cd reviews
De lat lag hoog, heel hoog. Na de release van Emerald Forest and The Blackbird (2012) wist iedereen dat het moeilijk ging zijn voor de Finnen van Swallow The Sun om een nog betere plaat uit te brengen. Drie jaar later staan ze er echter terug met niet één, niet twee, maar drie albums die simultaan op één release worden gepropt. Aan ambitie zal het alleszins niet liggen. De plaat bestaat uit eenentwintig nummers en heeft een speeltijd van meer dan twee uur en half. Zelfs voor de grootste diehard fan is dit van epische proporties, ter vergelijking: het iconische dubbelalbum van Pink Floyd The Wall duurde “slechts” 81 minuten. Deze 'Songs From The North' gaat verder dan wat Swallow The Sun tot nog toe heeft gebracht. Een genre plakken op wat de heren brengen is niet gemakkelijk maar er wordt zeker gedweept met progressieve metal, death/doom of zelfs funeral doom. Maar deze termen dekken de lading zeker en vast niet. Voor het gemak van deze review zal elk deel afzonderlijk besproken worden aangezien elke plaat een eigen thema heeft – Somberheid, schoonheid en wanhoop (in die volgorde) – en de sound en stijl deze thema’s verder ondersteunen. 'Songs From The North I' borduurt het meest verder op diegenen die bekend zijn met het voorgaande werk. Dit deel ademt melodische doom met heerlijk diepe grunts en enorm melodische momenten. 'Lost & Catatonic' is hier een prachtig voorbeeld van met zijn heerlijke opbouw, viscerale grunts en melodische refrein. 'Heartstrings Shattering' is dan weer een ballad die ontaard in heerlijke doom, maar o zo melodisch aangekleed. Fans van Paradise Lost zullen hier een hele kluif aan hebben. 'Songs From The North II' is de vreemde eend in de bijt, hier laat de band het hele metal gebeuren achter zich om de tristesse en de schoonheid, die bands als Antimatter en Anathema brengen, te verkennen. Als dit deel afzonderlijk was uitgebracht zou dit wel eens een sterkhouder voor plaat van het jaar kunnen zijn. 'The Heart Of A Cold White Land' opent met akoestisch gitaarwerk en meteen het betere stemmenwerk van zanger Mikko. De harmonieën zijn prachtig uitgevoerd, het hele nummer is materiaal om uren te herluisteren en laag na laag te ontdekken. '66,50 ́N,28,40 ́E' is dan weer een parel van het instrumentale werk dat zo had weggerukt kunnen worden uit de catalogus van Godspeed You Black Emperor. Wanneer de laatste noot van afsluiter 'Before The Summer Dies' valt, blijf je verbaasd achter om zoveel schoonheid terug te vinden tussen al het geweld van dit death/doom gebeuren. 'Songs From The North III' is het laatste onderdeel van dit monstergebeuren en ondertussen zitten we al een dik anderhalf uur na het beginnen van de plaat. Dit deel bestaat uit zware, zwarte funeral doom. Dit is voor mij meteen ook het minste deel van de plaat. De nummers zijn niet meteen diegene die mij het meeste bewegen: 'Gathering Of The Black Moths' duurt maar liefst dertien minuten, 'Empires of Lonliness' duurt elf minuten. Hoewel de nummers goed worden gebracht, tippen ze bijlange niet aan het niveau van de eerste twee delen. Na meer dan anderhalf uur was dit deel sonische geweld er voor mij dan bij momenten ook te veel aan. Een slotsom opmaken van deze 'Songs From The North' is niet eenvoudig omdat de luisteraar zoveel krijgt aangeboden. Ergens is het een zonde dat deze platen niet afzonderlijk zijn aangeboden. De hele rit is niet voor diegenen die een snelle brok muziek willen beluisteren of het geduld niet hebben om sommige van de parels die op deze plaat staan te ontdekken. Toch loont het de moeite om de stap te wagen en je in dit magnum opus te gooien, al is het maar om er zelf een playlist uit te distilleren. Nathan Mussche (4)
0 Opmerkingen
Je opmerking wordt geplaatst nadat deze is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
|