA KRALL

Jazzicoon Diana Krall hoef ik bij jullie niet meer te introduceren. Ze komt hier regelmatig aan bod. Diana won al 5 Grammy Awards en 10 Juno Awards. In 2016 en 2017 nam ze onder leiding van wijlen producer Tommy LiPuma, een aantal tracks uit het Great American Songbook in de studio op. Dat feit markeerde tegelijkertijd de 25ste verjaardag van hun samenwerking. Diana werd hierbij ondersteund door haar trio met John Clayton, Jeff Hamilton en Anthony Wilson op bepaalde tracks, door Christian McBride en Russell Malone op twee tracks, en door het kwartet van Marc Ribot, Stuart Duncan, Tony Garnier en Karriem Riggins op de overige songs. ‘But Beautiful’ opent de schijf, en klinkt peinzend en smachtend, maar mooi. Die retrosound geldt eigenlijk voor de complete cd. Het zachte ‘That’s All’ volgt daarop, waarna het soulvolle ‘Autumn in New York’ eraan komt. Onlangs schreef ik nog een artikel over deze melancholische track (http://www.keysandchords.com/art-herfst-in-new-york.html). Het opgewekte ‘Almost Like Being in Love’ is de volgende in het rijtje, terwijl ‘More Than You Know’ eerder sentimenteel overkomt. Energiek kan ‘Just You, Just Me’ wel noemen, gevolgd door het dromerige ‘There’s No You’. ‘Don’t Smoke in Bed’ kan je dan weer ietwat bluesy noemen, waarna de titeltrack eigenlijk een cover is van Bob Dylan. Opgewekt gaat het er dan weer aan toe op ‘I Wished on the Moon’, gevolgd door Irving Berlin’s ‘How Deep Is the Ocean’. Afsluiten doet Diana met het overbekende ‘Singing in the Rain’, waarop ik Gene Kelly voor me nog in de plassen zie springen. Zacht, gepassioneerd en grenzend aan de perfectie, zo zou ik deze cd willen beschrijven. Hoef ik nog te zeggen dat dit verplichte kost is?

Patrick Van de Wiele

Foto

Tender, passionate and close to perfection, that’s this album to me. Highly recommended.

DAVID SILLS: NATURAL LINES

27/9/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Minor Monk
Sync or Swim
Sonny’s Side
Quiet is the Star
Lover Man
Foggy Daze
Mellow Stone
Nardis
Jones’ Tones
All the Little Things
Outside Corner
Interplay

Website Artiest
DAVID SILLS

Rietblazer David Sills uit LA is een productief muzikant. Dit is immers al zijn 17de album als bandleider. Hij is daar dan ook sinds midden de jaren ’90 ingeburgerd, en begon al sinds zijn tienerjaren sax te spelen. David behaalde een Bachelor in sax aan de California State University in Long Beach, maar studeerde ook privé verder. Nadat hij afstudeerde had hij een resem baantjes, maar besliste in 1995 om terug te keren naar La, en daar zijn debuut ‘Hangin’ Five’ op te nemen. Na de gebeurtenissen van 9/11 hervatte hij zijn studies aan de prestigieuze Manhattan School of Music in NYC en behaalde er een Master in jazzstudies. Maar David miste het weer en levensstijl van Zuid-Californië en verhuisde opnieuw naar daar. Sindsdien toert hij de wereld rond, en neem om de twee jaar een nieuw album op. Op deze nieuwe cd speelt hij samen met zijn David Sills Double Guitar Quintet, dat bestaat uit Larry Koonse (gitaar), Blake White (bas), Tim Pleasant (drums) en Mike Scott (gitaar). De cd opent met ‘Minor Monk’, dat veel ruimte laat voor de 2 gitaristen. ‘Sonny’s Side’ is uiteraard opgedragen aan Sonny Rollins, en waarop David enkele van diens veranderingen in ritme leent. Het rustige ‘Quiet is the Star’ werd dan weer ontleend aan Alan Broadbent, en hierop speelt David fluit. De standaard ‘Lover Man’ is een klassieke ballade, terwijl het swingende ‘Foggy Daze’ eigenlijk een contrafact (een nieuwe versie op een bestaande melodie) is op de standaard ‘A Foggy Day’. Gans “mellow” wordt het dan op ‘Mellow Stone’, opnieuw een contrafact op ‘In a Mellow Tone’. Miles Davis komt aan bod met ‘Nardis’, gevolgd door ‘Jones’ Tones’, een bewerking van ‘Have You Met Miss Jones’. Puur improvisatie hoor je in ‘All the Little Things’, waarna de swinger ‘Outside Corner’ gebaseerd is op een surfervaring in Bali. En afsluiter ‘Interplay’ is een cover van Bill Evans. David Sills combineert dus traditionele jazz met zijn eigen, moderne aanpak. Aldus zullen oude en nieuwe jazzfans hier hun gading vinden.

Patrick Van de Wiele

Foto

David Sills combines traditional jazz with his own, modern approach. Old and new jazz fans will like it.

