Category: Progrock - KEYS AND CHORDS

Wanheda: the Cenozoic Implosion

13/9/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

An Unquiet Ethos
Exploring Systems
Luminous
The Gathering Of One
The Fissures Of Humanity

Website Artiest:
Wanheda

De Leuvense band Wanheda draagt onze wereldbol een goed hart toe. Naast het veterinaire werk van gitarist Jan Verduyckt herbergt het debuutalbum, met de meest onbegrijpelijke titel, een bekommernis om ons klimaat en de menselijke besluiteloosheid. Ga zelf even op onderzoek uit hoe hun instrumentale composities aansluiten met dit gedachtengoed. Met enige (veel) verbeelding komen we tot een muzikale schets van ons onvermogen om de wereld in goede banen te leiden. Alhoewel door menige kenners geklasseerd onder post-rock, waagt dit album zich toch meer op het terrein van de progrock. Knappe afwissellende ritmes en sfeervolle melodieën. De keys van Jasper Simon brengen altijd een uitzonderlijke rust in de instrumentale nummers. Een rust waaraan 66 miljoen jaren geleden, het Cenozoic tijdperk, een abrupt einde kwam. Uitgebracht in eigen beheer in april 2018, jammer genoeg niet verkrijgbaar op vinyl, wel als digipack.

Line-up:
Jan Verduyckt (Guitars)
Maurits Elzinga (Drums)
Jan Peeters (Guitars)
Jan Boucké (Bass)
Jasper Simon (Keys)

Marino Serdons (3 ½)

The Belgian band Wanheda plays with joy their first full album, with a link to the human faillure on this collapsing world. Not the most positive item, but put in a beautiful musical canvas.

Mark Wingfield: Tales From The Dreaming City

5/9/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

The Fifth Window
I Wonder How Many Miles I’v Fallen
The Way to Hemingford Grey
Sunlight Cafe
Looking Back At The Amber Lit House
This Place Up Against The Sky
At A Small Hour Of The Night
A Wind Blows Down Turnpike Lane
Ten Mile Bank
The Green-Faced Timekeepers

Website Artiest:
Mark Wingfield

Progrockers flippen op het gitaarwerk van Robert Fripp of Steve Hackett. Terecht hoor….maar luister ook eens naar Mark Wingfield…en dan praten we verder. Vorig jaar bracht hij nog enkele sublieme jazzimprovisaties op de markt met het trio Wingfield/Reuter/Sirkis en Wingfield/ Stavi/ Sirkis. Tales From The Dreaming City is van een onaardser kaliber en toch heel toegankelijk. Mark Wingfield schildert met zijn gitaar een ruimtelijk landschap om in weg te dromen. Pure poëzie met noten. Is dit progrock of jazzrock? Speciaal op dit album is de synth bijdrage van niemand minder dan onze eigen Belgische jazzpianist Dominique Vantomme. Zestig minuten word je ondergedompeld in een georkestreerde kakofonie van gitaren en soundscapes met ook hier Yaron Stavi op fretless bass en Asaf Sirkis op drums. Uiterst origineel, inventief én innovatief. Uit op Moonjune Records en niet te missen voor progrockers en jazzfanaten.

Line-up:
Mark Wingfield (Guitar, Soundscape)
Yaron Stavi (Bass)
Asaf Sirkis (Drums)
Dominique Vantomme (synts on 3,5,9,10)

Marino Serdons (4)

Again a wonderful masterpiece of guitarist Mark Wingfield. A full hour of extremely original, inventive and innovative guitar in ten instrumental compositions. Forget for a second Jimi Hendrix or Robert Fripp, and give attention to this wonderboy.

Kris Gietkowski: Symmetric Communication

31/8/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

FX4
A Visit To Newport Hospital
Divided By Zero

Website Artiest:
Kris Gietkowski

Vorig jaar verscheen op het sublabel Strange Fish (Fruits de Mer Recoords) nog een begeesterende bewerking van Egg’s debuutalbum. De krachtige uitvoering door de Pool Kris Gietkowski, op you tube gekend onder de alias Gietek, kon rekenen op veel bijval in het progrock-milieu. Reden genoeg om op datzelfde label een nieuwe (gekleurde) vinyl lp uit te brengen met drie tracks waarvan twee eigenhandig gecomponeerd. Kris Gietkowski borduurt wonderlijk verder op het oeuvre van de te snel ter ziele gegane band Egg. De ‘Canterbury’-band bracht in 1971 nog een tweede album uit, The Polite Force’, met het glansrijke ‘A Visit To Newport Hospital’. Kris kon het niet laten om dit nummer een dusdanige kracht mee te geven zodat het zelfs beter en mooier in het oor ligt dan het origineel. Eerst zware gitaardistortion en dan contrastrijke orgellichtheid in een iets sneller ritme dan oorspronkelijk. Virtuoos op toetsen omkadert hij deze songs met eigen creaties waar herhaling en symmetrie een toegankelijke eenheid vormen in de melodie. Op You Tube vind je van deze getalenteerde kerel o.a. ook bewerkingen van Arthur Brown en Atomic Rooster. Weet welk lekker Pools vlees je in de kuip krijgt.
Trouwens, wees snel in de pre-order, want het album verschijnt reeds op 8 oktober 2018 bij Fruits De Mer Records.

Marino Serdons (4)

Kris Gietkowski’s new album sounds as a conversation with the Canterbury progrock band Egg. Only three compositions, but 40 minutes pleasure for your ears.

David Cross: Crossing The Tracks

8/8/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

White Bird (feat. Sonja Kraushofer)
Kalahari Fantasy
For What It’s Worth (feat. Anne-Marie Hurst)
Prince Of Darkness
Love Me (feat. Ofra Haza)
Into The Oblique
The Light Inside Me (feat. Kimberly Freeman)
Shifting Sands
Hero Of Kingdom (feat. Marion Küchenmeister)
Hallelujah
The Key (feat. Ofra Haza)
Shadows Do Know (feat. Eva O)

Website Artiest:
David Cross

Bezige bij die David Cross. In 2016 bracht hij nog een album uit in samenwerking met Sean Quin. Dit voorjaar verscheen het eveneens sublieme project Cross & Jackson, VDGG meets King Crimson. En nuj ligt hier Crossing The Tracks in de lader te blinken. Cleopatra Records en producer Jurgen Engler stuurden twaalf gekende, en minder gekende, nummers naar violist David Cross met de vraag om daar zijn partij aan toe te voegen. Absolute creatieve vrijheid gewaarborgd. Een onweerstaanbare uitdaging om de violen gelijk te stemmen.
Wie herinnert zich nog het prachtige White Bird van David LaFlamme, straks een halve eeuw oud en toch tijdloos. Hier ingezongen door Sonja Kraushofer (L’Ame Immortelle) en met strings onderstreept door David Cross. Je vindt nog wel enkele bewerkte covers zoals ‘Hallelujah’ van Leonard Cohen en ‘For What It’s Worth’ van Stephen Stills. De andere composities werden bijeen gepend door het trio Engler/Lietz/ Cross. Progrock composities met een duidelijke sfeerschepping. In ‘Prince Of Darkness’ schreeuwt de elektrische viool als een vampier. Ofra Haza mocht ‘Love Me ‘ en ‘The Key’ bevruchten met een ijle roep om genegenheid. Je moet zeker eens luisteren naar het oosters getinte ‘Hero Of Kingdom’ met Marion Küchenmeister of het eerder vermelde virtuoze ‘The Key’. Ondanks de elektrische violen en de melodische soundscapes steekt soms de zapneiging de kop op. Teveel strijk verveelt!
David Cross trekt dit jaar op met de Italiaanse progrockband Le Orme. In het voorjaar was thuisland Italië het spe(e)ltoneel. De data en locatie voor het najaar liggen nog niet vast. Te volgen via de website natuurlijk (zie detail).

Line-up:
David Cross (Electric Violin)
Jürgen Engler (Producing)
Chris Lietz (Engineering)

Marino Serdons (3 ½)

Trio Jurgen Engler/Chris Lietz/David Cross composed spherical songs with a lot of electric violin from David Cross. Adjusting strings and melodies brings well-known songs as Hallelujah or White Bird into another dimension.

