cd reviews
In 2007 werd Het Zweedse The Murder Of My Sweet opgericht door drummer en producer Daniel Flores die met deze band de weg wilde opgaan van metalmuziek die geïnspireerd werd op film muziek en waar invloeden uit gothic hun plaats mochten in vinden maar ook bands als E.L.O. En vooral Queen zijn een grote invloed. In vocaliste Angelica Rylin vond hij de perfecte bondgenoot. En dankzij het befaamde Frontiers Records label werd in 2009 de succesvolle single 'Bleed Me Dry' op de markt gebracht. Uiteindelijk resulteerde dit in het knappe debuutalbum 'Divanity' (2010), nog een aantal singles en het vervolg 'Bye, Bye, Lullaby' (2012). En nu is het viertal – met naast Daniel en Angelica verder ook nog gitarist Christopher Vetter en kersvers bassist Patrik Janson – er met een schitterende derde album: het conceptalbum 'Beth Out Of Hell'. Een album dat opnieuw perfect de symfonische en filmische aspecten van de eerste albums weerspiegelt maar hier duidelijk aan kracht heeft gewonnen. Dat het album ook een pak mysterieuzer klinkt dan zijn voorgangers is een extra stimulans om op die ingeslagen weg verder te gaan. Naast het viertal hoor je hier ook stemmen van een aantal acteurs en een kinderkoor langskomen die het album extra grandeur oplevert en er eigenlijk voor zorgt dat de tracks op dit album smeken om echt visueel te worden gemaakt. Ik ben ervan overtuigd dat dit een prachtig stukje film zou opleveren en The Murder Of My Sweet meteen naar internationale roem zou katapulteren. Nu moeten we het enkel stellen met dit schitterend album dat ongetwijfeld bij de liefhebbers van het genre heel hoog zal scoren in hun eindejaarslijstjes van dit jaar. Het spreekt voor zich dat ik hier geen track zal uitpikken als mijn favoriete track, daar dit een album is dat je op zijn geheel moet gaan beoordelen. Wel kan ik jullie vertellen dat het viertal hier uiterst sterke composities heeft afgeleverd met de nodige bombast wanneer nodig, maar ook met uiterst stevige en heavy fragmenten die dan in schril contrast staan met sommige uiterst rustige en zelf breekbare fragmenten. Naast de prachtige symfonische arrangementen is er ook de stevige, volle basis van drums en bass, de krachtige gitaarriffs, de melodieuze gitaarsolo's en als kers op de taart de uiterst soepele, krachtige en mooie vocalen van Angelica. Moet ik hier nog aan toevoegen dat ik dit een schitterend album vind? Luc Ghyselen (4½)
0 Opmerkingen
Je opmerking wordt geplaatst nadat deze is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
|