Final Chapter: Legions Of The Sun

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Trace Of Fate
2. Sail Away
3. Garden of Fear
4. Legions of the Sun
5. Eternal Deep
6. The Key
7. The Journey
8. The Battle

Platenlabel
Underground Symphony

Labelnummer
US CD-155

Distributie
Niet Gekend 

Website Artiest
Final Chapter

Het Duitse Final Chapter werd opgericht door in 1998 door toetsenist Andreas M. Wimmer & Achim Sinzinger met het doel om een symfonische speed metal band op te richten. Michael Brenner die voordien nog samen met met Achim in Monastery gespeeld had werd aangetrokken als solo gitarist. Ook Michael Stein die met Achim voordien in melodische metal band Finest Nation had gezeten vervoegde de rangen.
Andreas verdiende zijn sporen als gitarist en zanger bij Hot ’n Zotten, waarna hij ook nog in een power metal & death metal band speelde. Nu is hij vooral actief met het componeren van soundtracks. Achim op zijn beurt speelde buiten Monestery ook nog bij Edge Of Thorns ten tijde van Final Chapter en verliet aanvankelijk beide bands maar zijn echte droom om een metal opera te realiseren kon hij waar maken met de demo ‘The Wizard Queen’ waarin ook Ulrike Esch de rol van koningin vertolkte aan de zang. Oliver Strass kwam bij de groep als zanger bij een ontmoeting in de AudioWorld studio waar deze demo opgenomen werd. Nadat een contract bij Underground Symphony ondertekend was kon ‘The Wizzard Queen’ ook uitgebracht worden in 2004. Deze metal opera had de medewerking van o.a. Tobias Sammet (Edguy), Chitral Somapala (Red Circuit), Kathrin Hoffmann (Un-Even), Claudia Obser, Meike Anlauff and Anke Wagner.
Na 12 jaar stilte laat Final Chapter echter weer van zich horen met een tweede album ‘Legions of The Sun’ - hun volgend symfonisch power speed metal avontuur. Op dit album is naast Oliver & Ulrike ook Stefan Ferrara (Mind Guard) aan zang te horen. In het achtergrondkoor vinden we Anne Gehlen (Nanny Goat), Barbara Barth, Kathrin Hoffmann and Chitral Somapala. Dit acht nummers tellende album is volledig in de stijl van wat je van power speed metal mag verwachten en kent ook grote invloeden van Edguy & Avantasia. Hoewel je vergast wordt met een leuke en rustige melodische intro barst de plaat al vrij snel los en ga je in hoog tempo de power speed metal toer op. Een beukend ritme met flink wat tempo en meezingrefreinen zijn de hoofdingrediënten. Jammer genoeg mis ik op de eerste helft van dit album wel eens het symfonische waarvan melding gemaakt wordt. Je vind dit wel terug in de intro’s van de nummers en de solo’s zijn ook best wel melodisch opgebouwd maar toch vervaagt dit meermaals in de achtergrond door het hoge tempo dat deze schijf kenmerkt. ‘Garden Of Fear’ kent op zich wel mooie samenzang en ook qua gitaarwerk mag dit nummer er best wezen. Naar mijn mening hadden misschien ook de toetsenpartijen van Andreas Martin Wimmer wat meer in de voorgrond mogen zitten en had dit het album meer kleur gegeven. Als ik dan na vier beuknummers de intro van ‘Eternal Deep’ hoor denk ik van ja… hier is het symfonische werk aan de beurt maar ook dit gaat al snel gepaard met snel riffwerk. Niet dat er iets mis mee is en ik hou wel van een stevige riff maar ik mis toch wat afwisseling. ‘The Key’ neemt voor het eerst wat gas terug en kan je als semi ballad beschouwen waarin mooie zang en toetsenmelodieën verwerkt zitten. Het zijn echter de twee laatste nummers ‘The Journey’ & ‘The Battle’ die het voor mij echt waard maken om dit album aan te schaffen. Hier is melodie en afwisseling troef en is de balans tussen de instrumenten ook beter verdeelt. Beide nummers behoren dan ook tot de langste nummers op dit album en dan moet je wel met sterke composities afkomen om het geheel boeiend te houden. Luister maar eens naar de pianopartij op de 4e minuut van ‘The Journey’ dat ook gevolgd wordt door schitterend solospel. Ook de orkestratie van dit nummer kan me wel boeien. Ulrike Esch levert trouwens ook mooie prestaties en heeft best wel een verbluffend stemgeluid dat ik doorheen de luisterbeurten alsmaar meer ben gaan waarderen. ‘The Battle’ heeft zijn titel niet gestolen en is naast tekstueel ook een echt gevecht wat het vocaal werk aanbelangt. De drie vocalisten geven het beste van zichzelf en trachten elkaar te overtreffen wat mooie momenten oplevert. Er is ook voldoende ruimte voorzien voor Michael Brettner zijn solo’s die er briljant uitspringen en dit nummer nog meer karakter geven terwijl ook hier de toetsenpartijen het geheel weer inkleuren.
‘Legions Of The Sun’ is een album dat je tijd moet geven en laten groeien alvorens een oordeel te vellen. Je mag je niet te vlug laten leiden door het tempo maar moet op zoek gaan naar de mooie elementen waarin het symfonische schuil gaat, pas dan zal je merken dat dit album meer is dan het in eerste instantie lijkt.
Het album is verschenen in januari 2016 en wordt uitgebracht in gelimiteerd digipack.

Line up:

• Oliver Strasser: Vocals
• Ulrike Esch: Vocals
• Stefan Ferrara: Vocals
• Michael Brettner: Guitars
• Andreas Martin Wimmer: Keyboards & Bass
• Michael Stein: Drums

Johan Kaethoven (3½)

This new Final Chapter is the second episode of these German power speed metallers and will be a lust for fans of Edguy, Avantasia and also Helloween. It’s an album that needs time to grow and once you find the beauty, you will appreciate it more and more!