Defy The Ocean: Elderflower

DETAIL ALBUM
 
Tracks:

1. Rest
2. Veil
3. Elderflower
4. Brine
5. Vessel
6. Poisoned
7. Bones

Platenlabel
Indepedent
 
Labelnummer
Promo-cd
 
Distributie
Niet gekend
 
Promo-agent
Tom Brumpton (Polymarth PR)
 
Website Artiest
Defy The Ocean

Dit Londense alternatieve gezelschap van Defy The Ocean bestaat uit twee man en hun geschiedenis gaat twee decennia terug in de tijd. Chris Theo (Zang en gitaar) en Marcos Economidos (Gitaar en drums), toen nog vijftien en negen jaar, leerden elkaar kennen op school en jamden toen al samen. Later verloren ze elkaar uit het oog en gingen ze elk hun eigen muzikale weg. In 2009 komen ze elkaar toevallig weer tegen en begonnen ze te werken aan eigen materiaal onder de naam Defy The Ocean. Eind 2010 kwam hun debuut single uit waarna ze verder werkten aan de debuut EP ‘Myoptic’ die eind 2012 uitkwam. Midden 2013 kwam er nog een single uit en sinds dan zijn ze beginnen werken aan deze ‘Elderflower’. Deze schijf moet het hoogtepunt van Defy The Ocean hun sound worden met in elkaar verweven rock layers met dikke golven van melancholie. Deze gestructureerde aanpak zet zich verder in het hoesontwerp dat gemaakt werd door de Australische kunstenaar Erin Smith en is voor het grootste deel opgebouwd uit tekst. Erin Smith’s idee hierachter is het creëren van een ontwerp gebruikmakend van afzonderlijke letters en het bouwen van nieuwe afbeeldingen waarbij gereageerd wordt op de tekstpassages en gedachten. Het creëren van een visueel dagboek en het verkennen van het idee dat woorden verschillende betekenissen kunnen hebben en in verband worden gebracht met een aantal verschillende objecten afhankelijk van de kijker. Je moet het ontwerp al in volledige resolutie bekijken met het oog op elk detail om er ten volle van te genieten. Over dit alles is dus nagedacht! De heren gaan hierin nog verder en leveren elke CD af in een met de hand gesneden sleeve die gemaakt is van 300gr gras papier. De drieëndertig minuten muziek kennen inderdaad vele invloeden uit verschillende genres die mooi in elkaar verweven zitten maar desondanks kon de schijf me toch niet ten volle boeien. Dit duo is moeilijk in een vakje te duwen maar houdt het midden tussen een alternatieve metal genre, post-rock en prog-rock. De term metal vind ik persoonlijk nogal ver gezocht al zitten er wel zwaardere riffs in verwerkt, ik zou dit toch eerder klasseren onder alternatieve post-rock. De zeven nummers hebben een zekere sfeer van melancholie met af en toe een duister kantje maar wat ik er echt mee aan moet heb ik na meerdere luisterbeurten nog niet ontdekt. Dit album lijkt en hele brok om te verteren dus. Muzikaal technisch zit het allemaal wel best goed in elkaar maar de algemene indruk die de schijf bij me nalaat is dat de plaat vrij rustig overkomt ondanks de soms zwaardere riffs. Ik vermoed dat het vooral de zanglijnen zijn die me doen denken aan James Maynard Keenan, ze klinken zeker niet slecht maar ze kunnen me niet overtuigen zoals dit bij Tool gebeurt. De sound is weelderig en de gelaagde tonale opzet is altijd omhuld met extra’s. Het gitaarspel is niet echt gebaseerd op pakkende riffs, maar op bijna willekeurig samenhangende patronen. ‘Elderflower’ is doorspekt van elementen uit verschillende genres. Zo kondigt ‘Rest’ voortreffelijk aan wat je op het album kan verwachten, de akkoordenprogressie neemt de luisteraar zachtjes en lichtvoetend mee in alle hoop om hem daarna zachtjes te verdrinken in destructieve wanklanken. ‘Veil’ heeft dan weer een grunge en doomy ondertoon die in de richting van Alice In Chains gaat en dit terwijl ‘Elderflower’ gebalanceerd ligt tussen muzikale somberheid en gekmakende maar minimalistische soundscapes terwijl er toch een gevoel van groove aanwezig is. De nummers verschillen niet zoveel van elkaar doordat de donkere stemming en het tempo de bovenhand nemen maar op één of ander manier gaat het toch niet makkelijk vervelen. In ‘Vessel’ is het een chitravina (Oost Indisch instrument) dat zorgt voor een Tool vibe. Een op het eerste zicht vreemd klinkend album dat door zijn diverse snaarinstrumenten, toetsenpartijen en gelaagde vocalen zorgen voor een apart geheel met een vleugje Britse bitterheid. Voor een doorwinterde prog liefhebber zal deze schijf mogelijk veel betekenen maar vooraf beluisteren lijkt me toch aangeraden.
 
Johan Kaethoven (3)

Armed with a new record, Defy The Ocean are set to take their evolving, and wonderfully refreshing sounds to the audience