Ja, ’t is weer die tijd van het jaar. Maar hadden we er niet om gevraagd? Je kent mij, ik ga er muzikaal tegenaan, en welke song is beter geschikt dan ‘Summer in the City’? Ga mee op wandeling door ’t stad, maar pas op, zweten hoort erbij!
In 1966 nam de groep The Lovin’ Spoonful (een Amerikaanse folkrock band uit New York) deze song op. Hij werd geschreven door frontman John Sebastian, zijn broer Mark Sebastian en bassist Steve Boone. Mark maakte geen deel uit van de groep, en schreef op zijn vijftiende een gedicht, dat John als basis voor de song gebruikte.
"That song that came from an idea my brother Mike had," John Sebastian recalled to Uncut magazine June 2014. "He had this great chorus, and the release was so big. I had to create some kind of tension at the front end to make it even bigger. That's where that jagged piano part comes from."
Steve Boone kwam op het idee voor het middenstuk, maar John dacht het op Gershwin’s ‘An American in Paris’ leek. Daar imiteert het orkest de straatgeluiden. Dat bracht hem op het idee om autoclaxons en ander stadslawaai op te nemen. Daarvoor werd een geluidstechnicus ingeschakeld, die met een hele bibliotheek aan geluiden op de proppen kwam. De opname duurde 2 dagen, eerst de instrumenten (gitaar, bas, autoharp, drums, orgel, keyboard en percussie), daarna zang en geluidseffecten. Dat was meteen de eerste keer dat autoclaxons en verkeer op een hit terechtkwamen.
Het nummer verscheen op hun album ‘Hums of the Lovin’ Spoonful’, steeg in augustus 1966 tot nummer 1 in de Billboard Hot 100, en bleef daar 3 weken plakken. De song vertoont een reeks autoclaxons, beginnend met die van een Volkswagen Kever, en eindigt met een pneumatische boor. Dat moet dan staan voor stadsgeluiden. De plaat werd met goud bekroond en staat op nr. 401 in Rolling Stone’s lijst met de 500 Beste Songs Aller Tijden. Het keyboardstuk dat je hoort werd gespeeld op een Hohner Pianet, en het orgel is een Vox Continenta. De song laat het contrast horen tussen het leven in een grootstad overdag en ’s nachts. Overdag is het druk en zweterig, maar ’s nachts kan je achter vrouwen aanzitten. New York dus…
In 1966 nam de groep The Lovin’ Spoonful (een Amerikaanse folkrock band uit New York) deze song op. Hij werd geschreven door frontman John Sebastian, zijn broer Mark Sebastian en bassist Steve Boone. Mark maakte geen deel uit van de groep, en schreef op zijn vijftiende een gedicht, dat John als basis voor de song gebruikte.
"That song that came from an idea my brother Mike had," John Sebastian recalled to Uncut magazine June 2014. "He had this great chorus, and the release was so big. I had to create some kind of tension at the front end to make it even bigger. That's where that jagged piano part comes from."
Steve Boone kwam op het idee voor het middenstuk, maar John dacht het op Gershwin’s ‘An American in Paris’ leek. Daar imiteert het orkest de straatgeluiden. Dat bracht hem op het idee om autoclaxons en ander stadslawaai op te nemen. Daarvoor werd een geluidstechnicus ingeschakeld, die met een hele bibliotheek aan geluiden op de proppen kwam. De opname duurde 2 dagen, eerst de instrumenten (gitaar, bas, autoharp, drums, orgel, keyboard en percussie), daarna zang en geluidseffecten. Dat was meteen de eerste keer dat autoclaxons en verkeer op een hit terechtkwamen.
Het nummer verscheen op hun album ‘Hums of the Lovin’ Spoonful’, steeg in augustus 1966 tot nummer 1 in de Billboard Hot 100, en bleef daar 3 weken plakken. De song vertoont een reeks autoclaxons, beginnend met die van een Volkswagen Kever, en eindigt met een pneumatische boor. Dat moet dan staan voor stadsgeluiden. De plaat werd met goud bekroond en staat op nr. 401 in Rolling Stone’s lijst met de 500 Beste Songs Aller Tijden. Het keyboardstuk dat je hoort werd gespeeld op een Hohner Pianet, en het orgel is een Vox Continenta. De song laat het contrast horen tussen het leven in een grootstad overdag en ’s nachts. Overdag is het druk en zweterig, maar ’s nachts kan je achter vrouwen aanzitten. New York dus…
Coverversies
De song diende als het thema voor de eerste prent van de Duitse regisseur Wim Wenders, nl. Summer in the City’ (1970).
In 1972 was B.B. King er als de kippen bij om de song op te nemen voor zijn elpee ‘Guess Who’.
