Oceans of Slumber: Winter

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Winter
2. Devout 
3. Nights In White Satin
4. Lullaby
5. Laid To Rest
6. Suffer The Last Bridge
7. Good Life
8. Sunlight
9. Turpentine
10. Apologue
11. How Tall The Trees
12. This Road
13. Grace

Platenlabel
Century Media Records

Labelnummer
Promo-CD

Distributie
Sony Music

Website Artiest
Oceans of Slumber 

Dit album van het uit Houston (Texas) afkomstige Oceans of Slumber is voor een reviewer geen  sinecure om hier een etiket op te plakken vanwege de diverse stijlen. Het vorige full album van de groep ‘Aetherial’ was meer georiënteerd naar Death metal en doom, niet in het minst door de ruwe grunts van Ronnie Allen. Intussen is deze laatste vervangen door de zwarte zangeres Cammie Gilbert, die met haar zuivere en zeer veelzijdige stem met hoog tonaal bereik toch een andere wending geeft aan de sound. Dat neemt niet weg dat er nog steeds een zekere dosis death metal verwerkt zit in de songs, maar toch gaat het meer naar een mix met progressieve rock en progmetal. De muziek is echter zo complex en heeft zo veel raakpunten met andere muziekgenres, dat het voor de modale muziekliefhebber echt moeilijk wordt. Indien je een open geest hebt voor muziek in het algemeen, dan zal je aan deze schijf zeker veel plezier beleven. Maar de vrees bestaat dat Oceans of Slumber met hun diversiteit aan songs tussen twee banken vallen.
De titeltrack van het album geeft onmiddellijk aan waar de groep voor staat, een rustige intro met de fluwelen stem van Cammie gedragen door melodieuze gitaarbegeleiding en uitstekende inventieve drumpatronen, waarna de song losbarst in progressieve death metal met de ruwe vocalen van Sean Gary in samenzang met de zangeres. De techniciteit van de muzikanten druipt ervan af, de snelheid en de zuiverheid van de basdrum zijn onnavolgbaar met daarbovenop een melodieuze gitaarsolo. ‘Devout’ komt nog wat agressiever en sneller uit de hoek en zal op concerten voor de nodige headbangers zorgen, en toch krijg je hier weer in de tweede helft een progressieve passage, waar de metal guys raar zullen van opkijken. Het siert de groep wel dat ze een eigen sound proberen na te streven, zelf zou ik het soms een kruising durven noemen tussen Opeth en Porcupine Tree. En dat het nog vreemder kan bewijzen ze met ‘Nights in White Satin’ van The Moody Blues, in het begin nog een vrij getrouwe cover maar de zware gitaren luiden naar het einde toe weer die typische sound van de groep in. Op hun vorige EP ‘Blue’ (de voorloper van ‘Winter’) staat trouwens ook een uitstekende cover van ‘Kashmir’ van Led Zeppelin, ze kennen hun klassiekers.
Maar wat gezegd over de verschillende kortere intermezzo’s op het album: het naar celtic rock neigende door Cammie schitterend gezongen ‘Lullaby’, een portie klassieke gitaar met Spaanse invloeden op ‘Laid To Rest’, atmosferische muziek met panfluit op ‘Good Life’ of een beetje chillen met ‘How Tall The Trees’. Ik heb er geen enkele moeite mee, maar ik kan me inbeelden dat niet iedereen hier zit op te wachten. Wellicht heeft de groep hier een bepaald concept willen nastreven, maar daar is nog wat werk aan. 
Daarnaast zijn er voldoende echte songs, die een stevige basis hebben aangevuld met rustiger passages, zoals ‘Suffer The Last Bridge’ of ‘Turpentine’ met een bossa nova-outro. Het hardste nummer op het album is alvast ‘Apologue’ met de onvermijdelijke grunts, toch is de invloed van de zangeres zeer merkbaar in vergelijking met vroeger. Om dan toch maar wat referenties te vernoemen hoor ik in ‘… This Road’ flarden van Evanescence, Steven Wilson en Dream Theater. Je merkt het, echt niet eenvoudig om hier een touw aan vast te knopen. En dan eindigt het album nog met 3 minuten klassieke piano, gespeeld door de drummer nota bene.
Dit is duidelijk een album voor muziekliefhebbers met een heel brede smaak, zelf heb ik het album verschillende keren beluisterd alvorens een oordeel te kunnen vellen. En het dient gezegd... dit is apart, en als je in de muziek kunt kruipen zal je aangenaam verrast zijn.

Line up:

• Cammie Gilbert – Vocals
• Anthony Contreras – Guitar
• Sean Gary – Guitar
• Keegan Kelly – Bass
• Uaeb Yelsaeb – Synthesizers
• Dobber Beverly – Drums

Claude Bosschem (4)    

If you take the time to absorb the music you will be pleasantly surprised by Houston based ‘Oceans of Slumber’, they will take you on a journey of progressive rock, death metal, classical music and so many other styles. Keen musicians and fantastic female vocals will complete the picture, only for listeners with an open mind!