Marcelo Paganini: B4 Ever Now

20/7/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Crying With A Smile
Last Bart To San Bruno
B4Ever Now
2012 Space Traffic Jam

Website Artiest:
Marcelo Paganini

Hoe zwaar ligt de druk wanneer je Paganini heet? Gelukkig weet de Braziliaanse Marcello zich ook zonder violen recht te houden. De vingervlugheid op gitaarsnaren doet enige (verre) relatie vermoeden. Snel en intrigerend als zijn naamgenoot.
Freakin’ op gitaar als Frank Zappa, schreeuwen als Arthur Brown: in ‘Last Bart…’ breekt de hel en chaos los. In ‘B4Ever Now’ brengt soulvolle harmonie rust in hoofd en leden. Daartussen enkele gevoelige gitaarsolo’s ter bevestiging van enige inventiviteit. Zangeres Durga McBroom bromt met halfzware stem in het funky Crying With A Smile. Als backing vocal van Pink Floyd moet je al enige gave hebben. Hier krijgt ze carte blanche op de virtuositeit van gitaarfreak Marcelo . ‘012 space Traffic Jam’ toont heel wat gelijkenissen met Pink Floyd en wordt rijkelijk versierd door Marcelo himself, perfect afwisselend op gitaar en keys. Een viertal funky en jazzy progsongs, mooi verpakt als EP, gedeeltelijk opgenomen in London en in zijn eigen studio in Normandië. Marcelo Paganini heeft zijn naam niet gestolen!

Line-up:
Marcelo Paganini (Guitars, Keys)
Durga McBroom (Lead Vocals)
Eumir Deodato (Keys on track 2 and 3)
Marc Madore (Bass)
Gary Husband (Drums)

Marino Serdons (4)

What A Surprise. Funky progrock with jazzy solo’s on guitar and piano. Very rich soulful compostitions you can’t ignore. Great EP.

Lunatic Soul: Under The Fragmented Sky

2/7/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

He Av En
Trials
Sorrow
Under The Fragmented Sky
Shadows
Rinsing The Night
The Art Of Repairing
Untamed

Website Artiest:
Lunatic Soul

Vorig jaar oktober verscheen het 5de album van de Pool Mariusz Duda. ‘Fractured’ belichtte de gebroken maatschappij in een progrock-stijl met zeer intelligente songs en een sterke muzikale vertolking. Opvolger ‘Under The Fragmented Sky’ kan echter niet tippen aan dit meesterwerk. Het nieuwe album is eerder een aanvulling aan ‘Fractured’. Het herbergt de donkere sinistere songs en dito atmosfeer waarin vooral zijn experimentele aard naar voren treedt. Eigenlijk zijn handelsmerk sinds het oprichten van Lunatic Soul. Wil dat zeggen dat we zijn zesde worp maar met het badwater in de verzinkput moeten gooien? Absoluut niet. Duda experimenteert over het hele album met vocals en subtiele elektronica. En hier en daar leidt dit tot knappe songs. Titelsong ‘Under The Fragmented Sky’ ontsnapt niet aan je aandacht: prachtig gezongen op begeleiding van akoestische gitaar, piano en later wat sfeerscheppende elektronica. Haunting zweverige vocals op een gezapig ritme zijn niet van die aard om te dansen. Het ademt een mysterieuze pijn uit. Het oeuvre van Lunatic Soul zweeft tussen leven en dood. Nochtans is Duda op zijn sterkst wanneer hij als basis een akoestische gitaar ter hand neemt en daar laagje per laagje verder op borduurt (‘Rinsing The Night’). Met ‘The Art of Repairing’ komt hij wel heel dicht in de buurt van de Duitse krautrock en maakt er een lounge song van. Waarmee nogmaals bewezen is dat Mariusz Duda niet voor niets gerespecteerd wordt door Steven Wilson.

Line-up:
Mariusz Duda (Music, Lyrics)

Marino Serdons (3 ½)

10th anniversary of Marius Duda’s solo project Lunatic Soul. His new 6th album ‘Under The Fragmented Sky’ must be seen as a supplement on his 5th ‘Fractured’. Dark and haunting songs with subtle electronics and vocal experiments with acoustic guitar are the key elements of this enchanting record.

Laura Meade: Remedium

2/7/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Sunflowers At Chernobyl
Conquer The World
What I See From Here
Never Remember
The Old Chapel At Dusk
Dragons
Home Movies
Your Way
Every Step
Irradiation

Website Artiest:
Laura Meade

Straffe madam die Laura Meade. Jong en ambitieus, maar vooral talentvol in zang en act. Haar debuutalbum Remedium grijpt naar het hart en brengt rust in de huiskamer. Art Rock met de intimiteit van een singer-songwriter. We love it!
Openingssong misleidt enigszings met een song over de Tsjernobyl ramp. Eigenlijk bezingt Laura Meade over heel het album haar eigen gevoelens en indrukken. En wat een loepzuivere stem die je mierzoet doet glunderen en hopen op een fysieke ontmoeting. Onvrijwillig denk je terug naar de jonge jaren van Kate Bush of recenter aan onze eigen Sarah Ferri (zonder de jazz). Laura Meade beheerst haar wondermooie stem en krijgt een kunstige begeleiding van boezemvriend John Galgano. Staccato percussie en dito keyboard afgewisseld met aanstekelijke melodieën. Verstaanbare teksten nodigen uit tot luisteren en brengen je uiteindelijk in respectvolle vervoering. In ‘Never Remember’ wordt de progrock even aangeraakt. In het 11 minuten durende ‘Dragons’ vloeit de song helemaal in seventies progrock water. Hier en daar hoor je ook invloeden van de band Renaissance. Toch imponeert nog steeds haar breekbaarheid. By the way, Laura Meade zingt in de New Yorkse band IZZ, met progressieve rock verwant aan Genesis en Yes. Haar solo album zoekt echter de subtiele intimiteit en zouden niet misstaan in een theatrale musical setting. Ja, Remedium bevat alleen maar knappe songs. Een prachtalbum!

Line-up:
Laura Meade (Vocals, Lyrics)
John Galgano (Bass, Keyboards, Piano, Acoustic Guitar, Ukelele, Drums)

Additional Musicians:
Randy McStine, Greg Meade, Paul Bremner (Electric Guitar)
Brian Coralian, Greg Dimiceli (Drums)
Jason Hart (String Arrangement, Keyboards)

Marino Serdons (4 ½)

The combination of art rock and singer-songwriter craftmenship works wonderful on Laura Meade’s solo album. Companion and multi-instrumentalist John Galgano feels perfectly the intention she wants to lay in her songs. Impressive innovative work!

Gazpacho: Soyuz

17/6/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Soyuz One
Hypomania
Exit Suite
Emperor Bespoke
Sky Burial
Fleeting Things
Soyuz Out
Rappaccini

Website Artiest:
Gazpacho

Noorse artrock band, fans van Marillion, tiende full album. Soyuz bulkt weer van de creatieve melodieën en wisselende texturen. Aan de basis van het thema ligt de eerst Russische ruimtecapsule Soyuz One en de verhalen over ‘people frozen in time’. Behalve voor de science fiction fan, doen de verhalen er weinig toe. Muzikaal is het wel altijd een toffe uitvalsbasis. Het werkt!
Wat maakt Gazpacho nu speciaal? De zeskoppige band aarzelt niet om met klassieke bouwstenen een gevarieerde melodische song te componeren. Klassieke piano, viool, mono- en polyfonische zang en veel ritmewisselingen. Maar ook elektrische gitaren en synthstrijkers vullen het instrumentarium aan. Het album herbergt ook drie singles: ‘Soyuz One, ‘Exit Suite’ en Hypomania (zeker eens downloaden). Jan Henrik Ohme weet trouwens hoe zijn stem te gebruiken. Van Artrock over gothic naar progrock, je vindt het allemaal wel terug in dit boeiende conceptalbum. Misschien zelfs iets te perfect en te holistisch. Live zijn ze echter niet te versmaden. Je kan ze terugvinden op het Be Prog!My Friend-festival eind juni in Barcelona.

