2 mei 2015 • Devant-Les-Bois (Mettet)
Fred & The Healers & guests – Chilly Willy – Warship Potemkine
Enkele weken vroeg ‘Den Huibbe’ of ik een verplaatsing naar ‘Devant-les-Bois’ zag zitten en ik kon zelfs meerijden met de ‘tourbus’ van deze party blues band. Dus in de vroege avond werd ik opgepikt en kreeg ik zelfs het gezelschap van ‘boogie beast’ Jan Jaspers die ik gisteren nog zag op Roots & Roses al bleek de Jan met een serieus ‘zwart gat’ te zitten. Niet verwonderlijk want in Lessines had ook hij rijkelijk geproefd van het locale bier en dat voel je… achteraf.
De rit richting Devant-les-Bois verliep een beetje hilarisch door een wegomlegging want alvorens in dit sympathieke dorpje in Wallonië te arriveren hadden we zowat alle kanten van het bos gezien… à côté, dans le bois, derrière mais quand les oiseaux chantent dans le bois tout va bien… en zo bereikte de blues caravan van Chilly Willy nog ruim op tijd ‘la grande place’ hier in DLB.

We zijn hier bij onze Waalse landgenoten en dus gaat het er zeer gemoedelijk aan toe en lijkt het wel of we na een lange afwezigheid terug thuis keerden, allee voor een van ons toch. Familiaal sfeertje hier in de gezellige tent en nog ruim voor het startschot van deze 3de editie werd gegeven was deze feesttent al gezellig gevuld, de lokale ‘engelen’ incluis. Dit moet hier het evenement van het jaar zijn want zowat iedere inwoner van in en rond dit gehucht van Mettet bleek op de afspraak te zijn. Deze ‘DLB on Stage’ is het gevolg van het vroegere bluesfest hier dat nu door de nazaten van de vorige organisatie terug op de kaart werd gezet, nu nog onbezoedeld en vrij van de grote poenscheppers want de lokale zelfstandigen zijn hier zowat de hoofdsponsors.

De aftrap wordt gegeven met een trio dat luistert naar de naam ‘Warship Potemkine’ en daar had ik nu nog eens niet van gehoord. Hoe ze aan de naam van dit Russisch oorlogschip zijn gekomen is voor mij een raadsel maar als er reeds een film over is gemaakt kan er ook een bluesband mee door het leven gaan. De bandleden zijn uniform als matroos te bewonderen en bestaan uit Baptiste De Reymaeker, François Carpentier en Baptiste Coppens. Ze zijn afkomstig uit Bergen (Mons) en liepen er alle drie school in de muziekacademie. Ze hebben de mosterd gehaald bij zowat iedere grote bluesnaam die er te vinden is en dus wordt hun set een trip doorheen de geschiedenis van de blues met nummers als ‘Crossroad Blues’, I’ll Play The Blues For You’ en ‘Shake Your Moneymaker’ en shaken waren we hier achter aan de toog al bijna aan het doen want de ‘jupkes’ kwamen hier bij momenten echt aan een hoog tempo voorbij, het leek wel of we hier allemaal familie waren.

Rond 20.30 was het moment aangebroken om de ‘happy few’ van Chilly Willy los te laten op de reeds aan een hoog tempo feestende aanwezigen. Frontman ‘Den Huibbe’ kondigde in zijn allerbeste Frans de groep nog eens aan met de volledige legendarische naam van de groep en dus kunnen we niet achterblijven, dus party time met Chilly Willy Loony Goony and the free american indian hippy blues street fruits en ik ben benieuwd of onze Waalse vrienden dit gaan kunnen onthouden. Wat ze zeker zullen onthouden was dat dit optreden zou uitgroeien tot een heus blues feestje waardoor de enthousiaste menigte het ganse podium kwam bevolken maar ‘tja da’s Chilly Willy feesten op nummers van Howlin’ Wolf zijn ‘300 pounds of Joy’, ‘This is Hip’ en ‘Hip Shake’.
Ik was in eerste instantie meegekomen om enkel ‘live’ beelden te schieten van de huidige bezetting van deze Chilly Willy maar bleek dat Alain er niet kon bijzijn en dus werd Dirk Cuyvers terug opgeroepen om zijn ‘kamp’ hier te komen doen in DLB samen met Den Huibbe’s bassist Wim Vandemeulebroeke, smoelschuiver Rudi Eens, aanwinst gitarist Andy Aerts en de oudste bluesdrummer van België en omstreken de 75-jarige Walter Cuyvers maar we weten dat zijn carrière is gelinkt aan deze van Charlie Watts. Ik hoefde me dus niet al teveel zorgen te maken over de foto’s of ik moet de kop van Alain op het lichaam van Dirk beginnen fotoshoppen maar dan doe ik wel iemand onrecht aan ;-)… dus werd mijn hoofddoel gewoon pinten pakken met de Jan. Aan dit enorm feestje kwam een einde onder de tonen van ‘Mellow Down’ en het uit de bol gaande publiek.

Backstage werd er ondertussen verbroederd met Fred en zijn Healers en zo wisten we meteen dat de eerste ‘mystery guest’ papy Jean-Marie is en de vader van Fred heeft ook nog de Healers in een vroeger leven mee helpen op de kaart te zetten. Er liep hier ook nog steeds een gitarist op overschot rond en dus ontstond bij Fred Lani het idee dat deze ook eerst maar eens moest werken voor kost en inwoon hier in Devant-les-Bois en zo werd er aan Jan Jaspers gevraagd om ook maar eens een ‘nummerke’ te komen meespelen wat ook nadien nog aan Rudy gevraagd werd om met zijn bluesharp voor enige ophitsing te zorgen.

Eén ding had ik danig overschat en dat was dat het hier zo goed als een thuismatch is voor Fred & The Healers en zo werden Fred Lani, Nicolas Sand en Cèdric Cornez hier als grote helden ontvangen. Er was dus geen vrij plaatsje meer te bespeuren voor het podium. Dus maar een paar foto’s proberen te nemen al waren de omstandigheden niet van de poes want ook voor de man aan het licht bleek het party-time te zijn vanavond.

Met nummers als ‘How Do You Do This’ en ‘All Your Love’ loopt het hier wel los en ook busters als ‘Doyle The Hunter’ uit hun sterk album ‘Hammerbeatmatic’ doet de temperatuur hier danig toenemen in de ondertussen bomvol gelopen tent. Tijd om ‘papy’ Lani op de bandstand te roepen en met ‘Rock This Town’ weet Jean-Marie nu ook dat hij nog steeds immens populair is en dat doet wonderen bij een man. Met het aanzetten van ‘Roots & Roses’ lijkt het wel of The Healers hier een nationale hymne aan ‘t spelen zijn en het voelt aan of de Stones hier wel op het podium staan. Voor hun afsluiter met het uitzinnige ‘Lovers Boogie’ is Jan Jaspers en Rudy The Healers komen versterken en dit wordt een nummer als op een goede ‘LP’ uit de ‘60 en ‘70-tiger jaren, dus eentje van meer dan 10 minuten. All things comes to an end en ook de editie van deze ‘DLB on Stage’. De Rudy waren we kwijt en besloot ik dus maar met de bus van Sarah en Andy mee te rijden. Afrit 24 op de E314 was voor mij het eindpunt want mee naar Spijkenisse (NL) is er dit weekend voor ondergetekende teveel aan. Waar JJ is gebleven weet ik ook niet maar… What happens in DLB stays in DLB!