KEYS AND CHORDS
  • HOME
  • OUR TEAM
  • COMING EVENTS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • NEWS BLOG
  • CD REVIEWS 2021
  • HARDROCK & HEAVY CD REVIEWS
  • BOOK REVIEWS
  • DVD REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY
  • CONTACT PAGE
  • JAARLIJSTJES 2020

CONCERT REPORTS

Violent Femmes - 19 juni 2014 - Ancienne belgique Brussel

22/6/2014

 

Verslag: Gust Van De Wouwer - Foto's: Jean-Pierre Daniels ©


k heb het hier al meermaals lopen te verkondigen: 'the eighties sucked big time'. Het kan me verder geen barst schelen dat ik hierdoor misschien wel de complete Madonna-, Prince- of Michael Jackson-fanclub op mijn dak zal krijgen, ik blijf bij mijn mening. Hetgeen overigens niet wil zeggen dat enkel slaapverwekkende muziek werd gemaakt in dat van synthesizers uitpuilende decennium, bijlange niet. De eighties waren immers ook de periode van geweldige rockgroepen als Sonic Youth, Husker Dü en de ondertussen helaas totaal vergeten Go-Betweens. Stuk voor stuk groepen die allemaal één ding gemeen hebben, ze hebben geen van allen een memorabele debuutplaat afgeleverd. Noch 'Confusion Is Sex', noch 'Land Speed Record' en zeker 'Send Me a Lullaby' waren niet meteen lp's waarop de kiemen van latere meesterwerken als 'Daydream Nation', 'New Day Rising' of '16 Lovers Lane' hoorbaar waren. Eén van de weinige uitzonderingen hierop was Violent Femmes, een groep die met hun fabelachtige debuut meteen via de grote poort het toen armtierige rockwereldje binnen stormden (inmiddels alweer 31 jaar geleden). Het was dat machtige debuut dat Violent Femmes afgelopen donderdag in Brussel opnieuw tot leven trachtte te brengen. Een opdracht die ze met brio volbrachten overigens.

Van opener, 'Blister In The Sun', tot afsluiter, 'Good Feeling' passeerde, dat nog altijd indrukwekkende debuut waar de tijd maar geen vat op lijkt te krijgen, integraal de revue. 'Blister In The Sun' blijkt nog altijd een song waarvan de intro je meteen bij het nekvel grijpt en je pas 142 seconden later los laat, 'Please Do Not Go' blijkt ook live dezelfde verknipte reggae-song van op de plaat, 'Add It Up' is een klassieker zondermeer, 'Prove My Love' is met die ratelende drum-intro en die heerlijke Ramones-quote ('third verse, same as the first') tegelijk hypnotiserend en hilarisch, 'Promise' is punk maar dan wel punk zonder het lawaai, 'Gone Daddy Gone' is een hit die er nooit een geweest is en 'Good Feeling' is ook na donderdag (vooral na donderdag) nog altijd mijn favoriete Violent Femmes-song (niet in geringe mate door die intrieste viool van Gordon Gano). We zijn ondertussen een drietal kwartier ver in de set en Violent Femmes hebben gedaan wat ze beloofd hadden te doen, namelijk hun debuut, song voor song hercreëren. Nadat zanger Gordon Gano zijn publiek uitvoerig heeft bedankt en ons terloops nog weet te melden dat Brussel 31 jaar geleden de eerste Europese stad was waar ze optraden worden we nog getrakteerd op een 'Best of Violent Femmes'-set. Een set waarbij de AB meermaals wordt omgetoverd in een ware hootenanny, een ouderwets feestje waarbij het publiek 'en masse' de songs meezingt. Zoals bij 'Jesus Walking On The Water' bijvoorbeeld, regelrechte country-folk uit de Appalachen zoals die ooit door The Carter Family werd gebezigd. Ook 'Country Death Song' is onvervalste country, onvervalste country waarvan ik me nog altijd afvraag hoe het kan dat Johnny Cash hem nooit heeft opgenomen voor zijn 'American Recordings' (geef toe, die titel vraagt erom). 'Hallowed Ground' klinkt, met zijn venijnige gitaar, dan weer eerder als iets dat afkomstig is uit de Velvet Underground catalogus, net als het explosieve 'Gimme The Car' trouwens. Afgesloten wordt met het aanstekelijke en naar de fifties ruikende 'American Music'. Het concert eindigt zoals het begonnen was, met 'Blister In The Sun'. Ditmaal een versie waarbij Violent Femmes wordt bijgestaan door onder andere Steven De Bruyn (die met zijn slaapverwekkende Rhythm Junks het lamlendige voorprogramma ‘verzorgde’) en Steve Mackay (jawel, de legendarische saxman van The Stooges). 