Line-up:
Jan Henrik Ohme (Vocals)
Thomas Andersen (Keyboards)
Jon-Arne Vilbo (Lead Guitar)
Mikael Kromer (Violin, Guitar)
Robert Johansen (Drums, Percussion)
Kristian Torp (Bass Guitar)

Marino Serdons (3 ½)

Soyuz is the tenth artwork musically painted by the Norwegian artrock band Gazpacho. Once more the band impresses with melodic songs with a great instrumental richness.

Needlepoint: The Diary Of Robert Reverie

12/6/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Robert Reverie
On The Floor
All Kinds Of Clouds
Will It Turn Silent
In My Field Of View
Grasshoppers
Beneath My Feet
In The Sea
Shadow In The Corner

Website Artiest:
Needlepoint

Soms val je helemaal voor de hoes, en nadien misschien voor de muziek. Op dit nieuwe (4e) album van de Scandinavische groep Needlepoint geniet je van beide. Het triple klaphoesje (cd) bevat naast de lyrics enkele mooie illustraties van rune Klakegg. Alles draait natuurlijk rond de composities van jongere broer Bjorn Klakegg en zijn band. Een Zweed met roots in de jazz en geëvolueerd naar jazz rock. Needlepoint maakt nu progrock zoals je zelden hoort: een mix van jazzy Gentle Giant, experimentele Caravan, psych Syd Barrett of Soft Machine’s Robert Wyatt.
Het album oogt als een conceptalbum, een dagboek van de imaginaire Robert Reverie. Een dromerige verzonnen figuur met inspiratie uit Bjorn’s leefwereld, uitstekend passend bij de licht psychedelische soundtracks. De jaren zeventig helemaal terug, in alle glorie. Verantwoordelijk voor die tijdsbepaling zit deels in het orgelwerk (Hammond natuurlijk) van David Wallumrod. En natuurlijk de soft vocals van Bjorn himself. Melodische songs met jazzprog structuren en een paar harmony vocals toveren kippenvel op je nostalgische tijdreis.
Een aanrader om dit juweel op vinyl te kopen. Een collector’s item werd geboren!

Line-up:
Bjorn Klakegg (Vocals, Guitars)
David Wallumrod (Hammond Organ, Clavinet,Harmony Vocals)
Nikolai Haengsle (Bass, Harmony Vocals)
Olaf Olsen (Percussie, Harmony Vocals)

Marino Serdons (4 ½)

Wonderful project from Scandinavian progrock band Needlepoint. Back to the seventies with jazz prog and dreamy psychedelic songs to insulate your mind. Collector’s item soon!

Martin Turner’s Wishbone Ash: The Beauty Of Chaos-Live At The Citadel St.Helen 2016

8/6/2018

DETAIL ALBUM

2 CD’s + 1 DVD

Intro: The Big Bang (Ouverture)
The Beauty Of Chaos
Written In The Stars
Lovers
Vapour Trail
The Lonely Star
For My Lady
Falling Sands
Pretty Little Girls
Mystify Me
Interstellar Rockstar
The Pilgrim
Lady Jay
Blind Eye
The King Will Come
Warrior
Throw Down The Sword
Sometime World
FUBB
You See Red
Living Proof
Blowin’ Free
Doctor
Jailbait

Website Artiest:
Martin Turner’s Wishbone Ash

Als er één muzikant is die de seventies sound van Wishbone Ash kan doen herleven, dan is het Martin Turner wel. Bassist en zanger die het jarenlange dispuut over de naam Wishbone Ash verloor. Met zijn huidige band benadert Martin de vroegere hoogdagen. Harmoniezang en een dubbele lead gitaar waaruit melancholische klanken stromen waren het kenmerk van de legendarische band.
Via Cherry Red Records verscheen onlangs een dubbel live-album + DVD opname van hun tour ‘The Beauty Of Chaos’, live at the Citadel St Helens 2016.
Wie de tour gemist heeft kan zich hier laven aan de sublieme vertolking van het album ‘Written In The Stars’. Een collectie songs die gerust naast het oudere werk mogen gehoord worden. Wat Martin Turner en zijn maats dan ook graag deden. Je hoort live versies van o.a. Blind Eye en The Pilgrim, maar ook het album Argus, in 2008 nog eens herwerkt, komt ruim aan bod. Op de DVD vind je ook nog een interview met Martin en zijn band.
Over het concert in St. Helen zelf: het kwam allemaal wat zwakjes op gang. Blijkbaar wat aanpassingsproblemen, een blik van Danny Willson spreekt boekdelen. Het publiek was nochtans snel op temperatuur. Vanaf ‘The Lonely Star’ kan de sfeer echter niet meer stuk en moet je besluiten dat Martin Turner de erfenis goed bewaard. Klassieke harmonieën en aanvullende leadguitars, waarin Danny Willson schittert by the way, brengen het publiek naar opperste geluk. Van chaos is geen sprake.

Line-up:
Martin Turner (Bass and Lead Vocals)
Danny Willson (Guitars and Vocals)
Misha Nikolic (Guitars)
Tim Brown (Drums and Vocals)

Marino Serdons (3 ½)

Martin Turner keeps the Wishbone Ash heritage alive in style. Old stuff and new songs with beautiful harmonies and weeping guitars from Danny Willson and Misha Nilolic. We love it!

Peter Banks: The Self-Contained Trilogy (3 original albums) + Be Well, Be Safe, Be Lucky (Best Of+Rarities)

6/6/2018

DETAIL ALBUM

The Self-Contained Trilogy (3 original cd’s)
-Instinct
-Self-contained
-Reduction

Be Well, Be Safe, Be Lucky…The Anthology (2 cd’s)
- Best Of Peter Banks
- Can I Play You Something More (Rarities)

Website Artiest:
Peter Banks

Ingekist in de 2013, een hartfalen maakte plots een einde aan zijn leven In Barnet Londen, zal hij altijd als een Yes-gitarist van het eerste uur worden herinnerd. We schrijven 1968. In 1973 verscheen zijn eerst solo-album ‘Two Sides of Peter Banks’, waarop Steve Hackett en Phil Collins te horen zijn. Het was pas in de jaren ’90 dat hij terug solo-platen begon op te nemen. In die tussenperiode speelde hij kort bij Blodwyn Pig en richtte hij samen met Colin Carter de (ook legendarische) band Flash op. Als sessie-muzikant, free-lancer, bleef hij toch regelmatig betrokken bij de projecten van Yes.
In onderhavige 3-cd box vind je zijn 3 soloplaten terug: Instinct, Self-Containe en Reduction. Knappe gitaarsongs in elektrische fingerpicking en virtuositeit, met interesse voor natuur en exotisme. Toen Yes indertijd besloot om een orchestraal arrangement onder de songs te plaatsen, zag Peter Banks dat niet zitten. In 1993 dacht hij er bij zijn eigen solo-album toch enigszins anders over. ‘Instinct’ werd een volledig instrumentaal album met gebruik van de toenmalige MIDI synths. Invloeden van Yes en Pink Floyd in overvloed. Spoken word als bindmiddel tussen de nummers geeft het album een exotisch en speels karakter. Op Self-Contained (1994) en ‘Reduction’ (1997) hanteert hij hetzelfde principe met soms eigen instructies tijdens de opnames en vooral ‘a lot of samples’. Alle instrumenten worden door hem gespeeld!! Hoogstaande percussie naast zijn onvoorstelbaar gitaarspel.
Tegelijkertijd brengt ‘The Peter Banks Musical Estate’ (in goede familiehanden dus) een 2-cd best-of uit onder de titel ‘Be Well, Be Safe, Be Lucky…The Anthology’ met zijn beste nummers en een cd vol rarities en unreleased materiaal.
Beide uitgaves (3 orignal cd’s + 2 cd’s) vullen elkaar aan en zijn onmisbaar voor Yes- en gitaarliefhebbers. Als toemaatje vind je er ook een gedicht in van Black Sabbath’s Bill Ward. Knap!

Marino Serdons (4)

If you are not familiar with the work of former Yes, Flash, Empire guitar player Peter Banks, than this is your opportunity to enjoy a lot of his back cataloque. Beautifull instrumental compositions in an original canvas of sounds and samples. To Never Forget!

