V.A.: Eve Folk Recordings

De titel verraadt al waarover deze knappe dubbelaar gaat. Inderdaad, folkmuziek. Je houdt ervan of je haat het… Dit geldt nog steeds op de dag van vandaag. Veel nieuwe folkmuzikanten komen er echt niet bij en als ze dan toch opdoemen dan is het helaas maar van korte duur. Ook de échte folkfestivals zijn nog maar karig te vinden want om het ‘festival’ van Dranouter nog een écht folkgebeuren te noemen, neen, dat zou ik niet durven zeggen.
Op deze verzameling werd nu plaats gemaakt voor enkele opmerkelijke dienaars van die folkbeweging die deze muziek bij een groter publiek geliefd hebben gemaakt. Uiteraard waren zij niet de enigen maar op deze release gaat het om Donovan, Mick Softley, Bob Davenport & The Rakes en Vernon Haddock’s Jubilee Lovelies.
Het waren Geoff Stevens en Peter Eden die destijds een deal met EMI sloten en zo kregen Mick Softley, Bob Davenport en Vernon Haddock’s Jubilee Lovies de kans om zich bij een groter publiek bekend te maken. Donovan had zich toen al een schare fans verzameld met de release van zijn eerste singles. Nu krijgen we dankzij RPM een hernieuwde kennismaking met dit muziekgenre.
Donovan is slechts met vier nummers aanwezig maar het is altijd leuk om ‘Catch The Wind’, ‘Colours’, ‘Goldwatch Blues’ en vooral het schitterende ‘The War Drags On’ (origineel van Mick Softley) nog eens te mogen beluisteren. Mick Softley kreeg welgeteld zeventien nummers om ons te overtuigen om deze release meteen aan te schaffen. Onder zijn contributies mogen we nu zijn eigen versie van ‘The War Drags On’ beluisteren. Van Pete Seeger’s backcatalogus diepte Softley ‘The Bells Of Rhymney’ op maar het merendeels zijn eigen composities. Zo zijn het instrumentale ‘Blues For Cupid Green’ waarin hij zijn talent als sterk fingerpicker etaleert, het innemende ‘Keep Movin’ On’ en ‘Jeannie’ toch onvergetelijke momenten. Nog meer memorabele passages volgen: ‘What Makes The Wind Blows’, ‘West Country Girl’, het wondermooie van Arlo Guthrie geleende ‘Plains Of The Buffalo’ en het ietwat meer uptempo ‘She’s My Girl’ sluiten het hoofdstuk Softley af.
Het tweede schijfje bevat ook knappe pareltjes en het is Bob Davenport & The Rakes die de kickoff geeft met ‘William Brown’, een traditional bewerkt door Davenport. Afkomstig uit Tyneside, zeg maar het Noordoosten van Engeland, was een man die eigenlijk in vergelijking met de nieuwe folk troubadours al een ietwat oudere muzikant was maar aan zijn muziek kon je dan niet echt merken. Deze Geordie, zo werden de inwoners van Tyneside wel eens genoemd, heeft in het verleden toch zeer knappe pareltjes geschreven. Zo kunnen we op deze nieuwe release weer kennismaken met o.m. het schitterende ‘My Bonnie Lad’ ook weer een traditional die, zoals vele anderen destijds, zonder enig ander instrument werden opgenomen. ‘Wake Up, My Love’ hoort ook in dit straatje thuis, lekker alleen zingend.
De instrumenten, vooral het typische accordeon, worden weer van het nodige stof ontdaan op ‘The Soldier And His True Love’. Je waant je echt in de Temple Bar in Dublin. En dan mogen we zeker niet het leuke ‘Down The Glen’ vergeten waarin de trekzak weer een hoofdrol toebedeeld krijgt.
Vernon Haddock’s Jubilee Lovelies was dan weer andere koek. Gedaan met alleen maar zang, bij hen huist een heel juggbandorkest thuis, inclusief de soeplepels en het onvermijdelijke washboard. Een van de muzikanten, Dave Elvin (banjo, kazzoo, gitaar,..) begon zijn muzikale carriére eigenlijk door wat te jammen met Bonzo Dog Doo Dah Band’s Viv Stanshall. Hij werkte ook aan de animatie van de Beatles ‘Yellow Submarine’. Later zal hij de bass overnemen van Vernon Dudley Bohay-Nowell (voor enkele shows) van de Bonzo Dog Band.
Leuke nummers en met een goede twaalf sons bewees deze formatie dat ze hun vak kenden maar ook voor hen bleef het commerciële succes uit.
Juggband op zijn best en dat merken we vooral met o.m. ‘Viola Blues’, ‘Clementine’, het ietwat meer gematigde ‘Stealin’’ en de banjo klinkt op ‘Little White Washed Chimney’ het best en met ‘I Wish I Could Chimmey Like My Sister Kate’ komt er een einde aan het skiffle en juggband feestje.
We merken duidelijk het verschil tussen de muzikanten hier en zo merk je nogmaals dat folkmuziek een zeer breed publiek kon aanspreken.
Wie met deze vorm van entertainmentmuziek wil kennismaken raad ik ten sterkste aan om deze dubbelaar in huis te halen. Het loont echt de moeite.

Alfons Maes (4)

---

RPM  I  Retro D957  I  Cherry Red Records  I  Donovan