Borealis: Purgatory

Het eerste wat ik zag en hoorde van het Canadese Borealis beviel me echt wel: hun doortocht tijdens het PPM-festival vorig jaar. Hun mix van power en progressieve metal deed me wat denken aan aan Queensrÿche, maar met dit derde album, 'Purgatory' wil ik daar nog een paar extra namen aan toevoegen: Evergrey en Kamelot. De band ontstond in 2005 in Orangeville, Ontario en maakte in 2006 een eerste demo (toen nog met vocaliste Siobhan O'Brien achter de microfoon). Die verliet kort erna de band en huidig vocalist Matt Marinelli nam vanaf toen de vocalen voor zijn rekening. Dit leverde twee albums op: 'World Of Silence' (2008) en 'Fall From Grace' (2011) en dus ook o.a. een doortocht op het PPM festival op. Nu is het huidige vijftal – met, naast zanger/gitarist Matt Marinelli, gitarist Mike Briguglio, toetsenist Sean Werlick, bassist Jamie Smith en drummer Sean Dowell – er terug met hun derde album. Die twee vorige albums heb ik, helaas misschien, nog niet gehoord, maar wat het kwintet hier aflevert is van grote klasse en mag gerust naast werk staan van eerder genoemde bands. Zodra de intro van het eerste nummer is beëindigt barst een krachtige sound open met stevige riffs, donderende drumpatronen, een stevige basslijn en symfonisch klinkende toetsenpartijen. Voeg daarbij de krachtige cleane stem van Matt en je verkrijgt een parel van een openingstrack 'Past the Veil' getiteld. En dan vergeet ik nog de sublieme gitaarbreak te vermelden. Een cello zorgt ervoor dat 'From The Ashes' wat weemoedig opent, maar het nummer wint vrij vlug aan kracht en tempo, al komt die cello nog geregeld langs. Voeg hierbij nog wat vrouwelijke gastvocalen aan toe voor een extra contrast met de vocalen van Matt, opnieuw een flitsende gitaarsolo en je verkrijgt een tweede track om duimen en vingers bij af te likken. En op dit schitterende elan gaat het vijftal hier verder waarin vooral de krachtige vocalen uitblinken en de sublieme gitaarsolo's. Toch herbergt de schijf ook nog een paar rustpuntjes: 'Darkest Sin' dat met akoestische instrumenten wordt gebracht en een gevoelige snaar weet te raken en het ook al op akoestische instrumenten gebrachte 'Rest My Child', dat je bij je nekvel grijpt met zijn doordringende gevoelige vocalen en dat later losbarst in een furieus klinkende metaltrack. 'Purgatory' beavt twaalf pareltjes en die zullen ervoor zorgen dat de naam Borealis nu ook in Europa heel duidelijk op de metalkaart komt te staan.

Luc Ghyselen (4½)

---

AFM Records I Borealis