|
Magic Kingdom is een band die neo-classical power metal brengt. De band werd in 1998 opgericht door onze landgenoot Dushan Petrossi die hier ook instaat van alle gitaarpartijen, de orkestrale arrangementen en voor de teksten. Het absoluut fabuleuze drumwerk is hier in de bekwame handen van Michael Brush, terwijl de solide basslijnen worden uitgezet door Vassili Moltchanov, die samen met Dushan ook al in de line-up van Iron Mask terug te vinden is. Voor dit vierde full-album werd nu voor het eerst beroep gedaan op de vocalen van Christian Palin (ex-Adagio). Tien nummers vind je terug op deze 'Savage Requiem' die zo'n vijf jaar op zich liet wachten. Openen gebeurt zoals bij heel wat van die neo-classical power metal albums met een instrumentale intro, hier 'In Umbra Mae' getiteld. Maar vanaf het eerste nummer, 'Guardian Angels', bewijst het viertal hun klasse. Een stevig structuur van baslijnen aangevuld met denderende ritmes op de drums zorgen voor het fundament. De orkestratie zorgt dat de minieme gaatjes in deze structuur mooi worden opgevuld en de krachtige vocalen van Christian zijn enerzijds hoopgevend, maar anderzijds ook agressief genoeg om je aan je stoel te kluisteren. Maar de échte blikvanger zijn de wervelende en uiterst geraffineerde gitaarsolo's die Dushan telkenmale opnieuw uit zijn instrument tovert in die in elke track voorkomen! Het viertal gaat mooi en duidelijk op de ingeslagen weg verder met het vlotte 'Rivals Forever'. In het begin van het machtige 'Full Moon Sacrifice' is het net of ik Blind Guardian hoor langskomen, maar dat doet helemaal niets af van Magic Kingdom, integendeel. In 'Ship Of Ghost' hoor je een flard van het beroemde “negende symfonie in d mineur” van Beethoven langskomen (je misschien beter bekend als het 'Vredeslied'), terwijl de intro en zeker de eerste vocale lijnen van het titelnummer me dan weer doet denken aan Dio terwijl verderop koorgezang voor een wijd en episch spectrum zorgen. Een uiterst rustig en ingetogen moment wordt aan flarden gebeukt tijdens het stevige en gedreven 'Four Demon Kings Of Shadowlands'. Vingervlug, maar uitstekend gitaarwerk opent het furieuze en aan een grote snelheid gebrachte 'With Fire And Sword'. De gitaar in de intro van 'Dragon Princess' doet me denken aan UFO en meer bepaald aan Michael Schenker – geef toe, er zijn mindere gitaristen om mee vergeleken te worden. Verder hoor ik flarden langskomen waarvan ik denk “dat doet me aan iets denken”, maar ik er nergens precies mijn vinger op leggen. Wat niet wegneemt dat ook deze track staat als een huis en dankzij zijn wisselingen in tempo en ritme ook wel wat invloeden uit de prog metal laat horen. Een stukje klassieke muziek dient als intro voor het afsluitende 'Battlefield Magic', dat eigenlijk gewoonweg een zinderende, aanstekelijke en opzwepende track is geworden waarin het gebruikte klassieke thema van de intro nu en dan voor een mooi accent zorgt. Ja, moet ik nog zeggen dat ik dit een absolute aanrader vind in het genre? Fans van de band in het bijzonder, maar ook liefhebbers van power metal in het algemeen, mogen hun zuurverdiende centen bovenhalen om deze 'Savage Requiem' aan hun collectie toe te voegen. Luc Ghyselen (4½)
0 Opmerkingen
Je opmerking wordt geplaatst nadat deze is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
|
RSS-feed