August Burns Red: Phantom Anthem

DETAIL ALBUM

Track:

1. King Of Sorrow
2. Hero Of The Half Truth
3. The Frost
4. Lifeline
5. Invisible Enemy
6. Quake
7. Cooridinates
8. Generations
9. Float
10. Dangerous
11. Carbon Copy

 
Platenlabel
Fearless Records
 
Distributie
Niet Gekend
 
Labelnummer
Niet Gekend
 
Promo-Agent
Frank Van Liempd (Petting Zoo)
 
Website Artiest
August Burns Red

Een druk jaar voor August Burns Red dat de tiende verjaardag vierde van hun bijna legendarische album Messengers en ook een nieuwe plaat op de markt bracht, hun negende album als je de live-CD en de kerstmisplaat meetelt. ‘Phantom Anthem’ is alweer een meesterwerk zoals we van deze band al gewoon zijn geworden. Zoals vele bands kunnen we zo om de twee jaar wel nieuw werk van deze Amerikaanse mannen verwachtten en elke keer is het toch reikhalzend uitkijken. Dit is toch één van de bands die de huidige metalcore scene mee heeft gevormd en heeft grootgemaakt. Vaak komen ook de woorden progressive en melodic terug als er over de band hun stijl wordt gesproken en dat hebben ze natuurlijk te danken aan hun complexe gitaarlijnen met afwisselende ritmes en intense breakdowns. ‘Phantom Anthem’ is een klepper van formaat geworden en laat wederom aan de luisteraar en fans horen waarom deze band tot de top van het genre behoort. 'King Of Sorrow', de opener van de plaat, start complex, hard en zonder genade. De bulderende vocals van Jake Luhrs sleuren je als het ware bijna mee in de speakers waarna het tempo wat naar beneden wordt gehaald door het fantastische snarenwerk van gitaristen, JB Brubaker en Brent Rambler. Een knappe opener die je alleen maar doet verlangen naar meer. De progressieve sound die de band bijwijlen weet te brengen heeft me altijd wel geïntrigeerd en dat doen ze weer op 'Hero Of The Half Truth', ook lyric gewijs is dit weer een knap staaltje van de bands' talenten. De band weet bijna als geen ander de melodische stukken perfect te integreren in hun harde sound en dat houd je als luisteraar constant op het puntje van je stoel. Jezelf steeds afvragend waar de sound heen gaat. Hard, zacht, harder, zacht, deze band verveelt geen seconde. Meer geniale riffs op 'The Frost' en een achtergrondgeluid dat perfect aansluit bij de titel, ik kan echt een winters vakantiethema aanvoelen. Maar laat je niet misleiden door deze vrolijke ondertoon want het nummer is hard en knalt door je speakers zoals een mes snijd door de boter, vlotjes. Met een intro en een sound die je verwacht van de beste progressieve metalcore bands bewijst August Burns Red hier met 'Lifeline' opnieuw dat ze niet zomaar een metalcore band zijn. Ze beheersen de verschillende stijlen als geen ander en plaatsen zich met dit album alweer enkel treden hoger op de metalcore ladder. 'Invisible Enemy' was de eerste video die van dit album voortkwam met de poppenversies van de bandleden. Een geweldige video voor een geweldige track. Met een science-fiction achtige intro en een thriller achtige sfeer lijkt het even alsof ik een film aan het bespreken ben maar het gaat hier wel degelijk om een snoeiharde August Burns Red track. Geweldig is een understatement en zou de kwaliteit van deze track tekort doen. Metalcore bands van over de wereld, luister en leer. 'Quake' wordt op je losgelaten als een heuse melodische aardbeving, waarbij de drums van Matt Greiner en de beukende bas van Dustin Davidson de aardkorst doen barsten. Nog meer melodische tonen op 'Cooridinates', maar melodisch wil bij deze band niet persé zeggen rustig. Na de intro knalt de track hard door om dan met Jake's cleans even wat gas terug te nemen om dan weer keihard toe te slaan. Het gitaarspel is ook op deze track alweer om duimen en vingers van af te likken. 'Generations' is misschien wel het hardste nummer van dit album met diep bulderende vocals, knallende drums en het fenomenale gitaarwerk. Meer van dit graag. En natuurlijk beantwoordt de band deze gebeden en laat 'Float' door je speakers knallen. Het is zoeken naar een negatiever puntje om over dit album te schrijven maar vooralsnog kan ik er geen enkel vinden. En ook voor 'Dangerous' zal er niets negatiefs te melden zijn wat een zalige track is dit alweer. Mijn bloed lijkt alsmaar sneller te gaan stromen alsof de witte en rode bloedlichaampjes mee aan het headbangen zijn. Dan toch eindelijk een negatief puntje kunnen bedenken. Dit album is veel te kort want met het geweldige 'Carbon Copy' zijn we helaas al aangekomen aan het einde van dit meesterwerk. Nu zal dit album nog wel vaker door m'n speakers knallen terwijl ik aftel naar hun nieuw werk en uitkijk naar een live-performance om bij aanwezig te zijn.
 
Peter Smet (5)

Even the words masterpeice are not enough to describe this album. They keep on climbing the metalcore ladder release after release.