Various Artists: Headin’ For The Christmas Ball

26/9/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Georgie Auld And His Orchestra Feat. Bill Darrel: Christmas Ball
Louis Prima & His Orchestra: Shake Hands With Santa Claus
Bill Bronson’s Overtones With Tommy Ferguson’s Trio: Christmas Is On Its Way
Roy Milton & His Solid Senders: Christmas Time Blues
Jo Stafford: Let It Snow! Let It Snow! Let It Snow!
Knuckles O’Toole & The Brigadiers: Jingle Bells
The Andrews Sisters: Jing-A-Ling, Jing-A-Ling
Benny Goodman & His Orchestra Feat. Peggy Lee: Winter Weather
Georgie Auld & His Orchestra Feat. Bill Darrel: It Ain’t Snowin’ Outside
Leroy Anderson & His ‘Pops’ Concert Orchestra: Sleigh Ride
Art Mooney & His Orchestra: The Christmas Choo Choo Train
Lawrence Welk’s Little Band Feat. Janet, Brian, Cubby And The Lennon Sisters: Outer Space Santa
Barry Gordon: Zoomah, The Santa Claus From Mars
Fred Waring & The Pennsylvanians With The Glee Club: Rudolph, The Red-Nosed Reindeer
Dorothy Collins: Mister Santa (Christmas Version Of ‘Mister Sandman’)
Cary Grant: Christmas Lullaby
Mickey Rooney: Susie, The Snow Girl
Kay Martin & Her Body Guards: Come On Santa, Let’s Have A Ball
Kay Martin & Her Body Guards: Santa’s Doing The Horizontal Twist
Dinah Washington: Ole! Santa
Ramsey Lewis Trio: Christmas Blues
Dave King & The Keynotes & Roland Shaw Orchestra: Hotta Chocolata
Tina Robin: Winter Wonderland Cha Cha
The Enchanters: Mambo, Santa, Mambo
The Surfers: Here Comes Santa Claus In A Red Canoe
Louis Armstrong: Christmas In New Orleans
Noël Chiboust Et Son Orchestra, Feat. Django Reinhardt: Noël Blues
Jerry Lewis: I’ve Had A Very Merry Christmas
Johnny Otis & His Orchestra, Feat. Big Jay McNeely: Happy New Year, Baby
Ramsey Lewis Trio: What Are You Doing New Year’s Eve
Guy Lombardo & His Royal Canadians: Auld Lang Syne

Omwille van de heersende Covid-19 pandemie zullen de eindejaarsfeesten dit jaar onder een ander gesternte gevierd moeten worden. Vooral de kerstdagen die toch traditioneel synoniem zijn voor gezellige familiefeesten, zullen er iets anders uitzien. Laten we ons hier echter niet door ontmoedigen. We kunnen terugblikken op jaren met traditionele kerstvieringen, maar terzelfdertijd moeten we hoopvol naar de toekomst kijken. Wat dat terugkijken betreft, daar worden we alvast muzikaal in gesteund door Bear Family, die met ‘Headin’ For The Christmas Ball’ de soundtrack biedt voor een gezellige, ontspannen en nostalgische kerst. Zoals we van het Duitse label gewend zijn, is er ook aan de samenstelling van deze compilatie weer de nodige research voorafgegaan. 31 zeldzame, vaak voor de eerste maal op cd verschenen kerstnummers, allen opgenomen tussen 1940 en 1967 brengen je al vlug in de juiste mood. Opener ‘Christmas Ball’ van Georgie Auld en zijn orkest is meteen al een rariteit. Van Auld krijg je later ook nog ‘It Ain’t Snowin’ Outside’, de keerzijde van deze in 1951 op Coral uitgebrachte single. ‘Jingle Bells’ is zo een klassieker die je zeker reeds in verschillende versies hoorde, maar zoals je het nummer hier in de versie van Knuckles O’Toole & The Brigadiers hoort, hoorde je het nog nooit. Dat geldt trouwens ook voor ‘Rudolph, The Red-Nosed Reindeer’ van Fred Waring & The Pennsylvanians of ‘Sleigh Ride’ van Leroy Anderson. Natuurlijk ontbreken ook The Andrews Sisters niet, maar ook Dinah Washington, Dorothy Collins en Kay Martin schitteren hier. Deze laatste haalt zelfs haar verleidingtrukendoos boven voor Santa. Voor een dosis doo-wop zorgen The Enchanters met ‘Mambo, Santa , Mambo’ en een exotische feel komt er met ‘Here Comes Santa In A Red Canoe’ van The Surfers. Fantastisch is ook de gypsy swing van Django Reinhardt op ‘’Noël Blues’ van Noël Chiboust. Andere grote namen die deze verzamelaar sieren zijn o.a. Louis Prima, Benny Goodman, Ramsey Lewis, Louis Armstrong, Jerry Lee Lewis, Cary Grant, Mickey Rooney en Johnny Otis met Big Jay McNeely.
Bovendien is het geen must om dit album enkel gedurende de kerstdagen in het afspeelapparaat te steken. De dansbare en relaxte sfeer van de mix van swing, jazz, rhythm & blues en croonersongs zorgt gedurende het hele jaar voor luisterplezier. Bear Family heeft met ‘Headin’ For The Christmas Ball’ een pracht van een verzamelaar uitgebracht.

Lambert Smits

Foto

It is not a must to only insert this album into the cd player during Christmas. The danceable and relaxed atmosphere of the mix of nostalgic swing, jazz, rhythm & blues and crooner songs, recorded between 1940 and 1967, ensures listening pleasure all year round. Bear Family’s ‘Headin’ For The Christmas Ball’ is a wonderful holiday collector.

MAJAMISTY TRIO: ORGANIC

25/9/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Heritage
Longing
They Couldn't Stop Traveling
Duda Jam
Jungle
Absence
Minuet for a Dog
Because of Rain

Website Artiest
MAJAMISTY TRIO

Het Majamisty Trio uit Novi Sad, Servië, verkent de ruimte tussen jazz en klassieke muziek. Het trio bestaat uit Maja Alvanovic (piano), Ervin Malina (contrabas) en Lav Kovac (drums). Na hun debuut ‘Mistyland (2011) volgde ‘Love’ in 2014. Op hun derde album staan 8 tracks, zeg maar impressionistische stukken met hints van hun muzikale Balkan achtergrond. De muziek klinkt inderdaad nogal klassiek, maar ‘Longing’ iets wat meer jazzy. Op het korte ‘Duda Jam’ hoor je allerlei geluiden uit die streek. Dit is jazzmuziek vanuit Oost-Europese hoek, met een andere invalshoek dan we gewend zijn. Misschien iets voor u?

Patrick Van de Wiele

Foto

This is jazz music from Eastern Europe, not what we’re used to hear. Perhaps something for you?

