|
Last Autumn's Dream werd in 2002 opgericht door vocalist Mikael Erlandsson (ook toetsen en gitaar) en gitarist Andy Malecek. Die laatste is je misschien beter bekend dankzij zijn werk bij Fair Warning. Intussen zijn we dus al een aantal jaartjes verder en is de line-up ook al een aantal maal gewijzigd, zodat enkel Mikael er nog bij is van de line-up van het eerste uur. Ulf Wahlberg is nu de man aan de toetsen, de drumstokjes liggen in de bekwame handen van Jamie Borger, de zes snaren van de gitaar worden bespeeld door Peter Pac Söderström en Nalley Pahlsson (je misschien beter bekend als bassist bij Therion) beroert de vier snaren van de bass. Dit vijftal zorgt hier op 'Paintings', het dertiende album ondertussen van deze band, tien mooi uitgevoerde muzikale schilderijtjes die elke fan van melodieuze hard rock/AOR zullen bevallen. Het album opent meteen goed en aanstekelijk met het mooi opgebouwde 'My Mistake To Make' waar ook een knappe gitaarriff in opduikt, terwijl de ietwat rauwe, doorrookte stem van Mikael wel met de meeste pluimen gaat lopen. 'Bring Out The Heroes' is een stuk krachtiger en energieker, zonder dat het melodieuze aspect uit het oog wordt verloren: meteen een track die me dan ook meer bevalt. Het medium tempo van 'Out Of Love' kan me ook al bekoren en zou met wat radio airplay ook hier in België vlot kunnen uitgroeien tot een radiohit. Het vlotte en aanstekelijke 'Too Late' is de volgende track dat naast een knappe gitaarsolo ook een uitstekende solo op de sax laat horen (had Foreigner zovele jaren geleden (1981) niet een immens succes met 'Urgent', een nummer waar ook al een sax in de spotlight stond?). 'Take It On The Run' was in, ook al 1981, een groot succesnummer voor Reo Speedwagon en de versie die Last Autumn's Dream hier neerzet mag daar mooi naast gaan staan. Een mooie en toch krachtige ballade mag niet ontbreken op een album melodieuze hard rock en dat vind je hier met 'Won't Cha Stay Tonight'. Een mooie pianoriedel mag 'An Eye For An Eye' op gang trekken, dat verder een medium tempo track is geworden met een aantal korte stops en een aanstekelijk refrein. 'Bitter Blue' straalt dan weer meer kracht uit, vooral door de gitaar riff in de openingsfase van deze track, terwijl 'In Case Of Landing On Water' in mijn oren iets te zeemzout klinkt, maar waar talrijke liefhebbers van het genre wel naar smachten en het nummer kan natuurlijk zo op een “knuffelrock-album”. Eindigen doet dit kwintet met het gedreven en energieke 'Rock Star Crazy'. Een knap album in zijn genre dat zeker voor fans van o.a. Foreigner en/of Reo Speedwagon zonder blikken of blozen aan hun collectie kan toegevoegd worden. Luc Ghyselen (4)
0 Reacties
Uw commentaar zal worden geplaatst nadat het is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
|
RSS-feed