Vandroya: Beyond the Human Mind

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Colums of Illusion
2. The Path to the Endless Fall
3. Maya
4. Time After Time
5. Last Breath
6. I’m Alive
7. You’ll Know My Name
8. If I Forgive Myself
9. Beyond the Human Mind

 
 
Platenlabel
Inner Wound Recordings
 
Labelnummer
IW83061
 
Distributie
Sonic Rendezvous
 
Promo-agent
Inner Wound Recordings
 
Website Artiest
Vandroya
Facebook

In Brazilië zijn ze, en dat is algemeen geweten, zot van carnaval. Ja, d’uh!, hoor ik u al roepen, vertel ons eens iets wat we nog niet weten. Gelijk heeft u natuurlijk. Maar wist u dan dat ze in Brazilië ook redelijk verzot zijn op metal? De afkomst en het verhaal van Sepultura zijn iedereen natuurlijk bekend. We mogen Brazilië echter als enorm actief op de metalmarkt beschouwen, met alle genres kunnen ze om. Van de meest mainstream metal tot de donkerste, rauwe black metal. Het uit Sao Paolo, Brasil afkomstige Vandroya mogen we onder de noemer Symphonic Power Metal klasseren, daar zal niemand flauw over komen doen. Vandroya werd in 2001 opgericht door een toen nog piepjong stel muzikanten, aangevoerd door de schone Daisa Munhoz. Waar men oorspronkelijk begon met het coveren van hun favoriete artiesten begonnen ze ook langzaam maar zeker hun eigen song songs te schrijven en kreeg hun sound ook een vaste richting. Dit leidde in 2013 tot een deal met het Zweedse label Inner Wound recordings en het debuut ‘One’.  Na de ep ‘Heavenly Oblivion’ is het nu tijd voor de volwaardige opvolger ‘Beyond the Human Mind’.  Het resultaat klinkt, wederom, veelbelovend.  Vandroya zoekt echt nog wel naar een originele manier om hun power metal te brengen zonder al de bij het genre horende clichés. De productie is bijzonder geslaagd, nergens een goedkoop klankje of duidelijk uit een synthesizer gehaald geluid. Ook qua songs is het resultaat geslaagd te noemen. Opener ‘Columns of Illusion’ is eigenlijk de intro voor ‘The Path to the Endless Fall’ en samen vormen ze één goed opgebouwde, evenwichtige, sterke song. In ‘I’m Alive’ wordt een stevige gitaarriff gecombineerd met een deugdzame melodie. Munhoz heeft een zeer krachtige naar poprock neigende zangstem. In de echte metalnummers is dit echter verre van storend. De twee absolute minpunten op het album zijn echter ‘Last Breath’, dat eerder op een countrypopsong van Shania Twain lijkt en de melige ballad ‘If I Forgive Myself’ die meer bij Celine Dion thuishoort dan bij een metalband. Maar buiten deze twee miskleunen, best een aangenaam album.
 
Jan Guisset (3 ½)

Second album by talented, Brasilian band, fine as long as they’re not trying to Celine Dion