Tom Morello: The Atlas Underground

​DETAIL ALBUM

 Tracks:

1. Battle Sirens (feat Knife Party)
2. Rabbit’s Revenge (feat Bassnectar, Big Boi & Killer Mike)
3. Every Step That I Take (feat Portugal. The Man & Whethan)
4. We Don’t Need You (feat Vic Mensa)
5. Find Another Way (feat Marcus Mumford)
6. How Long (Steve Aoki & Tim McIlrath)
7. Lucky One (feat K.Flay)
8. One Motion (feat Pretty Lights)
9. Vigilante Nocturno (feat Carl Restivo)
10. Where It’s At Ain’t What It Is (feat Gary Clark Jr. & Nico Stadi)
11. Roadrunner (feat Leikeli47)
12. Lead Poisoning (feat GZA, RZA & Herobust)

 
Website Artiest
Tom Morello

https://www.youtube.com/watch?v=hhRjy5qqvOU

Tom Morello is al jaren één van de beste gitaristen van deze aardbol en met Rage Against The Machine heeft hij een grote invloed gehad op mijn muzikale jeugdjaren. Later bewees hij met Audioslave en zijn soloproject The Nightwatchman dat er ook een leven was na Rage Against The Machine. Dat hij van vele markten thuis is blijkt uit het feit dat hij de laatste jaren wel eens op het podium staat met Bruce Springsteen en met de hiphop superband Prophets Of Rage.
Nu is hij er met zijn eerste album onder zijn eigen naam, en het moet gezegd: “The Atlas Underground” is een erg gedurfde plaat geworden.
Twaalf nummers lang vind Morello nieuwe (sub)genres uit. Geholpen door een heel leger aan gastmuzikanten mixt hij zowat alle moderne muziekgenres (dubstep, hiphop, electrohouse,..) met zijn karakteristieke gitaarspel.
Veel fans van zijn vroegere muziek gaan het helemaal niets vinden en dat kan ik snappen. Maar met een (heel erg) open muziekgeest ga je links en rechts zeker wel iets interessants ontdekken.
Het Australische duo Knife Party mag de zaak openen met “Battle Sirens” en doet dat met heel erg vette dubstep. De eerste minuut denk je nog dit wordt een rockplaatje maar daarna vliegt de electronica je om de oren.
Op “Rabbit’s Revenge” doet Morello lustig verder aan de zijde van breakbeat-dj Bassnectar en de rappers Big Boi (Outkast) en Killer Mike. Hip Hop, dance en gitaarlicks worden hier behoorlijk meesterlijk gemengeld tot een erg prettige brij.
Iets te braaf vind ik “Every Step That I Take” waarin indieband Portugal. The Man gekoppeld werd aan DJ Whethan. Het nummer is wel het themanummer geworden van SAVE – Suicide Awareness Voices Of Education, een organisatie die info wil brengen rond zelfmoord. Het nummer werd dan ook opgenomen net na de dood van Morello’s Audioslave-collega Chris Cornell.
Geef mij dan toch maar het politiek geëngageerde “We Don’t Need You”. Zowel tekstueel als muzikaal vrij eenvoudig maar zeer efficient gebracht door rapper Vic Mensa.
“Find Another Way” kan me dan weer minder bekoren maar dat is vooral omdat ik de stem van Marcus Mumford, inderdaad die van Mumford & Sons, beu ben na twee zinnen. Er is weinig mis met dit nummer, maar met een andere zanger zou dit voor mij al een hele verbetering zijn.
En dan komt misschien wel het nummer wat voor veel rockliefhebbers een brug te ver gaat zijn. De zang op “How Long” komt van Rise Against-zanger Tim McIlrath, dat is nog meer dan in orde. Maar van het moment dat elctrohouse grootheid Steve Aoki zijn duivels ontbind waan je je op Tomorrowland, waar Aoki trouwens al 8 jaar op rij speelde. Van Morello’s gitaren is ook heel weinig te merken in dit nummer. Gelukkig is die weer prominent aanwezig in “Lucky One”.
Pretty Lights wordt wel eens omschreven als het gezicht en stem van de nieuwe Amerikaanse electronica scene. In het instrumentale “One Nation” matched die electronica wonderwel met de gitaarlicks van Tom Morello.
Vanaf “Vigilante Nocturno” gooit hij de dance en electro iets meer overboord en komen de gitaren weer op de voorgrond. Eerst met de hulp van multi-instrumentalist Carl Restivo en daarna met een andere gitaarvirtuoos: Gary Clarke Jr. Al is er van zijn gitaar weinig te horen.
Met “Roadrunner” krijgen we het meest stevige nummer van de plaat te horen. De gitaren scheuren heerlijk rond de rondspuwende vocals van Leikeli47. Zonder twijfel mijn favoriete nummer. Voor afsluiter werd de hulp ingeroepen van Wu-Tang Clan-leden RZA en GZA. Samen met DJ Herobust zorgen ze met “Lead Poisoning” voor de afsluiter die dit album verdiend: een eclectische mix van hip hop, rockgitaren en dance.
“The Atlas Underground” was voor mij zeker fijn om een keer te beluisteren, of ik dit album nog vaak ga opzetten betwijfel ik dan weer wel. Tom Morello doet volkomen zijn zin, maar hierdoor is het ook wel een album geworden dat net iets te veel een mengelmoes is geworden van genres. Alsof hij zijn eigen genre probeert uit te vinden. Allemaal wel fijn om een keertje te beluisteren maar zeker geen hebbeding.
  
Tom Coppers  (3)

‘The Atlas Underground is an eclectic mix of Morello’s superb guitar licks, hip hop and a lot of electro. Sounds weird? Well, just give it a chance.’