|
Het Zweedse Hardcore Superstar werd in 1997 opgericht en speelt naar eigen zeggen “Street Metal”, wat voor hen staat voor een mix van thrash metal en sleaze rock of een mix van hard, agressief en lelijk met aanstekelijk, melodieus en decadent. Ik hou het eerder op sleaze metal of arena rock of hoe je het ook maar wil noemen. Ondertussen is deze 'HCSS' het tiende full-album van het viertal – zanger Joakim Berg, bassist Martin Sandvik, drummer Magnus Andreasson en gitarist Vic Zino – en vooral in Zweden en Japan haalde de band op tijd en stond de eerste plaats in de hitlijsten. Hier in de lage landen, en dan zeker in België, liep het niet zo'n vaart. Of dit met dit album veel zal veranderen denk ik ook niet. Niet dat de tien tracks op dit album slecht zijn hoor maar vooral al om het feit dat deze muziek geen enkele kans maakt op onze nationale radiostations en dat is eigenlijk wel jammer. OK, het is misschien best wat rauw, hard en stevig maar het is ook heel melodieus en aanstekelijk. Vooral de meer rockende tracks zijn zeer aanstekelijk te noemen en dan is er een vreemde eend in de bijt: de lang uitgesponnen en vrij krachtig klinkende ballade 'Fly' waar de heren wel wat spelen met tempo en ritme. Maar de rest zijn rechttoe rechtaan rockende tracks die misschien net iets te weinig “ballen aan hun lijf hebben” om echte die-hard metalfreaks te bekoren, maar die ik best te pruimen vind. Uitschieters zal ik niet vernoemen, maar ik garandeer je dat je wel een meer dan degelijk pot kan rocken. Dit is zeker niet een superalbum in het genre waar ook ander metalfans zwaar van achterover vallen, maar wel een dat liefhebbers van genre zullen koesteren. Luc Ghyselen (3½)
0 Opmerkingen
Je opmerking wordt geplaatst nadat deze is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
|
RSS-feed