KEYS AND CHORDS
  • HOME
  • MUSIC NEWS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • CD REVIEWS 2025
  • VINYL REVIEWS 2025
  • BOOK REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • COMING EVENTS
  • CONTACT PAGE
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY





cd reviews

Düsterlust: Düsterlust

27/10/2016

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
 
Tracks:
  1. Spaceflight
  2. Kaleidoscope
  3. Beast Of War
  4. Social War
  5. Next Level Racism
  6. Paradise
  7. Ghost
  8. Rainfall
  9. Day In Hell
  10. Moor
  11. Bonustracks:
  12. Virus
  13. Bloodmoon
  14. Refugee
Platenlabel
FemMeropa
 
Labelnummer
Niet Gekend
 
Distributie
Niet Gekend
 
Promo-agent
Mike De Coene (Hardlife Promotions)
 
Website Artiest
Düsterlust

 
https://www.facebook.com/FemMeropa.label
http://www.hardlifepromotion.nl
Düsterlust is een Duitse female-fronted metalband met invloeden uit symfonische en progressieve metal. De band werd opgericht in 2010, toen nog onder de naam Dark Desire, door Heiko en Philip Seibert. Zoals je kan verwachten van een band met symfonische invloeden start dit album met het nodige zweverige werk. Hoge zangnoten die je direct een gothic feel geven en het wat buitenaardse geluid dat ook het progressieve gevoel aanwakkert. ‘Spaceflight’ zit vol met deze elementen en geeft een goed beeld wat we van deze band kunnen verwachten. Nu ben ik zelf niet echt een fan van die hoge opera-achtige stem die soms aan de instrumenten lijkt te ontsnappen. Het volgende nummer kan me meer bekoren. De hoge zangstem heeft namelijk het gezelschap gekregen van diep grommende grunts. Dat zulke combinaties perfect kunnen wordt hier duidelijk bewezen, en ook in verscheidene gothic bands hebben we zulke combo al horen passeren. De hoge gil die af en toe te horen is in dit nummer geeft het allemaal een extra gevoel. ‘Kaleidoscope’ is een klepper. Militaire marsmuziek opent ‘Beast Of War’ waarna het nummer in al z’n progressieve hevigheid losbarst. Opnieuw een geweldig samenspel van hoge stem en grunts bijgestaan door dat geweldige gitaargeweld. ‘Social War’ begint als een grote wanboel van verschillende stijlen doorheen gerammeld en komt vrij druk over, grunts die opnieuw worden bijgestaan door de hoge sopraanstem om na een poos volledig om te slaan naar een bijna folk aanvoelend instrumentaal stuk. Nu is het progressieve genre al vaak een complexe mix van tempowisselingen en stijlswitches maar dit is een beetje teveel van het goede. Het volgende nummer heeft een intro die me deed denken aan een intro van U2, maar dat is ook het enige want ‘Next Level Racism’ gemeen heeft met deze band. Ik kan niet zeggen dat ik overtuigd ben van de zang in dit nummer, het is me allemaal een beetje te klassiek en ik mis de dreun die bijvoorbeeld wel terug te vinden is bij bands als Nightwish en Epica. In de volgende track zit een kort a cappella stukje maar verdere uitspringers zitten er in deze ‘Paradise’ niet, het is een iets rustiger nummer. ‘Ghost’ heeft ongetwijfeld de beste intro van het hele album, enkel spijtig dat ze dezelfde kracht en schoonheid niet kunnen doordrijven doorheen de rest van de track. De zangstem zit teveel los van de instrumentale begeleiding. Het voelt vaak aan of deze volledig apart aan de mix is toegevoegd. Weinig progressieve invloeden terug te vinden in ‘Rainfall’, een track die ik puur als gothic omschrijf. Fluitende vogeltjes, kinderen op de achtergrond, we bevinden ons net in een park wanneer de instrumenten inspringen en de hoge zangstem ons begeleidt op een paadje doorheen de bossen. Maar dat het geen rustige wandeling blijkt te zijn bewijst de titel al en ook zul je al snel merken dat de sfeer in het nummer compleet omslaat. ‘Day In Hell’ staat me dan misschien niet compleet aan muzikaal maar wel qua sfeer en verhaal dat de band hier wil vertellen. Het laatste nummer op de reguliere re-release van ‘Unveil The Beauty’, nu gewoon Düsterlust genoemd, is het nummer ‘Moor’. Niet echt wat ik ervan verwachtte want de hoge zangstem van Regina Rumpel lijkt me te vaak het spoor te verliezen. Op deze digipack uitvoering vinden we ook nog drie bonustracks terug namelijk, ‘Virus’, ‘Bloodmoon’ en ‘Refugee’.
 
Peter Smet (2,5)
If only the soprano voice was more on track with the rest of the band this could’ve been a great album
0 Opmerkingen

Je opmerking wordt geplaatst nadat deze is goedgekeurd.


Laat een antwoord achter.


    Categories

    Alles
    American Rock
    Dark Electro
    Hard Rock
    Metal
    Rock

    Archives

    April 2023
    Maart 2023
    Mei 2022
    November 2021
    Oktober 2021
    September 2021
    Augustus 2021
    Juli 2021
    Juni 2021
    Mei 2021
    April 2021
    Maart 2021
    Februari 2021
    Juni 2020
    Mei 2020
    Februari 2020
    November 2019
    Oktober 2019
    Juni 2019
    Mei 2019
    April 2019
    Januari 2019
    December 2018
    November 2018
    Oktober 2018
    September 2018
    Augustus 2018
    Juli 2018
    Juni 2018
    Mei 2018
    April 2018
    Maart 2018
    Februari 2018
    Januari 2018
    December 2017
    November 2017
    Oktober 2017
    September 2017
    Augustus 2017
    Juli 2017
    Juni 2017
    Mei 2017
    April 2017
    Maart 2017
    Februari 2017
    Januari 2017
    December 2016
    November 2016
    Oktober 2016
    September 2016
    Augustus 2016
    Juli 2016
    Juni 2016
    Mei 2016
    April 2016
    Maart 2016
    Februari 2016
    Januari 2016
    December 2015
    November 2015
    Oktober 2015
    September 2015
    Augustus 2015
    Juli 2015
    Juni 2015
    Mei 2015
    April 2015
    Maart 2015
    Februari 2015
    Januari 2015
    December 2014
    November 2014
    Oktober 2014
    September 2014
    Augustus 2014
    Juli 2014
    Juni 2014
    Mei 2014
    April 2014

                                                                        

    RSS-feed


A WOODLAND HILLCREST PROMOTION PRODUCTION  I  KEYS AND CHORDS 2001 - 2025

  • HOME
  • MUSIC NEWS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • CD REVIEWS 2025
  • VINYL REVIEWS 2025
  • BOOK REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • COMING EVENTS
  • CONTACT PAGE
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY