 Op 18 seprember 1970 overleed een groot gitarist en daarmee kwam ook een einde aan zijn typerende muziek. Zijn stijl omschrijven kunnen we het best als een melange van psychedelica dat via blues maar ook met een scheutje rock-‘n-roll zijn weg vond naar duizenden fans. Bij de opname van zijn muziek gebruikte hij ook allerlei technische snufjes en speelde ook graag met een verbastering van akkoorden en het gebruik van distortion techniek was hem ook niet vreemd. Van Hendrix verschijnen nog steeds via officiële kanalen ontzettend veel nieuwe cd’s en hopelijk mag dat nog een tijdje duren. Maar we gaan hem helaas nooit meer live op een podium zien. Dit naslagwerk kwam tot stand doordat zijn vriend Alan Douglas en filmmaker Peter Neal vrijwel al het beschikbare materiaal zoals nooit eerder vrijgegeven interviews, videodocumentaires maar vooral uit mono- en dialogen gebruikten om tot dit resultaat te komen. En het mag er best wezen. De teksten zijn uitgesproken interviews en zijn van hoogstaande kwaliteit. Hendrix praat dan ook over zijn eigen jeugdjaren, zijn wedervaren met zijn diverse bands maar gaat ook diep in op zijn eigen drugsgebruik. We vinden helaas geen foto’s in het boek doch enkele sterke illustraties breken de monotone structuur van het boek. De persoonlijke aantekeningen in de marge van zijn levensverhaal functioneren als voetnoten bij een carrière die Jimi Hendrix tot de invloedrijkste Amerikaanse gitarist en singer-songwriter in de pop- en rockgeschiedenis van de vorige eeuw maakten. Het tijdperk van Jimi Hendrix mag reeds meer dan veertig jaar voorbij zijn, toch vinden nog dagelijks nieuwe bands en/of gitaristen voldoende inspiratie in zijn enorme muzikale erfenis. Alfons Maes (4) Luitingh I Paperback I ISBN: 978-90-245-6349-4 I VBK België
0 Opmerkingen
Laat een antwoord achter. |