Thierry Maillard Big Band: Zappa Forever

15/9/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

CD 1

Zappa Forever
Planete Mars
Les 4 Elements4
Threads Of Gold
The Wall

CD 2

Island
Les Carpates
Between Earth And Sky
Transylvanie
Transition

Website Artiest:
Thierry Maillard Big Band

De Parijzenaar Thierry Maillard wordt beschouwd als één van de meest onbevangen jazz componisten in Frankrijk. Eindelijk kan hij met zijn 16-koppige big band en een zevental gastartiesten een ultieme droom verwezenlijken: een werk componeren in de sfeer van wijlen Frank Zappa. Lovenswaardig initiatief doch vanaf de zevende minuut weet je al dat dit een bijna onmogelijke opdracht is. Frank Zappa was uniek in zijn soort, zijn denken, zijn spel. Als avant-garde satiricus doorbrak hij elke grens. Thierry Maillard mixt eveneens jazz (+ een weinig rock) en klassiek doch vervalt al snel in de typische big band muziek met talrijke solo’s. Neemt niet weg dat er toch te genieten valt van de virtuositeit en de bizarre wendingen waarin Zappa uitblonk. Zo hoor je in ‘Zappa Forever’ en ‘Island’ niemand minder dan Franck Tortiller op marimba en vibrafoon. En wie kent Rhani Krija nog, de Marokkaanse percussionist van Sting, met opvallende bijdrages in o.a. Les 4 Elements en Les Carpates. Op Threads Of Gold neemt de Brusselse jazz zanger David Linx de vocals voor zijn rekening. Verwacht geen bewerkingen van Zappa songs, neen, alles werd bijeen gepend door Thierry Maillard himself…een huzarenstuk op zich. De partijen met een rijkelijke gelaagdheid vallen het best in de smaak van de Zappa liefhebber, de solo’s leunen dan weer sterk aan bij de traditionele jazz. Na meermaals beluisteren toch een mooie mix met veel afwisseling. Op 27 en 28 januari van 2021 wordt het totale werk gebracht in Studio de L’Ermitage te Parijs. Een uitzonderlijke gelegenheid.

Marino Serdons

Foto

Not easy to work like the late Frank Zappa, but Thierry Maillard tried to put the same energy in this tribute. You will miss the satire of Frank, but you will find the rich layering of the compositions.

MON DAVID & JOSH NELSON: D+N+A

2/9/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Did I Ever Really Live
You Must Believe in Spring
Lush Life
Devil May Care
Here’s to Life
In Praise of Bill Evans: I Remember/Very Early/Waltz for Debby
If You Never Come to Me/Skylark
Straight no Chaser/Billie’s Bounce
Imagine
Blame it on My Youth
I Chose the Moon
Always and Forever

Website Artiest
MON DAVID
JOSH NELSON

In 2007 bracht de Filipijnse zanger en drummer Mon David zijn familie over naar de USA. Hij had er toen in zijn thuisland al een succesvolle carrière opzitten. Sindsdien is hij als jazzzanger een blijver op de muziekscène in Zuid Californië. Nu heeft hij een duo project uitgebracht, samen met pianist John Nelson. Josh heeft al met heel wat bekende namen samengewerkt, onder andere met wijlen Natalie Cole. Dit is Mon David’s vierde release, en hij wou de muziek herleiden tot het essentiële. De titel ‘D+N+A’ staat voor David-Nelson-Agreement. Daarop staan meestal covers van standaards, zoals het minder bekende ‘Did I Ever Really Live’, gevolgd door Michel Legrand’s ‘You Must Believe in Spring’. Nat “King” Cole’s ‘Lush Life’ volgt daarna, en ‘Devil May Care’ komt er als een samba in vrije vorm. Mon David is een grote fan van Bill Evans, en bewijst hem eer met een medley. Dat doet hij tevens met een medley gewijd aan Monk. Maar de meest verrassende track is wel Lennon’s ‘Imagine’, waar Mon zijn eigen draai aan geeft. Met een gezongen versie van Pat Metheny’s ‘Always and Forever’ sluiten ze af. Een geslaagde samenwerking.

Patrick Van de Wiele

Foto

This album is a successful collaboration.

HORIZONS JAZZ ORCHESTRA: PLAYS THE MUSIC OF LEE HARRIS, THE BRITE SIDE

31/8/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Red Apple Sweet
Pure Imagination
After You've Gone, Finally
The Runner
Fourth Dimension
The Brite Side
The Sound
Summertime
Maria
A Train Bossa

Website Artiest
HORIZONS JAZZ ORCHESTRA

Er bestaat een goede kans dat u, net zoals ik, nog nooit van componist, arrangeur en saxofonist Lee Harris gehoord heeft. Nochtans wordt op dit debuut van het Horizons Jazz Orchestra daar een eerbetoon aan gewijd. Lee Harris werkte zowel in NYC als in Atlantic City. In 2016 vormde hij samen met Dennis Noday, de big band Superband, die zijn composities speelde. Jeannette C. Piña adoreerde hun werk, en wilde een album maken om zijn legaat te vieren. Enkele maanden voor de realisatie ervan overleed Harris, en Superband werd herdoopt tot het Horizons Jazz Orchestra. Deze big band uit het zuiden van Florida bestaat uit 16 muzikanten, o.l.v. trombonist Michael Balogh. Hun debuut bestaat uit 5 tracks van Harris, en 5 bewerkingen van standaards met arrangementen van Harris. Opener ‘Red Apple Sweet’ is een originele track van Harris, gevolgd door de klassieker ‘Pure Imagination’. ‘After You've Gone, Finally’ is een swinger, evenals ‘Fourth Dimension’. De titeltrack bezit een funky middenstuk, en de standaard ‘Summertime’ krijgt een opfrissing. Leonard Bernstein’s ‘Maria’ uit ‘West Side Story’ is de volgende, waarna afgesloten wordt met ‘A Train Bossa’, dat een plezierig arrangement meekreeg. Een liefdevol eerbetoon dus, met songs die zo uit het Great American Songbook kunnen komen.

Patrick Van de Wiele

Foto

A loving tribute, with tracks that might have been taken from the Great American Songbook.

