Met: Little Miss Sixties / Glen Leon / Chris Andrews / Sally Carr / The Dakotas / The Fortunes /
The New Amen Corner
|
Welke provincie in het Vlaamse landsgedeelte draagt de jaren zestig zo hoog in het vaandel? Juist, Limburg, en vanavond was het weer verzamelen geblazen in het cultuurcentrum van Leopoldsburg waar Gery ons weer een avondje pure nostalgie beloofde. Hij is zijn belofte weer nagekomen. |
|
Wat de performers betrof, bleven we vanavond op het Britse eiland en zoals iedereen weet was dit toch de bakermat van die Golden Sixties, zeg maar de tsunami van de hedendaagse populaire muziekgeschiedenis.
Om de sfeer er een beetje in te zetten kregen we een dame die enkele jaren ook reeds te gast was in het cc maar dan in het foyer, nl. Nancy Ann Lee aka Little Miss Sixties. Zij stak het vuur aan de lont met o.m. bekende covers waaronder we ‘One Fine Day’ (The Chiffons), ‘Will You Still Love Me Tomorrow’ (The Shirelles), de Connie Francis klassieker ‘Where The Boys Are’ en het nog steeds prachtige ‘I Only Wanna Be With You’ van Dusty Springfield, blijven onthouden. Allemaal adembenemende nummers zonder weerga. Het publiek had zijn draai reeds gevonden, dus lichaamstaal alom onder het publiek. Sir Tom Jones is nog steeds onder ons maar hij krijgt een geduchte concurrent wat zijn eigen werk betreft. Glen Leon (The New Amen Corner) heeft ook een soloshow waarin hij Tom Jones imiteert, maar ook andere legendes uit die gouden periode. Sluit je ogen en je zult ervan overtuigd zijn dat een jonge Jones zélf op het podium staat. Hij leverde overduidelijk bewijzen van zijn vocale kwaliteiten met zeer verzorgde covers waaronder o.m. ‘I (Who Have Nothing)’, ‘Help Yourself’, ‘A Mess Of Blues’ (Elvis Presley), ‘I Never Gonna Fall In Love Again’ en als bis kregen we ‘You Never Walk Alone’ (Gerry And The Pacemakers). Een band die we de volgende dag zullen ontmoeten maar dan wel zonder hun frontman Gerry Marsden. Na een kleine pauze was het de beurt aan charmeur Chris Andrews. Hij bracht zijn vrouw (weer) mee en zij moet toch een voorliefde voor Sandie Shaw hebben want net als Sandie liep zij ook weer blootvoets op en af het podium. Ook een graag geziene kerel hier en omdat hij enige twijfels had over onze kennis van het Engels verliepen zijn bindteksten voornamelijk in het Duits maar wel op vraag van vele bezoekers. Met bekende meezingers van weleer, ‘To Whom It Concerns’ en uiteraard mocht Sandie Shaw niet ontbreken met ‘Long Live Love’, ‘Pretty Belinda’ steeg de temperatuur in de zaal naar een tweede hoogtepunt. Als afsluiter dook hij in de portfolio van Jerry Lee Lewis en pikte daar ‘Whole Lotta Shaking Goin’ On’ op. Gery heeft steeds een verrassing in petto voor zijn publiek en vanavond was dit niet anders. Vorig jaar had hij ze ook al uitgenodigd. Sally Carr (en haar man) (Middle of The Road) mocht een van hun grote hits zingen, nl. ‘Sacramento’, uiteraard met “a little help from her friends”. Haar stem was weer helemaal in goede conditie en vermoedelijk zijn er nieuwe plannen om met de band weer op tournee te gaan. Na een tweede korte, pauze kregen we nu de bands met de live-instrumenten want alle voorafgaande performers maakten gebruik van een klankband. The Dakotas was de eerste sixties-band uit Manchester die mocht optreden in de legendarische Cavern Club in Liverpool. Billy J. Kramer en The Dakotas werden opgericht in 1963. Billy zelf kwam uit de buurt van Liverpool, de groep uit Manchester. Hun populariteitspiek speelde zich af tussen 1963 en 1964 maar door de daarop volgende Britse popexplosie, begon hun roem te tanen. In 1967 gingen Kramer en The Dakotas hun eigen weg. |
Met een hele waslijst van overbekende tunes wisten ze het publiek naar hun hand te zetten: meeroepen of meezingen op o.m. ‘Let’s Work Together’ een persiflage op Bryan Ferry ‘Let’s Stick Together’ en ‘Bad To Me’ (Beatles) was geen overbodige luxe. Het publiek wilde meer en kreeg méér. Enkele nummers van de in 2014 overleden Grandmaster Joe Cocker volgden zich elkaar naadloos op: ‘You Are So Beautiful’ en ‘Unchain My Heart’, een mooie hommage aan een van de allergroten die op deze planeet hebben rondgelopen. The Dakotas scoorden ooit met een instrumentaal nummer en vanavond werd ‘The Cruel Sea’ weer ten tonele gebracht. Verder werden we nog verrast op voortreffelijke covers van ‘Mama Told Me’ (Three Dog Night) en met nog een Cocker-song ‘You Can Leave Your Hat On’ sloten ze hun show af. Van ontroerende momenten gesproken. Zeer knappe set van The Dakotas.
