Girls With Guitars • 6 april 2015 • CC Palethe Overpelt
Line-up:
We kwamen ruim op tijd aan in Overpelt, eigenlijk te vroeg, maar zo konden we nog even een babbeltje slaan met Tom Coppers de man met een fijne neus voor de programmatie hier in het CC Palethe. De eersten waren we hoegenaamd niet maar doordat dit concert in de bovenzaal doorging kon dit uiteraard niet fout gaan en zo konden Stefan en mezelf nog aan een tafeltje vooraan plaatsvatten. Paul Jehasse de vriendelijke copain die ook hier uit het verre Herstal kwam kijken vervoegde ons gezelschap en later waren ook Nico en Stef van de Bluesbones onze tafelgezellen. Het was verwonderlijk dat er nog niet meer volk was komen opdagen voor dit toch jaarlijks uitzonderlijk evenement dat Thomas Ruf 10 jaar geleden op poten zette maar druppelgewijs kwam er meer volk opdagen en zelfs in die mate dat dirigent Tom enkele tafeltjes liet bij zetten want voor iedereen was er een tafeltje en enkele stoelen voorzien. Bij aanvang hoorde je links en rechts toch wel wat twijfel aangaande de bezetting omdat er geen klinkende naam op de affiche stond maar geloof me, die mening zou door iedereen later op de avond volmondig van tafel worden geveegd. Samen met drummer Denis Palatin kwamen de Italiaanse Eliana Cargnelutti en de beide Amerikaanse Sadie Johnson en Heather Crosse zonder al te veel poespas postvatten en na een kleine aankondiging van MC Tom Coppers begonnen ze er stevig aan met ‘Girl Band’ het nummer dat ook als opener dient op hun voortreffelijke CD die gepaard gaat met deze ‘Blues Caravan Tour’. Na een paar nummertjes van eigen hand en meestal die van Eliane maakte deze ‘Girl Power’ ook tijd voor uitstekende covers zoals ‘My Man Called Me’ van Willie Mae Thornton aka Big Mama en daarmee voelden we dat het niet enkel bluesrock zou worden maar een concert waarbij alle registers van de blues werden opengetrokken van heerlijke shuffels tot zeer stevig boogie. Ieder van deze drie jonge diva’s heeft zo zijn eigen capaciteiten, zo zie je dat Eliana Cargnelutti na twee eigen full albums het voldoende in de vingers heeft en ook haar stem klink hoegenaamd niet Italiaans. Showbeest #1 is zonder meer de youngster Sadie Johnson die wel van alle markten thuis lijkt te zijn en wanneer we aan Stef vragen waarom hij hier geen goede match ziet komt er niet dadelijk een positief antwoord maar zie ik een ‘twinkling in his eyes’ verschijnen. Aan de basgitaar krijgen we Heather Crosse en man, voor mij is dit een vrouwelijke blues stem uit de duizend, sterk, krachtig en duidelijk. |
Met ‘Eliane’s Boogie’ stijgt de temperatuur hier in ‘De Zinne’ met enkel graden want de explosiviteit die deze dames ten beste geven doet de laatste twijfels bij iedereen verdwijnen: dit is klasse. Met het soulbluesje en zeer mooie ‘Soulshine’ uit de prachtige nieuwe CD van Eliana komen we helaas aan het einde van deze zeer onderhoudende eerste set en gaan we maar terug proberen de Stef te overhalen om meer gitaarwonders op de aardbol te zetten.
Gelukkig duurt de pauze niet al te lang en vliegen ze er al onmiddellijk in met een voorkeur van Heather Crosse en met deze ‘Wang Dang Doodle’ van Willie Dixon is de sfeer al onmiddellijk super te noemen. Bij de dames krijgt iedereen zijn moment in de spotlights zoals Eliana met haar ‘Why Do I Sing The Blues’… ja daarom Eliana want wij blijven maar genieten. Meer soul in deze aangename meltpot krijgen we als ze gezamenlijk een sterke versie brengen van Gwen Mc Grae haar prachtige ‘Rockin Chair’ en daarmee komen de dames op kruissnelheid waarna iedereen nog maar eens extra opgehitst door een energieke Sadie Johnson, een opmerkelijk talent die het publiek weet op te jutten met een sterke interactie die daarnaast ook nog een stukje gitaar kan spelen zoals bij een uitermate goede versie van Freddie King’s ‘Hideaway’. Deze Sadie is overvloedig aanwezig en op de vraag of we Joe Cocker kennen komt er uit de zaal het antwoord… “you can leave your hat on”. Spijtig genoeg wordt het niet dat nummer maar ‘Feelin’ Alright’ van de rockband Traffic. Met de enorme hit van Joe in ons achterhoofd moeten we toegeven dat deze ‘Girls With Guitars’ er ook iets van bakken. Een beetje AC/DC, het kan er vanavond allemaal bij met deze ‘There’s Gonna Be Some Rockin’’ en rocken zullen we doen wanneer ‘Walking By Myself’ uit de boxen galmt in de versie van Gary Moore. End of The Show, maar niet zonder encore. Jawadde, dat was straf en zo zie je maar dat er geen ronkende namen aan te pas hoeven te komen want dit is veruit één van de meest veelzijdige Blues Caravans ooit. Voor elk wat wils en nu nog een laatste keer vragen aan Stef of hij ‘het’ ziet zitten. Een welgemeende ‘Thanks’ voor Tom Coppers dat we dit hier mochten meemaken dit was hemels!!! |
A WOODLAND HILLCREST PROMOTION PRODUCTION I KEYS AND CHORDS 2001 - 2024