 Citadel Besieged ontstond toen twee vrienden, Adrian Jeffreys & Tim Hall elkaar na zo’n 23 jaar weer ontmoeten. Hun eerste project dat opgenomen werd dateert van 1987 onder de naam Darkhaven, maar dat album ‘Prelude To Heaven’ werd nooit uitgebracht. Citadel Besieged’s hun eerste album werd geschreven, gearrangeerd en opgenomen bij Distant Refuge Studio gedurende 2010 – 2011 onder de naam ‘The Winter of Evermore’. De opvolger voor deze plaat ‘Creation/Damnation’ werd opnieuw uitgebracht bij Distant Refuge Studio in de periode 2011-2012. Enig opzoekwerk rond de band levert me weinig op buiten de sumiere bio die ik net bij elkaar pende en bij bezoek aan zowel hun facebook pagina, alsook webpage (die bovendien niet beschikbaar bleek te zijn, kom ik weinig over dit duo te weten buiten het feit dat de ‘band’ of ‘project’ afkomstig is uit Evansville. Hoewel de bandleden melde dat hun muziek klinkt als Dio,Ozzy, Black Sabbath, Metallica vind ik, zelf fan zijnde van deze vernoemde bands, dat deze vergelijking veraf ligt. Verder gebruiken de heren citaten als “Heavy Metal at it’s Best” & “Take Yourself Back and Bring it to the Future” maar ook deze kan je in twijfel trekken. Hoewel de heren best trots zullen zijn op hun werk kan ik enkel melden dat deze single tot de middenmoot behoort en van het karakter is ‘leuk om te horen’ en wanneer je deze in een metal kroeg op de achtergrond zou horen gaat deze schijf eerder aan je voorbij dan dat ze aandacht trekt. Ze gaat inderdaad terug in de tijd en doet me denken aan de metal die je tachtiger jaren zou kunnen horen maar zonder echte uitschieters. De intro van het nummer doet me wat Priest achtig aan terwijl er na een minuut stevig van tempo wordt gewisseld en de riff wisseling volgen elkaar op. Wat dat betreft heeft deze plaat wel afwisseling maar het drumwerk is vrij basic en lijkt me zelf voorgeprogrammeerd, eerder dan live ingespeeld. Qua zang nemen beiden heren een deel van de lyrics voor zich en wisselen elkaar hierin vlot en vloeiend af. Tekstueel is het ook vrij clichématig en handelt het thema over vervloekingen, bezweringen, tombes, heksen, … kortom weinig originaliteit te bespeuren. Het beluisteren waard of niet? Ik laat het in het midden maar een hoogvlieger is het zeker niet. Ik geef ze een 3 voor de moeite en de afwisseling in de riffs waardoor de schijf niet gaat vervelen maar of ze later nog mijn gehoor zal bereiken betwijfel ik sterk. Johan Kaethoven (3)
0 Comments
Your comment will be posted after it is approved.
Leave a Reply. |
|
RSS Feed
