Marillion: F.E.A.R.

DETAIL ALBUM
 
Tracks:

1. El Dorado (I) Long-Shadowed Sun
2. El Dorado (II) The Gold
3. El Dorado (III) Demolished Lives
4. El Dorado (IV) F E A R
5. El Dorado (V) The Grandchildren Of Apes
6. Living in F E A R
7. The Leavers (I) Wake Up In Music
8. The Leavers (II) The Remainers
9. The Leavers (III) Vapour Trails In The Sky
10. The Leavers (IV) The Jumble of Days
11. The Leavers (V) One Tonight
12. White Paper
13. The New Kings (I) F*** Everyone And Run
14. The New Kings (II) Russia's Locked Doors
15. The New Kings (III) A Scary Sky
16. The New Kings (IV) Why is Nothing Ever True?
17. The Leavers (VI) Tomorrow's New Country

Platenlabel
EarMusic
 
Labelnummer
Promo-cd
 
Distributie
V2 Records Benelux
 
Website Artiest
Marillion 

Steve Hogarth is nu al zevenentwintig jaar bij Marillion en toch is dit pas zijn tweede conceptalbum bij de groep. Iedereen kent ‘Brave’, het verhaal van het meisje dat gevonden wordt in Engeland, die niet weet wie ze is en van waar ze komt en bovendien niet wil spreken tegen de politie. Tweeëntwintig jaar later komt Marillion op de proppen met ‘F.E.A.R.’, met een even duister of zelfs duisterder concept. De plaat bestaat uit drie suites, ‘El Dorado’, ‘The Leavers’ en ‘The New Kings’, met daartussen twee losse nummers, waarvan het eerste hetzelfde onderwerp belicht en het tweede op het eerste zicht er niks mee te maken heeft, maar toch zal je merken dat het er ook bijhoort. Wat de muziek betreft, krijg je deze keer een meer prominente rol van Mark Kelly waarschijnlijk ook omdat Steve Rothery wat minder aanwezig lijkt, maar je hoort de subtiele gitaarbijdragen soms pas na meerdere beluisteringen. Minder aanwezig betekent niet dat je hem niet meer hoort, want hij tovert nog altijd enkele sublieme gitaarsolo’s uit zijn mouw. De nummers worden veel meer gedragen door piano, orgel en andere keyboardklanken dan de vorige Marillion albums. Het is stilaan cliché om tijdens elke bespreking te schrijven dat meerdere beluisteringen nodig zijn om de muziek te appreciëren maar er is geen enkele andere groep waarvoor dit meer geldt dan voor Marillion. De eerste suite ‘El Dorado’ is verdeeld over vijf segmenten en duurt meer dan zestien minuten met sublieme muzikale passages zoals we van Marillion gewoon zijn. Het onderwerp is vooral gericht op het migrantenprobleem en de obstakels die ze zowel fysiek (wegversperringen) als mentaal (vreemdelingenhaat) te verwerken krijgen, maar vooral ook de schaamte die wij zouden moeten hebben. Hogarth gebruikt ook een beeldspraak met iemand die het gras afrijdt en er komt een storm op. Het is een humanitaire storm, een financiële storm, een ecologische storm. Het nummer ‘Living In Fear’ leert het omgaan met angst maar gaat vooral over vrede en ontwapening. ‘The Leavers’ gaat eigenlijk over de groep zelf die overal langskomt voor één of enkele dagen met hun ‘music boxes and light boxes’ en over de ‘remainers’ die overal achterblijven. ‘White Paper’ is een soort zusterverhaal daarvan, over het proberen om zich te vestigen in het huiselijk leven en het gepassioneerd leven in het moment. En dan krijg je nog twintig minuten progressieve rock in ‘The New Kings’ over hoe de oude systemen van de democratie overweldigd zijn geworden en aangetast door geld en bedrijven. Samen met het feit dat de verdeling tussen arm en rijk de hele tijd groter wordt. Zware materie dus, waarvoor de muziek eigenlijk nog licht en vrolijk overkomt als je de lyrics niet bekijkt. Radiohits staan hier niet op, want de meest melodieuze nummers zijn ook nog de langste. Maar muziekliefhebbers moeten dit toch enorm appreciëren? Hogarth is nog steeds een uitstekende zanger met een ongelooflijk bereik. De oude aanhang is moeilijk te overtuigen, maar ondertussen is hun fanbase voldoende gegroeid om zich daar al lang geen zorgen meer over te maken. Ik zet dit album graag naast ‘Brave’ en zelfs ‘Marbles’ in mijn kast. ‘You love it or you hate it’ en ik behoor tot die eerte categorie. Jij toch ook?
 
Danny Focke (4.5)

F*** Everyone And Run!