|
Wolfheart werd in 2013 opgestart als een nieuw project van multi-instrumentalist, vocalist en componist Tuomas Saukkonen nadat hij al zijn vorige projecten (bands) had stopgezet. Op het debuutalbum van Wolfheart, dat Tuomas in eigen beheer uitbracht, hoorde je ook nog gitarist Mika Lammassaari. Het album, getiteld 'Winterborn', haalde in thuisland fantastische verkoopcijfers en het werd dan ook heel terecht begin dit jaar heruitgebracht door Spinefarm Records. Nu is Wolfheart, intussen uitgegroeid tot een vast viertal dankzij toevoeging van drummer Joonas Kauppinen en bassist Lauri Silvonen, klaar met de opvolger van 'Winterborn'. En net als op het knappe debuutalbum krijg je ook nu weer een prachtige mix van melodieuze death, black metal, atmosferische doom metal en wat folk metal, zodat fans van o.a. het eveneens Finse Amorphis of Insomnium hier ook wel hun hartje zullen ophalen. In zowat elke track zitten al deze ingrediënten verzameld, nu eens nemen black metal invloeden de bovenhand dan weer invloeden uit death metal, maar steeds opnieuw hoor je hoe melodieuze klanken uiteindelijk de bovenhand halen. Dat elke track ook fragmenten atmosferische doom metal herbergt die dan ook nog eens mooi worden opgesmukt met invloeden uit de folk metal, zorgt gewoonweg voor de kers op de taart. En dit gebeurt acht nummers lang op echt heel hoog niveau. Een nummer eruit pikken als het beste zou elk ander nummer oneer aandoen dus doe ik het hier zeker niet. Laat je gewoonweg onderdompelen in de knappe muzikale schilderijen die Wolfheart heeft neergezet. Ik was al danig onder de indruk van het eerste album, maar ik krijg hier het gevoel dat dit nog net een trapje hoger mag ingeschat worden. Fans van melodic death metal, van een van eerder vernoemde bands of van Wolfheart zelf natuurlijk kunnen hier echt niet om heen. Luc Ghyselen (4½)
0 Reacties
Uw commentaar zal worden geplaatst nadat het is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
|
RSS-feed