Booker T Jones & Supportact: Shishani • 22 januari 2015 • De Roma Borgerhout (Antwerpen)
Samen met James Brown, Sam & Dave, Otis Redding, Arthur Conley en Jr. Walker and The All Stars waren Booker T & The MG’s mede verantwoordelijk dat ik als jeugdige knaap mijn zakgeld spendeerde aan hun 7” singles. De Stones en de Beatles konden me toen maar matig boeien maar de zwarte soul en authentieke Rhythm and Blues ja, daar kon ik toen veel voor laten.
Later wanneer ik zelf plaatjes ging draaien en zelfs tot op huidig moment verzeilen nummers als ‘Melting Pot’, ‘Green Onions’ en ‘Time is Tight’ met meer dan regelmaat in de cd-speler en iedereen moet toch kunnen toegeven dat deze ‘oldies’ tot het patrimonium van de muziek behoren. Een erfdeel dat nooit zal verdwijnen en dat is de reden waarom ik deze magische Hammond speler zowel op woensdag in Het Depot als op Donderdag in De Roma wil gaan beluisteren. Voor het concert verslag van het Depot verwijs ik u graag door naar het verslag van mijn collega Gust en beperkte ik me in Leuven tot het nemen van plaatjes.
In Leuven kregen we als support act een sublieme Steven De Bruyn met een arsenaal aan elektronische snufjes voor de kiezen en hier in tempel ‘De Roma’ wordt deze functie ingelast door Shishani. Deze soulfull singer-songwriter mogen we toch ook een beetje als de onze bestempelen want bij deze Namibiaanse schoonheid stroomt Belgisch bloed door haar aders langs haar vaders kant. Hoewel ze voornamelijk opgroeide in Nederland ging haar carrière pas echt van start toen ze naar haar thuisland Namibia terugkeerde. In 2012 stond ze zelfs als headliner op het Windhoek Jazz Festival wat resulteerde in het nummer ‘Windhoek’.
Nummers als deze ‘Windhoek’ en ‘Rainy Words’ zijn krachtige nummers en kluisteren iedereen meteen aan haar lippen. De Roma inpalmen is dus een niemendalletje voor deze exotische schone, een mix van Tracy Chapman met ook wel de ragga vibes van onze Selah Sue en ik was zeker niet ‘Lost’. Shishani profileert zich duidelijk als milieuactiviste en daar krijgt ze gemeend extra applaus voor en in het nummer ‘Minority’ roept ze op voor ‘freedom and quality’ voor alle mensen, een song die recent ook als single te verkrijgen is. Een geslaagde entree hier in de Roma en een welverdiend applaus voor Shishani.
Na een dik halfuurtje opwarming waar we hebben van genoten maak ik me natuurlijk op voor M. Booker T Jones. Op uitzondering uiteraard van gisteren was het al van 2010 geleden toen ik hem kon bewonderen op Blues Peer. De legendarische Melting Pot man had toen nog maar pas vriend en vijand verbaast door het uitbrengen van ‘Potato Hole’ een enigszins eigentijds album met inbreng van o.a. Neil Young en assistentie van Drive-By Truckers maar met voor mij weerom nummers die het ver zouden kunnen brengen zoals ‘Pound It Out’ en titeltrack ‘Potato Hole’ alsook een beklijvende versie van Outkast’s hun ‘Hey Ya’. De MG’s dat is natuurlijk verleden tijd en zelfs op Peer in 2010 was het helaas al zonder Steve Cropper en de in 2012 van ons heengegane Donald ‘Duck’ Dunn. Wie er toen al wel bijliepen waren gitarist Vernon ‘Ice’ Black en drummer Darian Gray. Als bassist is Malvin Brannon Jr. de gang komen versterken.
Nummers als ‘Melting Pot’, ‘Green Onions’ en ‘Time Is Tight’ kunnen steeds als obligaat worden beschouwd op de setlist en Booker T zelf blijft deze nummers met alle plezier spelen al worden ze soms een klein beetje te ver uitgesponnen maar het is hem vergeven zeker wanneer ieder van deze tijdloze pareltjes hun apotheose bereiken.
In 2013 bracht Booker T zijn ‘Sound The Alarm’ uit met inbreng van vele collega artiesten iets wat al een tijdje een must pleegt te zijn voor het maken van een nieuw album. Aan deze laatste werkten o.a. mee Luke James, Anthony Hamilton en Poncho Sanchez mee en deze gasten mee op tour nemen zou voor de organisatie van concertevents onbetaalbaar beginnen worden laat staan dat deze heren de tijd zouden vinden om samen de hort op te gaan maar eerlijk 66 Impala is niet hetzelfde zonder Poncho Sanchez en Sheila E.
