Barren Earth: On Lonely Towers

Barren Earth werd in 2007 opgericht door Olli-Pekka Laine (bass) en Marko Tarvonen (drums) met de intentie om het donkere gevoel van death metal te combineren met elementen die hun oorsprong vonden in seventies styled prog rock en folk. Samen met Janne Perttilä (gitaar), Sami Yli-Sirniö (gitaar), Kasper Martenson (toetsen) en Mikko Kotamäki (vocals) werden een ep ('Our Twilight' (2009) en twee full-albums ('Curse Of the Red River' (2010) en 'The Devils Resolve' (2012)) ingeblikt. Deze drie wapenfeiten, die allen van goede tot uitstekende kritieken kregen, zorgden ervoor dat de verwachtingen voor nieuw werk van deze band erg hoog waren. En nu krijgen we dus het vierde wapenfeit van dit zestal in de vorm van dit acht nummers tellend derde full-album. Twee opvallende wijzigingen dienen te worden opgemerkt: vocalist Mikko Kotamäki werd vervangen door Jon Aldara en voor het eerst gaat de band in zee met het label Century Media (daarvoor: Peaceville Records). Openen doet het zestal met klassieke toetsen op piano, waarna strijkers en gitaren heel rustig de song volmaken. Heel lang moet je je niet wentelen in deze kalme muzikale pracht daar het instrumentale nummer, 'The Depths Of Spring', nog geen anderhalve minuut in beslag neemt. Met 'Howl' worden meteen alle register open getrokken: de brutale en donkere elementen uit death metal worden hier voor het eerst in de verf gezet, maar de band vergeet zeker niet om het geheel melodieus te laten klinken dankzij kleine toetsen die naar folkmuziek neigen. En omdat dit alles nog niet volstaat krijg je hier ook fragmenten aangeboden die naar pure doom metal neigen. Voeg daarbij de verschillende vocale nuances aan toe als een donkere rauwe death metal stem, een melodieuze cleane zangstijl en een stem die neigt naar opera en je kan gaan begrijpen waarom deze track eigenlijk maar moeilijk te beschrijven valt. En meteen valt het niet meer stil: in elke volgende track worden elementen gebruikt die je er toe aanzetten om dit derde full-album van Barren Earth keer op keer opnieuw te gaan beluisteren. Want naast eerder genoemde invloeden als death metal, doom metal, prog rock en, zij het minimale, toetsjes aan folkmuziek krijg je hier ook invloeden te verwerken van gothic en black metal. Het zorgt meteen voor een luisterervaring die zijn gelijke niet kent. Beluister daarvoor eens een nummer als 'A Shapeless Derelict' waar waarschijnlijk elke genoemde invloed zich manifesteert en waar hoogst waarschijnlijk iedereen nog een andere invloed zal aanhalen. En dan heb ik het nog niet gehad over het verbluffende titelnummer waar zo goed als in een perfecte plooi valt. Ik mag maximum vijf punten (of sterren) uitdelen voor een review, en eigenlijk ben ik geneigd om dit nooit te doen, daar je na verschillende luisterbeurten altijd wel iets zal vinden die je liever anders hoorde. Maar wat ik hier hoor is gewoonweg een symbiose van muziek die ik graag als een geheel hoor, al mag het van mij misschien nog iets grandiozer opgevat worden met bijvoorbeeld meer orkestrale ondersteuning. Maar dit is gewoonweg iets zoeken om toch maar wat kritiek te kunnen leveren. Kunnen deze heren dit ook live waarmaken?

Luc Ghyselen (5)

---

Century Media I Barren Earth