|
Het Ierse Cruachan ontstond begin jaren negentig en wordt algemeen beschouwd als een van de grondleggers van de folk metal. In hun begin periode kozen ze ervoor om black metal te mengen met traditionele Keltische muziek, later werden de invloeden van black metal vervangen door traditionele metal. Ook hun teksten hebben het meestal over de Keltische mythologie zodat je Cruachan ook in het vakje Celtic metal mag plaatsen. 'Blood For The Blood God' is meteen het zevende wapenfeit van het zestal (Keith Fay (zang, gitaar, mandoline, bouzouki, bodhran, keyboards), John “O'Fathaigh” Fay (Tin whistles), John Ryan (viool, banjo, bouzouki), Kieran Ball (gitaar), Eric Fletcher (bass) en Mauro Frison (drums)). Met het korte, gevoelige en weemoedige 'Crom Cruach' opent dit album instrumentaal om er meteen daarna een stevige lap op te geven met het krachtige titelnummer 'Blood For The Blood God' waarin een knappe break schuilt die weemoedige folkmuziek brengt terwijl de rest van de track voornamelijk bestaat uit uiterst stevige metal fragmenten. De invloeden uit de folk komen beter tot hun recht, en meteen meer op de voorgrond, tijdens 'The Arrival Of The Fir Bolg' zonder daarbij hun metalroots te verloochenen. Strak, hard, zwaar en stevig zijn van toepassing voor 'Beren And Luthien', waar de invloeden uit de folkmuziek maar heel laat opduiken tijdens een fragment dat een stuk kalmer en rustiger uitvalt. 'The Marching Song Of Fiach McHugh' is precies wat de titel aangeeft: een nummer waar invloeden uit de folkmuziek opnieuw eerste viool spelen en waarmee je zo kunt mee marcheren naar een of ander strijdperk. In 'prophecy' verloochenen het zestal hun invloeden uit de folkmuziek zeker niet, al klinkt dit meteen weer een heel stuk krachtiger en steviger dan het mooie vorige nummer. Het instrumentale 'Gae Bolga' opent bijna als een puur folknummer om plots kracht te krijgen dankzij stevige metal klanken en zo uit te groeien tot een opzwepend nummer die menig concertzaal in een feestende en dansende menigte kan doen veranderen. 'The Sea Queen Of Connaugh' kreeg ook al een intro aangemeten waarin folkinstrumenten overheersen om dan aan kracht te winnen dankzij de instrumenten die we eerder met metal associëren (bass, gitaar, drums) om daarna heen en weer te slingeren tussen fragmenten die eerder naar de folk neigen en passages die vlugger aan metal doen denken. Een goed mix tussen beide stijlen werd zeker ook gevonden in het krachtige en opzwepende 'Born For War (The Rise Of Brian Boru)'. 'Perversion, Corruption And Sanctity' werd in twee delen opgesplitst: terwijl je in 'Part 1' meegenomen wordt voor een stevige rit met krachtige vocalen, krijg je in het instrumentale 'Part 2' meer weemoedige fragmenten te verwerken. Voor het afsluitende 'Pagan' werden nog eens alle registers opengetrokken: krachtig, supersnel tijdens de fragmenten die naar meer naar metal neigen, een pak vrolijker en opgewekter tijdens de meer naar folk neigende passages waar ook een vrouwelijke stem te horen is en dit duidelijk een meerwaarde biedt. Liefhebbers van folk metal zullen dit nieuwe album van Cruachan met open armen ontvangen en ik hoop van vele anderen hetzelfde. Luc Ghyselen (4)
0 Opmerkingen
Laat een antwoord achter. |
|
RSS-feed