Met ‘Pigmy’, ‘Hang em High’ en ‘Green Onions’ krijgen we meteen een opwarmer uit de Stax periode en komen de herinneringen aan het destijdse huisorkest van het label dadelijk bovendrijven. Vanaf ‘Green Onions’ is ook Booker T zijn zoon Ted mee komen post vatten. Na deze MG’s muziek grijpt Booker T naar zijn Telecaster en start hij een reisje doorheen zijn carrière en via de bindteksten kunnen we ook een stukje geschiedenis waarnemen. Zo belanden we via Jimi Hendrix en ‘Hey Joe’ tot bij Prince en diens ‘Purple Rain’ wordt enkel door vader en zoon aangevat waarbij Vernon ‘Ice’ Black even later de sopraan stem voor zijn rekening neemt. Ook memories over Stephen Stills worden opgehaald en drummer Darian Gray mag een sterk staaltje rap ten gehore brengen.
Dat Booker T de roots met de blues niet is ontgroeid ook daar zijn we hem uiteraard dankbaar voor zoals bij Albert King zijn ‘Born Under a Bad Sign’ een nummer waar Booker T tekende voor de muziek en waar de credits voor de lyrics William Bell toebehoren. Opmerkelijk ook is ondanks dat deze legende dit jaar al 71 kaarsjes mag uitblazen hij er nog steeds jong en vitaal blijft uitzien en dat we hem nog wel zullen terugzien is daarbij een certitude. Na een ‘hommage’ aan Muddy Waters brengen Booker T en zijn band ook eentje uit het laatste album en nu weten we dat het ‘Father Son Blues’ speciaal voor zijn zoon Ted werd geschreven. Ook met Robert Zimmerman wordt een robbertje uitgevochten door aan de hemelpoorten te kloppen.
Als een paal boven water staat ook dat het nu 1968 is of 2015 nummers als Soul Limbo blijven nog steeds hip klinken. Het is natuurlijk geen Stax Revue meer, nee dit is anders maar mede door de mix van de geschiedenis en het heden toch uitzonderlijk goed en daarmee blijft er voldoende blues over voor vader en zoon ;-). Met een lange slow intro wordt met ‘Time Is Tight’ het einde van dit concert in De Roma ingeleid en komt deze volle cultuurtempel opeens overeind voor een staande ovatie. Echt afsluiten doen ze met ‘Hey Ya’ van Outkast en zullen we deze passage hier in Antwerpen nog lang herinneren. Booker T Jones… Forever Young!
Met dank aan de De Roma
Report & Photo’s: Freddy Vandervelpen ©
Samen met James Brown, Sam & Dave, Otis Redding, Arthur Conley en Jr. Walker and The All Stars waren Booker T & The MG’s mede verantwoordelijk dat ik als jeugdige knaap mijn zakgeld spendeerde aan hun 7” singles. De Stones en de Beatles konden me toen maar matig boeien maar de zwarte soul en authentieke Rhythm and Blues ja, daar kon ik toen veel voor laten.
Later wanneer ik zelf plaatjes ging draaien en zelfs tot op huidig moment verzeilen nummers als ‘Melting Pot’, ‘Green Onions’ en ‘Time is Tight’ met meer dan regelmaat in de cd-speler en iedereen moet toch kunnen toegeven dat deze ‘oldies’ tot het patrimonium van de muziek behoren. Een erfdeel dat nooit zal verdwijnen en dat is de reden waarom ik deze magische Hammond speler zowel op woensdag in Het Depot als op Donderdag in De Roma wil gaan beluisteren. Voor het concert verslag van het Depot verwijs ik u graag door naar het verslag van mijn collega Gust en beperkte ik me in Leuven tot het nemen van plaatjes.
In Leuven kregen we als support act een sublieme Steven De Bruyn met een arsenaal aan elektronische snufjes voor de kiezen en hier in tempel ‘De Roma’ wordt deze functie ingelast door Shishani. Deze soulfull singer-songwriter mogen we toch ook een beetje als de onze bestempelen want bij deze Namibiaanse schoonheid stroomt Belgisch bloed door haar aders langs haar vaders kant. Hoewel ze voornamelijk opgroeide in Nederland ging haar carrière pas echt van start toen ze naar haar thuisland Namibia terugkeerde. In 2012 stond ze zelfs als headliner op het Windhoek Jazz Festival wat resulteerde in het nummer ‘Windhoek’.
Nummers als deze ‘Windhoek’ en ‘Rainy Words’ zijn krachtige nummers en kluisteren iedereen meteen aan haar lippen. De Roma inpalmen is dus een niemendalletje voor deze exotische schone, een mix van Tracy Chapman met ook wel de ragga vibes van onze Selah Sue en ik was zeker niet ‘Lost’. Shishani profileert zich duidelijk als milieuactiviste en daar krijgt ze gemeend extra applaus voor en in het nummer ‘Minority’ roept ze op voor ‘freedom and quality’ voor alle mensen, een song die recent ook als single te verkrijgen is. Een geslaagde entree hier in de Roma en een welverdiend applaus voor Shishani.
