Triptykon: Melana Chasmata

Triptykon, een vieral dat death, black en doom metal tot een geheel smeed, werd opgericht door vocalist/gitarist Tom Gabriel Warrior nadat de klad in zijn vorige band zat. En dat waren al immens invloedrijke bands geweest: Celtic Frost en Hellhammer. Maar goed, samen met bassiste Vanja Slajh, gitarist V. Santura en drummer Norman Lonhard werd in 2010 'Eparistera Daimones' op de mensheid losgelaten. Een loodzwaar, gitzwart album met negen nummers, als je het korte instumentale 'Shrine' meerekent. Op het vervolg, 'Melana Chasmata', vind je negen mokerslagen terug die me nu zwaarder en donkerder overkomen dan op het eerste album. Openen doet het viertal in stijl met het furieuze en naar Triptykon-normen toch vlotte 'Tree Of Suffocating Souls'. Daarna gaat tempo er duidelijk uit voor 'Boleskine House', dat opent met akoestische gitaren, en 'Altar Of Deceit'. Het zijn twee trage, logge en loodzware mastodonten die waarschijnlijk nog grimmiger overkomen dan alles wat op het debuutalbum reeds te horen was. 'Breathing' brengt een flard aan licht in de duisternis, al is het maar omdat dit heel duidelijk het snelste nummer op dit album is geworden. Opvallend melodieus is dan 'Aurorae' dat je, opnieuw naar Triptykon-normen, als gevoelig kan gaan omschrijven. Bij het dreigende 'Demon Pact', waar eigenaardige geluidseffecten in voor komen, bekruipt je een erg onaangenaam gevoel, terwijl het eveneens log en dreigend overkomend 'In The Sleep Of Death' je meeneemt op een trip over de Britse Emily Brönte, een schrijfster uit de negentiende eeuw. Met zijn meer dan twaalf minuten is 'Black Snow' het langste nummer op dit album en het is waarschijnlijk het logste en zwaarste nummer op dit album geworden, dat op de koop toe uiterst duister en dreigend overkomt. Het viertal eindigt met 'Waiting', een zacht mijmerend atmosferisch beklijvend nummer waarin de vocalen van Vanja de hoofdrol opeisen, maar dat ook steviger fragmenten bevat waarin mannelijke vocalen de bovenhand nemen. Dit is verplichte kost voor fans van het genre en zeker van de band zelf.

Luc Ghyselen (4)

---

Century Media  I  Triptykon