|
De band Impera is genoemd naar drummer J.K. Impera (ook te horen bij o.a. Bruce Kulick, Graham Bonnet) maar heeft nog zoveel meer talent in de rangen: de Zweedse vocalist Matti Alfonzetti ken je van bij Scott Gorham, Road To Ruin of Red White & Blues en bassist Mats Vassfjord doet misschien een belletje rinkelen als ik Vinnie Vincent of John Corabi vermeld. Maar zeker gitarist Tommy Denander moet je ongetwijfeld al eerder zijn opgevallen. Hij speelt mee op ontelbare albums en toert dan ook nog uitgebreid met o.a. Toto, Paul Stanley en Alice Cooper om er maar een paar te vernoemen. Na hun knappe debuut, 'Legacy Of Life' (2012), en het toch wel uitstekende 'Pieces Of Eden' (2013), zijn ze er nu terug met hun derde album getiteld 'Empire Of Sin'. Nog steeds brengt het viertal uitstekende traditionele hard rock met de krachtige en sterke zang van Matti en vooral de meer dan uitmuntende gitaarriffs en vooral de melodieuze gitaarsolo's van Tommy in de spotlight. Wie dus dacht dat stevige traditionele hardrock volledig van de kaart was geveegd met de intrede van de grunge heeft het duidelijk mis want Impera bewijst hier het tegendeel. Tien uiterst knappe tracks sieren dit album die, op twee tracks na, stevig rockend te noemen zijn. 'The Beast Is Dead' opent meteen stevig, knap en aanstekelijk en zet zo de toon voor de rest van het album. Mooie basslijnen en stevige drumpartijen zorgen voor het fundament waarop knappe gitaarriffs en krachtige vocalen voor veel mooie dingen zorgen. En voeg daar dan telkens nog een schitterende, melodieuze gitaarsolo aan toe en je krijgt frisse, modern klinkende traditionele hard rock. De twee nummers die minder rockend zijn, zijn de toch wel stevige ballade 'Thunder In Your Heart' (met als gastgitarist John Levén (Europe)) en de echt gevoelige ballade, zonder melig te klinken, 'Darling' (dit is een ballade die perfect zou passen in het rijtje van 'Keep On Lovin' You' (Reo Speedwagon) of 'I Want To Know What Love Is' (Foreigner)). Voor het overige is dit dus een echt feest voor de rechtgeaarde hard rock fan die graag melodieuze, stevige gitaar gerichte rock hoort (hier is geen keyboard te bespeuren). En naar het schijnt houden de heren er ook een indrukwekkende live show op na met gebruik van veel pyrotechnics en rook. Misschien wel een beetje normaal als, op gebied van live concerten, Kiss je grote voorbeeld is. Kunnen we dit viertal binnenkort hier te lande aan het werk te zien krijgen ? Luc Ghyselen (4)
0 Opmerkingen
Je opmerking wordt geplaatst nadat deze is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
|
RSS-feed