Na een dik halfuurtje opwarming waar we hebben van genoten maak ik me natuurlijk op voor M. Booker T Jones. Op uitzondering uiteraard van gisteren was het al van 2010 geleden toen ik hem kon bewonderen op Blues Peer. De legendarische Melting Pot man had toen nog maar pas vriend en vijand verbaast door het uitbrengen van ‘Potato Hole’ een enigszins eigentijds album met inbreng van o.a. Neil Young en assistentie van Drive-By Truckers maar met voor mij weerom nummers die het ver zouden kunnen brengen zoals ‘Pound It Out’ en titeltrack ‘Potato Hole’ alsook een beklijvende versie van Outkast’s hun ‘Hey Ya’. De MG’s dat is natuurlijk verleden tijd en zelfs op Peer in 2010 was het helaas al zonder Steve Cropper en de in 2012 van ons heengegane Donald ‘Duck’ Dunn. Wie er toen al wel bijliepen waren gitarist Vernon ‘Ice’ Black en drummer Darian Gray. Als bassist is Malvin Brannon Jr. de gang komen versterken.
Nummers als ‘Melting Pot’, ‘Green Onions’ en ‘Time Is Tight’ kunnen steeds als obligaat worden beschouwd op de setlist en Booker T zelf blijft deze nummers met alle plezier spelen al worden ze soms een klein beetje te ver uitgesponnen maar het is hem vergeven zeker wanneer ieder van deze tijdloze pareltjes hun apotheose bereiken.
In 2013 bracht Booker T zijn ‘Sound The Alarm’ uit met inbreng van vele collega artiesten iets wat al een tijdje een must pleegt te zijn voor het maken van een nieuw album. Aan deze laatste werkten o.a. mee Luke James, Anthony Hamilton en Poncho Sanchez mee en deze gasten mee op tour nemen zou voor de organisatie van concertevents onbetaalbaar beginnen worden laat staan dat deze heren de tijd zouden vinden om samen de hort op te gaan maar eerlijk 66 Impala is niet hetzelfde zonder Poncho Sanchez en Sheila E.
Met ‘Pigmy’, ‘Hang em High’ en ‘Green Onions’ krijgen we meteen een opwarmer uit de Stax periode en komen de herinneringen aan het destijdse huisorkest van het label dadelijk bovendrijven. Vanaf ‘Green Onions’ is ook Booker T zijn zoon Ted mee komen post vatten. Na deze MG’s muziek grijpt Booker T naar zijn Telecaster en start hij een reisje doorheen zijn carrière en via de bindteksten kunnen we ook een stukje geschiedenis waarnemen. Zo belanden we via Jimi Hendrix en ‘Hey Joe’ tot bij Prince en diens ‘Purple Rain’ wordt enkel door vader en zoon aangevat waarbij Vernon ‘Ice’ Black even later de sopraan stem voor zijn rekening neemt. Ook memories over Stephen Stills worden opgehaald en drummer Darian Gray mag een sterk staaltje rap ten gehore brengen.
Dat Booker T de roots met de blues niet is ontgroeid ook daar zijn we hem uiteraard dankbaar voor zoals bij Albert King zijn ‘Born Under a Bad Sign’ een nummer waar Booker T tekende voor de muziek en waar de credits voor de lyrics William Bell toebehoren. Opmerkelijk ook is ondanks dat deze legende dit jaar al 71 kaarsjes mag uitblazen hij er nog steeds jong en vitaal blijft uitzien en dat we hem nog wel zullen terugzien is daarbij een certitude. Na een ‘hommage’ aan Muddy Waters brengen Booker T en zijn band ook eentje uit het laatste album en nu weten we dat het ‘Father Son Blues’ speciaal voor zijn zoon Ted werd geschreven. Ook met Robert Zimmerman wordt een robbertje uitgevochten door aan de hemelpoorten te kloppen.
Als een paal boven water staat ook dat het nu 1968 is of 2015 nummers als Soul Limbo blijven nog steeds hip klinken. Het is natuurlijk geen Stax Revue meer, nee dit is anders maar mede door de mix van de geschiedenis en het heden toch uitzonderlijk goed en daarmee blijft er voldoende blues over voor vader en zoon ;-). Met een lange slow intro wordt met ‘Time Is Tight’ het einde van dit concert in De Roma ingeleid en komt deze volle cultuurtempel opeens overeind voor een staande ovatie. Echt afsluiten doen ze met ‘Hey Ya’ van Outkast en zullen we deze passage hier in Antwerpen nog lang herinneren. Booker T Jones… Forever Young!
Met dank aan de De Roma
Report & Photo’s: Freddy Vandervelpen ©