 Lust and Loathing: Het derde album van The Unguided, de nieuwe band van voormalig Sonic Syndicate zangers Richard Sjunnesson en Roland Johansson. De band speelt melodic death metal/metalcore, aangevuld met synthesizers, die de muziek vaak een elektronisch of een symfonisch randje mee geven. De muziek kent veel afwisseling, maar de nummers liggen over het algemeen wel in het verlengde van elkaar. De plaat opent met “Enraged”, en zet hiermee meteen de toon voor het hele album. Rustige momenten worden genadeloos afgewisseld met spijkerharde riffs, zonder dat ook maar ergens de melodie verloren gaat. De twee zangers wisselen elkaar ook voortdurend af, zo verzorgt Johansson de clean zang, terwijl Sjunnesson de grunts en screams voor zijn rekening neemt. Ondertussen vliegen de solo’s je om de oren, en ook deze zitten weer vol melodie en passie. In het begin had ik wat tijd nodig om in de muziek te komen, maar hoe meer je er naar luistert, hoe meer zin je krijgt om recht te springen, je luchtgitaar bij de hand te nemen, en wild te headbangen. Dit is muziek waar je gewoon niet op kunt stil zitten. Verder zitten de nummers ook gewoon goed in elkaar. Een stevige mix van melodie, emotie, keiharde riffs en pakkende refreinen. Dit alles overgoten met met de al eerder aangehaalde electronica en symfonische elementen en wervelende gitaar solo’s. Daarnaast ook nog een pluim voor de productie. Alle instrumenten zijn hoorbaar in de mix, zonder dat ze elkaar in de weg zitten. Vaak heb je bij dit soort bands dat de instrumenten verzuipen in de geluidsmuur die wordt opgebouwd waardoor de kracht en energie een beetje verloren gaat. Maar dat is hier dus zeker niet het geval. Voor de metalcore/melodic death fans zal dit album er in gaan als zoete koek, aangezien de muziek van zeer hoog niveau en gewoon pakkend is. Mensen die niet zo voor dit soort muziek zijn, zoals ik, zullen de plaat meerdere kansen moeten geven, maar zullen uiteindelijk niet kunnen ontkennen dat dit gewoon een goed album is. Veel zal deze cd bij mij niet op staan, maar af en toe weet ik dit soort muziek zeker te appreciëren. Zeker de moeite waard om eens te beluisteren dus. Hans Goossenaerts (3½) Take your time and let the music carry you away…
0 Reacties
Uw commentaar zal worden geplaatst nadat het is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
|
RSS-feed