J.P. Soars: Southbound I-95

DETAIL ALBUM

Tracks:
Ain't No Dania Beach
Sure As Hell Ain't Foolin' Me
Southbound I-95
Shining Though The Dark
The Grass Ain't Always Greener
Arkansas Porch Party
Satisfy My Soul
Born In California
When You Walk Out That Door
Deep Down In Florida
Across The Desert
Dog Catcher
Troubled Waters
Go With The Flow
Sure As Hell Ain't Foolin' Me (Radio Edit)
 
Website
JP Soars

In 2009 wonnen J.P. Soars en The Red Hots de bandcompetitie tijdens de International Blues Challenge. Het album ‘More Blues With Honey’ uit 2011 resulteerde in het ontvangen van een 2012 Blues Music Award-nominatie als "Contemporary Blues Male Artist of The Year".
J.P. Soars staat sinds zijn album ‘Back of My Mind’ wereldwijd in de belangstelling. Toen al werd duidelijk dat hij wel zeer ongewone invloeden in zijn sound kon weerleggen. Compromisloze bluesrock wordt versneden met complexloze blues, Latin en jazzy arrangementen. Naast het knappe album ‘As Live As It Gets’ met Jimmy Thackery & The Drivers was het succesvolle ‘Full Moon Night in Memphis’ zijn derde soloalbum. Met enkele opmerkelijke passage in België, (waaronder Blues Peer én de Banana Peel) en in Nederland, kon ook het grote publiek kennis maken met zijn opmerkelijke sound. Nu heeft J.P. ‘Sountbound’ in de platenrekken liggen. En hiervoor kreeg hij medewerking van een hele lijst gastartiesten en is het een co-productie van J.P. en Jeremy Staska. Soars gitaar en vocalen openen met ‘Is Not No Dania Beach’.  Hij wordt vergezeld door de Canadese Paul Deslauriers op slide-gitaar en orgelist Travis Colby (Roomful of Blues) en de ritmesectie met drummer Chris Peet, bassist Greg Morency en percussionist Sam Harrison. Op het New Orleans funky spijkerende ‘Sure As Hell Is Not Foolin Me’ hanteert J.P. ook de baslijnen en is Travis Colby’s piano orgel wel heel belangrijk voor de beoogde sound. De titeltrack ‘Southbound I-95’ is een opwindende surfrocker met een vette knipoog naar masters als Dick Dale. In het soul chapiter ‘Shining Though The Dark’ komt tenorsaxofonist Terry Hanks in de spotlights. Het wordt ook lekker swingend met de boogiewoogie rocker ‘The Grass Ain’t Always Greener’. De instrumentale ‘Arkansas Porch Party’ bespeelt J.P. zijn akoestische gitaar en heeft co-producer Jeremy Staska op percussie. De basistrack werd opgenomen in John Smalls-hut in de Ozark-bergen van Union Town, Arkansas. En net dat geeft een andere dimensie aan de songs. De blazerssectie van Sax Gordon, (tenorsaxofoon) en Tino Barker met zijn baritonsax, zijn ook  significant in de track ‘Satisfy My Soul’. De geweldige frasering in de blues rocker ‘Born In California’ zijn een autobiografisch verhaal. J.P. is geboren in Californië en opgegroeid in Arkansas. Maar nu woont hij in Florida waar hij voor ons de blues speelt. In het nummer ‘When You Walk Out That Door ‘ van Albert King mag gitarist Jimmy Thackery de eerste solo voor zijn rekening nemen. En op Muddy Water’s ‘Deep Down In Florida’ is Albert Castiglia gastgitarist. De zwoele en Latin beïnvloede instrumentale ‘Across The Desert’ speelt J.P. even op een Portugese folk gitaar en komt Lee Oskar op mondharmonica de sound verheerlijken. En ook ‘Dog Catcher’  heeft die Latin beat en is percussionist Oscar Santiago, naast J.P.’s slidegitaar, een belangrijke counselor. En dan komt Reza Filsoofi met zijn sitar het bluesy ‘Troubled Water’ inkleuren. Een derde instrumentale track krijgen we met het activerende ‘Go With The Flow’, om te beëindigen met het funky Bourbon Street spijkerende ‘Sure As Hell Ain't Foolin' Me’ (Radio Edit). And now.. replay please!
 
Philip Verhaege (5)

J.P. Soars confirmed repeatedly. What a great artist, what a great voice and what an overwhelming guitarist. And what a musical diversity. With many guest artists, J.P. has produced the 2018 album.