|
Het Oostenrijkse Loud At Least! vijftal – vocalist Gernot Schilcher, gitaristen Robert Einwallner en Andreas Döringer, bassist Gernot Reisner en drummer Markus Pointner – zijn met 'Dirty' aan hun tweede album toe, maar voor mij is dit de eerste kennismaking met dit kwintet, daar ik het debuutalbum, 'Painful Exploration' (2009), helemaal niet ken. Zelf schuiven ze vroege Whitesnake, vroege Scorpions, Gotthard en zelfs Ozzy Osbourne naar voor als invloeden. Ik zou daar eerder vroege Def Leppard, Poisson, Dokken en zelfs Mötley Crüe durven plaatsen. Laat het me dus houden op een mix van traditionele melodic hard rock en glam rock. Dit resulteert hier in dertien aangename, melodieuze rockende tracks die soms wel heel aanstekelijk zijn (het energiek titelnummer 'Dirty', het gedreven 'Ride On me', het uiterst vlotte 'Hell To Fuck' om het maar bij die drie te houden), maar andere klinken dan weer juist heel krachtig en heavy (het machtige 'The Island I Know' is daar een perfect voorbeeld van). Maar of dit wel genoeg is om echt op te vallen in de stroom van releases die hier iedere week op de deurmat vallen,betwijfel ik wel een beetje. Alhoewel: als je het genre een warm hart toedraagt, en zo zijn er nog wel veel hard rock/ glam rock (metal) liefhebbers, dan is dit album beslist de moeite waard. Zweer je echter bij extreme metal, dan zal dit niets voor jou zijn. Luc Ghyselen (4)
0 Opmerkingen
Je opmerking wordt geplaatst nadat deze is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
|
RSS-feed