Lonely Robot: Please Come Home

Lonely Robot is in feite een één mans project namelijk van John Mitchell, wel gekend van Arena. Op 'Please Come Home' staat hij in voor het schrijven van de nummers, de zang, het gitaarwerk, het tokkelen op de basgitaar en zelfs nog de keyboards er bij. Hij laat zich wel omringen door gastmuzikanten o.a. Steve Hogarth (Marillion). Het resultaat is een dijk van een progplaat, waar de stevige nummers afgewisseld worden met rustiger nummers en hier en daar zelfs wat 'pop' geluiden. Het album opent met 'Airlock', een fantastisch nummer, rustig opgebouwd met keyboards, gevolgd door klasse gitaarwerk. En, het begin van deze cd kan al niet meer stuk want dan krijgen we met 'God VS Man', één van de beste nummers van deze schijf te horen, waarbij de tempowisselingen van rustig naar “heavy” rimpelloos in elkaar vloeien: een klasse nummer!! 'The Boy In The Radio' is dan licht voetiger van aard, 'Why Do We Stay' is eerder opvulling om het cru uit te drukken. Maar dan volgen met 'Lonely Robot' en 'A Godless Sea' twee erg goede nummers waar alle elementen van prog in te horen zijn: rustige stukken, sterk aanwezige keyboards afgewisseld met het betere “beukwerk” en begeleid door een sterke en aangename zang. Met 'Oubliette' gaan we dan wat meer de melodieuze toer op: op dit nummer is ook zangeres Kim Seviour te horen en die doet dit niet onaardig. 'Construct Obstruct' doet me wat denken aan de kalmere periode van Rush, waarbij de keyboards en de new-wave invloeden sterk aanwezig waren, niet echt mijn ding maar muzikaal wel perfect uitgevoerd. En dan het moment suprème. 'Are We Copies' is een fenomenaal goed nummer met een prachtige opbouw om uit te monden in een geweldige climax. 'Human Beings' en 'The Red Balloon' zijn twee rustige nummers die mij echter weinig raken. Kortom een progplaat met enkele geweldige nummers, die ook de liefhebbers van het hardere genre zullen smaken, afgewisseld met speelser en rustiger werk maar vooral een “piece of art”. De sound en de productie zijn van het allerbeste makelij: getekend John Mitchell, een vakman. Elke liefhebber van prog zou deze 'Please Come Home' in zijn collectie moeten hebben.


Bart Verlinde (4½)

---

InsideOut Music I Lonely Robot