|
De naam Hasse Fröberg zal zeker bij liefhebbers van progressieve rock een belletje doen rinkelen, daar de man actief is bij de Zweedse prog rockers van The Flower Kings. Toen deze band in 2007 een pauze inlaste, startte Hasse met zijn eigen band: Hasse Fröberg & Musical Companion waarmee hij eerder 'Future Past' (2010) en 'Powerplay' (2012) op de markt bracht. Nu is het vijftal – naast Hasse (zang/gitaar) hoor je hier ook Thomsson (bass), Ola Strandberg (drums), Kjell Haraldsson (keyboards) en Anton Lindsjö (lead gitaar) – er dus opnieuw met hun derde worp: 'HFMC'. Op dit nieuwste album krijg je zeven nummers, een onbeduidende intro 'Seconds' en een onbeduidende outro 'Minutes' waarin je telkens een klok hoort tikken. Maar het zijn de zeven stukken muziek die ertussen steken die eigenlijk het album vormen. En zoals wel vaker voorkomt bij deze soort muziek (prog rock) krijg je hier lang uitgesponnen tracks. Geen enkel nummer klokt af onder de vijf minuten. Ook al volledig eigen aan dit muziekgenre zijn de vele wisselingen op gebied van tempo en ritme in de tracks zelf zodat je daar soms wel eens voor verrassende wendingen komt te staan. Bij HFMC is dit dus ook al het geval. Knappe vocalen (die enerzijds soms wat aan Jon Anderson (Yes) en anderzijds wat aan Roger Daltrey (The Who) doen denken) en uitermate onderlegde muzikanten zorgen hier voor sterke songs die me aan bands als Pink Floyd, Yes en The Who doen denken. Stevig rockende fragmenten worden op tijd en stond afgewisseld met sobere, intiemere momenten, snelheidsfragmenten worden afgewisseld met langzamere stukken en invloeden van rock, popmuziek en jazz worden omgesmeed tot een welluidende song. Dat mijn eindquotering misschien wat laag is uitgevallen, komt waarschijnlijk door het feit dat dit toch iets te zacht klinkt in mijn oren en natuurlijk ook al omdat progrock niet het absolute hoogtepunt voor mij is op muzikaal gebied. Luc Ghyselen (3½)
0 Reacties
Uw commentaar zal worden geplaatst nadat het is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
|
RSS-feed