Weer even pauze voor de twee laatste bands en we waren reeds middernacht gepasseerd. Alles werd in gereedheid gebracht voor The Fortunes (Ook op de komende Vostertfeesten in Bree) die er ook steeds bij zijn. Weer ging die voortreffelijke jukebox open en alle lippen bewogen mee op die onvergetelijke deuntjes van weleer: ‘Here It Comes Again’, ‘Storm In A Teacup’, ‘Bringing On Back The Good Times’ (Love Affair) waarin drummer Glen Taylor de vocalen voor zijn rekening nam. Harry Nillson scoorde in 1971 goed met het eigenlijk van Badfinger geleende ‘Without You’ en zoals steeds mocht Bob Jackson (Badfinger) de zaal weer ontroeren met zijn beklijvende versie. Helaas is er bij de Fortunes geen enkel origineel lid meer te bespeuren. Als kers op de taart kregen we ‘Sugar Pie, Honey Bunch’ dat we ook nog kennen van The Four Tops en hiermee kwamen de soulliefhebbers weer aan hun trekken. Een laatste snelle podiumwissel was nog voor The New Amen Corner. We kennen allemaal nog wel Amen Corner met Andy Fairweather-Low (tegenwoordig de sidekick van Eric Clapton) de mede-oprichter van deze band die toch een vrij groot succes kende met o.m. ‘Bend Me Shape Me’ en ‘(If Paradise Is) Half As Nice’, ‘Hello Susie’ en ‘Gin House Blues’ om er maar enkele te noemen. Sinds geruime tijd is er een reïncarnatie van deze band die zich nu The New Amen Corner noemt. Bestaande uit allemaal andere musici wisten ze toch een sterke show neer te zetten. Glen Leon, de Tom Jones-imitator, bleek ook nog een begenadigd gitarist te zijn. Hun sound sloot perfect aan bij die van de originele Amen Corner wat natuurlijk te maken heeft met het stemgeluid van Glen Leon en onze muziekdoos werd weer helemaal open gezet met o.m. voortreffelijke versies van ‘Bend Me Shape Me’, ‘1-2-3’ (Len Barry), het nog immer geweldig klinkende ‘Everlasting Love’ (Love Affair), ‘Darlin’, (Beach Boys), ‘Young Girl’ (Union Gap) en een prachtige blauwdruk van ‘Jesamine’ van The Casuals. Als bisnummer kregen we nog de grote hit van The Equals ‘Baby Come Back’. Wat een avond, wat een sixties ervaring alweer en ik vermoed dat niemand, maar dan ook niemand in de zaal zich een ogenblik verveeld heeft. Waar we vanavond weer werden in ondergedompeld, het was weer pure magie, een serieuze ‘Trip Through Memory Lane’ en ik sluit dan ook deze eerste dag graag af met de video ‘Bringing On Back The Good Times’ (Love Affair), iets waar Gery, de organisator, steeds in slaagt. Het gevoel van de jaren zestig in deze woelige tijden van oorlog en terrorisme weer in ieder van ons te laten ontwaken. Met dank aan Gery en het cc Leopoldsburg |
|
SETLIST LITTLE MISS SIXTIES
SETLIST GLEN LEON
SETLIST CHRIS ANDREWS
SETLIST SALLY CARR
SETLIST THE DAKOTAS
SETLIST THE FORTUNES
SETLIST THE NEW AMEN CORNER
|
|