SUSAN TOBOCMAN: TOUCH & GO

31/8/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

What'll I Do
Wichita Lineman
The Man I Love
Make Believe
Leaves Of Absence
Help!
I Could Get Used To This
The Way To You
Touch & Go
Where Is Love?
You Only Live Twice
Help! (Alternate Take)

Website Artiest
SUSAN TOBOCMAN

De Amerikaanse Susan Tobocman was pas 17 toen ze de prestigieuze National Scholastic Writing Award voor Poëzie won. Kort daarna verhuisde ze vanuit Detroit naar New York City, waar ze het graduaat in schrijven aan de Columbia University bijwoonde. Daarna ging ze naar NYU om daar muziektheater en filosofie van religie te studeren. Vervolgens stelde Susan zich kandidaat als receptioniste in de Electric Lady Studio’s in Greenwich Village, ooit gebouwd door Jimi Hendrix, en na 3 maand werd ze er al studiomanager. Ze trok een jaar “on the road” met de rockband Tom Tom Club, maar terug in New York City, werd ze aangetrokken tot jazz. Het duurde niet lang vooraleer ze stond te zingen clubs. Nu, 20 jaar verder, is er een vaste waarde. Ze riep de hulp in van muzikanten zoals Joel Frahm (sax), Dave Eggar (cello), Pete McCann (gitaar), Henry Hey (piano & Rhodes), Matt Pavolka (bas) en Michael Sarin (drums). Voor dit vierde album componeerde ze 5 tracks zelf, nam een paar covers op, en voegde er 2 instrumentale tracks aan toe. Een cover van Irving Berlin’s ‘What’ll I Do’ opent in een licht Latin sfeertje, gevolgd door Jimmy Webb’s ‘Wichita Lineman’. Gershwin’s ‘The Man I Love’ wordt omgetoverd in een swingnummer, waarna haar eigen ‘Make Believe’ volgt. Het instrumentale ‘Leaves of Absence’ gaat vooraf aan de Beatlescover ‘Help!’, die op het einde terugkomt in een alternatieve versie. ‘The Way To You’ wordt zowaar een heupwiegende bossa nova, waarna de titeltrack ook weer instrumentaal is. En het James Bond thema ‘You Only Live Twice’ wordt hier een jazzwals. Een manifestatie dus van een creatieve en getalenteerde geest.

Patrick Van de Wiele

Foto

A manifestation of a creative and talented mind.

EVENT HORIZON JAZZ QUARTET: EVENT HORIZON

25/8/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Chelsea Playground
Guess Not
Escher Drive
Dark Waltz When Sadness Comes
Black Samba
Event Horizon
Great, There Is No Love
Evening Mist
Last Blue Jay
Strut
We Would Love To Have You

Website Artiest
EVENT HORIZON JAZZ QUARTET

Het Event Horizon Jazz Quartet uit Chicago brengt hierbij zijn debuutalbum uit. Het kwartet bestaat uit 4 van de beste jazzmuzikanten die de Windy City te bieden heeft, en dat zijn Jim Kaczmarek op sax en fluit, Scott Mertens op keyboards, Donn Desanto op bas, en Rick Vitek op drums. Ze zijn alle vaste waarden op de jazzscène in Chicago, spelen verschillende muziekstijlen, maar zijn steeds geworteld in jazz. Alle vier geven ze tevens muziekles. Kaczmarek zei: “We are on a journey to discover the best ways for us to share our love of music and the universe through sound. Our residency at Hackney’s in Palos Park has given us the opportunity to allow our music to grow organically as we learn more about it. We now invite you to help us with this as live music is a conversation.” Voor dit debuut componeerden Kaczmarek en Mertens alle tracks. De titel van het album verwijst naar de waarnemingshorizon van een zwart gat in de ruimte, een “point of no return” als het ware. Met ‘Chelsea Playground’ wordt aangevangen, dat evolueert naar een swingnummer met veel energie. ‘Guess Not’ gaat over een afgebroken liefdesrelatie, en ‘Escher Drive’, met zijn wisselingen, verwijst uiteraard naar de beroemde schilder M.C. Escher. ‘Dark Waltz When Sadness Comes’ is dan weer geënt op het werk van Coltrane. ‘Black Samba’ brengt ons naar Brazilië, waarna de titeltrack gestalte geeft aan Kaczmarek’s voorliefde voor fysica en astronomie. ‘Great, There Is No Love’ is hun versie van de standaard ‘There Is No Greater Love’, gevolgd door de wals ‘Evening Mist’. ‘The Last Blue Jay’ klinkt melancholisch, waarna ‘Strut’ drijft op een sterke baslijn. En met de Latin jazz van ‘We Would Love To Have You’ wordt geëindigd. Een brede waaier aan jazzstijlen dus!

Patrick Van de Wiele

Foto

This debut album brings a wide variety of jazz musical styles!

AURORA HENTUNEN: FROST

21/8/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Under Ice
When You Left
Kuohu
Halla
Frost
Stone Skipping
The’ll Follow
Lovely Cranes
Expectations
Stalactite

Website Artiest
AURORA HENTUNEN

De jonge Finse componiste & pianiste Aurora Hentunen leeft momenteel in Amsterdam. Ze werd geboren in 1991 in Lappeenranta. Aurora begon al vroeg piano te spelen, vooral klassiek. Na haar studies aan het Music institute of Lappeenranta stapte ze over op andere genres, om uiteindelijk bij jazz uit te komen. Haar studies rondde ze af aan het Conservatory of Kuopio en aan de Jyväskylä University of Applied Sciences, aan het Prince Claus Conservatorium in Groningen en aan het Conservatorium in Amsterdam. Zij haalt haar inspiratie uit Noorse jazz en Scandinavische folk, de natuur daar in het Noorden, en verschillende culturen. Begin 2017 vormde ze haar kwartet met Finse muzikanten, en een jaar later verscheen haar debuut ‘Second Spring’. Dit is de opvolger daarvan, waarop deze keer gebruik maakt van elektronische effecten. Na de intro volgt het zachte ‘When You Left’, en die sfeer geldt eigenlijk voor de rest van het album ook. Voor liefhebbers dus van ingetogen jazz.

Patrick Van de Wiele

Foto

This sophomore album is recommended to those who love cool jazz.