Colin Carter: One

28/5/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Wings
Reachin’ Out
Highway To Oblivion
Star Crossed
Cafe Elektric
Underground
Munich Song
Obsession
Tortuga Tonight
Sleeping With You

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Geen

Distributie
Niet gekend

Promo-agent
Glass Onyon PR

Website Artiest
Colin Carter

De niet meer zo jonge Colin Carter was ooit de vocalist van Flash, de progrock band uit de jaren zeventig met Peter Banks (Yes) als gitarist. Toen al hadden zijn medekornuiten het moeilijk met het popgehalte van Colin Carter. Het heeft dus bijna een halve eeuw geduurd voor hij de moed bijeenschraapte om zijn eigen composities aan de veranderende wereld voor te leggen.
ONE werd een heel eclectisch debuutalbum. Popsongs afgewisseld met prog, rock ballad, light and dark electric rock, cabaret en zelfs een eenzame folksong.
Buiten zijn stemtembre zit er geen lijn in het hele album. Het is een verzameling van ervaringen, ideeën, invloeden uit de loop der jaren die nu een dragen hebben gevonden.
Hoe vaker het schijfje in mijn lader belandt, hoe beter en interessanter de songs worden. Afwisseling van spijs doet eten. En dat is met ONE zeker het geval. De progrocksongs zijn zelfs van een uitzonderlijk hoog niveau.
Colin Carter, een rasechte Brit, vertoeft momenteel ergens aan de westkust in Oregon (US) waar hij in alle stilte met een aantal oude en nieuwe vrienden dit juweel in elkaar bokste. Vrijwel alle instrumenten zijn door hem zelf gespeeld en ‘getaped’. Voor keyboard kon hij rekenen op zijn nieuwe vriend Doro Reeves. Voor de drumpartijen deed hij beroep op old buddy Mike Hough (Flash, Yes, Foreigner,..) Clint Bahr (Rolling Stones, King Crimson, Jethro Tull) mocht de baspartijen verzorgen. Die professionaliteit hoor en voel je. Voeg daar nog de excellente composities aan toe en ONE wordt misschien ook jouw favoriete album wachtend op TWO. In tussentijd toch nog even het oude werk van Flash én het reünie-album ‘Flash In Public’ (AdequateSounds) uit 2013 terug beluisteren.

Line-up:
Colin Carter (All Vocals-Guitars-Bass-Synth-Drums except were noted)
Clint Bahr (Basso n 1-2-5, Mandolin on 9, Synth on 10)
Doro Reeves (Piano, Organ, Acoordion)
Mike Hough (Drums on 1-2-3-5, Cymbals on 10)
Tom Beckstrom (Drums on 4-8)
Michael Cardell (Drums on 9)

Marino Serdons (4)

Why did he wait so long to give the World his wonderful songs?? ONE is one of the most interesting albums of the year. Eclectic: yes. Professional: of course. Dated: so what? Entertaining: without doubt!!

Yuka & Chronoship: SHIP

14/5/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

The Argo Suite
Tears Of The Figurehead
The Ship Argos
Landing
Golden Fleece
A Dragon That Never Sleeps
Islands In The Stream
Return
The Airship Of Jean Giraud
Visible Light
Old Ship On The Grass
Did You Find A Star

Platenlabel
Cherry Red Records

Labelnummer
YCUK 004

Distributie
Cherry Red

Promo-agent
Glass Onyon PR

Website Artiest
Yuka & Chronoship

Zelden waait er muziek uit Japan over de oceaan richting Europa. Nog zeldzamer zijn de progrock bands met een vrouwelijke zangeres. Yuka Funakoshi is al aan haar vierde album toe en weet ook nu licht positief te overtuigen. ‘Ship’ vaart in de juiste richting, hoewel de voormalige Curved Air zangeres, Sonja Kristina, zich in de openingssong afvraagt “where are we going?” Ook wij weten het antwoord niet. De reis is echter belangrijker dan het doel?
De zeven eerste nummers zijn gebaseerd op de Griekse mythologie ‘Argo’, het schip van de Argonauten waarmee Jason naar Colchis voer. Jason werd later verpletterd onder zijn eigen schip.
Gelukkig kent dit conceptalbum een prettiger einde. Een knappe sfeerzettende zangprestatie van Sonja Kristina als intro en een knappe song op het einde. Daartussen de gebruikelijke progrock zonder grote verrassingen. De composities zijn allen van Yuka, bijgestaan door drie sessiemuzikanten. Verwacht je aan hoofdzakelijk instrumentale progrock met veel ritmewisselingen en een nadrukkelijke aanwezigheid van keyboard. ‘Argo-The Ship Argos’ knalt als vuurwerk in variërende melodieën. Yuka en vrienden mogen dan Japanse roots hebben, het is pure Britse heavy progrock uit de late zeventiger jaren. (Dat mag zeker niet verbazen aangezien Japanners gek zijn van die Britse muziekstijl en zowel Britten als Amerikanen (wegens de hoge gages) zeer graag vertoeven in Japan). Herkenning volgt onder andere uit het typische Genesis keyboardspel , toen geproduceerd met een RMI organ en een mellotron. De band weet echter een eigen sfeer te scheppen waardoor je toch geboeid blijft luisteren. Wanneer het schip eindelijk terugkeert (in de versie van Yuka), volgen nog een viertal nummers die enigszins verbazen. In ‘The Air Ship Of Jean Giraud’, een prachtige song waarin het viertal elkaar mooi aanvult. ‘Visible Light’ wordt door Yuka volledig in het Japans ingezongen (Engelse vertaling in een mooi booklet). ‘Old Ship On The Grass’ valt een beetje uit de boot -;), want akoestisch en folkie. Slotnummer ‘Did You Find A Star’ spant de kroon op het album: de perfecte progrock song met dwarsfluit, virtuoos gitaar- en pianospel, en zeer melodisch gezongen door guest vocalist Hiroyuki Izuta.

Line-up:
Yuka Funakoshi (Piano, Keyboard, Vocal)
Shun Taguchi (Bass & Chorus)
Takashi Miyawaza (Guitars)
Ikko Tanaka (Drums)

Guest Vocals:
Sonja Kristina, Hiroyuki Izuta

Marino Serdons (3 ½)

Japanese band, with female leader Yuka plays wonderful progrock in British style, based on Greek Mythology. Fine melodic music! ‘Did You Find A Star?’….Yes, we did!

Fernando Perdomo: Out To Sea

3/5/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

The Architect (Tribute to Peter Banks)
Out To Sea
De Boerderij (Tribute to Focus)
Roses Spread All Over The World
The future According To Roye (Tribute to Roye Albrighton)
The Dream
Sonja (Tribute to Sonja Kristina)
Dreaming In Stereo Suite
Bonus Track: Starless (for John Wetton)

Platenlabel
Roward Motion Records

Labelnummer
FMR 27

Distributie
Cherry Red Records

Promo-agent
Glass Onyon PR

Website Artiest
Fernando Perdomo

Voor veel progrock liefhebbers blijft Fernando Perdomo een illustere onbekende gitarist. Onterecht nochtans, want op 37-jarige leeftijd speelt hij reeds geruime tijd met alle ‘stars’ in het genre: als lid van The Dave Kerzner Band, Steve Hackett, Billy Sherwood, John Wesley, de hele Yes-crew eigenlijk. Tijdens de kinderjaren zijn goden, nu zijn respectvolle friends. Het debuutalbum ‘Out Of Sea’, een verwijzing naar de Cruise To The Edge 2018 tour van Yes, is een instrumentale hommage aan zijn idolen geworden.
Niet alleen tekent Fernando voor alle composities (behalve Starless)., ook alle instrumenten worden door hemzelf bespeeld. Als gitarist en bassist kon hij kiezen tussen tien diverse gitaren en een pedal steel (Gibson, Fender, Ziegler, Rickenbacker,...). Eerlijkheidshalve, de verschillen zijn niet altijd even hoorbaar. Het album start met een tribute aan Peter Banks (Yes). Zo passeren ook nog Sonja Kristina (Curved Air), Thijs van Leer (Focus) en Roye Albrighton (Nektar). Eerlijkheid siert deze in LA residerende muzikant. Je weet nu waar hij zijn mosterdzaadjes heeft gehaald, plant die in zijn brein en maakt er een knappe eigen emulsie van. Verwacht je aan gitaar progrock in de stijl van Fripp en Hackett , en dus ook vakmanschap van de bovenste notenplank. Enig minpunt is misschien de bonus track ‘Starless’: een song van wijlen King Crimson, indertijd (en nog steeds) gespeeld door een niet te evenaren Robert Fripp. Voor dat nummer blijkt Fernando Perdomo nog wat te inleving te missen. Veel techniek, weinig ziel. Wat niet wegneemt dat hij met dit debuutalbum bewijst notenbalken op een magistrale wijze uit zijn vingers te kunnen pulken. Oh ja, voor de hoezenliefhebbers niet onbelangrijk, het coverdesign komt van niemand minder dan Paul Whitehead (tekende de covers van early Genesis-albums).

