dag 1 - 17-19 juli 2015 • Festivalterrein Peer
Met: Ian Siegal – Little Hook – Little Steve & The Big Beat – Sugaree
Vrijdag 17 juli en we maken ons op voor de jaarlijkse editie van Blues Peer. Sinds enkele jaren heeft de programmatie voor wat eens de hoogmis van de blues was al enkele rare keuzes gemaakt en ook voor deze jaargang staan er enkel namen op de ‘bill’ die bij menig bluesliefhebber diepe rimpels op het voorhoofd zal doen verschijnen. Hopelijk zijn er niet al teveel verkeerde keuzes gemaakt maar ‘De Afrekening’ zal nu eens niet op Studio Brussel te horen zijn maar wordt er hier na dit ‘blues’ weekend in ene bus 2 aan de Duesterstraat gemaakt en het resultaat zal zeker op zondag bepalend worden.

Voor vrijdag is er nog geen groot alarm want het programma voor vandaag volgt gewoon de trend sinds jaren.

Opener is Sugaree en diegene die deze Belgisch/Nederlandse formatie nu nog niet kent is in het blues en roots wereldje wel wereldvreemd. De debatten bij Sugaree zijn billijk verdeeld door twee Belgen met Clark Kenis van bij Moonshine Reunion en Roel Jacobs van o.a. de ‘Sniffers’ en deze Seatsniffers waren toch ooit ons grootste export product als rootsrock band. Van Nederlandse zijde wordt er beroep gedaan op de broertjes Dusty en Darryl Ciggaar en dan komt de formatie ‘The Rhythm Chiefs’ opdagen in onze grijze cellen. Zij staan voor de opdracht om de ‘wei’ hier rond de klok van zeven al leven in te blazen en de start te geven voor een hopelijk succesvol weekend.

Clark Kenis, dat is pure rock-’n-roll op het podium en dat zullen we geweten hebben. Samen met één van de meest talentrijke gitaristen van bij onze noorderburen Dusty Ciggaar weten ze als geen ander een feestje te bouwen en dan zijn nummers als ‘Sugaree’ en ‘Bacon Fat’ natuurlijk niet weg te denken. Rock-’n-roll met soms een beetje country invloeden, er is niets beter dan een ‘fest’ mee te openen en na een zinderende uurtje zal er hier en daar wel een ‘Lonesome Tear’ vallen wanneer hun bijdrage op vrijdag er hier al op zit.

Van het ene feestje naar het andere kan hier op de weide zonder moeite. Voor party numero dos moeten die van Little Steve & The Big Beat garant staan. Deze Nederlandse formatie bestaande uit Steven van der Nat die als Little Steve door de muziekwereld gaat en in vervlogen tijden nog bij de Backbones speelde. Verder bestaat de bezetting uit Martijn ‘Tinez’ van Toor en Evert Hoedt beide ‘seks’mannen en de ritme sectie bestaat uit Jody van Ooien aan de drums en Bird Stevens (bass) maar is dat gene van bij ons?

Met nummers als ‘Baby Don’t Do It’ en ‘Working Overtime’ laten ze de danslustigen rustig verder gaan op het elan waarmee ze waren van start gegaan.
Met de tearjerker ‘Lonely Night’s moeten ze de hier toch al wat aanwezigen in de juiste stemming brengen en ondanks de prijzige ‘Cristallekes’ gaat bij ons het tempo al redelijk de hoogte in. Er wordt al duchtig op los geswingd op de tonen van ‘T-Bone Boogie’.

Van de fun naar het rauwere werk en dan belanden we bij een Belgische bluesband die opnieuw hier het vuur aan de lont probeert te steken. Little Hook bestaat voornamelijk uit oude rotten in het vak zoals de smoelschuiver Dave Reniers en Steve ‘Dynamite’ Wouters aan de drums. Zij brengen mee Bart Mulder op gitaar en onze vriend uit Wallonië Renaud Lesire. Vorig jaar op Blues in Schoten bliezen ze me letterlijk van mijn sokken met hun rauwe en doordringende slide waarmee ze hun blues trachten te brengen en vergezeld van die diepe harpklanken zoals alleen (Big) Dave ze kan brengen.

Deze Renaud en zijn kompanen laten hier in de festivaltent iconen als R.L. Burnside weer tot leven komen met hun met slide doordrenkte blues. Hun versie van ‘Goin Down’’ slaat ook meteen de nagel op de kop en daarmee bleven we eerlijk gezegd toch een goede ouderwetse vrijdag hier op Blues Peer. En de inbreng van Little Hook was zéker een meerwaarde; dit was gewoon TOP!

Afsluiter op vrijdag is hier in Peer geen onbekende want Ian Siegal staat hier al voor de vijfde maal op het podium. Misschien zijn er wel enkele aanwezigen die Ian Siegal van het vele te goed vinden maar toch moeten we schoorvoetend toegeven dat deze Brit telkens weer een show brengt om U tegen te zeggen. Vanavond doet hij dat aan de zijde van de ritme sectie met Danny Van ’t Hoff en Raphael Schwidessen. Voor Dusty Ciggaar was vrijdag een drukke dag want ook hij mag wederom zijn kunstjes laten horen op zijn Telecaster.

Aanstekelijke blues met bij wijlen een Americana tintje is toch één van de betere recepten om een bluesfest op volle toeren te laten draaien en wanneer Ian Siegal dan nog de funky tour opgaat met een medley van ‘Sexmachine’ en ‘Shake Your Moneymaker’ laten de talrijk aanwezige dames het niet aan hun hartje komen en wordt er duchtig op los geshaked. Met een rumba getint bluesje gaat de temperatuur in deze bloedwarme tent alleen maar in de hoogte en moeten we de criticasters vandaag toch lik op stuk geven want dit was goeeeeeeeeeeeee!...of toch een minpuntje, de versprekingen van de MC van dit jaar waren toch een ietsje te talrijk.