THE DAVE BRUBECK QUARTET: THE SINGLES COLLECTION 1956-1962

19/8/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

At a Perfume Counter
Me and My Shadow
Mam’selle
Frenesi
I’m in a Dancing Mood
Lover
Take Five
Blue Rondo a la Turk
The Piper
Soliloquy
It’s a Raggy Waltz
Blue Shadows in the Street
Take Five
It’s a Raggy Waltz
Easy as You Go
Unsquare Dance
Camptown Races
Short ‘nin’ Bread
Countdown
Eleven Four
The Duke
Tangerine
Far More Blue
Gone with the Wind
Bossa Nova U.S.A.
This Can’t Be Love

Website Label
JASMINE RECORDS

De Amerikaanse jazzpianist Dave Brubeck wordt beschouwd als één van de meest uitgesproken voorvechters van cool jazz. Hij werd geboren in de streek rond de baai van San Francisco, en tijdens de jaren ’40 vormde hij al verschillende ensembles. Door een surfaccident in 1951 moest hij zijn stijl aanpassen, en hij vormde een kwartet. Dat kwartet bestond uit: Paul Desmond (sax), Bob Bates (bas) en Joe Dodge (drums). Het ensemble had heel wat succes op het Fantasy label. In 1954 werd met dat label gebroken, en Brubeck stapte over naar Columbia. Aldus kreeg hij meer vrijheid om zijn tracks langer dan 3 minuten te maken. Tussen 1954 en 1967 nam hij aldus niet minder dan 35 albums op. Eugene Wright verving Bates op bas, en Joe Morello verving Dodge op drums. Deze compilatie beslaat de periode tussen 1956 en 1962, maar opent met 4 tracks uit 1951 die nog dateren uit de Fantasy periode. Echt bekend werd hij echter met ‘Take Five’ uit 1959, dat een wereldhit werd. De achterkant van die single ‘Blue Rondo a la Turk’ is ook bekend geworden. De elpee waaruit die getrokken waren, behaalde dan ook het edelmetaal platina. Iets verderop staat ook de gezongen versie van ‘Take Five’ door Carmen McRae, evenals de vocale versie van ‘It’s a Raggy Waltz’ en ‘Easy as You Go’. Ook bekend is het speelse ‘Unsquare Dance’, ‘Tangerine’, het leuke ‘Bossa Nova U.S.A.’ en ‘This Can’t Be Love’. Een unieke compilatie dus, die het genie van Brubeck tentoon spreidt.

Patrick Van de Wiele

Foto

This unique compilation displays the genius of Dave Brubeck.

CATHLENE PINEDA: RAINBOW BABY

19/8/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

1Nine
Rainbow Baby
Milo
Wonder Weeks
Wild Geese II
Wild Geese IV
Carriers I
Carriers II
The Collective Memory

Website Artiest
CATHLENE PINEDA

Moeder zijn is wat jazzpianiste Cathlene Pineda bezighoudt. Na twee miskramen en twee geboortes over een periode van 4 jaar, viert ze die gebeurtenissen met een impressionistische vertolking op haar derde album. Cathlene kreeg een klassieke opleiding als pianiste, en ving al op haar derde daarmee aan. Ze studeerde aan het Mannes College of Music in NYC, en ging verder aan het California Institute of the Arts. Ze is nu professor aan het Glendale Community College, en geeft tevens privélessen in LA. Haar debuut ‘A Week’s Time’ kwam uit in 2014, en twee jaar later volgde ‘Passing: A California Suite’. Ze begon tracks te componeren voor dit derde album, na haar tweede miskraam, en rondde het af nadat haar tweede baby geboren werd. Ze wordt bijgetreden door Kris Tiner op trompet, Tina Raymond op drums en David Tranchina op bas. Opener ‘1Nine’ refereert naar de geboorte van haar dochter in 2019, toen tegelijkertijd haar vader op intensieve lag, en bestaat uit diverse secties. De titeltrack verwijst dan weer naar de geboorte of verlies van een baby. ‘Milo’ is de naam van haar zoon, waarna ‘Wonder Weeks’ vrije improvisatie vertoont. ‘Wild Geese II & IV’ zijn twee secties uit een suite, gebaseerd op een gedicht van Mary Oliver. Daarna gaan ‘Carriers I & II’ over moeder zijn, waarna ‘The Collective Memory’ afsluit. Cathlene verweeft ingewikkelde patronen op dit conceptalbum.

Patrick Van de Wiele

Foto

Piano player Cathlene Pineda weaves intricate patterns on this concept album.

HAZEL SCOTT: RELAXED PIANO MOODS ‘ROUND MIDNIGHT

17/8/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:
Relaxed Piano Moods:

Like Someone In Love
Peace Of Mind
Lament
The Jeep Is Jumpin'
Git Up From There
A Foggy Day

‘Round Midnight:

'Round Midnight
Just Imagine
It's You Or No One
It's Easy To Remember
Lucky To Be Me
Maybe
I Wish I Didn't Love You So
(In The) Wee Small Hours (Of The Morning)
Warm All Over
Love Is The Thing
Ev'ry Time
For You, For Me, Forevermore

Website Label
Jasmine Records

Op 11 juni 1920 werd Hazel Scott geboren in Trinidad. Toen ze pas vier was, verhuisde ze met haar moeder naar New York City, en 4 jaar later kreeg ze als wonderkind een studiebeurs aan de Juilliard School. Tijdens haar tienerjaren speelde ze in een jazzband, en tijdens de jaren ’30 en ’40 werd ze een prominente jazzzangeres. Een decennium later kreeg ze haar eigen Tv-show, ‘The Hazel Scott Show’, als eerste Afro-Amerikaanse. Door problemen verhuisde ze echter in 1957 naar Parijs, en keerde pas tien jaar later terug naar de USA. Ze had zich immers fel uitgesproken tegen de rassendiscriminatie. Hazel overleed aan kanker op 19 januari 1981. Jasmine Records heeft 2 van haar elpees samengebundeld op deze uitgave. Hazel speelt piano en brengt een warme jazzsound. De eerste dateert uit 1955 en heet ‘Relaxed Piano Moods’. Daarop staan 6 tracks, met begeleiding van Max Roach op drums en van Charlie Mingus op bas. ‘The Jeep Is Jumpin’’ en ‘A Foggy Day’ zijn wel uptempo, daar Hazel met meer inzet speelt. De tweede elpee heet ‘’Round Midnight’ en stamt uit 1957. Die opent uiteraard met een cover van dit bekende nummer van Thelonious Monk. Bekend is tevens ‘(In The) Wee Small Hours (Of The Morning)’. Maar weerom is het vooral het ingetogen, ontspannen pianospel van Hazel dat voorop staat. Van deze twee albums wordt algemeen aangenomen dat ze tot haar beste werk behoren. Leuk om te ontdekken!