Line-up:
Fernando Perdomo (All Instruments)
Eddy Zyne (Drums on ‘TheDream’)

Marino Serdons (3 ½)

Fernando Perdomo’s debut Out To Sea reflects his adoration for guitar progrock of the 60’s and 70’s. But also it proves his magic musicianship. Frank Zappa should say: “Shut up and play your guitar…as Fernando Perdomo”.

Aquaserge: Déjà-Vous?

30/4/2018

Klik hier om te bewerken.

DETAIL ALBUM

Tracks:
Virage Sud
L’Ire Est Au Rendez-Vous
My Funny Valentine
La Ligue Anti Jazzrock
C’Est Pas Tout Mais
Travelling
Tintin On Est Bien Mon Loulou
Je Viens

Platenlabel
Crammed Discs

Labelnummer
Cram282P

Distributie
Niet Meegedeeld

Promo-agent
Filip De Groote

Website Artiest
Aquaserge

Grenzen verleggen zit in het DNA van Aquaserge, een band uit het warme Toulouse die niet aan haar proefstuk is. Bewijze de nauwe samenwerking met o.a. Tame Impala, Stereolabs of het Japanse Acid Mothers Temple. Je moet al van goeden huize zijn om in dat gezelschap te mogen vertoeven en wezenlijke bijdrages te kunnen leveren. Bewuste cd ‘Déjà-Vous? (wat staat voor: Jij, nu al?) is een live opname in navolging van hun recente cd ‘Laisse ça être’. Hieruit plukten ze een aantal songs die live een meer jazzy begeleiding kregen. Het resultaat is een ongeziene explosie van progklanken die onmiddellijk vergelijkingen oproepen met de experimentele hoogdagen van de Canterbury scene (denk aan Soft Machine, Caravan). De toevoeging van een blazerssectie op het podium geeft aan de cinematic songs een onwezenlijke verruiming die je naar adem doet snakken. Geen platte kopie van de sixties of seventies met zeemzoeterige dwarsfluit of sax, maar wel een onnoemelijk rijke aanvulling in het hedendaagse jazz-progrock genre. Hoor de jazzy twists in solo’s van ‘L’Ire Est Au Rendez-Vous’. Zelfs de jazz klassieker ‘My Funny Valentine’ (de enige cover) krijgt een indrukwekkende make-over. In het drie minuten durende ‘La Ligue Anti Jazzrock’ gaat het ensemble klassiek experimenteel comme Stravinsky, indien hij nog leefde. Knappe en ruige intermezzo in ‘Tintin …’ met een chaotische kakafonie van distortion gitaarwerk en ludieke blazers.
Kortom gesteld, Aquaserge mag nu reeds de meest innovatieve experimentele band van Frankrijk worden genoemd.

Line-up:
Audrey Ginestet (Bass, vocals)
Benjamin Glibert (Guitar, Synth, vocals)
Julien Chamla (Keyboards, vocals)
Manon Glibert (Bass, Soprano Clarinets, Vocals)
Olivier Kelchtermans (Bariton & Alto Sax, Tambourine)
Robin Fincker (Tenor Sax)
Sebastien Cirotteau (Trumpet)
Sylvaine Helary (Flutes)

Marino Serdons (4)

Beautiful jazzy live performance of a few songs from their latest album ‘Laisse ça être’. Experimental but also very rich compositions. Aquaserge becomes definitely the most inventive band of France.

Birth Of Joy: hyper focus

7/3/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Join The Game
Hyper Focus
You Are Many
I
Riff Raff
Forenoon
Witches Hammer
II
Lit It Slide
Sypdorkat
Poor Duffy
III
Sell Out

Platenlabel
Glitterhouse Records

Labelnummer
Promo CD

Distributie
Niet gekend

Promo-agent
Music Shock

Website Artiest
Birth Of Joy

Sensatie vanuit Nederland! De driekoppige psychedelische rockers uit Utrecht zijn al aan hun vijfde album toe. ‘Hyper Focus’ barst van de energetische rocksongs die niemand onberoerd laten. Top!
Alhoewel hun muziek sterk geïnspireerd is door de 60/70-er jaren, weten Kevin, Bob en Gertjan er een eigen toets aan te geven. Vele songs drijven op het vette meeslepende orgelwerk zoals je vroeger bij Deep Purple hoorde. De hyperkinetische energie is vergelijkbaar met Grand Funk Railroad en als je goed luistert dan hoor je ook heel wat Uriah Heep in het album. Nogmaals, het trio slaagt er in met al die invloeden toch een aparte sound te brengen: een mix van rock, progrock, funk, punk, grunge en psychedelica. Op het album staan 10 songs en 3 instrumentale intermezzo’s die wat lucht inspuiten. Een techniek die vroeger meer werd toegepast. Stuk voor stuk schitterende, niet voor de hand liggende rockers, want altijd maar intelligenter richting progrock. Favorieten? Luister niet alleen naar opener ‘Join The Game’ of ‘Hyper Focus,’ ook ‘Forenoon’ of ‘Sypdorkat’ ‘has the real spirit’. Het album overweldigt door de live-energie. Live-optredens (nog het hele voorjaar in Europa-de band doet er meer dan 170 per jaar) monden dan ook altijd uit in één groot headbangers rockfeest. Zie dat je erbij bent op 31 maart in Hoboken (Gravenhof) of op 24 mei in Hasselt (CaféCafé). Oh ja, voor de vinylliefhebbers: de albums van Birth Of Control worden later gegarandeerd een collectors item.

Line-up:
Kevin Stunnenberg (zang/gitaar)
Bob Hogenelst (drums)
Gertjan Gutman (orgel)

Marino Serdons (4)

What a wonderful Dutch rockband Birth Of Joy has become. Their fifth album Hyper Focus is gonna be one of the finest rockalbums of the year 2018. Join a live concert for the real experience. A must hear!

Tautologic: Re:Psychle

2/3/2018

title 0

DETAIL ALBUM

Tracks:
Loud Shoes
Not I But When
The Admiral
The Professor
On Your Left
The Choirboy
Coltrane Supermarket
The Whistler
The Gospel Lady
Osaka Garden

Platenlabel
Turtle Down Music

Labelnummer
Turtle Down Music 003

Distributie
Niet gekend

Promo-agent
Glass Onyon PR

Website Artiest
Tautologic

Chicago-based band verbaast met hun tweede album, een virtuoos meesterwerk van Ethan Sellers. Opnames dateren al van 2006-2007. Nu eindelijk in mijn lader belandt. Vertaal Tautologic maar als ‘pleonasme’, of met humoristische inslag ‘overbodig’ . De progrock van Tautologic is allerminst overbodig. Integendeel! (dit is een tautologie). Met RE:Psychle brengt de 6–koppige band een prachtige mix van progressieve songs, afgewisseld met folk en jazz, rijkelijk ingevuld met viool. Surprise, surprise!
Laat je verrassen door een bizarre mix zoals je die indertijd alleen bij Frank Zappa vond. De sound refereert naar de seventies, vergelijkingen met Gentle Giant en Caravan zijn terecht. Ethan Sellers, componist en multi-instrumentalist, liet zijn inspiratie de vrije loop. Het debutalbum West is North, East Is South verscheen in 2000. Nu 18 jaren later de opvolger uitbrengen getuigt van perfectionisme. De songs hebben een rockbasis met daarover verschillende lagen. Hiervoor sprak hij een keure aan guest-musici aan, spruitende uit een acid-jaz band tot een kamer-orkest. Voeg daar dan nog wat dieren- en huiselijke geluiden aan toe: nooit verveling, altijd verbaasd.
Een album om meermaals te beluisteren, in al zijn rijkheid te ontdekken. De lyrics ontleden leiden je op psychische wijze naar religie, verslaving, materialisme, mentale gezondheid. Geen must, maar fijn voor de meerwaarde zoeker. Een prachtige collectie virtuoze songs!

