cd reviews
Het Deense Annominus werd in 2009 opgericht met de bedoeling muziek te brengen zoals de rock en metal helden van dit vijftal. “Gewoon rechttoe rechtaan rock en metal brengen zonder veel franjes en zeker niet de intentie hebben om vernieuwend over te komen”: dat is in ieder geval de doelstelling van dit kwintet. Dit resulteerde eerst in een ep, 'Vashta Nerada' (2011), die in het thuisland uitstekend werd ontvangen. Nu acht het vijftal de tijd rijp om ook de rest van Europa te overtuigen van hun kunnen en dit middels dit debuutalbum dat de titel 'End Of Atonement' meekreeg. En het mag duidelijk zijn dat deze heren echt wel negen (als je de korte intro niet meetelt) knappe en stevige rock/metal nummers op dit debuut hebben geplaatst. En, zoals de bedoeling is van het vijftal, vernieuwend is dit zeker niet geworden, maar je krijgt echt wel waar voor je geld met heel stevig en knap gebrachte aanstekelijke metaltracks. Na de uiterst korte intro, schiet het album echt uit de startblokken met 'Despised', een nummer dat vrij rustig opent, maar daarna uiterst heftig wordt met kalme fragmenten. Ook 'Whore Of Your Grace', 'Reverie', 'In Fade' en 'Apotheosis zitten een beetje in dit stramien waar stevige riffs voor een groovy sound zorgen. In een aantal ervan worden korte fragmenten voorzien van rauwe grunts. 'Icarus' is een krachtig en stevig nummer zonder kalme intermezzo's waarin de melodieuze cleane zang uiterst sterk overkomt. De krachtigste en waarschijnlijk ook meest heavy tracks – niet dat overige tracks niet heavy genoeg zijn – hebben de heren bewaard tot het laatst. Vanaf 'Lysergic Acid Diethylamide', een uiterst energiek en toch aanstekelijk klinkend nummer, over het hoekige en toch groovy 'Best Laid Plans Of Mice' tot het afsluitende, stevige en vlotte 'Finding Neverland' bewijst dit vijftal andermaal dat ze uit het goede metalhout zijn gesneden. Dit vijftal is misschien al bekend in Denemarken, maar hier wachten we nog op een eerste live concert van de band en aan de hand van dit album zou dit best wel eens een heel stevige show kunnen worden. Of kunnen we ze meteen aan het werk zien tijdens een of ander groot festival? Ze zouden dit echt wel verdienen. Luc Ghyselen (4) Mighty Music I PMZ 120 I Annominus
0 Opmerkingen
Laat een antwoord achter. |
|