Patrick Van de Wiele

Foto

These two albums are considered to be among the best work by piano player Hazel Scott. Nice to discover!

MAYITA DINOS: THE GARDEN IS MY STAGE

13/8/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Ornithology
Come Back as a Flower
Pannonica
Woodstock
Lullaby of the Leaves
Un pais con el nombre de un rio
Little Sunflower
Double Rainbow
La Lola
A Flower is a Lovesome Thing
Spanish Harlem
Willow Weep for Me
Aqua de Beber

Website Artiest
MAYITA DINOS

Nadat ze al decennia lang werkte als landschapsarchitect, bleef muziek zangeres Mayita Dinos uit LA boeien. Nu heeft ze toch beslist om haar debuutalbum uit te brengen, waarop ze die twee combineert. Mayita is van multiculturele afkomst, want ze werd geboren in Puerto Rico, uit een Puerto Ricaanse moeder en een Grieks/Turkse vader. Haar grootmoeder leerde haar Spaanse liedjes, ze woonde een tijdje in Spanje, in Griekenland en Turkije, en belandde daarna in New York City. Tijdens een openbaring besliste ze dat haar toekomst bij het werken in tuinen lag. Dat ging ze dan ook studeren, en na haar huwelijk verhuisde het echtpaar naar LA. Daar kreeg ze tevens werk als landschapsarchitect voor Tv-shows. Omdat haar man een jazzfan is, bezochten ze dikwijls jazzclubs, en tijdens een werkshop werd ze aangemoedigd om zelf te gaan zingen. Voor haar debuut koos ze songs die in verband staan met de natuur, en de muziek die ze daarin hoort. Ze doet dat met zuiders aandoende tracks, en opent met Charlie Parker’s ‘Ornithology’, waarvoor ze zelf een tekst schreef. Stevie Wonder’s ‘Come Back as a Flower’ volgt daarna, waarna Thelonious Monk’s ‘Pannonica’ eraan komt. Joni Mitchell’s ‘Woodstock’ drijft op een bossa nova, en hierover schreef ik het artikel “We bestaan uit sterrenstof”. Jazzstandaard ‘Lullaby of the Leaves’ werd omgevormd tot een lichte bossa, waarna ‘Un pais con el nombre de un rio’ een originele Spaanstalige song is. ‘Little Sunflower’ van Freddie Hubbard is een metafoor voor een bloem die zonlicht in de duisternis zoekt, en in Jobim’s ‘Double Rainbow’ ontwaakt de tuin. Op het Spaanstalige ‘La Lola’ wordt ze enkel begeleid door een bassist, gevolgd door Billy Strayhorn’s ‘A Flower is a Lovesome Thing’. De klassieker ‘Spanish Harlem’ wordt dromerig gebracht, waarna de standaards ‘Willow Weep for Me’ en Jobim’s ‘Agua de Beber’ omgetoverd worden in zachte bossa nova. Hierin staat water als een metafoor voor liefde. Inderdaad, een mooi en origineel project, waarvan je in de tuin, of zelfs binnen kan genieten.

Patrick Van de Wiele

Foto

A beautiful and original project, that you can enjoy in the garden, or even indoors!

NOSHIR MODY: AN IDEALIST’S HANDBOOK: IDENTITY, LOVE AND HOPE IN AMERICA 2020

27/7/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Radha
Sketching “Illusions Grow”
Illusions Grow
Sketching “Ok’ Splitfoot”
Ol’ Splitfoot
Illustrating “Rise”
Sketching “Under a Starlit Sky”
Under a Starlit Sky (2020)
Rise
Illusions Grow (reprise)

Website Artiest
NOSHIR MODY

Noshir Mody is een gitarist uit Bombay, India, die zichzelf leerde spelen. Hij verkaste naar New York toen hij 22 werd. De voorbije 25 jaar is hij naar voren gekomen als een fusiongitarist, en als leider van het EthniFusion Rock Ensemble en het EthniFusion Jazz Ensemble. Daarnaast treedt hij regelmatig met zijn trio op in clubs. Zijn nieuw project bevat originele composities, met sterke melodieën en warm gezang door Kate Victor. Daarnaast spelen Campbell Charshee piano, Yuka Tadano bas, Jarrett Walser drums, Mike Mulan sax, en Benjamin Hankle trompet & beugel. De bedoeling van dit album is om terug het daglicht te zien na de chaotische eerste semester. Opener ‘Radha’ is een eerbetoon aan een onsterfelijk en traditioneel liefdesverhaal uit India. Dit is een atmosferische track, waarna ‘Illusions Grow’, na een inleiding, de tekst inhoudt van wat hij tot zichzelf zou zeggen indien hij de mogelijkheid om zijn jongere ik tegen te komen. ‘Ol’ Splitfoot’ gaat over de strijd om het fatsoen te behouden, ondanks het verlangen om al het slecht uit de wereld te helpen. ‘Under a Starlit Sky (2020)’ is een instrumentale track, waarna ‘Rise’ een pleidooi inhoudt voor democratie, tolerantie en een gezamenlijk doel. Op het einde wordt ‘Illusions Grow’ hernomen. Toepasselijk is de tekst “illusions grow, the truth we know is love”. Een filosofische en hoopvolle handleiding om het jaar beter voort te zetten.

Patrick Van de Wiele

Foto

This is a philosophical and hopeful instruction manual to continue this year in a better way.

