Estate: Fantasia

Het uit Krasnodar, Rusland afkomstige Estate begint stilletjes aan in eigen land wat naambekendheid te halen en dat vooral dankzij hun shows als voorprogramma van o.a. Doro en Michael Schenker. Zelf is het vijftal met deze 'Fantasia' toe aan het debuutalbum. De heren brengen melodieuze power metal en noemen Helloween, Scorpions, Van Halen en Whitesnake als hun grootste invloeden. Openen doen ze hier met een korte instrumentale intro waarin keyboards/piano de toon aanvoeren, waarna heel snedig van start wordt gegaan met het uiterst vlotte en aanstekelijke 'Hero' waar ook al enige invloeden uit de folk binnensluipen. Die invloeden uit de folk komen nog iets nadrukkelijker aan bod tijdens 'Tarantella' dat opent op de klanken van een fluit om verder stevig door te trekken. Voor 'Silent Dream' kozen ze voor een echt melodieuze aanpak die zelfs lichtjes richting pop neigt. Een richting die ze verder inslaan met de met achtergrond koortjes opgesmukte en eerder zeemzoet overkomende ballade 'World Without You', een nummer dat zo op een album van een of andere AOR-band kan. Het gaat er weer een pak steviger aan toe, vooral dankzij het knap gitaarwerk, in 'You Are Not Alone'. Dit nummer bevat ook ingrediënten die we ook terugvinden in de glam-rock/metal: het aanstekelijke, melodieuze gitaarspel en de samenzang. Het met jazzy akkoorden opgefleurde 'Absolutely True!', dat verder ook al erg richting glam-rock/metal neigt, is een nummer dat duidelijke mikt op de onderste ledematen en met een beetje extra aandacht van onze radiostations zou dit best wel eens een mooie radiohit kunnen opleveren. Voor 'Holy Land (Fantassia)' werden invloeden uit de rock uit de pop en uit de folkmuziek samengebracht. Het levert een vrij energiek brouwsel op waar echte metalheads in een heel wijde boog zullen omheen lopen en dat ondanks de stevige gitaarsolo. Gelukkig kan ik me beter vinden in 'The war', een vrij stevige track waarin keyboards neigen naar popmuziek, maar waar de gitaarpartijen stevig en krachtig genoeg blijken te zijn om de bovenhand te nemen. Ook de vrij stevige ballade 'The Night Of Asura' kan op mijn goedkeuring rekenen. Afsluiten doet het vijftal met 'I'd Rather Die' waar elementen uit de power metal, uit de popmuziek en de folkmuziek gecombineerd worden tot één geheel. Een combinatie die ikzelf niet echt geslaagd durf noemen. Het eindresultaat is een “mixed bag” geworden met een paar goede vondsten en fragmenten, maar die duidelijk te weinig kracht uitstralen om een metalhead te overtuigen en zeker te zwaar op de lever zullen liggen van de modale muziekliefhebber. Dus wie ze met dit album echt willen/zullen bereiken is me een raadsel.

Luc Ghyselen (3)

---

Mighty Music  I  MPZ 126  I  Estate