|
Het mij tot nu toe onbekende Nekyia Orchestra werd in september 2011 opgericht in het Duitse Berlijn. Tot in oktober 2013 werd enkel instrumentale muziek gemaakt door de twee gitaristen (Wolf-Georg Zaddach en Philipp Reichelt), de bassist (Christian Schiel) en de drummer (Jan Spänhoff). Vanaf dan kwam er een vocalist bij in de persoon van Felix Hoff. Het kwintet is met deze 'Magnus Chaos' (wat een treffende titel) toe aan hun debuutalbum. De heren brengen iets wat je misschien kan catalogeren onder de noemer progressieve post metal. In ieder geval mixen de heren tal van verschillende muziekstijlen door elkaar om tot hun eigenzinnig geluid te komen: progressieve metal, pure sludge, post black metal, doom, djent en zelfs jazz. Voeg daar de bulderende, krijsende, schreeuwende extreme metal vocalen van Felix aan toe en je begrijpt dat dit vijftal niet in een bepaald hokje te duwen is. Dat Nekia Orchestra dan ook nog vrij catchy fragmenten aan hun muziek toevoegen, zorgt er echt voor dat je toch wel een héél brede muzikale smaak moet hebben om dit echt uitstekend te vinden. De heren proberen je acht nummers lang (de uiterst korte (zo'n achttien seconden), maar bizar klinkende intro 'Magnum Solus' meegerekend) in de ban te houden van hun muzikale ideeën. De overige tracks zijn allen vrij lang uitgesponnen en bevatten dus zowat alle eerder opgenoemde muzikale elementen, terwijl ze de Griekse mythologie gebruikten als basis voor hun teksten. Pas bij de vierde track, het bijna acht en een halve minuut durende 'Athena', voelde ik de muziek echt in mij zinderen. Het uiterst rustige begin, de verdomd zware en beukende fragmenten, de pulserende basslijnen, de eigenaardig klinkende polyritmes van de drums, de immens stevige rauwe en rauwe vocalen, … alles viel plots op zijn plaats. Het beukende immens zware 'Minos' deed daar nog een schepje bovenop terwijl 'Alkestis, met zijn logge zware naar pure doom neigende intro het plaatje eigenlijk compleet maakte. Enkel bij het afsluitende instrumentale titelnummer heb ik eigenlijk weer mijn bedenkingen. En toch rest me maar één ding meer: de repeatknop van de cd-speler opnieuw indrukken. Een album voor liefhebbers van extreme metal met een brede smaak! Luc Ghyselen (4)
0 Opmerkingen
Je opmerking wordt geplaatst nadat deze is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
|
RSS-feed