Violent Femmes stralen met hun oersimpele maar des te rijkere muziek dezelfde geest uit die ook in oeroude rock-'n-roll huisde. Niet verwonderlijk dus dat ze me regelmatig deden denken aan de prille Elvis. Een groter compliment is haast niet denkbaar. Eén ding is zeker, na afloop voelde ik me 'high as a kite'.
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture

Reageren is niet langer mogelijk.

    Archives

    Januari 2015
    December 2014
    November 2014
    Oktober 2014
    September 2014
    Augustus 2014
    Juli 2014
    Juni 2014
    Mei 2014
    April 2014


    Categories

    Alles
    20 Years Magasin 4
    Aarschot Rockt
    Alan Glen & John OLeary All Stars
    Alcatraz Metal Festival
    Angel Olson
    Anna Aaron
    Antoine Goudeseune
    At The Gates
    Back To The Sixties
    Beck
    Belgian Quo Band
    Binkom Blues
    Blackberry Smoke
    Black Horse Society
    Blondie
    Blueshappening Zelzate
    Blues In Genk
    Blues Oan Daa Stoazze
    Blues Peer
    B-Movie Orchestra
    Bootleg Beatles
    Boy George
    Brussels Summer Fest
    Bryan Adams
    Chelsea Wolfe
    Chicago Bluesfest
    Chris Thompson
    Cold Specks
    Country Festival
    Dana Gillespie
    Daniel Romano
    De Anale Fase
    Deep Purple
    Duo Beleza
    Eagles Tribute Band
    Elephant Stone
    Emmylou Harris
    Esme Bos
    Fifty Foot Combo
    Fiona Boyes
    Flaming Lips
    Foorroots
    Gabbalovers
    Gareth Dixon
    (Ge)Varenwinkel
    Goezot
    Graham Parker
    Hash Bamboo Shuffle
    Heaven And Earth
    Hellfest
    Hold Steady
    Hookrock
    Hooverphonic
    Horses On Fire
    Houden Van Griffelrock
    Israel Nash Gripka
    James Taylor
    James Vincent McMorrow
    Jazz Au Broukay
    Jazz Middelheim
    Jeff Beck
    Joan Baez
    Joe Bonamassa
    Joe Satriani
    John Idan
    Kanaalfeesten
    Kansas
    Kap Bambino
    Katie Melua
    Kid Creole And The Coconuts
    Kris Valvekens
    Lady Linn
    La Fête Des Solidarités
    La Fête Des Solidarités
    La Luz
    Lee Fields
    Lié
    Lié
    Liedboek Wannes Van De Velde
    Little Fuller Band
    Little Kim
    Lizzy Strata
    Lokerse Feesten
    Luka Bloom
    Mad Caddies
    Maki Usami
    Marktrock Bilzen
    Marni Jazz Festival
    Masters@Rock
    Matt Watts
    Meuris
    M Idzomer Fest
    M-idzomer Fest
    Morten Harket
    Mud Flow
    Nacht Van De Blues
    Narcotic Daffodils
    Natalia
    Neil Young
    Nele Needs A Holiday
    Oetslovenblues
    Olensfest
    Olof Arnalds
    Patti Smith
    Paul Reddick
    Perfume Genius
    Radio 1 Bowie Sessies
    Rallye Jazz Au Fil De L’eau
    Ralph De Jongh
    Randy Newman
    Robert Cray
    Rock Around Turnhout
    Rod Piazza
    Roger McGuinn
    Rootz Underground
    Scott H. Biram
    Sean Nicholas Savage
    September Blues
    Sheila E
    Sinead O'Connor
    Sinne Eeg
    Sixties/Seventies
    Slade
    Sofie
    Speedball Jr.
    Steve Hackett
    St. Vincent
    Susan Clynes
    Swans
    Swing
    Tedeschi Trucks Band
    Tiny Ruins
    Tommy Castro & The Painkillers
    Toni Garcia
    Tony Bennett
    Tony Bennett & Lady Gaga
    Trixie Whitley
    Trubaskaia
    Tuxedomoon
    Uli Jon Roth
    Violent Femmes
    Vólkova
    Vólkova
    Warpaint
    Wovenhand
    Yelle
    Yellowtime Festival
    Yes
    Youn Sun Nah Quartet
    ZZ Top

  • HOME
  • OUR TEAM
  • COMING EVENTS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • NEWS BLOG
  • CD REVIEWS 2021
  • HARDROCK & HEAVY CD REVIEWS
  • BOOK REVIEWS
  • DVD REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY
  • CONTACT PAGE
  • JAARLIJSTJES 2020