Line-up:
Ethan Sellers (Vocals, Keyboards, Ac. Guitar)
Pat Buzby (Drums)
Nathan Britsch,Aron Topielski (Bass)
Chris Green (Saxes on 4,5,7)
Aaron Weistrop (Electric Guitars)
Jef Yang (Violin)
Nick Photinos (Cello)
Jennifer Reddick (Flutes,Piccolo on 4,8)
Michale Maccaferri (Clarinets on 4)
John Janowiak (Trombone on 5)
Eric Koppa (Baritone Sax on 5)
Micah Frazier (Trumpet on 5)
Diana Lawrence, Jennifer Justice (bridge vocals on 7)
Lillie Sellers (Spoken Word on 1)

Marino Serdons (4)

Surprise, surprise! After 18 years Chicago-based band Tautologic releases their second album, a progrock/folkie/eclectic masterpiece. Trust your fear and let ‘The Professor’ brainwash you in the ‘Osaka Garden’.

The Gardening Club

20/2/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Midnight Road
Mole Hole Blues
The Traveller
Andromeda
The Garden
Three Days At Brighton
Rebirth
The Stone That Speaks
Endersby’s Ride In 3 Parts
Aerial Adventures
Endersby Meets The Chef
Nirvana Isn’t
After The Glow
The Upside Down Blackbird
When You Live This Way
New York Moon
(Hidden Song: Moon Mischief)

Platenlabel
Gonzo Multimedia

Labelnummer
HST468CD

Distributie
Gonzo Distribution

Promo-agent
Gonzo

Website Artiest
Martin Springett

Martin Springett heeft zijn bekendheid meer te danken aan zijn grafische kwaliteiten dan aan zijn muzikale pennevruchten. De Engelse Canadees startte zijn carrière in de muziekbusiness met het illustreren en ontwerpen van platenhoezen voor het label Columbia. Het roemrijke label Gonzo brengt nu het debuutalbum, verschenen in 1983 onder de groepsnaam ‘The Gardening Club’, op cd uit. Pluk de progrock vruchten uit de tuin van Martin Springett!
Ook Martin had moeten aanvoelen dat de jaren tachtig, hoogtij van de new wave, een verkeerd oogstmoment was voor een album in seventies stijl. De ‘poppy’ start met ‘Midnight Road’ – alvorens een elpee te kopen beluisterde je vooral de eerste nummers – kon toen zeker (nu ook) niet overtuigen. Interesse wordt pas gewekt vanaf ‘The Traveller’, een instrumentale hoogvlieger met soprano sax. ‘Andromeda’ wordt schitterend ingezongen door Martin himself. De songs roepen herinneringen op aan een mix van Pink Floyd, King Crimson, Genesis, Camel en een vleug 10cc. Rijkelijke (instrumentale) composities geproduced en remastered door Don Geppert. Een licht vrolijk gevoel omvermeestert je bij het beluisteren. Zeer toegankelijk, conceptueel boeiend en kwalitatief.
Progressieve rock met vocale en instrumentale tracks waar je al jaren op wacht en in 1983 jammerlijk verdween tussen de spleten van de platenbakken. Met ‘The Gardening Club’ leverde Martin Springett een keigoed album, dat nu voor deze release een uitgebreid 24-page booklet met lyrics en illustraties meekreeg. Ook uit de vingers van Martin. Als toemaatje vind je ook nog 3 extra songs + een ‘hidden’ nummer (Moon Mischief) uit een collector’s EP van 2016.
Hoog tijd om ‘the garden’ helemaal uit te spitten. Smakelijk! Martin Springett heeft ondertussen de smaak weer te pakken en zal naast zijn solo-projecten, weldra een nieuw Gardening Club album uitbrengen genaamd The Riddle.

Line-up:
Martin Springett (Vocals, Twelve String Guitar, Artwork)
Penner MacKay (Percussion)
Bob Brough (Soprano Sax)
Ann Mortifee (Voice)
Paul Daiter (Bass)
Pat Coleman/ David Wipper/Monty Norton (Electric Guitar)
John Sheard (Keyboards)
John Anderson (Drums)

Marino Serdons (4 ½)

Right album, wrong time. With ‘The Gardening Club’ Martin Springett delivered an almost perfect prog album of the seventies. Hungry for more, because it’s never too late to enjoy quality!

Strawbs: The ferryman’s Curse

15/2/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

In The Beginning
The Nails From The Hands Of Christ
The Song Of Infinite Sadness
The Familiarity Of Old Lovers
When The Spirit Moves
The Ten Commandments
The Reckoning
The Ferryman’s Curse
Bats And Swallows
We Have The Power

Platenlabel
Esoteric Antenna

Labelnummer
EANTCD 1070

Distributie
Cherry Red Records

Website Artiest
Strawbs

In 1969 lag het debuutalbum van The Strawbs te schitteren in de vele platenzaken. Het waren hoogdagen voor Engelse creatievelingen zoals Roy Wood, Jef Lynne, T. Rex of David Bowie. Inspiratie putte men uit de klassieke muziek en uit de folkscène (met Pentangle als baanbrekende band). En in 1970 verscheen reeds opvolger Dragonfly. Dave Cousins, composer, en Tony Visconti als producer, beweren dat dit nog steeds één der beste platen aller tijden is. Met ‘The Ferryman’s Curse’ pikt David (Dave) Cousins de draad weer op.
De zachte instrumentale intro brengt je onmiddellijk in de juiste stemming. Dave Cousins heeft altijd iets sacraals in zijn composities gestoken, was het niet in de muziek, dan toch in de lyrics. Welke relatie de huidige jeugd heeft met de kerk ontdek je in ‘The Nails From The Hands Of Christ’: een zeer toegankelijke progrock song. Dave Cousins bezit nog steeds datzelfde zachtmoedige stemtimbre, zo kenmerkend voor The Strawbs. De gitaarpartijen, afwisselend akoestisch en elektrisch, krijgen subtiele symfonische ondersteuning van keyboards. In ‘The Familiarity Of Old Lovers’, met twee mooie lead guitar solo’s by the way, . De opgebouwde spanning op het album kwijnt echter even weg in het lijzige ‘When The Spirit Moves’. Hier lijkt Dave’s stem en zangstijl op het requiem van David Bowie, ongepast en niet leuk! Gelukkig bouwt gitarist Dave Lambert (ondergewaardeerde muzikant) met het bluesy ‘The Ten Commandments’ een mooie ritmische rocksong. De titletrack ‘The Ferryman’s Curse’ kreeg een mooie instrumentale intro met ‘The Reckoning’: de epische opvolger van het album ‘Dragonfly’. Grandioze 10 minuten ‘old school’ progrock. Waarbij de bijdrage van toetsenman Dave Bainbridge, Dave Lambert en bassist Chas Cronk een mooi geheel vormen. Voldoende om van een schitterend progrock album te spreken.

Line-up:
David Cousins (Vocals, Acoustic & Electric Guitars, Dulcimer, Autoharp)
Dave Lambert (Vocals, Lead & Acoustic Guitars, Ebow)
Chas Cronk (Vocals, Bass, 12-String Guitar)
Tony Fernandez (Drums, Percussion)
Dave Bainbridge (Keyboards, Electric & Acoustic Guitars, Hammond Organ, Bouzouki)

Marino Serdons (3 ½)

A ‘tour de force’ from David Cousins on his new album ‘The Ferryman’s Curse’. Compare it with the highlights of Strawbs previous albums ‘Strawbs’ and ‘Dragonfly’. Excellent progrock!

Mabel Greer’s Toyshop: The Secret

11/1/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Big Brother, Little Brother
Love’s Fire
Turning to The Light
Angel Sent
More And More
Swan
Image Of Existence
You
The Secret

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
MGTCD2

Distributie
?