MADRE VACA: WINTERREISE

24/7/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Good Night
The Weathervane
Frozen
Loneliness
The Gray Head
The Crow
Last Hope
The Stormy Morning
The Sun Dogs
The Hurdy-Gurdy Man

Website Artiest
MADRE VACA

Je zou op het eerste zicht denken dat Madre Vaca een Spaanse artiest is, maar minder is waar. Dit jazzoctet uit Florida koos voor zijn derde album ervoor om muziek van de klassieke componist Franz Schubert op te nemen. ‘Winterreise’ is een verzameling van 24 gedichten door Wilhelm Muller, die Schubert op het einde van zijn leven muziek zette. Het gaat over een verstoten man die, middenin een winternacht, het huis van zijn geliefde verlaat. Madre Vaca gebruikt tien van die muziekstukken. Het octet bestaat uit Juan Rollan (sax), Steve Strawley (trompet), Lance Reed (trombone), Jonah Pierre (piano), Jarrett Carter (gitaar), Mike Perez (bas), Benjamin Shorstein (drums) en Milan Algood (percussie). Drummer Shorstein voorzag de tracks van nieuwe arrangementen, en hoe raar het ook klinkt, je zou niet zeggen dat dit ooit klassieke muziek geweest is. Soms hoor ik bop, soms zelfs hints van McCoy Tyner, soms wat Latin, soms free jazz, en ‘The Sun Dogs’ is zelfs in het Duits gezongen. Een intrigerende transformatie van een klassiek werk naar moderne jazz.

Patrick Van de Wiele

Foto

An intriguing transformation of a classical work towards modern jazz.

JOHN FINBURY: QUATRO

23/7/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Llegará el dia
Independence Day
La madre de todos los errores
All the Way to the End
Comenzar
Salón Jardin
Romp

Website Artiest
JOHN FINBURY

Uit Andover, Massachusetts komt het geluid van John Finbury. Zijn vroegste muzikale invloed kwam via zijn vader, een violist en student in jazzcompositie aan de Schillinger School in Boston, wat later zou het Berklee College Of Music worden. Tijdens zijn tienerjaren speelde John rock ‘n’ roll drums, later studeerde hij klassieke piano en muziektheorie en compositie aan de Longy School of Music in Cambridge en aan de Boston University. Op zoek naar een andere muzikale invalshoek runde hij een bioscoop en concertzaal in Salem, waar bekende artiesten optraden. Daarnaast is hij gedurende 35 jaar advocaat geweest. Later raakte hij geïnteresseerd in Braziliaanse muziek, en bracht verschillende albums ermee uit. Zijn nieuwste CD bevat muziek met Latijns-Amerikaanse en Spaanse invloeden. Als gasten trok hij de Mexicaanse zangeres Magos Herrera, de Andaloesische pianist Chano Domínguez, bassist John Patitucci, en de Mexicaanse drummer Antonio Sánchez aan. John zelf speelt piano en componeerde alle tracks. Het is een conceptalbum geworden, een viering van culturele diversiteit en immigratie, en een veroordeling van diegenen die op basis van hun vooroordeel, dat veroordelen. ‘Llegará el dia’ opent de schijf, een felle handhaving van het concept. Daarna volgt de instrumentale ‘Independence Day’, vooraleer ‘La madre de todos los errores’ aansluit. ‘All the Way to the End’ heeft Bolero-achtige trekjes en Spaanse flamenco ornamenten. Daarna volgt de Spaanstalige ballade ‘Comenzar’, gevolgd door de trage Bolero van ‘Salón Jardin’. Afsluiter ‘Romp’ laat alle invloeden samensmelten in een viering van het samenzijn. ‘Quatro’ probeert dan ook een muzikale ontmoetingsplaats te zijn om de verschillen tussen ons te overbruggen.

Patrick Van de Wiele

Foto

‘Quatro’ tries to be a musical meeting place, that strives to bridge the differences between us.

DIANE SCHUUR: RUNNING ON FAITH

22/7/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Walking on a Tightrope
The Danger Zone
All Blues
Something So Right
Let It Be
The Sun Will Shine on You
Everybody Looks Good at the Starting Line
There is Always One More Time
Chicken
The Bitter Earth
Running on Faith
Way Over Yonder
Swing Low Sweet Chariot

Website Artiest
DIANE SCHUUR

Zangeres en pianiste Diane Schuur won al verscheidene Grammy Awards. Ze werd geboren in Tacoma, en haar bijnaam is Deedles. Diane groeide op te midden van traditionele Amerikaanse jazz, en Dinah Washington wordt geciteerd als haar inspiratiebron. Op dit nieuw album brengt ze nieuwe versies van songs waarvoor ze een diepe affectie koestert. Het is haar eerste release sinds 6 jaar. Daarop staat muziek van enkele van haar helden, van Miles Davis tot Carole King, en van Paul Simon tot Percy Mayfield. Ze koos dus de tracks zelf, en coproduceerde ze samen met saxofonist Ernie Watts. Percy Mayfield’s ‘Walking on a Tightrope’ opent in een blues setting, en ze zingt zelfs “the blues and I, we know each other”, waarna ‘The Danger Zone’ nog een track van Mayfield is. Miles Davis komt aan de beurt met ‘All Blues’, gevolgd door een swingende cover van Paul Simon’s ‘Something So Right’. De Beatles klassieker ‘Let it Be’ volgt daarop, evenals Jeff Lynne’s ‘The Sun Will Shine on You’. Verderop staat de tot nadenken stemmende cover van Dinah Washington’s ‘This Bitter Earth’, gevolgd door de titeltrack. Afronden doet ze met een solo pianocover van het spirituele ‘Swing Low, Sweet Chariot’. Dit is dus haar persoonlijk verhaal waarin haar kennis van blues en jazz uitgebreid aan bod komen.

Patrick Van de Wiele

Foto

This is Diane Schuur’s personal story, loaded with her deep knowledge of the blues and jazz.

