Pänzer – Fatal Command

DETAIL ALBUM

Tracklist:

1. Satans Hollow
2. Fatal Command
3. We Can Not Be Silenced
4. I’ll Bring You the Night
5. Scorn and Hate
6. Afflicted
7. Skullbreaker
8. Bleeding Allies
9. The Decline (…and the Downfall)
10. Mistaken
11. Promised Land
12. Wheels of Steel

 
Platenlabel
Nuclear Blast Records
 
Labelnummer
Promo CD
 
Distributie
Niet gekend
 
Promo-agent
Loreen Valier (Nuclear Blast)
 
Website artiest
Panzer
Facebook

‘We Cannot Be Silenced,’ sneert frontman Schmier (ook de stem van thrashband Destruction) op het vierde nummer van Pänzers derde album, ‘Fatal Command’, en als de rest van de tekst niet duidelijk zou maken dat het over een jongeman gaat die door een spionagedienst werd aangeworven om aan contraterrorisme te doen, zou je nog denken dat de zanger het hier over zijn eigen band heeft. In de bijgevoegde militante perstekst beweert Schmier dat moderne metal als een kindertuin klinkt en dat de bands die nu groot aan het worden zijn op popmelodietjes en nonsens steunen. Hij heeft natuurlijk grotendeels gelijk, maar dat betekent gelukkig niet dat ‘Fatal Command’ erg dissonant, met moeilijk in het gehoor liggende melodieën, is uitgevallen – integendeel, zelfs. Na het vertrek van Herman Frank, tellen de rangen van Pänzer nog maar een ander lid van Accept: drummer Stefan Schwarzmann. De snarenplukker heeft echter twee vervangers gekregen: zowel Pontus Norgren (Hammerfall, ex-The Poodles) als V.O. Pulver (Gurd, Poltergeist) hebben de gitaar omgegord voor ‘Fatal Command’ en dat zorgt voor meer muzikale lagen dan op de twee voorgaande werkjes die Pänzer afleverde. Bovendien is het duo natuurlijk vertrouwd met het schrijfproces en zitten de elf eigen nummers dan ook vol pakkende momenten. Dat begint al met ‘Satan’s Hollow’, waarvan de riffs evengoed op het ‘Painkiller’-album van Judas Priest hadden kunnen staan.  Ook ‘Fatal Command’ refereert vooral instrumentaal naar bands als Rage, met een aantal erg gemakkelijk in het gehoor liggen riedeltjes. Schmier zingt doorlopend op een toegankelijkere manier dan bij Destruction, maar blijft rasperig klinken – een beetje alsof hij de oudere broer van Death Angels  Mark Osegueda is. Het is vooral zijn bijdrage die ervoor zorgt dat Pänzer meer als heavy metal dan als thrash metal klinkt. Het al vernoemde ‘We Can Not Be Silenced’ is zonder enige twijfel het meest memorabele liedje op ‘Fatal Command – niet verwonderlijk dat het werd uitgekozen als single, met in de clip overigens foto’s van andere metalzangers die plakband op de monden hebben gekregen. De hakkende riffs van ‘I’ll Bring You the Night’ zijn zeker niet zo accuraat als die van Jon Schaffer bij Iced Earth, maar er zijn zeker wel gelijkenissen, waaronder het gebruik van de leadgitaar om extra melodie en kleur toe te voegen aan het geheel. Net als bij ‘We Can Not Be Silenced’, is ook de zanglijn hier een hoogtepunt (met een klein stukje waar Grave Digger een patent op heeft), maar ook de gitaarriffs blijven na afloop nog in het geheugen spoken. Tja, als jouw eerste vier tracks al zo goed zijn, is het moeilijk om jouw album daarna niet te doen inzakken, maar dat valt op ‘Fatal Command’ nog behoorlijk goed mee: ‘Scorn and Hate’ (met hier en daar een paar gitaarriffs die verwijzen naar Iron Maiden), ‘Afflicted’ (dat muzikaal klinkt als een kruising tussen Hammerfall en Accept), het tragere, maar niet minder dreigende ‘Skullbreaker’, het snelle ‘Bleeding Allies’, het dwingende ‘The Decline (…And the Downfall)’ en het militant klinkende ‘Mistaken’ zijn allemaal meer dan degelijke metalsongs, terwijl uitschieter ‘Promised Land’ bijna apocalyptisch klinkt. Er wordt nog afgesloten met een cover van live favoriet ‘Wheels of Steel’ van Saxon – een gepast sluitstuk, al horen we Biff Byford toch nog steeds liever zingen dan Schmier. Dat ‘Fatal Command’ een uitstekend album is, staat echter buiten kijf.

​
Dirk Vandereyken (4)

English Blurb: ‘Combining highly memorable heavy metal riffs with Schmier’s raspy vocals, Pänzer’s new guitar tandem, Pontus Norgren (Hammerfall, ex-The Poodles) and V.O. Pulver (Gurd, Poltergeist) has seemingly inserted as many hooks as possible in order to present eleven great metal cuts that should please fans of acts like Accept, Hammerfall, Judas Priest and Maiden, as well as metalheads who swear by more thrashy offerings, such as Death Angel and Kreator.