Promo-agent
Glass Onyon PR

Website Artiest
Mabel Greer’s Toyshop

Mabel Greer’s Toyshop spreekt tot de verbeelding. Spelen en genieten is het motto van vele muzikanten. In 2014 besloten Bayley en Hagger de voorloper van YES terug leven in te blazen. Een jaar later verscheen het album ‘New Way Of Live’ en vorige maand verscheen onderhavig document ‘The Secret’: een eerbetoon aan de overleden gitaristen Peter Banks en Chris Squire. Mabel Greer is echter niet te vergelijken met de legendarische YES-band. ‘The Secret’ is een heel poëtisch album geworden met zweverige lyrics van Clive Bayley en de poëet Dr. Javad Nurbakhsh. Muzikaal heeft Clive zich ook laten inspireren door Tchaikovsky (‘Swan’) en Ludwig Van Beethoven (‘Angel Sent’). Wijlen Peter Banks heeft echter de grootste indruk nagelaten op dit album. Het hele album ademt de speelstijl van Peter Banks met mooie rustige gitaarriffs en akoestische fingerpicking. Uitzondering misschien met het meer toegankelijke ‘More And More’ waar Bayley de mosterd haalde bij Pink Floyd jaren ’60, zeven minuten pschydelica.
Titelsong ‘The Secret’ met toegevoegd gitaarwerk van Peter Banks is tevens het waardige slot van een uniek progrock album. Kwaliteit drijft altijd boven, zeker na 50 jaren ervaring, niet?

Line-up:
Clive Bayley (Vocals, Guitars, Piano)
Hugo Barré (Bass Guitar, Backing Vocals)
Max Hunt (Keyboards, Guitars, Backing Vocals)
Robert Hagger (Drums, Percussion)
Peter Banks Ϯ (Additional Guitar Parts)

Marino Serdons (4)

Beautiful tribute to Yes-members Peter Banks and Chris Squire. Classically influenced arrangements and poetic lyrics. Intelligent music with a touch of space-sounds and pschychedelica. It’s the perfect Secret!

Dave Kerzner: Static

9/12/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Prelude
Hyupocrites
Static
Reckless
Chain Reaction
Trust
Quiet Storm
Dirty Soap Box
The Truth Behind
Right Back To The Start
Statistic
Millenium Man
State Of Innocence
The Carnival Of Modern Life

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Promo cd

Distributie
Niet gekend

Promo-agent
Glass Onyon

Website Artiest
Dave Kerzner

Static is het tweede album van Dave Kerzner. Net zoals op zijn debuutalbum heeft hij wat talent geronseld in zijn kennissenkring om wat meer gewicht aan de plaat te geven. Natuurlijk is Dave Kerzner geen lichtgewicht als vocalist en keyboardspeler. Als jonge componist daarentegen moet hij toch het onderspit delven t.o.v. zijn grote voorbeelden én leerschool. Hij werkte in dejaren negentig samen met Madonna, Ringo Starr en Jon Anderson (Yes). Nadien ook met Genesis, Alan Parsons, Keith Emerson enz. Hij mag gitarist Steve Hackett zelfs tot zijn vriendenkring rekenen.
De minimale bijdrage van Steve Hackett, een mooi intermezzo in ‘Dirty Soap Box’, hemelt de hele song op. Een bewijs dat de ex-gitarist van Genesis nog steeds melodische topklasse brengt. Dit is ook een kantelpunt op de cd. Er komt meer afwisseling in de songs en het oude progrock gehalte stijgt. De progressieve sound op ‘Static’ is niet altijd even wereldschokkend, en je voelt en hoort de mix van retro en modern in zijn composities. Luister maar eens naar het eclectische van ‘The Carnival Of Modern Live’. Ook de hoes kaapt een prijs weg voor het artwork van Ed Unitsky. En de lyrics zitten mee verpakt in de mooie klaphoes met 20-page booklet.
Dave Kerzner met band zal vermoedelijk in februari 2018 een support doen tijdens de Yes-tour ‘Cruise To The Edge’ en er ook een korte Europese tournee aan vastplakken. Volg zijn en onze website!

Line-up:
Dave Kerzner (Lead Vocals, Keyboards)
Fernando Perdomo (Guitar, Bass,Drums)
Randy Mc Stine (Guitar, FX)
Derek Cintron (Drums)
Durga McBroom, Lorelei McBroom (Backing Vocals)

Marino Serdons (4)

This second album of Dave Kerzner reflects his ability to create strong prog songs, with ‘The Carnival Of Modern Life’ as utlimate firework! Wonderful!

Riot In The Attic: Under The Sun

8/12/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Free The Sky
Incomplete
Men In Shades
Floating
Only In My Mind
Sunny
Don’t Let Me Down

Bonus Tracks:

Keep It Inside
Karma 3.0
The Other Side
Rollercoaster
Seal The Deal

Platenlabel
Monkey Road Records

Labelnummer
189201-01

Distributie
Niet gekend

Website Artiest
Riot In The Attic

In 2015 verscheen een eerste EP ‘Lost &Found’ van de Duiste hardrock band Riot In The Attic. Om zich te showen aan de wereld kon (kan, nog steeds) die gratis downloaden op hun site. Toch bleef de band onderbelicht in onze kontreien. Live optredens waren voorbehouden voor de Duitse venues.
In september 2017 verscheen dan eindelijk hun langverwachte full debutalbum ‘Under The Sun’, voor hun een dubbele EP. Een geslaagde poging om de landsgrenzen te doorbreken met knappe rocksongs die tegen hardrock, heavy metal en punk aanschuren. De heren hebben het Kölnisch wasser uit hun haren ‘geheadbanged ‘ en er een gemixte conditioner aan toegevoegd. Elementen van seventies bands als Black Sabbath, Uriah Heep King Diamond en zelfs Nirvana (‘Incomplete) vinden hun weg langs heavy drum en scheurende gitaar naar een ruimer publiek. Zeven songs later herbergt ‘Under The Sun’ nog een vijftal bonus tracks die zeker zo interessant ogen. ‘Keep It Inside’ rockt in uptempo naar die outside. ‘Karma 3.0’ start met een gothic zang en heavy gitaarriff, om dan over te schakelen in een gezapige cathedral samenzang en wat extra tempowisselingen. Een boeiende song dat je evengoed onder heavy progrock kunt catalogeren. Ook ‘Rollercoaster’ getuigt van dezelfde inventiviteit.
Riot In The Attic bezit alle kwaliteiten om uit te groeien tot een vaste waarde in het rocklandschap.

Line-up:

Dan (Vocals, Guitars)
Tobi (Bass)
Damir (Drums)

Marino Serdons (4)

One of the most interesting hardrock albums of the year. Even if you are a progrock fan you will bang and swirl your head on the music of Riot In The Attic. Beautiful!

Cairo: Say

30/11/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Cairo
Shadow’s Return Prologue
Wiped Out
Say
Nothing To Prove
Nothing To Prove Reprise
Katrina
Searching
Random Acts Of Kindness Part 1
Back From The Wilderness
Dancing The Gossamer Thread
Katrina (Breathe Mix)

