Whitesnake: The Purple Album

In de jaren zeventig, meer bepaald in 1974 en 1975, zorgde Deep Purple voor drie studio-albums te weten 'Burn' (1974), 'Stormbringer' (1974) en 'Come Taste The Band' (1975). Het waren de jaren dat een jonge David Coverdale deel uitmaakte van deze illustere band. Toe de veertigste verjaardag van die albums er zat aan te komen wilde Coverdale samen met toetsenist Jon Lord en gitarist Richie Blackmore een aantal van die songs opnieuw leven inblazen. Helaas kwam er van die samenwerking weinig terecht wegens het overlijden van Jon Lord en het feit dat Richie Blackmore er toen geen zin meer in had. David Coverdale zette echter wel door en met de huidige line-up van zijn eigen Whitesnake – Reb Beach (lead guitars), Joel Hoekstra (lead guitars), Michael Devin (bass) en Tommy Aldridge (drums) – werden dertien nummers opnieuw opgenomen. – De “Deluxe Edition” van dit album bevat vijftien nummers plus een extra dvd met een viertal muziek video's en een “making of ...”. – Coverdale vraagt ons om niet te vergelijken met de originele opnames, maar onbewust doe je dit toch, al hebben de nummers duidelijk de tand des tijds heel goed doorstaan en krijg je hier wel knappe versies van deze nummers. Wat wel opvalt is dat Coverdale hier vocaal terug stukken beter voor de dag komt dan op zijn eigen nieuwere albums van Whitesnake waar hij vocaal zowaar heavy metal probeert te vertolken. En nee, dat is geen goed idee! Ik zou zeggen: “schoenmaker blijf bij je leest” wat tegen Coverdale zoveel betekent als: “blijf bij de bluesy hard rock”. Als hij, al of niet onder de naam Whitesnake, nieuw werk brengt die in het verlengde ligt van wat hij hier brengt - met nummers als 'Burn', het gevoelige 'Sail Away', het gedreven 'Lady Double Dealer', het machtige 'Mistreated', het meeslepende en gevoelige 'Soldier Of Fortune' of het krachtige 'Stormbringer' – dan kan de man op mijn grootste goedkeuring rekenen.

Luc Ghyselen (4½)

---

Frontiers Records I Whitesnake