LOU VOLPE: BEFORE & AFTER

22/7/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Up the Road
Three Rivers
Coming My Way
Full Tilt
Stella by Starlight
Summertime
Travel Light
Precious Jewel
A to Z
Solar Dance
Perseguidor De Suermos
Double Summer
Before & After

Website Artiest
LOU VOLPE

Gitarist Lou Volpe werd geboren in New York, met zijn unieke aanpak van jazz, R&B en adult contemporary, speelde hij o.a. al met Peggy Lee, Chaka Khan, Bo Diddley, David “Fathead” Newman, Chet Baker, Liza Minelli, Roberta Flack, Phoebe Snow, The Manhattan Transfer enz. Op deze nieuwe CD wordt hij bijgetreden door bassisten Stanley Banks, Pete Falbo, Motoki Milhara, drummer Buddy Williams, percussionisten Gary Fritz, John Romagnoli en Richie Morales. Elf van de 13 tracks zijn originele composities, plus 2 covers. Lou speelt op een bluesachtige manier, de bij wijlen doet denken aan Larry Carlton toen hij bij The Crusaders speelde, of aan George Benson in zijn CTI periode. Toch neigt die eerder naar souljazz. Opener ‘Up the Road’ doet denken aan Pat Metheny, waarna het eerder dansbare ‘Three Rivers’ volgt. Funk is de leidraad in ‘Coming My Way’, gevolgd door het intieme ‘Full Tilt’. Aan de klassiekers ‘Stella by Starlight’ en ‘Summertime’ geeft hij een nieuwe draai, waarna ‘Travel Light’ naar smooth jazz neigt. En ‘Precious Jewel’ kan je eerder omschrijven als “mellow”. ‘A to Z’ klinkt ook zacht, waarna ‘Solar Dance’ volgt. Vervolgens waagt Lou zich buiten zijn “comfort zone” op Braziliaans terrein met ‘Perseguidor De Suermos’, gevolgd door het relaxte ‘Double Summer’. De titeltrack sluit af. Dit is een gitaaralbum dat zowel jazz, soul als blues fans kunnen appreciëren.

Patrick Van de Wiele

Foto

This is a guitar album, destined to jazz, soul and blues fans.

SUZANNA ROSS: BEWITCHED, NOT BOTHERED, NOT BEWILDERED

21/7/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Haven’t We Met
Bewitched
Dreamer
Ces petits riens
Mr. Wonderful
Summer Me, Winter Me
Parlez-moi de lui
My Favorite Things
Laura
For Me formidable
Come to Baby, Do!
Over the Rainbow
Boomerang Baby
There’s a Kind of Hush
Live for Life

Website Artiest
SUZANNA ROSS

Het debuut van de New Yorkse zangeres Suzanna Ross komt er nadat ze daar in jazz en cabaretclubs zingt. Ze bestrijkt een brede waaier aan genres, zoals jazz, Franse chanson, pop, songs uit films en Bossa Nova. Tijdens haar jeugd hoorde in haar moeders living allerlei soorten muziek, en dit debuut bevat dan ook een aantal van haar favoriete songs. Ze zingt ze tijdens haar shows in New York, en wil ze nu met ons delen. Daarbij behoren uiteraard jazz, Frans chanson, songs uit films, retro 60 tracks enz. De openingstrack ‘Haven’t We Met’, een mid-tempo wals versie, gevolgd door het vreugdevolle thema van de Tv-show ‘Bewitched’. Jobim’s ‘Dreamer’ is de volgende track, zachtjes gebracht, waarna ‘Ces petits riens’ een speelse benadering krijgt. De ballade ‘Mr. Wonderful’ is een minder bekende track, en ‘Summer Me, Winter Me’ wordt sneller gebracht, en stamt uit de film ‘The Picasso Summer’ (1969). De Franse chanson ‘Parlez-moi de lui’ klinkt eerder dramatisch, gevolgd door het overbekende ‘My Favorite Things’ in een snelle vibratoversie. ‘Laura’ is het thema uit gelijknamige film noir uit 1944, waarna Aznavour’s ‘For Me formidable’ aan de beurt is. ‘Come to Baby, Do!’ klinkt opgewekt, en de klassieker ‘Over the Rainbow’ brengt Suzanna afwisselend in het Engels en Frans. ‘Boomerang Baby’ is een Australische rocksong, die doet denken aan Peggy Lee’s ‘Fever’, waarna we teruggaan naar de sixties met een cover van Herman’s Hermits’ ‘There’s a Kind of Hush’. Afsluiten doet ze met het thema uit de Franse film ‘Vivre pour vivre’ ofwel ‘Live for Life’. Met deze veelzijdige CD kan u dus haar warme stem ontdekken.

Patrick Van de Wiele

Foto

With this debut album, you can discover Suzanna’s warm voice.

THE TNEK JAZZ QUINTET: PLAYS THE MUSIC OF SAM JONES

21/7/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Unit Seven
Bittersuite
Some More of Dat
Lillie
O.P.
Del Sasser
Tragic Magic

Website Artiest
THE TNEK JAZZ QUINTET

Sam Jones in een naam die niet zo bekend is bij jazzfans. Hij leefde tussen 12/11/1924 en 15/12/1981. Nochtans speelde hij als bassist in New York met o.a. Cannonball en Nat Adderley, Oscar Peterson, Bill Evans en Cedar Walton. Kent Miller, bassist bij het Tnek Jazz Quintet, benaderde producer Ron Kearns met het idee om een eerbetoon aan Jones te wijden. Samen met pianist Darius Scott, drummer Greg Holloway, saxofonisten Antonio Parker en Benny Russell, werd dit realiteit. Zij stonden garant voor een drijvende ritmesectie. Met ‘Unit Seven’ wordt het speels en melodieus startschot gegeven, waarna het energieke ‘Bittersuite’ volgt. ‘Some More of Dat’ is een shuffelende gospel groove, gevolgd door de romantische ballade ‘Lillie’. Dynamisch kan je het nummer ‘O.P.’ wel noemen, waarna ‘Del Sasser’ de pan uit swingt. Met ‘Tragic Magic’ wordt op dezelfde manier afscheid genomen. Een jazzalbum dat traditionele jazzfans wel zullen pruimen hoor. Voor liefhebbers van “vintage” jazz!

Patrick Van de Wiele

Foto

This is an album that lovers of vintage jazz will adore.