Platenlabel
Heavy Right Foot

Labelnummer
HRFCD1501

Distributie
Niet Geknd

Promo-agent
Glass Onyon

Website Artiest
Cairo

Altijd fijn om een debuutalbum te ontdekken met een verrassend uitstrijkje. Geen opgedroogde koek, wel een intrigerend progrock album. Reeds verschenen in 2016, en hoog tijd om dit te belichten. Bezieler van de nieuwe band Cairo is Rob Cottingham uit Milton Keynes (UK), een ervaren duistere rocker in het solo album Captain Blue en de hardrock band Touchstone: door het Classic Rock magazine omschreven als “cracking rock music for all ages”. Met de naam Cairo suggereert de band een relatie met het Midden Oosten, vandaar de oosters getinte intro. De bassen en drums overgoten met synths schallen als op een gothic party in de Egyptische souks. En dan de ‘spoken lyrics’ als proloog van een conceptalbum dat het midden houdt tussen gothic en progrock. Blinken progrock albums meestal uit door lange uitgesponnen composities, Say daarentegen is een vlotte aaneenschakeling van korte songs. Slechts 4 songs overstijgen de 5 minuten. Rob Cottingham kan boeiend overweg met de knoppen op zijn synths en zangeres Rachel Hill weet niet alleen met haar zang te overtuigen (ondertussen wel vervangen door Lisa Driscoll). De invloeden van Genesis’ gitarist Steve Hackett en Steven Wilson zijn duidelijk hoorbaar in het negen minuten durende ‘Nothing To Prove’: veel tempowisselingen, en veelvuldig gebruik van ‘symfonische’ begeleiding via programming en SFX. Voeg daar dan een rauwe ‘Black Sabbath’ gitaar bij van James Hards, en je mag van een originele mix spreken. Wow! Er zitten ook zeer voorspelbare songs tussen zoals ‘Searching’, daarom niet minder mooi. De omkadering van klassieke piano geeft het nummer een speciaal cachet.
Rob Cottingham benadert zijn composities dikwijls vanuit zijn ‘toevallig’ ontdekte electronic sounds, bouwt daar een hele song omheen en voegt wat harder gitaarpassages toe. Of vergis ik mij? Alle bandleden houden van dezelfde ‘klassiekers’ (Porcupine Tree, Pink Floyd, Led Zeppelin, King Crimson,..). Hun bijdrage is dan ook groter dan in eerste instantie gedacht.
Laat de cd op het einde zeker nog een minuutje draaien. Een verrassend toemaatje met een ‘hidden’ compositie op piano laat je helemaal vermurwen.
Met ‘Say’ levert Cairo een boeiend debuutalbum af dat in geen enkele progrock collectie mag ontbreken. In 2018 zeker live te horen in Nederland (3-4/03 op de Boerderij Zoetermeer).

Line-up:
Rob Cottingham (Vocals, Keys, Programming, SFX)
Rachel Hill (Vocals)
James Hards (Electric & Acoustic Guitars)
Paul Stocker (Bass & Acoustic Guitars)
Graham Brown (Drums & Percussion)

Marino Serdons (4)

One of the most beautiful albums of the year. Not only Rob Cottingham, but the whole band, have created a new sound in progrock. Gorgeous !

John Wetton: Akustika (Live in Amerika) & Akustika II (Return To Amerika)

14/11/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Akustika (Live In Amerika) 1995

Voice Of America
Hold Me Now
Rendezvous 6:02
Christina
Thirty Years
Only Time Will Tell
Book Of Saturday
Don’t Cry
Battle Lines
The Smile Has Left Your Eyes
Heat Of The Moment
You’re Not The Only One

Akustika II (Return To Amerika) 2005

Walking On Air
Meet Me At Midnight
Sole Survivor
Book Of Saturday
Emma
Days Like These
Thirty Years/ Hold Me Now
Arkangel
Rendezvous 6:02
Starless
Voice Of America
Woman
The Night Watch
The Smile Has Lef Your Eyes
Heat Of The Moment

Platenlabel
Primory Purpose

Labelnummer
PP008CD

Distributie
Cherry Red Records

Promo-agent
Glass Onyon

Website Artiest
John Wetton

In 2015 bracht John Wetton zijn Studio Recordings uit, tot grote verbazing een Anthology van zijn omvangrijk oeuvre met King Crimson, UK en Asia. Toen rees de vraag: waarom zo vroeg? Ondertussen is geweten dat John aan een kanker lijdt en wegens chemo (hij mag niet vliegen) de 2017-tour van Asia geheel of gedeeltelijk zal missen. De Asia-tour Cruise to the Edge met Journey zou een super(-afsluitende?) tour worden. Jammer voor John!
Op 31 januari 2017 overleed bassist, pianist, vader en vriend na een terugval in de behandeling van zijn darmkanker. In mei 2016 kreeg hij nog een chirurgische ingreep en chemo. Het heeft niet mogen baten. De bassist van ASIA, UK en ex-lid van King Crimson, vriend van Robert Fripp, Carl Palmer en Geoff Downes, alom gerespecteerd als muzikant verliet onze aardbol, doch laat een rijk oeuvre na.
Voor mij ligt een dubbel cd met de registratie van live-songs in 1995 en in 2005. Akustika (Live In Amerika) herbergt sterk gezongen songs door hemzelf begeleidt op piano of gitaar. Een vast stem, een groot bereik en emotionele teksten kluisteren je aan de hoofdtelefoon. Zeker wanneer hij ‘Christina’ zingt, een ode aan zijn petekind Christina, laat hij zijn meest gevoelige menselijke zijde zien. Akustika is een heruitgave van de lp uit 1996, samengesteld uit diverse live concerten, en staat als rots boven de zee middelmatigheid. In 2002 zat John Wetton aan de bodem, met hulp van vrienden kwam hij boven water in 2005. Zijn drankprobleem eindelijk volledig onder controle, werkte hij aan een come-back. En wat voor één!!
Akustika II werd volledig geregistreerd in de intieme setting van de United Fan Con te Springfield.
Zijn stem kreeg ondertussen wat meer belegenheid. De begaafdheid was er nog steeds. De bindteksten in deze postume uitgave doen hem nu alle eer aan. Wanneer je zoals velen hem nooit solo aan het werk hebt gehoord, wel dan krijg je nu een heel mooi beeld van de gezellige sfeer die hij oproept. Een schitterend pianist en een kei van een gitarist. De songs komen natuurlijk uit zijn rijkelijke backcatalogue (Family-King Crimson-Roxy Music-UK-Asia) De meeste composities komen trouwens uit de pen van John Wetton en Geoff Downes. De akoestische vertolking versterkt nog de intensiteit en kracht die ervan uitstraalt. Songs van King Crimson (o.a. Starless) en Asia (o.a. Sole Survivor)krijgen hierdoor een extra dimensie. Een groot muzikant ging veel te vroeg heen! Om nooit te vergeten!

Marino Serdons (4)

In Akustika we will allways remember John Wetton as a brilliant musician. Especially known for his bass-work, he also appeared to be a gifted singer-songwriter!

Lunatic Soul: Fractured

18/10/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Blood On The Tightrope
Anymore
Crumbling Teeth And The Owl Eyes
Red Light Escape
Fractured
A Thousand Shards Of Heaven
Battlefield
Moving On

Platenlabel
Kscopemusic

Labelnummer
Promo CD

Distributie
Bertus

Promo-agent
V2 Benelux

Website Artiest
Lunatic Soul/Mariusz Duda

Mariusz Duda, alias Lunatic Soul, verkiest oktober als maand. De reden waarom vorige week het nieuwe en vijfde album Fractured verscheen op Kscopemusic. Zoals hij zelf aangeeft: het is geen plaat om rustig aan een wijntje te nippen met de lichten gedoofd. De acht intelligente songs voeren je echter naar een ander universum. Voor wie deze Pool uit Warschau niet kent: Lunatic Soul is zijn side project naast de heavy progrock band Riverside. Het album start met een elektronische versie van een didgeridoo. Indrukwekkend! De plaat zit vol emotie en neigt naar ambient maar ook zachte rock. Loops, cuts, riffs en veel melancholie stroomt uit zijn muzikale brein. De vocals zijn zweverig, ijl, sympathiek en oprecht. Een perfecte symbiose met de bijwijlen symfonische ondersteuning. ‘Crumbling Teeth and The Owl Eyes’ is de perfecte progrock song met veel variaties in ritme en sound. Luister naar de akoestische inbreng op gitaar in ‘A Thousand Shards Of Heaven’, blijf twaalf minuten geboeid en sluit af met de brom van de overweldigende sax. Zoek je nog wat invloeden, dan komen die zeker van Peter Gabriel en Depeche Mode, maar ook van Massive Attack en Porcupine Tree. Het album heet dan wel Fractured, het is een wondermooi en boeiend geheel geworden.

Line-up:
Mariusz Duda (Vocals, Bass)
Michal Lapaj (Hammond Organ)
Maciej Szelenbaum (Keyboards, piano, flutes
Dramowicz (Drums)
Maciej MELLER (Strings?)

Marino Serdons (4 ½)

The fifth album of Mariusz Duda turns out to be an extremely emotional album, with a perfect symbiotic relationship between vocals and music. Ambient, space, progrock, Eclectic ??…..doesn’t matter….SO BEAUTIFUL !