Quincy Jones nam het op in 1973 voor zijn album ‘You’ve Got It Bad Girl’, maar het staat ook op ‘I Heard That!’ van 3 jaar later. Deze versie werd gesampeld door hiphopgroep The Pharsyde in hun song ‘Passin’ Me By’, wat op hun album ‘Bizarre Ride II The Pharsyde’ (1992) staat. Maar ook Big Sean featuring Eminem samplede het in ‘No Favors’ op het album ‘I Decided’.
Wijlen Joe Cocker coverde het in 1994 op zijn album ‘Have a Little Faith’. Het werd gekozen als de leadsingle en werd een hit.
Mijn idool Isaac Hayes (ook al overleden) koos het in 1195 uit voor een magistrale versie op zijn cd ‘Branded’.
Joe Jackson nam een versie op voor zijn live album ‘Summer in the City: Live in New York’ in 2000, met enkel piano, bas en drums.
De groep Styx deed het in 2005 nog eens over het album ‘Big Bang Theory’.
Verder is de track te horen in een episode van The Simpsons, nl. ‘Poppa’s Got A Brand New Badge’. Maar ook aan het begin van de film ‘Die Hard: With A Vengeance’ kan je ze horen. En ook in ‘The Karate Kid, Part III’ komt ze voor. En zelfs in de tv-reeksen ‘Only Fools and Horses’ en ‘Family Ties’ is ze doorgedrongen.
En tussen 2006 en 2007 werd het keyboardgedeelte gebruikt in verschillende clips van Gatorade, die daarmee de geschiedenis van het sprotdrankje illustreerde. Maar ook de Hollandse brouwer Grolsch gebruikte het voor een commercial. En warenhuisketen Debenhams ook.
De song diende als het thema voor de eerste prent van de Duitse regisseur Wim Wenders, nl. Summer in the City’ (1970).
In 1972 was B.B. King er als de kippen bij om de song op te nemen voor zijn elpee ‘Guess Who’.
Quincy Jones nam het op in 1973 voor zijn album ‘You’ve Got It Bad Girl’, maar het staat ook op ‘I Heard That!’ van 3 jaar later. Deze versie werd gesampeld door hiphopgroep The Pharsyde in hun song ‘Passin’ Me By’, wat op hun album ‘Bizarre Ride II The Pharsyde’ (1992) staat. Maar ook Big Sean featuring Eminem samplede het in ‘No Favors’ op het album ‘I Decided’.
Wijlen Joe Cocker coverde het in 1994 op zijn album ‘Have a Little Faith’. Het werd gekozen als de leadsingle en werd een hit.
Mijn idool Isaac Hayes (ook al overleden) koos het in 1195 uit voor een magistrale versie op zijn cd ‘Branded’.
Joe Jackson nam een versie op voor zijn live album ‘Summer in the City: Live in New York’ in 2000, met enkel piano, bas en drums.
De groep Styx deed het in 2005 nog eens over het album ‘Big Bang Theory’.
Verder is de track te horen in een episode van The Simpsons, nl. ‘Poppa’s Got A Brand New Badge’. Maar ook aan het begin van de film ‘Die Hard: With A Vengeance’ kan je ze horen. En ook in ‘The Karate Kid, Part III’ komt ze voor. En zelfs in de tv-reeksen ‘Only Fools and Horses’ en ‘Family Ties’ is ze doorgedrongen.
En tussen 2006 en 2007 werd het keyboardgedeelte gebruikt in verschillende clips van Gatorade, die daarmee de geschiedenis van het sprotdrankje illustreerde. Maar ook de Hollandse brouwer Grolsch gebruikte het voor een commercial. En warenhuisketen Debenhams ook.
|
|
|
|
Tekst song: Hot town, summer in the city Back of my neck getting dirt and gritty Been down, isn't it a pity Doesn't seem to be a shadow in the city All around, people looking half dead Walking on the sidewalk, hotter than a match head But at night it's a different world Go out and find a girl Come-on come-on and dance all night Despite the heat it'll be alright And babe, don't you know it's a pity the days can't be like the nights In the summer, in the city In the summer, in the city Cool town, evening in the city Dressing so fine and looking so pretty Cool cat, looking for a kitty Gonna look in every corner of the city Till I'm wheezing like a bus stop Running up the stairs, gonna meet you on the rooftop But at night it's a different world Go out and find a girl Come-on come-on and dance all night Despite the heat it'll be alright And babe, don't you know it's a pity the days can't be like the nights In the summer, in the city In the summer, in the city Hot town, summer in the city Back of my neck getting dirt and gritty Been down, isn't it a pity Doesn't seem to be a shadow in the city All around, people looking half dead Walking on the sidewalk, hotter than a match head But at night it's a different world Go out and find a girl Come-on come-on and dance all night Despite the heat it'll be alright And babe, don't you know it's a pity the days can't be like the nights In the summer, in the city In the summer, in the city |
© Patrick Van de Wiele
