cd reviews
Het Canadese vijftal van Striker – Dan Cleary (vocals), Chris Segger (guitars), Adam Brown (drums), Timothy Brown (guitars) en Wild Bill (bass) – brengt een mix van heavy metal en power metal en is met deze 'City Of Gold' toe aan zijn derde studioalbum. Elf nummers prijken op het nieuwe album. Er wordt meteen krachtig en vol vuur geopend met het stevige 'Underground'. Titelnummer 'City Of Gold' doet me denken aan werk van Iron Maiden toen die met 'Number Of The Beast' (1982) echt succes haalden. Wel, het nummer 'City Of Gold' kan met gemak naast dat werk gaan staan:het is krachtig, catchy en aanstekelijk tegelijk. En vooral: vocalist Dan Cleary heeft een stemtimbre die me vooral doet denken aan jonge Bruce Dickinson. Dat bewijst hij andermaal tijdens het stevige 'Start Again', waar ook het flitsende gitaarspel opvalt tijdens het soleerwerk. In 'Bad Decisions' wordt het tempo wat gedrukt terwijl er ook talrijke ritmewisselingen aan bod komen. Voor 'Crossroads' wordt opnieuw Iron Maiden als grote voorbeeld gebruikt: een stevige uptempo track met knappe voaclen en opnieuw heel flitsend gitaarwerk. Ook het vlotte en aanstekelijke 'All For One' past in deze categorie zonder dat ik deze Canadezen wil beschuldigen van plagiaat. Een stevig bassgroove dient als intro voor 'Mind Control', een heel krachtig en, naar de normen van Striker, waarschijnlijk bestempeld als medium tempo rocksong. Opnieuw valt hier het mooie, melodieuze gitaarspel in de prijzen. 'Second Attack' knalt daarna in een rotvaart uit de speakers tot het vijftal plots tot rede komt en het wat kalmer aan gaat doen – opnieuw met een schitterende gitaarsolo – om daarna terug uit te pakken met de eerder genoemde rotvaart. Voor een stevige rockende ballade (zo start deze track in ieder geval) ben je bij de heren ook aan het juiste adres: 'All I Want' past perfect in dit plaatje. – Hoor ik hier geen Tygers Of Pan Tang in doorklinken. – Aanstekelijk, heavy, krachtig en uptempo zijn de woorden die 'Rise Up' samenvatten. Vergeet hier niet om even stil te staan bij de knappe baslijnen (na ongeveer een minuut) en de opnieuw flitsende gitaarsolo. Het knap opgebouwde 'Taken By Time' sluit dit album af in stijl: een intro van een stevige donderslag en een fikse regenbui om daarna uit de startblokken te schieten met een krachtige en stevige uptempo gitaarriff, donderende drums, pulserende basslijnen en melodieuze en toch krachtige vocalen. Elf nummers zonder zwakke plek: dit is dus een héél sterk album en, voor mij, is dit dus een méér dan aangename kennismaking met dit Canadese vijftal dat ik vanaf nu een stuk beter in het oog zal houden. Liefhebbers van power/heavy metal, en vooral fans die zweren bij Iron Maiden, moeten dit beslist aan hun collectie toevoegen. Luc Ghyselen (4½)
0 Opmerkingen
Je opmerking wordt geplaatst nadat deze is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
|