Magnum: Lost On The Road To Eternity

ALBUM DETAIL

Tracks:
CD1

1. Peaches and Cream
2. Show Me Your Hands
3. Storm Baby
4. Welcome to the Cosmic Cabaret
5. Lost on the Road to Eternity
6. Without Love
7. Tell Me What You've Got to Say
8. Ya Wanna Be Someone
9. Forbidden Masquerade
10. Glory to Ashes
11. King of the World

CD 2 (bonus live CD)

1. Sacred Blood – Divine Lies
2. Crazy Old Mothers
3. Your Dreams Won’t Die
4. Twelve Men Wise And Just

 
Platenlabel
Steamhammer
 
Labelnummer
Promo-CD
 
Distributie
SPV
 
Promo-agent
Bjoern Vonoettingen (SPV)
 
Website Artiest
Magnum

Velen zullen denken: ‘Daar is Magnum nog maar eens.’ En gelijk hebben ze natuurlijk, want dit is het twintigste album. Maar misschien beter niet te vlug oordelen, want dit is gans andere koek. De beste albums van Magnum waren volgens mij ‘Chase The Dragon’, ‘On A Storyteller’s Night’ en ‘Wings Of Heaven’. Daarna kwam nog goed materiaal, maar ieder album bevatte 2 à 3 topnummers, aangevuld met wat mindere songs. Maar dit nieuwe ‘Lost On The Road To Eternity’ verdient zijn plaatsje tussen de betere albums met allemaal goede nummers. De vraag is natuurlijk aan wat die verandering te wijten is. En die is te wijten aan de wijziging van de bezetting. Zonder de oorspronkelijke groep af te breken, voel je dat het tijd was voor iets anders. Het was slecht nieuws toen de band ermee ophield, maar Bob Catley en Tony Clarkin, ondertussen 71, speelden al zo lang samen, vormden een nieuwe groep en noemden die opnieuw Magnum. Ze vroegen opnieuw bassist Al Barrow, die er al 16 jaar bij is en haalden toetsenist Rick Benton en drummer Lee Morris binnen. Vooral de toetsen van Rick brengen de muziek weer een niveau hoger. Het geluid is volledig opgefleurd en de melodieuze en progressieve rock is terug. Drummer Lee Morris haalt dan op zijn beurt de manier van spelen van Mickey Barker terug boven. Dit is veel meer spelen met ritmewijzigingen dan rockdrummer Harry James, die de laatste jaren drummer van dienst was. Tony Clarkin is niet meer de enige ster en moet plots rekening houden met andere virtuozen, waardoor de lat ook voor hem hoger komt te liggen. En dat is er aan te merken. Zijn solo’s zitten prachtig in elkaar. Bob’s stem is door de jaren wat ruiger geworden, maar dat maakt zijn juist nog beter. Al deze  vernieuwingen kan je horen in ‘Welcome To The Cosmic Cabaret’ en het titelnummer, de twee paradepaardjes van het album, maar eigenlijk zijn alle 11 nummers weer Magnums ten opzichte van de gewone ijsjes op hun voorgaande platen. Hopelijk zijn we weer vertrokken voor een aantal jaar.

​Line-Up:
Tony Clarkin: gitaar
Bob Catley: zang
Rick Benton: keyboards
Al Barrow: bass
Lee Morris: drums


Danny Focke (4)

New music, new band, same name!