Steak Number Eight: Kosmokoma

Het gaat hard voor het West-Vlaamse viertal van Steak Number Eight. Dankzij de overwinning in rockconcours als “Westtalent” (2007) en “Humo's Rock Rally” (2008), het uitbrengen van debuut demo 'When The Candle Dies Out', de uitstekende kritieken in de pers en het welgekomen ruggensteuntje van Studio Brussel, rees hun ster al vrij vlug in België. Dit resulteerde ook op plaatsen op Affiches van de grote festivals hier te lande als Dour Festival, Pukkelpop en Graspop. Voeg daaraan toe het contract dat de band in Groot-Brittannië ondertekende bij The Agency Group en het feit dat het debuutalbum, 'All Is Chaos', werd opgepikt door het befaamde Britse muziektijdschrift Metal Hammer, en je begrijpt dat ook tal van fans in buitenland als een blok vielen voor dit kwartet die een mix brengt van post-rock, sludge, metal en psychedelica. Intussen zijn we met 'Kosmokoma' aanbeland bij het vierde studio-album van het gezelschap en de lat werd andermaal hoog gelegd. En het is niet omdat grote bezieler en frontman Brent Vanneste mee in de producerstoel zat dat de sound nu drastisch werd gewijzigd. Nee, integendeel, het is een natuurlijke evolutie die de band doormaakt, want laten we eerlijk zijn, de invloeden van psychedelica worden in sommige passages nadrukkelijk naar voren geschoven, maar ook verrassende wendingen in hun muziekstructuur komen hier vaak om het hoekje kijken. Een mooi voorbeeld daarvan krijg je in ieder geval met 'Cheating The Gallows', waar het kwartet eerst nog uiterst fel en gedreven van leer trekt en waar vervormingen op de gitaarklanken (psychedelica) soms vrij ver gaan, maar waar ook een rustige, ja bijna breekbare, break in te vinden is om dan, in ieder geval vocaal, weer rauw en ruw uit te pakken terwijl ook de kracht en de agressie terug in de song sluipt. De outro mag je dan weer volledig op het conto van “kosmische psychedelica' schrijven. Het elf tracks tellend album in een ruk uitluisteren is me net een brug te ver – niet omdat het dit niet goed is (het tegendeel is waar) – maar gewoon omdat er zoveel op je af komt, dat je het moeilijk allemaal in een enkele luisterbeurt kan absorberen. Een nieuw mijlpaal in deze toch al imposante carrière.


Luc Ghyselen (4)

---

Indie Recordings I Steak Number Eight