Project Arcadia: A Time Of Change

Het in Sofia, Bulgarije ontstane Project Arcadia timmert reeds sinds 2007 aan de weg naar eeuwige roem. Hun melodieuze heavy metal bevat voldoende invloeden uit de power metal en de progmetal om ook liefhebbers van die subgenres te kunnen bekoren. Na een drietal singles en het debuutalbum 'From The Deserts Of Desire' (2009) is deze 'A Time Of Change' hun tweede full-album. En sinds dit debuutalbum is de line-up wel drastisch gewijzigd want enkel gitarist Plamen Uuzunov en bassgitarist Dobromir Paraskov zijn nog aan boord gebleven. Drummer Daniel Dimitrov en gitarist Villy Neshev zijn al een tijdje in de band aktief zodat de grootste wijziging er kwam in 2012 met de komst van de nieuwe, zweedse vocalist Urban Breed die je misschien kent van bijvoorbeeld Tad Morose of Bloodbound. Op hun nieuwste album prijken elf melodieuze heavy metal tracks met invloeden uit de prog en power metal. Een “metalen vrouwelijk robotstem” mag een korte zijn proclameren om het album op gang te trekken, waarna de instrumenten gevat en stevig invallen. Wat later maak je ook kennis met de krachtige en cleane zang van Urban. Terwijl die eerste track, 'Here To Learn', nog eerder aarzelend overkomt, zorgt het vijftal dat alle puzzelstukjes – stevige en solide ritmebasis, knappe en krachtige riffs, melodieuze gitaarsolo en vrij catchy en aanstekelijke zanglijnen – op het tweede nummer, 'Shelter Me', perfect op hun plaats vallen. Voor 'I Am Alive' wordt de gashendel een heel stuk minder geopend, zodat dit nummer een traag ritme aanhoudt, terwijl ze voor 'Beggars At The Door' opnieuw snediger voor de dag komen, en zo vind ik ze wel ene stuk beter klinken. 'The Ungrateful Child' is een akoestisch nummer dat opnieuw vaart mist en nu eigenlijk ook wel wat kracht mist. Wie misschien wat is ingedut tijdens het nummer wordt wakker geschud danzij de krachtige, maar veel te korte, intro in 'Timeless'. Het nummer kabbelt dan rustig gedregen door een kanppe baslijn. Gelukkig bevat het ook een aantal steviger en krachtiger momenten. Het korte, instrumentale 'Joy' wordt opnieuw akoestisch gebracht. Het titelnummer opent krachtig en veelbelovend. Maar dit is eigenlijk ook maar kort, want ook dit nummer is eigenlijk een kalm en rustige track geworden met zo nu en dan een krachtige en stevige eruptie. 'Formidable Foe' en het daaropvolgende 'The Deal' bevatten dan wel weer voldoende ingrediënten om meerdere metalfans te bekoren. Eindigen doen ze ook al knap met 'Shadows Of The Night', een krachtig en stevig nummer dat ook kalmere fragmenten bevat, maar dat nooit te gevoelig wordt en dat ik beter kan waarderen dan de paar kalmere nummers met steviger fragmenten die hier eerder langs kwamen. Ondanks een paar goede tot zeer goede tracks is het totaalbeeld van dit album dat het net niet krachtig en stevig genoeg is om veel nieuwe fans aan te boren, zodat vele metalliefhebbers andere albums boven deze niet onaardige schijf zullen verkiezen.

Luc Ghyselen (3½)

---

Nightmare Records  I  NMR 580  I  Project Arcadia