The Van Jets: Welcome To Strange Paradise

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Welcome to Strange Paradise
2. Two Tides of Ice
3. Carpet Man
4. Twelve Note Scale
5. Utopia
6. Strange Paradise
7. Shit to Gold
8. Pink & Blue
9. Sludger
10. Bad Call
11. Lady Lazarus

Platenlabel
Sony Music

Labelnummer
88875089562

Distributie
Sony Music

Website Artiest
The Van Jets

De persmap die bij ‘Welcome To Strange Paradise’ zit – voor luie journalisten, weet u wel – benadrukt gaarne dat het geen conceptplaat is geworden. Nochtans zou het tegendeel geloofwaardig klinken. De twaalf nummers klinken als een solide geheel, een diabolisch uitje doorheen de krochten van een vervallen amusementspark. The Van Jets nemen de luisteraar bij de hand en tonen hen de absurde hoogtes en de extreme laagtes van de decadentie. Een paradijs in verval, kundig vermomd als een heerlijk psychedelische audiotrip. IJkpunt is single ‘Two Tides Of Ice’, met de sloganeske slagzin ‘it’s decadence par excellence’, die vandaag al geldt als pensioenplaat. Ik wens de getalenteerde bandleden dikke dukaten in de vorm van royalties toe. Wat een extreem dansbaar feestnummer! Voor u denkt dat alle kruid/kruit verschoten is, presenteert de band ‘Shit To Gold’ (dat met zijn ‘STOP!’ zowaar Vanilla Ice evoceert), en ‘Sludger’ – een mysterieus nummer qua tekst en muziek. Ook ‘Pink & Blue’ is pervers prettig. Dat er geen rechtvaardigheid is, bewijst het ontbreken van ‘Nighttime Daydream’. The lost track. Het dertiende nummer, en veel beter dan een dozijn. Drummer Michaël Verschaeve stelde: “Het is het enige nummer dat de studio verliet en door ons op een “meh, het kan beter” werd onthaald.” Schande! Awoe! Een verloren meesterwerk, verdorie. Maak er snel een B-kant van heren. ‘It’s decadence par excellence’? Zeg maar gerust ‘it’s a record par excellence’!

Julian De Backer (4)

The press kit that accompanies ‘Welcome To Strange Paradise’, the new record by Belgian band The Van Jets, explicitly states that the effort isn’t a concept album. You’d be forgiven to think it is, because the results sound solid and coherent, a diabolic trip through the undercrofts of a decayed amusement park. The Van Jets like to take the listener by the hand and show him or her the absurd highs and the terrifying lows of decadence. A paradise in distress, expertly disguised as a divine acid audio journey. First single ‘Two Tides Of Ice’ (the title always reminds me of George R.R. Martin’s book series) and its message ‘It’s decadence par excellence’ is an aural pension fund. All future residuals are highly deserved, chaps! What a supremely excellent song. Lest ye thinks that’s all the album has to offer, take a look (or listen) at ‘Shit To Gold’ (with a Vanilla Ice-esque ‘STOP!’ in the intro) and the mysterious ‘Sludger’. The proof that justice is an alien concept, lies in the pudding called ‘Nighttime Daydream’. The lost track. The thirteenth song. Drummer Michaël Verschaeve called it the only song the band considered to be ‘meh’ and mediocre, once recorded. For shame! Gosh dang you all to heck! A lost masterpiece, no less, and the best B-side in the making. ‘It’s decadence par excellence’? Do call this ‘a record par excellence’!